รักมหัศจรรค์ทลายหัวใจเจ้าชายน้ำแข็ง

9.7

เขียนโดย RosenLa

วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.25 น.

  21 บท
  17 วิจารณ์
  25.15K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2558 17.24 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

15) พี่สาวสุดรักและความจริงที่แสนเจ็บปวด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                  ฉันออกมาเดินเล่นที่ระเบียงทางยาวทอดสายตาดูทะเลฉันมองลงไปที่หาดทรายเห็นซีเวลค์กำลังเดินเล่นกับเจ้าหญิงโรเซนล่าอีกไม่นานเขาสองคนก็ต้องแต่งงานกันแล้วฉันควรจะทำใจใว้ซ่ะตอนนี้เพื่อถึงวันนั้นฉันจะได้ไม่ต้องมานั่งร้องไห้อย่างหนัก

"อยากพบพี่สาวเจ้าไมล่ะ"

"พะ...พี่สาว พบได้หรอค่ะ"

"ได้สิ ตามข้ามา"

                    ฉันเดินตามอาสลานมาเรื่อยๆจนมาพบกับกระจกบานหนึ่งแล้วจู่ๆก็มีแสงสว่างจ้าขึ้นทำให้ฉันหลับตาพอแสงสว่างหายไปฉันก็พบกับสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจมากที่สุด

"พี่ค่ะ!!"

                    

                    ผู้หญิงผมยาวสลวยสีทองสวมชุดกระโปรงสีชมพูดทอดยาวลงมายาวถึงพื้นหน้าตาคล้ายฉันมากเราเหมือนกันทุกอย่างยกเว้นผม

"ฟองฟ้าพี่ไม่ได้พบเธอนานโตขึ้นเป็นกองเลยน่ะ"

"พี่ ฉันพบพี่ครั้งสุดท้ายตอนฉันอายุ15เอง"

"พี่คิดถึงน้องคิดถึงพ่อแม่ พวกเขาสบายดีน่ะ"

"ค่ะ ทุกคนสบายดีพี่ล่ะค่ะ"

"พี่อยู่บนสวรรค์ก็สบายดีแต่อีกไม่นานพี่ก็จะลงมาเกิดแล้วน่ะยังไงถ้าน้องแต่งงานพี่ขอมาเกิดเป็นลูกน่ะ"

"พี่ค่ะT T"

                    ฉันโพเข้ากอดพี่แก้วฟ้าตั้งแต่ที่พี่เสียไปฉันก็เหงาไม่มีเพื่อน ไม่มีคนดูแล วันนี้เป็นวันที่ฉันจะจดจำไปชั่วชีวิต

"แล้วซีคลอส...."

"เขาสบายดีค่ะ แต่ใจเขาดูหม่นหมองเศร้าสร้อยน่ะค่ะ"

"อืม แล้ว...."

"หืม?"

"ไม่มีอะไรหรอก"

"แก้วฟ้า!!"

                    เสียงตะโกนดังมาจากด้านหลัง

"ซะ..ซีเวลค์"

                    ซีเวลค์วิ่งมากอดแก้วฟ้าทำให้ฉันอึ้ง ตกใจ มือไม้สั่น นะ...นี้มันอะไรกัน

"ใอ้ซีเวลค์! แกหลบจากแก้วฟ้าเดียวนี้"

                    ตามมาด้วยซีคลอส ซีเวลค์ค่อยๆปล่อยแก้วฟ้าออกจากวงแขนแล้วขยับถอยห่าง ซีคลอสวิ่งมากอดแก้วฟ้า ฉันมองหน้าซีเวลค์เพื่อใช้สายตาถามเขาว่ามันคืออะไรเขาหลบหน้าฉัน

"นี้มันอะไรกัน!! ตอบฉันสิซีเวลค์นายกอดแก้วฟ้าทำไม"

                    เขานิ่งไม่ยอมพูดโต้ตอบอะไร

"มังถึงเวลาที่เธอควรจะรู้ความจริงซ่ะที"

"ความจริง ความจริงอะไร"

"บอกเธอสิ ซีเวลค์ว่านายมันชั่วช้าขนาดใหน"

                    ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของเขา ความจริงงั้นหรอ

"งั้นฉันจะบอกเอง เธอรู้ไหมว่าทำไมพี่สาวเธอถึงโดนรถชนเพราะใอ้ซีเวลค์มันหึงที่พี่สาวเธอกำลังจะหมั้นกับผู้ชายคนหนึ่งที่เธอไม่ได้รักแต่ใอ้ซีเวลค์มันควบคุมสติไม่อยู่ตอนนั้นมันกำลัง เคลียเรื่องของมันกับแก้วฟ้าอยู่ข้างถนนมันโมโหแก้วฟ้ามากเลยผลักเธอออกไปอยู่กลางถนนทำให้..."

"โดนรถชนและจิตของพี่ก็หลุดมาที่นี้"

"ไม่จริงใช่ไม ซีเวลค์นายไม่ได้ทำใช่ไม"

"ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ"

                    ฉันก้มหน้าลงแล้วน้ำตาค่อยๆไหลรินลงมา ขะ..เขาฆ่าแก้าฟ้าเขาฆ่าพี่สาวฉัน

"ฟองฟ้า"

"ไม่ต้องมาแตะต้องฉัน ฉันเกลียดนาย ได้นิยไมว่าฉันเกลียดนาย!!!"

                    ฉันรีบวิ่งหนีออกซีเวลค์ทำไม เขาทำแบบนั้นทำไมเขาฆ่าพี่ของฉัน!!ฉันวิ่งมาเรื่อยๆจนมาหยุดที่โขดหินน้ำตาหลั่งไหลออกมาเปรียบดั่งสายน้ำฉันเข้าใจทุกอย่างแล้ว คนที่รักแก้วฟ้าอีกคนคือ ซีเวลค์ เขาทำร้ายแก้วฟ้าอย่างไม่น่าให้อภัย

"ทุกอย่างมันเป็นโชคชะตาที่ถูกกำหนดมาเจ้าอย่าร้องไห้เสียใจไปเลย"

"อาสลานค่ะT T"

"ประตูแห่งคริสตัลจะถูกเปิดออกอีกไม่กี่วันแล้ว ถึงวันนั้นเจ้าก็จะได้กลับบ้าน"

"บ้านหรอค่ะ"

"อืม เจ้าพร้อมหรือยังกับการกลับบ้าน"

"กลับ...บ้าน"

                    ใช่สิฉันลืมเรื่องการกลับบ้านไปส่ะสนิทฉันคิดว่าที่นี้คือบ้านฉันอีกหลังหนึ่งมีคนที่รักฉันมากมายได้เห็นสิ่งที่มหัศจรรค์เหนือธรรมชาติซึ่งฉันคิดว่ามันสูญพันไปนานมากแล้วหรือไม่ก็ไม่เคยมีอยู่จริงถึงเวลาแล้วสิน่ะที่ฉันต้องกลับไปโลกจริงโลกที่ฉันมีร่างกายมีเลือดเนื้อเป็นของตัวเอง

"ฉันพร้อมแล้วค่ะ พร้อมที่จะกลับไปในที่ที่ฉันมา"

"อืม แล้วอีก3วันนี้เจอกันน่ะข้าจะส่งเจ้ากลับบ้านเอง"

"ค่ะ อาสลานฉันจะคิดถึงคุณ"

                    อาสลานหันหลังแล้วเดินจากไปฉันเช็ดน้ำตาออกทำหัวใจให้เข้มแข็ง

                                                  [ซีเวลค์]

          ณ ปราสาทนาเนียที่ห้องประชุม ผู้ใหญ่กำลังคุยกันเรื่อง..การแต่งงานของผมกับเจ้าหญิงโรเซนล่า

"สงครามได้สิ้นสุดลงแล้วและซีเวลค์ก็ไม่ใช่เจ้าชายแล้ว หม่อมฉันว่าพิธีมงคลควรเริ่มในอีก3นี้น่ะเพค่ะ"

"น้องเห็นด้วยกับท่านพี่เพค่ะ"

"มันจะไม่เร็วไปหน่อยหรือพะยะค่ะ ท่านแม่"

"ไม่หรอกซีเวลค์ ทุกคนเตรียมเรื่องนี้มานานแล้วเจ้าอย่าปฏิเสทเลย"

"งั้นลูกขอยกเลิกการหมั้นเองเพค่ะ"

"ว่าไงน่ะ โรเซนล่า!!"

"ท่านพี่ซีเวลค์ไม่ได้รักลูกแล้วจะให้ลูกแต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รักได้อย่างไรกัน ลูกขอจบเรื่องนี้"

"กระผมเห็นด้วยกับน้องหญิง แม่น้องจะเสียใจแต่ก็ไม่นานน้องก็ต้องได้พบกับคนที่รักน้องจริง"

                    และในวันนั้นทุกอย่างจึงจบลง การหมั้นถูกยกเลิกที่จริงผมควรจะดีใจแต่..คนที่ผมรักเขาเกลียดผมมาก ผมต้องทวงเธอคืนมาให้ได้!!!

                    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา