รักมหัศจรรค์ทลายหัวใจเจ้าชายน้ำแข็ง

                             รุ่งเช้าต่อมา ตอนนี้ฉันออกมานั่งเล่นอยู่ใกล้สวนดอกกุหลาบ
"องค์ราชินีทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะขอรับ"
                    ฉันหันกลับไปดูด้านหลังอย่างตกใจเป็นผีหรอฟร่ะโพล่มาจากใหนเนี้ย
"กระผมมีนามว่าเดดไลค์ขอรับเป็นทหารที่สนิทที่สุดขององค์ราชาซีเวลค์ขอรับ"
"อืม พอดีว่าฉันออกมานั่งเล่นชมไม้ชมนกน่ะอยู่แต่ในวังมันน่าเบื่อ"
"ถ้าเช่นนั้นกระผมมีสถานที่แห่งหนึ่งสวยงามมากสนใจจะร่วมขี่ม้าไปกับกระผมไหมขอรับ"
"น่าสนุกดีน่ะไปสิ"
                    เดดไลค์ลากม้าตัวหนึ่งเข้ามาใกล้ฉันนี้มัน..ม้าสีขาว ม้าตัวที่ซีเวลค์ขี่นิฉันจำมันได้ตอนที่เขาขี่มันไปช่วยฉัน
"หมดการของเจ้าแล้วเดดไลค์ไปไหนก็ไปป่ะข้าจะขับม้าเอง"
"ซะ..ซีเวลค์"
                    ฉันกำลังจะเดินหนีแต่เขามือไวคว้าตัวฉันเข้าไปกอด
"ปล่อยฉันน่ะ!!"
"ไม่จนกว่าเธอจะฟังคำอธิบายจากฉัน"
"คำอธิบายอะไรอีกคำแก้ตัวสิไม่ว่า"
"ฉัน..."
"ฉันให้เวลานาย5นาทีอยากพูดอะไรก็พูดมาเพราะอีกไม่นานฉันก็จะกลับไปที่ที่ฉันมา"
"อืม สิ่งที่ฉันทำในวันนั้นฉันรู้ตัวว่าฉันทำอะไรเธออาจจะมองว่าฉันเลวกลายเป็นคนที่ชั่วช้าสำหรับเธอแต่ฉัน..ก็จะรักเธอแม้เธอจะเกลียดฉันไปตลอดกาลฉันอยากจะบอกว่า ฉันขอโทษให้อภัยฉันได้ไม"
"...."
                    เขามองฉันด้วยสายตาอ้อนวอน ฉันลองคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมดที่จริงมันก็เป็นอดีตไปหมดแล้วทำไมฉันถึงต้องมาแค้นเขาตอนนี้
"อืม ฉันให้อภัยนายถ้าจะมาโกรธอะไรตอนนี้มันก็สายไปแล้วเพราะมันคืออดีต"
                    ซเีวลค์โพล่เข้ากอดฉันอย่างดีใจ
"ขอบคุณเธอมากน่ะที่เข้าใจฉัน"
"อืม แต่อีกไม่กี่วันนายก็ต้อง...แต่งงาน"
"เรื่องนั้น.....ไม่พูดตอนนี้ได้ไมตอนนี้ฉันอยากอยู่กับเธอมีแค่เราสองคนน่ะ"
"อะ..อืม"
"ไปขี่ม้าเล่นไม"
"ไปสิ"
               ซีเวลค์คว้าตัวฉันอุ้มขึ้นไปบนม้าแล้วเขาก็ปีนขึ้นมานั่งอยู่ด้านหลังฉัน
"เกาะดีๆล่ะแล้วอย่าเผลอเอาแก้มที่น่าจุ๊บของเธอมาใกล้ฉันล่ะ^^"
"-//-เลิกพูดแล้วควบม้าได้แล้วว่าแต่ว่าจะพาฉันไปใหนหรอ"
"ไปสวนน้ำตกที่นั้นน่ะผลไม้เยอะมากและอร่อยมากเลยน่ะดอกไม้ก็หอมมากเลยน่ะ"
"หรอ รีบไปสิฉันอยากเห็นแล้ว"
"ได้สิแต่ว่าเส้นทางมันไกลอ่ะขอกำลังใจควบม้าได้ม่ะ"
"กำลังใจ?กำลังใจอะไรของนาย"
               ภายในเวลาอันรวดเร็ว เขาก็จุ๊บแก้มฉันแบบไม่ทันตั้งตัว ใอ้คนเจ้าเหล่!-//-
"นี้ไงกำลังใจของฉัน"
"-//-ใอ้บ้า! คนลามก คน!.."
"ถ้าเธอด่าฉันอีกครั้ง จากแก้มจะกลายเป็น..ปากสีชมพูน่าจุ๊บของเธอ"
"กะ..ก็รีบขับม้าไปสิฉันอยากไปแล้ว-///-"
"คราฟ^^"
               ณ สวนน้ำตกดินแดนแห่งธรรมชาติ
"สวยจัง นี้มันสวรรค์ชัดๆ0.0"
"รู้ไมว่าคริสตัลที่นำพาเธอมาที่นี้อยู่ที่นี้น่ะ"
"คริสตัล? ฉันมาที่นี้ได้เพราะคริสตัลหรอ"
"อืม คริสตัลคือหัวใจของพระมหากษัตริย์ที่ปกครองเมืองนาเนีย มันมีพลังมหาศาลเลยล่ะและเป็นกุญแจไขประตูมิติได้ไม่ว่าใครคนนั้นจะเป็นหรือตาย"
"ถ้าฉันจะกลับคริสตัลก็จะส่งฉันกลับยังไง"
"...ฉัน..ไม่อยากให้เธอไปเลย"
"มันถึงเวลาแล้วที่ฉันต้องกลับไปในโลกแห่งความจริง โลกที่มีร่างกายมีหัวใจมีคนที่ห่วงรอฉันอยู่"
"ก็น่ะฉันรู้ดีว่าวันนี้ต้องมาถึง"
         ซีเวลค์โผล่กอดฉันหัวใจของฉันรู้สึกหดหู่ใจที่อีกไม่นานเราสองคนก็จะจากกันแล้ว และ..ไม่ได้พบกันอีกตลอดไป...