รักร้ายๆ ... ฉบับแซ่บเว่อร์!!! [Yaoi]

Chapter 8
 
 
 
                วันนี้เป็นวันจันทร์วันที่ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปเรียนหนังสือ คุณคงไม่ลืมว่าวันนี้ผมมีถ่ายปกนิตยสารมหาลัย ขอฉีดน้ำหอมเพิ่มความมั่นใจสักหน่อยก่อนเดินลงมาข้างล่าง
 
                “วันนี้แต่งตัวซะหล่อเลยมีอะไรรึป่าวครับ” พี่ไนส์แซวมือก็ตักข้าวให้ผมไปด้วย
 
                “วันนี้ซีนมีถ่ายปกพี่ไนส์สนใจจะไปดูไหมล่ะ เขาให้คนนอกเข้าได้นะ” ผมเอ่ยปากชวนเผื่อขากลับจะได้มีเจ้ามือเลี้ยงไอศกรีม
 
                “ช่วงเช้าพี่ว่างพอดีแล้วถ่ายตอนไหนล่ะ” ไนส์รินน้ำให้ตัวเล็กเมื่อเห็นยกดื่มจนหมด
 
                “ขอบคุณครับ ถ่ายหลังเลิกเรียนอ่า น่าจะบ่ายๆมั้ง” พี่เขาก็บอกเวลาไม่แน่นอนผมจึงบอกตามนั้น
 
                “บ่ายเหรอพี่ไม่ว่างน่ะสิ งั้นเช้านี้พี่ขับไปส่งนะตอนเย็นว่างจะมารับ”
 
                “เปลี่ยนอาชีพเป็นคนขับรถให้ผมตั้งแต่เมื่อไหร่ฮะ” ผมรวบช้อนเก็บจานทั้งหมดไปล้างเอง ต้องรีบครับเดี๋ยวไม่ได้ทำอีก
 
                “ดื้อจริงนะเราก็บอกเดี๋ยวพี่ทำให้” ยังไม่วายมีเสียงแทรกเข้ามาในครัว
 
 
 
                พอร์ชคันสวยแล่นเข้ามาจอดหน้าคณะนิเทศพร้อมร่างเล็กที่ก้าวลงมาจากรถตามมาด้วยหนุ่มหน้าหล่อที่เห็นตามนิตยสารว่าเป็นใคร นักศึกษาที่อยู่บริเวณนั้นถึงกับมองตาหยาดเยิ้มชื่นชมในความหล่อของไนส์ ชายทั้งแท้และไม่แท้ก็มองตาม
 
                “พี่ไนส์ไม่ต้องมาส่งก็ได้นะ ดูสิมีแต่คนมองกันใหญ่เลย” ซีนยู่ปากอายที่มีคนสนใจมากขนาดนี้ แค่ลำพังเขาก็เป็นที่สนใจพออยู่แล้ว
 
                “จะให้พี่ทำยังไงล่ะครับ จุ๊บ! ฟอด ฟอด” ไนส์จุ๊บปากเล็กก่อนหอมแก้มทั้งสองข้างเดินขึ้นรถขับออกไป ซีนยืนหน้าเหวอก้มหน้าหลบด้วยความอาย
 
                ก็บอกแล้วว่านี่เมืองไทยๆ โว๊ะ ดังอีกแล้วกู
 
                ผมเดินเข้าตึกเตรียมจะขึ้นเรียนแต่เหลือบไปเห็นเปเปอร์กับเลเวลที่นั่งรออยู่ใต้ตึกเลเวลน่ะไม่เท่าไรแต่ไอ้เปอร์แม่งแซวดังลั่นเลย กูอายมากนาทีนี้  >///<
 
                “แหมเพื่อนซีนให้ใครมาส่งครับหล่อเชียว ดีนะว่ากูอยู่ไกลเห็นไม่ถนัด เลยไม่ได้เห็นหน้าว่าที่แฟนเพื่อนเลย” ผมง้างมือจะตบปาก
 
                “แฟนบ้าอะไร! นั่นพี่ไนส์พี่ชายข้างบ้านกูเมื่อก่อนไง” ผมพูดให้มันนึกออก มันทำหน้าคิดอยู่สักพักก็นึกออก
 
                “อ่อออ พี่ไนส์หน้าใสข้างบ้านมึงอะนะ พี่เขามาเมืองไทยทำไมไม่มีใครบอกกูห๊ะ!”
 
                ป้าบ ผมตบมันไปที  “มึงมัวแต่นอนหลับอุตุโทรไปก็ไม่รับ กูจะเอาเวลาไหนบอกอีกครับเพื่อน แล้วพี่เขาเพิ่งมาเมื่อวานไอ้ควาย”
 
                “ทำโหดกลบเกลื่อนนะเพื่อน อ้ะๆ กูเห็นนะมีจูจุ๊บกันด้วยเว้ย!!” มันแซวเสียงดังลั่น
 
                >_<"  มึงจะตะโกนให้โลกรู้ทำไมเล่า หันไปเห็นเลเวลก็นึกออก
 
                “พี่เขาติดทักทายที่นู้นมาไอ้เลเวลก็โดนเหอะ” ผมขยิบตาให้มันเออออตาม
 
                “อืม ขึ้นเรียนเหอะสายแล้ว” เลเวลรู้งานเออออตามนั้นยกข้อมือดูเวลาที่เหลือไม่มากนัก
 
                โครม!!
 
                โซตัสที่นั่งอยู่ไม่ไกลมากนักถีบเก้าอี้ดังโครมตามองเลเวลน่ากลัวมาก ผมกลืนน้ำลายลงคอรู้ถึงความผิดปกติของสองคนนี้ จินดับบุหรี่ในมือลงพื้นใช้เท้าขยี้จนเป็นผุยผงดำแววตาหงุดหงิดเดินมาทางสามหนุ่มที่ยืนมองอยู่ โซตัสกับคิสเดินตามมาติดๆ
 
                “เมื่อกี้มึงว่าใครจูบใครนะ” โซตัสกระชากเสียงถามผม กูกลัวอ่าไม่ตอบได้มะ
 
                “มันไม่ใช่เรื่องของพี่นะครับ พี่จินได้พูดตามที่ผมบอกหรือเปล่า” เลเวลเป็นคนตอบแทนหันมาถามพี่จินที่ยืนหายใจฟึดฟัดจ้องหน้าผมนิ่ง
 
                “ไม่ใช่เชี้ยอะไร!!! มีผัวที่ไหนเขายอมให้ชายอื่นจูบปากเมียตัวเองวะ!!!!”โซตัสตะคอกกลับมา ทั้งผมและเปเปอร์ยืนตาค้างอึ้งไปตามๆ กัน มันไปได้กันตอนไหนวะ
 
                “ฮึ่ม หุบปากได้แล้ว!!ใครเมียพี่พูดให้ถูกคนหน่อย ผมไม่ได้ร่านแบบพี่นะ”เลเวลโมโหตะคอกกลับอย่างสุดจะทน
 
                -0- โอ้ววว พี่โซแม่งเจ๋งอะทำเลเวลโมโหได้ กูเพิ่งเห็นเจ้าชายน้ำแข็งเหวี่ยงก็วันนี้แหละ
 
                “กูก็ไม่ได้ร่านอย่างมึง!!! เป็นเมียกูเสือกให้คนอื่นดูดปากแม่งเอ๊ย!!!” โซตัสทนไม่ไหวกระชากเลเวลเข้ามาใกล้ตัวจับพาดบ่าเดินออกไป
 
                ผมยืนนิ่งยังเรียบเรียงสมองไม่ถูก ไอ้เปอร์ตบมือชอบใจหลังจากยืนนิ่งไปพัก กูไม่ขอมีแฟนโหดแบบนี้เด็ดขาดเสี่ยงตายมาก
 
                “มึงว่าไอ้เวลจะเสร็จพี่โซไหม” เปเปอร์หันมาถามผม
 
                “เหอะ กูไม่ชอบเสือกว่ะ”
 
                “เอ้า ไอ้ห่านี้กวนส้นตีน โว้ย อะไรวะพี่ สะกิดอยู่ได้” เปเปอร์โวยวายปัดมือคิสออก
 
                “ไหนค่ารักษาพยาบาลกูอ่ะ”
 
                “เท่าไหร่ว่ามา” เปเปอร์ทำท่าจะหยิบกระเป๋าเงินออกมา คิสรีบจับมือบางเอาไว้ “ไม่ต้องๆ เอาเบอร์มาก่อนแล้วจะบอกว่าเท่าไหร่”
 
                “เรื่องมาก เออๆ เอาไป” ผมเหล่มองมันกับพี่คิสสลับไปมา ไอ้เพื่อนควาย
 
 
“ทำไมกูรู้สึกเหมือนโดนไอ้พี่คิสหลอกขอเบอร์เลยวะ” เปอร์บ่นพึมพำคนเดียวขอโทษแต่กูได้ยินว่ะ เห้อ เพื่อนกูแม่งมีเวรกรรมอะไรถึงได้พัวพันกับไอ้พวกนี้จังวะดีนะที่กูทั้งฉลาดและหล่อโคตรไม่หลงกลง่ายๆ คนอะไรแม่งเพอร์เฟคอะ XD
 
 
แชะ แชะ
 
ผมเอียงคอเล็กน้อยให้ได้องศาตามองกล้องพร้อมยกยิ้มมุมปาก มือก็ถือหนังสือของมหาลัยเอาไว้หันตราให้กล้องซูมเพื่อถ่าย พี่ไฟซ์หน้าหวานย่อตัวลงจับกล้องซูมมาทางผมก่อนกดแชะถ่ายเป็นภาพสุดท้ายของวันนี้
 
“เอ้า ใครหาน้ำให้น้องกินหน่อยเร็ว” พี่ช่างแต่งหน้าเดินทาซับเหงื่อตามหน้าผากให้ผม ตามมาด้วยพี่คนสวยที่มานั่งรอใครสักเดินยื่นแก้วน้ำมาให้
 
สวยว่ะ *0* แต่ดูเข็มตรามหาลัยไม่น่าใช่คนที่นี่ แฟนพี่ไฟซ์อ่อวะ
 
“ขอบคุณครับ สวยจังเลยเนอะ” ผมยื่นมือไปรับแก้วแอบแต๊ะอั๋งแบบเนียนๆเธอส่งยิ้มหวานมาให้เล่นผมงี้ใจละลาย หนูจะเอาคนนี้! >0<
 
พี่เฟซเดินเข้ามาคุยกับแฝดตัวเองสายตาก็มองมาทางผมหน้าหงิก อ่อ พี่แฝดเขาไม่ได้ด้วยกันนะ พี่ไฟซ์เรียนถ่ายภาพส่วนพี่เฟซเรียนการแสดง วันนั้นพี่ไฟซ์แกว่างเลยไปช่วยเฉยๆ
 
“ไปร์มายืนทำอะไรตรงนี้คะ ถึงว่าเฟซโทรมาไม่รับ”เสียงนุ่มของเฟซหันมาคุยกับแฟนสาวคนสวย ไปร์ยิ้มขำที่เห็นคนตัวเล็กที่ม่อเธอทำหน้าเหวอ
 
“ไปร์ไม่อยากอยู่เฉยๆนี่คะ แค่เดินมาเอาน้ำให้น้องคนนี้เอง” ผมเงิบแดกเมื่อแฟนตัวจริงเธอมา ไอ้พี่เฟซมันมีแฟนสวยขนาดนี้เลยเหรอวะ
 
“ไม่เอาเดี๋ยวเหนื่อยนะคะ มานั่งรอตรงนี้ก่อนนะถ้าไฟซ์ถ่ายเสร็จเราไปหาอะไรทานกัน” เฟซกุมมือแฟนสาวมานั่งเก้าอี้ตัวเดิมก่อนทรุดตัวลงนั่งข้างๆ
 
“เป็นไงจ้ะน้องซีนนน พี่เห็นนะว่าเมื่อกี้ทำอะไรแฟนพี่เฟซน่ะ อิอิ” พี่ไฟซ์เดินมาหาผมพูดมาประโยคเดียวผมหน้าซีดเลย เกือบโดนยำตีนแล้วมั้ยล่ะ
 
“พี่ไฟซ์อยากบอกพี่เฟซนะ นะๆๆๆๆๆๆ” ผมขอร้อง ไฟซ์ยิ้มๆส่ายหน้าให้
 
“ไม่บอกหรอก แต่...” ผมใจเต้นตึกตักมองหน้าหวานไม่กระพริบตา
 
“แต่ซีนต้องมาเป็นนายแบบให้พี่ถ่ายต่อวันนี้เท่านั้นเอง น้องที่พี่จะถ่ายเขาไม่สบายงานพี่ก็เร่งส่งวันนี้ด้วย ตกลงนะ” ผมพยักหน้าจำยอม เล่นขู่ผมซะขนาดนี้ไม่ยอมไงพี่
 
 
ผมรีบกดรับเมื่อเห็นว่าใครโทรมามือก็วางตะเกียบไว้บนชามก๋วยเตี๋ยวค่อยกินต่อ “ครับพี่ไนส์ วันนี้ซีนมีถ่ายต่อคงกลับดึกเลยอะ...เอางั้นก็ได้...ครับๆ” ติ้ด
 
“มึงจะให้กูอยู่เป็นเพื่อนป่ะ วันนี้กูว่างงงงง...เอ๋ แปปนะ” เปเปอร์เดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก ส่วนเลเวลป่านนี้ยังไม่โผล่หัวมาเลย ผมจะโทรดีมั้ย
 
“ไอ้พี่คิสแม่งเรื่องมาก มึง กูไม่ว่างแระต้องไปแดกเป็นเพื่อนมันที่ห้อง รู้ไหมว่ากูโคตรซวยเลยเสือกดันอยู่คอนโดเดียวกับแม่งอีก” เปเปอร์บ่นยาว
 
กูว่าแล้วทำไมมันคุ้นๆตั้งแต่เจอไอ้พี่จินแล้ว ก็ไอ้พี่สามตัวมันอยู่ที่นั่นไง
 
“เออๆไปเหอะ เดี๋ยวกูกลับกะพี่ไนส์ไม่ต้องห่วง” ตอนแรกผมจะกลับกะมันเพราะเมื่อเช้าไม่ได้ขับมาเองไง รู้สึกว่าตั้งแต่รู้จักพวกไอ้จินเพื่อนผมมันเริ่มหายไปทีละคนแล้ว
 
แชะ แชะ
 
ผมมายืนอยู่ริมแม่น้ำหลังมหาลัยเพื่อให้พี่ไนส์มันถ่ายเป็นค่าปิดปาก ผมเพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามีแม่น้ำอยู่ด้วยอากาศตอนเย็นก็โคตรจะดี ไม่นานพี่ไฟซ์ก็ให้ผมไปพักเพื่อรอพระอาทิตย์กำลังตกดิน
 
“ว่าไงนะน้องพิสติดต่อไม่ได้อีก โว๊ยยย ไอ้เด็กบ้านี่น่าฆ่าให้ตาย เออๆเดี๋ยวไฟซ์หาเอง” พี่ไฟซเดินกลับเข้ามาหลังคุยโทรศัพท์เสร็จสีหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัด
 
“ฟอด คิดถึงซีนทั้งวันเลยนะครับ อะนี่อมยิ้มกับเครปหมูหยองของโปรด”ไนส์เดินเข้ามาหาตัวเล็กก่อนยื่นถุงขนมให้ “ส่วนนี่ของน้องๆนะพี่ซื้อมาฝาก”อีกถุงยื่นให้พี่คนหนึ่งที่ยืนใกล้สุด
 
“ขอบคุณค่ะพี่ เอ้าๆ พวกมึงพี่เขาซื้อมาฝาก” เรียกเพื่อนคนอื่นๆมาเอาของไปแบ่งกัน
 
“อืมมม นี่ใครน่ะซีน” พี่ไฟซ์ยืนใช้ความคิดก้มมาถามผมที่นั่งดูดอมยิ้มอยู่
 
“พี่ไนส์อะ เป็นพี่ชายคนสนิทซีนเองทำไมเหรอพี่” ไฟซ์ยิ้มกริ่มหาทางออกให้ตัวเองได้แล้ว ถ้าจำไม่ผิดเหมือนเขาเคยเห็นตามนิตยสารคนดังนะ
 
“พี่ครับ ช่วยมาถ่ายคู่ซีนได้มั้ย พอดีเด็กอีกคนมันไม่มาน่ะงานต้องส่งให้ทันคืนนี้ด้วย”ไฟซ์พูดหว่านล้อมไนส์ให้ช่วย ไนส์เองก็ชอบซีนอยู่แล้วได้ถ่ายคู่ยิ่งเข้าทาง
 
“ได้ครับผมไม่มีปัญหา” ไฟซ์ดีใจสั่งคนเครียร์สถานที่ให้พร้อมถ่าย
 
“พี่จะถ่ายกับผมจริงเหรอ คิดไงเนี่ย” ผมเลิกคิ้วถามหน้าตาจริงจัง พี่ไนส์ยิ้มขำ
 
“ก็ไม่ไง พี่อยากถ่ายกับซีนแค่นั้นเอง” แค่เนี้ย? ผมนั่งงงก่อนได่ยินเสียงเรียกเข้าฉากตลอดช่วงเวลาถ่ายพี่ไนส์ดูมีความสุขมากผมจึงไม่เกร็งเมื่อถ่ายคู่ด้วย ไม่นานก็เสร็จเราขอตัวกลับก่อนเมื่อเห็นว่าดึกแล้ว ตอนแรกพี่ไฟซ์จะเลี้ยงขอบคุณแต่ไม่ไหวง่วงมาก
 
ฮ้าวววววว
 
ผมเดินหาวมาตลอดทางมือควงกุญแจรถไปด้วย เหลือบเห็นคนมุงดูอะไรสักอย่างผมเดินแหวกทางเข้าไปดูบ้าง 0_0 เชี้ย! ทำไมมันมาโผล่อยู่นี่วะ
 
/คนนี้ไงน้องซีนที่อยู่ในรูปน่ะ ตัวจริงน่ารักเนอะ/
/คนข้างๆก็หล่อมากเลยเนอะแก แต่สู้พี่จินไม่ได้คนเนี้ยดุโหดฉันชอบ/
/ได้ข่าวว่ามีขับรถมาส่งด้วยนะ มีคนเห็นจูบกันด้วย/
/นั่นมันน้องซีนที่เป็นแฟนไอ้จินไม่ใช่เหรอวะ วันนั้นกูยังเห็นยืนจูบกันกลางโรงอาหารเลย/
 
ม่ายยยยยย ToT ผมวิ่งออกมาตั้งหลักใต้ตึกหนีความวุ่นวายตรงบอร์ดคณะ เพิ่งถ่ายเมื่อไม่นานนี้เองทำไมมันมาติดอยู่ที่บอร์ดได้อ่า ไม่ใช่แค่นั้นยังมีรูปผมกับไอ้จินแปะคู่กันด้วย มันเกิดอะไรขึ้น!
 
                “หึ มาแล้วเหรอมึง มานี่เลย!!!”ไอ้จินเดินหน้าเครียดมาฉุดผมลุกขึ้นลากเข้าไปในห้องเรียนว่างมืดๆที่ยังไม่เปิดไฟ ผมตกใจมากได้แต่มองมัน
 
“มึงเห็นมั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น! คนอื่นเขาคิดว่ากูถูกมึงทิ้งไปคบกับไอ้เชี้ยนั่น!!!เพราะความคิดบ้าบอของมึงเลยที่บอกว่าเป็นแฟนกูน่ะห๊ะ!!!”  มันตะคอกเหวี่ยงใส่ผม ไอ้เราก็ยืนเงียบ
 
"............"
 
“กูไม่ได้โดนมึงทิ้งเข้าใจมั้ย มึงต้องมาเป็นแฟนกู!!!”
 
พรึ่บ!!!
 
ไฟทั้งห้องกลับมาสว่างจ้าอีกครั้งเมื่อช่างไฟไปซ่อมแซม นักศึกษาเเละอาจารย์ในห้องอ้าปากค้างมองมายังทั้งคู่ ที่เปิดประตูเข้ามาก็ทะเลาะกันเสียงดัง
 
“เอ่อ....นี่เธอสองคน...เป็นแฟนกันจริงๆเหรอ” อาจารย์ที่นั่งสอนอยู่พูดขึ้น
 
>///< เชี้ยมาก ผมอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไว้ที่ไหนแล้ว
 
“ใช่!ซีนเป็นแฟนผม ผมขออนุญาตพาแฟนไปสั่งสอนที่มีชู้นะครับ”ไอ้จินตอบหน้านิ่งมึงด้านมากอะ ไอ้พี่จินลากผมออกมานั่งนอกห้องมือก็ยังไม่ปล่อยจากผมสักที
 
เมื่อกี้มันว่าอะไรนะ ชู้! กูไปมีตอนไหนแว้
 
“แฟนเชี้ยอะไร!ชู้บ้าอะไรของมึงห๊ะ!กูไม่มีแฟนเข้าใจม้ายยยย” ผมตะโกนใส่หน้ามันไอ้จินหน้าโหดยิ่งกว่าเดิมบีบข้อมือผมแน่น กูเจ็บ LoL
 
“กูไม่สน!” มันหันมาเน้นเสียงใส่ “มึงเป็นแฟนกูเข้าใจมั้ย!?”
 
“ไม่!” ผมเถียงกลับ
 
“เข้าใจมั้ย!”
 
“ไม่!!”
 
“เข้าใจมั้ย!!!”
 
“เออไอ้สัส!! กูเข้าใจแล้ว!!!” ผมตะโกนกลับดังลั่น มันยิ้มพอใจชี้ให้มองไปด้านหลังผมหันไปมองตามเห็นนักศึกษายืนมองกันหน้าสล่อน แม่งมีถ่ายคลิปด้วยอ่า
 
ไอ้สัสสสสจิน!!! แค่นี้กูยังดังไม่พอใช่ม้ายยยย  ToT โฮฮฮฮฮฮ
 
 
 
 TBC. 
 
 
 
เรื่องนี้ม่อนเอามาแต่งใหม่เน้อ แต่งสดคร้า มันเลยนานอย่างที่เห็น และม่อนก็แต่งสองเรื่อง 555 ถ้านานไปก็ต้องขอโทษล่วงหน้าก่อนเลย ขอบคุณที่รอค่ะ