ป่วนรักอลวน
10.0
เขียนโดย ใจจ้าว
วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.41 น.
35 ตอน
20 วิจารณ์
43.50K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2558 22.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
31) จูบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" นายพูดอะไร? " ผมขมวดคิ้ว ใจคออยากจะถอยห่างออกจากเขาสักหนึ่งพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าก้าวจุดเก้าจุดก้าว แต่ตอนนี้แค่ก้าวเดียวยังแทบไม่กล้ากระดิก นัยน์ตาสีนินเปล่งประกายราวกับราชสีห์ที่เล็งเหยื่อ ยิ่งหนี ยิ่งชอบ! แกล้งยั่วยวนหยอกเหย้าให้ทรมานเล่นๆ ก่อนจะเผด็จศึก!
" จูบหน่อย "
" อะไร! " ผมดันหน้าอีตาหน้ามึนออกอย่างไม่พอใจ เมื่อเขากล้าพูดเรื่องแบบนั้นหน้าด้านๆ คนแมนรับไม่ได้ ชีวิตหนุ่มแบ๊วน่ารักช่างบัดซบนัก ฮือๆ T^T
"จูบหน่อย " ใบหน้านิ่งกัดริมฝีปากตัวเองเล็กน้อย ก่อนจะรุกรานและคืบคลานเข้ามาโดยที่ผมไม่ทันได้รู้ตัว ฝ่ามือหนาของหมอนั่นก็เอื้อมเข้ามาตึงท้ายทอย พร้อมกับการกระทำอุกอาจและน่ารังเกียจมากขึ้นด้วยการพรมจูบไปทั่วปลายคาง ลากไล้เรียวลิ้นเย็นๆ อย่างอ้อยอิ่งทำเอาผมหายใจสะดุดและหัวใจเต้นไม่เป้นส่ำ
ตาย ตายแน่ แบมแบม! อย่าไปเคลิ้มนะ!
" นะ " เสียงทุ้มเซ็กซี่ที่สั่นนิดหน่อยกระซิบข้างหูกระตุ้นให้เส้นเลือดผมสูบฉีดโลหิตอย่างบ้าคลั่ง ฮือๆๆ หมอนี่มันมนุษย์ถ้ำจอมหื่นชัดๆ ปกติไม่ค่อยพูด พอหื่นขึ้นทีไร ใครเอาสกอตเทปมาปิดปากก็คงไม่หยุดเลยมั้งเนี่ย T_T และที่แย่ที่สุดคือการที่เขาถอดเสื้อออกทำให้ไอร้อนระอุมันแผ่ออกมาจากร่างกาย และนั่นเป็นสาเหตุที่ผมรู้สึกกระตุกวูบทุกครั้งที่เขาพยายามบดเบียดเสียดสีร่างกายเข้ามาใกล้ ขนาดผมมีเสื้อผ้ากั้นอยู่ แต่มันก็ยัง....แย่ที่สุดเลย!
ผมสบตามาร์คอย่างชั่งใจ สมองประมวลผลหาตัวเลือกที่ดีที่สุดมาในสถานการณ์อันตรายต่องการเสียชายเป็นครั้งที่สอง ขอร้องล่ะ เจ้าสมองน้อยนิดที่แสนชาญฉลาด ช่วยหาวิธีที่ทำให้ผมรอดพ้นจากคนหน้ามึนอย่างหมอนี่ที TOT
" ลบคลิปนั่นก่อน แล้วผมจะทำตามนายทุกอย่างเลย " ผมกลอกตาหลบไม่แน่ใจว่าอีตานั่นจะทำตามคำขอรึเปล่า แต่ถ้าเกิดโป๊ะเช๊ะทำตามละก็ ผมคงหาวิธีหนีออกจากที่นี่ได้บ้าง ..... มั้ง
TOT
" จูบก่อน " หมอนั่นต่อรองทำให้ผมเบ้หน้า แต่ก็ยังดีกว่า เขาตอบ ' อือ ' แน่ๆ!
"ลบก่อน " ผมย้ำเสียงแข็งก่อนจะอ่อนลงเมื่อเขากลับมาขู่ด้วยสองคำประการศิต T^T
" โพสต์ "
=[]=!! พะ....โพสต์!
" แชร์ "
อ้าก! ผมเกลียดนายยยยยย! ฮืออออ! คนนิสัยไม่ดี เลวทราม ต่ำช้าบ้าที่สุด T^T ถ้าผมออกไปได้ ผมจะไปแจ้งองค์กรนาเซ่อว่านายเป็นมนุษย์ถ้ำยุคหินโบราณ จะได้โดนจับไปทดลองให้เจ็บปวดทรมานจนตายไปเลย กระซิกๆ
" ผมจะรู้ได้ไงว่านายจะลบคลิปให้จริงๆ " ผมหรี่สายตาจับผิดแต่คนหน้ามึนตรงหน้ากลับกระตุกยิ้มและไหวไหล่อย่างยียวน! ปากนายมีไว้ทำไม โปรดจงอธิบาย ณ บัดนาว! T^T
" ผมไม่ได้พูดให้นายทำท่าแบบนั้นใส่ผมนะ ตอบมาเซ่ ตอบ! "
ผมโวยวาย แต่มาร์คก็กระตุกยิ้มอีกครั้งเหมือนชอบใจที่เห็นผมเป็นเดือดเป็นร้อนกับท่าทีกวนอวัยวะเบื้องล่างของเขา! ว้ากกกกก! พูดสิฟะคับ พูดดดดดดด! ผมทำเสียงฮึ่มฮั่มอย่างไม่พอใจเมื่อคนหน้ามึนไม่ปริปากเลยสักนิด แต่กลับใช้มือหนารั้งเอวผมเข้าไปใกล้จนแทบไม่มีช่องว่างระหว่างเรา
" อย่ามาทะลึ่ง..... "
" เดี๋ยวลบ..." เขาพูดเสียงเบาพร้อมเป่าลมหายใจร้อนๆ มากระทบผิวแก้ม ในขณะที่ปลายจมูกของเราสัมผัสกันทันใดนั้นก็เหมือนกระแสไฟฟ้าไร้ที่มาช็อดเข้าที่ร่างกายแปล๊บๆ เหมือนคลื่นความรู้สึกที่ไม่ควรมีมันกลับบังเกิดขึ้น เมื่อนัยน์ตาสีนินจับจ้องกลับมา หัวใจบีบรัดเป็นจังหวะที่่รุนแรงจนในหัวผมหมุนเคว้งไปหมด ระยะห่างระหว่างเราช่างน้อยนิด......
จะกระทั้งไม่มีช่องว่างอีกต่อไป..............
อิอิ หายไปอีกแล้ว และกลับมาอีกครั้ง พร้อมตอนหน้า NC ณ บัดนาว สวัสดีวันปีใหม่ไทยเด้อคะ ดูแลสุขภาพ เล่นน้ำอย่างมีความสุขนะจ้า นักอ่านทุกคน
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านเน้อคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ