รักมหัศจรรค์ทลายหัวใจเจ้าชายน้ำแข็ง

                             รุ่งเช้าต่อมา ตอนนี้ฉันออกมานั่งเล่นอยู่ใกล้สวนดอกกุหลาบ

"องค์ราชินีทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะขอรับ"

                    ฉันหันกลับไปดูด้านหลังอย่างตกใจเป็นผีหรอฟร่ะโพล่มาจากใหนเนี้ย

"กระผมมีนามว่าเดดไลค์ขอรับเป็นทหารที่สนิทที่สุดขององค์ราชาซีเวลค์ขอรับ"

"อืม พอดีว่าฉันออกมานั่งเล่นชมไม้ชมนกน่ะอยู่แต่ในวังมันน่าเบื่อ"

"ถ้าเช่นนั้นกระผมมีสถานที่แห่งหนึ่งสวยงามมากสนใจจะร่วมขี่ม้าไปกับกระผมไหมขอรับ"

"น่าสนุกดีน่ะไปสิ"

                    เดดไลค์ลากม้าตัวหนึ่งเข้ามาใกล้ฉันนี้มัน..ม้าสีขาว ม้าตัวที่ซีเวลค์ขี่นิฉันจำมันได้ตอนที่เขาขี่มันไปช่วยฉัน

"หมดการของเจ้าแล้วเดดไลค์ไปไหนก็ไปป่ะข้าจะขับม้าเอง"

"ซะ..ซีเวลค์"

                    ฉันกำลังจะเดินหนีแต่เขามือไวคว้าตัวฉันเข้าไปกอด

"ปล่อยฉันน่ะ!!"

"ไม่จนกว่าเธอจะฟังคำอธิบายจากฉัน"

"คำอธิบายอะไรอีกคำแก้ตัวสิไม่ว่า"

"ฉัน..."

"ฉันให้เวลานาย5นาทีอยากพูดอะไรก็พูดมาเพราะอีกไม่นานฉันก็จะกลับไปที่ที่ฉันมา"

"อืม สิ่งที่ฉันทำในวันนั้นฉันรู้ตัวว่าฉันทำอะไรเธออาจจะมองว่าฉันเลวกลายเป็นคนที่ชั่วช้าสำหรับเธอแต่ฉัน..ก็จะรักเธอแม้เธอจะเกลียดฉันไปตลอดกาลฉันอยากจะบอกว่า ฉันขอโทษให้อภัยฉันได้ไม"

"...."

                    เขามองฉันด้วยสายตาอ้อนวอน ฉันลองคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมดที่จริงมันก็เป็นอดีตไปหมดแล้วทำไมฉันถึงต้องมาแค้นเขาตอนนี้

"อืม ฉันให้อภัยนายถ้าจะมาโกรธอะไรตอนนี้มันก็สายไปแล้วเพราะมันคืออดีต"

                    ซเีวลค์โพล่เข้ากอดฉันอย่างดีใจ

"ขอบคุณเธอมากน่ะที่เข้าใจฉัน"

"อืม แต่อีกไม่กี่วันนายก็ต้อง...แต่งงาน"

"เรื่องนั้น.....ไม่พูดตอนนี้ได้ไมตอนนี้ฉันอยากอยู่กับเธอมีแค่เราสองคนน่ะ"

"อะ..อืม"

"ไปขี่ม้าเล่นไม"

"ไปสิ"

               ซีเวลค์คว้าตัวฉันอุ้มขึ้นไปบนม้าแล้วเขาก็ปีนขึ้นมานั่งอยู่ด้านหลังฉัน

"เกาะดีๆล่ะแล้วอย่าเผลอเอาแก้มที่น่าจุ๊บของเธอมาใกล้ฉันล่ะ^^"

"-//-เลิกพูดแล้วควบม้าได้แล้วว่าแต่ว่าจะพาฉันไปใหนหรอ"

"ไปสวนน้ำตกที่นั้นน่ะผลไม้เยอะมากและอร่อยมากเลยน่ะดอกไม้ก็หอมมากเลยน่ะ"

"หรอ รีบไปสิฉันอยากเห็นแล้ว"

"ได้สิแต่ว่าเส้นทางมันไกลอ่ะขอกำลังใจควบม้าได้ม่ะ"

"กำลังใจ?กำลังใจอะไรของนาย"

               ภายในเวลาอันรวดเร็ว เขาก็จุ๊บแก้มฉันแบบไม่ทันตั้งตัว ใอ้คนเจ้าเหล่!-//-

"นี้ไงกำลังใจของฉัน"

"-//-ใอ้บ้า! คนลามก คน!.."

"ถ้าเธอด่าฉันอีกครั้ง จากแก้มจะกลายเป็น..ปากสีชมพูน่าจุ๊บของเธอ"

"กะ..ก็รีบขับม้าไปสิฉันอยากไปแล้ว-///-"

"คราฟ^^"

               ณ สวนน้ำตกดินแดนแห่งธรรมชาติ

"สวยจัง นี้มันสวรรค์ชัดๆ0.0"

"รู้ไมว่าคริสตัลที่นำพาเธอมาที่นี้อยู่ที่นี้น่ะ"

"คริสตัล? ฉันมาที่นี้ได้เพราะคริสตัลหรอ"

"อืม คริสตัลคือหัวใจของพระมหากษัตริย์ที่ปกครองเมืองนาเนีย มันมีพลังมหาศาลเลยล่ะและเป็นกุญแจไขประตูมิติได้ไม่ว่าใครคนนั้นจะเป็นหรือตาย"

"ถ้าฉันจะกลับคริสตัลก็จะส่งฉันกลับยังไง"

"...ฉัน..ไม่อยากให้เธอไปเลย"

"มันถึงเวลาแล้วที่ฉันต้องกลับไปในโลกแห่งความจริง โลกที่มีร่างกายมีหัวใจมีคนที่ห่วงรอฉันอยู่"

"ก็น่ะฉันรู้ดีว่าวันนี้ต้องมาถึง"

         ซีเวลค์โผล่กอดฉันหัวใจของฉันรู้สึกหดหู่ใจที่อีกไม่นานเราสองคนก็จะจากกันแล้ว และ..ไม่ได้พบกันอีกตลอดไป...