Do you love me?! รักฉันไหม? ฉันร้ายนะ!

          "หวัดดีเคธี่ ^-^/"
เสียงทักทายฉันมาแต่ไกล.. ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก นายโจเซฟน่ะ.. ไม่ใช่นายแอนดริวนะ แต่เป็นนายโจเซฟ ช่วงนี้ฉันกับนายแอนดริวรู้สึกจะกลายเป็นคนรู้จักไปเฉยๆเสียแล้วล่ะ ทุกครั้งที่มาก็เงียบแล้วยิ้มๆให้ฉันแค่นี้ แล้วปล่อยนายโจเซฟมาคุยจ้อกับฉัน ฉันจะพยายามจะพูดกับนายแอนดริวทีไรก็ไม่สำเร็จ นายโจเซฟขัดตลอด - -' หึ้ยยย! 
"อ่าา หวัดดีโจเซฟ ^^"
"^^" << แอนดริว
"นี่ เคธี่วันพรุ่งนี้เธอว่างมั้ย?"
นายโจเซฟถามฉัน..
"พรุ่งนี้? วันเสาร์สินะ? ว่างสิ ทำไมหรอ?"
"อ่า.. ฉันว่าจะ.. เอ่อ.."
นายโจเซฟพูดตะกุกตะกัก .. - -! ให้ตายสิ..
"อ่า.. ไว้พร้อมพูดเมื่อไหร่ค่อยพูดก็ได้นะ - -"
"ไปเที่ยวด้วยกันมั้ย?!!"
เมื่อนายโจเซฟเห็นว่าฉันเริ่มอารมณ์ไม่ดี นายนั่นก็รีบพูดพรวดออกมาเลย
"เที่ยวหรอ?! มีใครไปบ้างล่ะ? *0*"
ฉันรู้สึกมีความหวังขึ้นมา! ก็นายแอนดริวต้องไปด้วยใช่มั้ยล่ะ?! ดีเลยๆ ><!
"เธอกับฉัน ^^"
"ห้ะ?!"
ฉันตกใจถึงขั้นอุทานออกไป ก็ไหงมีแค่ฉันกับนายโจเซฟล่ะ?! ไม่ได้การละ!!
 
 
     ผมที่ยืนดูนายโจเซฟคุยกับเคธ ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเลย ผมได้แต่ยิ้มๆให้เธอ นายโจเซฟขอไว้น่ะ ว่าอยากจะคุยเธอให้มากกว่านี้ แล้ววันนี้นายโจเซฟก็ตั้งใจชวนเธอไปเดทล่ะ แต่ใช้ข้ออ้างว่าไปเที่ยวกันอ่ะนะ เมื่อนายโจเซฟชวนเธอไปเที่ยว เธอทำหน้าดีใจด้วยล่ะ แต่พอนายโจเซฟบอกว่าไปกันแค่สองคนเธอก็ตกใจอุทานออกมาเลยแฮะ .. 
"แล้วนายล่ะแอนดริว?"
"ห้ะ?!"
เมื่อกี้เธอเป็นคนอุทาน คราวนี้เป็นผมอุทานออกมา.. ก็เธอหันมาถามผมหนิ?! O.o
"ฉัน? ทำไมหรอ?"
ผมถามกลับไปด้วยความตกใจ
"ก็นายไม่ไปด้วยกันหรอ?"
"ห้ะ?!/ห้ะ?!"
ผมกับนายโจเซฟอุทานออกมาพร้อมกันทั้งสองคน.. นี่เธอรู้หรือไม่รู้เนี่ย นายโจเซฟอุตส่าห์ชวนเธอเดทนะ แต่เธอกลับมาชวนผมไปด้วยเนี่ยนะ โหยยย!
"ม.. ไม่เป็นไร พวกเธอไปกันสองคนเถอะ"
ผมตอบออกไปเพื่อช่วยให้นายโจเซฟได้ไปกับเธอสองคน แต่..
"ไม่อ่ะ .. ถ้านายไม่ไป ฉันก็จะไม่ไป - -"
เฮ้ยยย! ไหงงั้นอ่ะ? ! ผมมองหน้านายโจเซฟ นายนั่นทำหน้าเสียใจเล็กน้อยแต่ก็พยักหน้าให้ผมตกลง
"อืม ฉันไปด้วยก็ได้ ^^"
ผมตอบเธอไปด้วยรอยยิ้ม แต่ผมรู้สึกผิดกับเพื่อนผมจัง..
"ดีเลย แล้วสถานที่ เวลา อะไรยังไงล่ะ? นัดสิๆ ><"
เคธดูตื่นเต้นจนผมก็รู้สึกสงสัยว่าเธอเป็นอะไรหรือเปล่านะ - -?
"งั้น 9 โมงเช้า.. ที่ xxx และกัน"
นายโจเซฟบอกสถานที่และเวลากับเคธไป
"งั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ บ๊ายบายย >-</"
เคธบอกลาผมกับโจเซฟด้วยไปหน้าที่มีความสุขสุดๆ.. แต่รอยยิ้มแบบนี้ทำผมสงสัยชะมัดแฮะ - -?!
"นายคงไม่คิดจะไปจริงๆหรอกนะ?"
ระหว่างที่ผมกับโจเซฟกำลังเดินมาที่ตึกเรียน โจเซฟก็พูดขึ้นมา
"หืมม แล้วแต่นายเลยละกัน ถ้านายไม่อยากให้ฉันไป ฉันก็จะไม่ไปอ่ะนะ"
ผมตอบไปด้วยน้ำเสียงเฉยๆ ก็ผมยังไงก็ได้นี่นา ไม่ไปก็ได้แต่ถ้าได้ไปกก็คงดีอ่ะเนอะ ก็อยากไปเที่ยวเหมือนกัน ช่วงนี้เรียนหนักจนแทบไม่ได้พักผ่อนเลยด้วยซ้ำ..
"ถ้างั้น.. นายไม่ไปได้?"
นายโจเซฟพูดขึ้นมาอย่างกล้าๆกลัวๆ 
"ได้สิ ^^"
"จริงหรอ?!"
"จริงสิ เพื่อนายจะได้สมหวังไง ^^"
ผมตอบไปตามตรง ผมบอกแล้วว่าผมยังไงก็ได้ 
"ขอบคุณมากๆนะเว้ย แอนดริว!"
นายโจเซฟพูดขอบคุณและเข้ามากอดผม ฮ่ะๆ ผมไม่ได้กอดเพื่อนแบบนี้นานเท่าไหร่แล้วน้าา? ตั้งแต่เรียบจบสินะ ฮ่ะๆ 
 
     ตอนนี้ก็ 9โมงแล้วว.. ฉันก็มายืนรอนายโจเซฟกับนายแอนดริวตามสถานที่ที่นัดกันไว้.. วันนี้ฉันแต่งตัวให้น่ารักที่สุดเท่าที่จะทำได้เลยล่ะ ยัยเมลอร์มาช่วยฉันแต่งตัวเลยล่ะ แต่ฉันว่าก็น่ารักดีจริงๆนะ ยัยเมลอร์นี่เซ้นท์การแต่งตัวดีไม่เบาเลยล่ะ 
"เคธี่!"
เมื่อฉันได้ยินเสียงทักฉันจากด้านหลัง ฉันก็หันหลังไป ฉันก็เห็นแต่นายโจเซฟ แล้ว.. แอนดริวล่ะ?! 
"แอนดริวล่ะ?!"
ฉันร้องถามโจเซฟด้วยหน้าตาที่ตกใจเล็กน้อย ก็ฉันตั้งใจแต่งตัวน่ารักๆเพื่อให้นายนั่นเห็นเชียวนะ!!
"คือ..."
นายโจเซฟทำท่าอึกอัก..
"อะไรก็รีบพูดมาสิ!"
"นายแอนดริวไม่มาแล้วน่ะ!"
"ห้ะ?!"
อะไรนะ?! นายแอนดริวไม่มางั้นหรอ?.. นี่มันอะไรกัน?!!!
 
[มาแล้ว ตอนที่ 4 ></ กำเลย แอนดริวไม่มาตามนัดเพราะอยากให้โจเซฟสมหวัง เมื่อเคธี่รู้เข้าก็รู้สึกว่าเคธี่จะอารมณ์ไม่ดีซะด้วยสิ จะเป็นไงต่อล่ะเนี่ย? ฝากติดตามกันด้วยนะคะ >< อัพแค่วันตจันทร์-ศุกร์นะคะ วันละตอนๆ วันเสาร์-อาทิตย์เอาไว้พักผ่อนกันดีกว่าเนอะ ^^/]