ป่วนรักอลวน

        " ผมจะไม่ทำแบบนั้นกับนายอีกแล้ว! วันนั่นผมเมา เข้าใจมั้ย? เมาอะเมา?! "ผมโวยวายก่อนจะยันตัวเองขึ้นพร้อมๆ กับผลักอกมาร์คออกจนกลับมาอยู่ในท่านั่งที่ปลอดภัยขึ้นมาหนึ่งระดับ แม้เขาจะอยู่ในสภาพคร่อมผมอยู่ก็ตาม

         เงียบ....หมอนั่นสบตาผมนิ่งและผมหวังว่าคำพูดเมื่อกี้จะเข้าหูอีตานี่บ้าง เพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้เขากลอกนัยน์ตาสีนินไปมาเหมือนครุ่นคิดแทนที่จะตอบอือออเหมือนทุกที เหนื่อยชิบ คุยกับมาร์คทีเหมือนออกไปวิ่งรอบแม่น้ำฮันร้อยรอบ

       " และช่วยกรุณาลบคลิปบ้าๆ นั่นด้วยถ้านายสุภาพบุรุษพอ "

       "........" เค้าเงียบและยังคงนิ่งอยู่เช่นเคยก่อนจะกระตุกยิ้มแวบนึง สาบานว่าแวบนึง!

        " เหรอ "

        " เออสิคับ! ลบเดี๋ยวนี้เลย ต่อหน้าผมเนี่ย! ไหน โทรศัพท์อยู่ไหน " 

        ผมกวาดสายตาก่อนจะถือวิสาสะ ล้วงเข้าไปในกางเกงอย่างไม่สนใจว่าเขาจะมีท่าทีเป็นยังไง และดูเหมือนกรรมจะตามสนอง เพราะหมอนั่นก็ไม่สนใจว่าผมจะมีท่าทียังไงเหมือนกัน! ริมฝีปากบางแกล้งขบเม้มที่ใบหูอีกครั้ง ขณะที่ผมกำลังโน้มตัวเข้าไปควานหามือถืออีตานั่น สัมผัสร้อนทำเอาผมสะดุ้งโหยงและใบหน้าร้อนวาบอย่างรวดเร็ว

     " มาร์ค! " ผมขมวดคิ้วพร้อมชักสีหน้าไม่พอใจเพื่อให้เขาหยุดแต่เปล่าเลย เขากับยียวนผมด้วยท่าทีล่อลวงแสนอันตราย! ไม่ได้จูบ หรือแกล้งกดริมฝีปากหนักๆ ให้ผมตกใจเหมือนอย่างเคย เพียงแต่ลากไล้ปลายลิ้นร้อนชื้นพาดผ่านริมฝีปากของผมราวกับเชิญชวน มันเสียดสีกันเบาๆ จนก่อเกิดปฏิกิริยาแปลกประหลาดที่ทำให้แข้งขาผมหมดเรี่ยวแรง

      " พะ....พอเลย! นี่นายไม่ฟังผมเลยใช่มั้ย! "

      " โพสต์ " หมอนั่นพูดคำสั้นๆ ก่อนจะเหยียดยิ้มร้ายกาจ

       ใช่ ยิ้มต้องสาปที่ผมไม่อยากเห็น!

       " อะไร? "

        " แชร์..."

        O[]o! แชร์?!? อะไร นายพูดเรื่องอะไรของนายว่ะคับมาร์ค พูดให้ชัดเจนและเข้าใจง่ายกว่านี้หน่อยได้มั้ยครับ แบมแบมงงอย่างแรง!!!

        " เอาไง..." หมอนั่นว่าพร้อมใช้นิ้วเรียวเชยคางผมขึ้นมา พร้อมกับสะกดทุกอิริยาบถให้ตกอยู่ใต้อาณัติของนัยน์ตาสีนินนั่นอย่างง่ายดาย

      " เอาไงอะไร ไม่เอา ไม่! "

      " เอาไง? "

      บอกว่าไม่เอาไงเฟ้ย ต้องใช้โทรโข่งมั้ย ตอบ!!!

      " ม่ายยยยย! ใครก็ด้ายยยย ช่วยด้วย TOT " ผมดีดดิ้น ตีหน้าอก อีตาหน้ามึนดังตุ้บๆ พลางส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากด้านนอก แต่ต้องชะงักทันทีเมื่อเขาพูดสั้นๆ แต่หลอกหลอนผมยิ่งกว่าอะไรดี

      " โพสต์ "

      "......."

      " แชร์ "

      อุ๊ สุดสยองสองคำขู่ T[]T! ถึงจะแค่พูดขึ้นมาลอยๆ แต่ผมก็รู้ว่าเขากำลังหมายถึงอะไร! เพราะในหัวอีตาบ้านี่ก็มีอยู่ไม่กี่เรื่องที่ผมรู้ เรื่องชั่วมากกับชั่วม๊ากมากไง! และไอ้โพสต์แชร์ที่เขาพูดถึงคงหนีไม่พ้นคลิปนั่นแน่ๆ! ไอ้มนุษย์ถ้ำเมายาดองมันพยายามจะแบล็กเมล์ผ้ามมมมม! ฮือๆ ถ้านายว่างมาขู่ผมมาก ไปหาแผนที่กลับถ้ำยุคหินของตัวเองเถอะ ไป๊ ชิ่วๆๆ

      " เลวที่สุด นายไม่รู้เหรอว่าที่นายทำมันอาชญากรรมนะ! นายกำลังแบล็กเมล์ผม! " ผมชี้หน้าว่าเขาฉอดๆ แต่หมอนั่นก็กวนประสาทด้วยการ......

       " อือ "

      ตอบรับสั้นๆ หนึ่งพยางค์อันแสนมีค่า ถุ้ย! -_-;;

      " ถอดเสื้อให้หน่อย " หมอนั่นว่าหน้าตายก่อนจะเขยิบใบหน้ามาใกล้ จนผมต้องเอนหลังหลบ

       " ไม่! " ผมปฏิเสธเสียงแข็ง ไม่มีทาง! ผมรู้นะว่านายจะถอดเสื้อทำไม T^T ฮือๆๆ ไอ้คู่ขาสั้นกับโย่งนั่นไม่น่าออกไปเลย ผมมันโง่ที่ไม่รั้งพวกเขาไว้! ไม่งั้นอีตาหน้ามึนนี่จะไม่มีทางทำเรื่องหื่นๆ แบบนี้กับผมแน่

      "งั้นโพสต์....."

      "โอเค ยกแขนขึ้นสิ -^-^" ผมเบ้หน้าเมื่อเค้าพยายามจะขู่ผม และ..มันก็ได้ผล (T^T) ร่างสูงกระตุกยิ้มก่อนจะยืดแขนอย่างว่าง่าย

      ถอด ไม่ถอด...โอ๊ยๆๆ คิดไม่ตกเลยแบมแบมเอ้ย ไม่ว่าจะสถานการณ์ไหนก็สุ่มเสี่ยงต่อผมทั้งนั้น ถ้าไม่ทำตามหมอนี่ก็อับอายขายขี้หน้าชาวบ้านเพราะคลิปบ้าๆนั่น แต่ถ้าทำ.....ฮือ(T^T )

      " ถอด " มาร์คพูดกระตุ้นผมอีกรอบเมื่อเห็นผมเหล่สายตามองไปทางอื่นและใช้ความคิดอย่างหนัก ผมกลืนน้ำลายหลายอึกพลางชายตากลับมาที่เบ้าหน้านิ่งนั่นอีกครั้ง ทั้งๆ ที่อากาศในห้องก็เปิดแอร์เย็นฉ่ำแต่ผมกลับรู้สึกร้อนรนยิ่งกว่าอะไรดี

     "เออออ " ผมลากเสียงอย่างไม่พอใจก่อนจะดึงเสื้อยืดเปล่าๆของเขาออกตามบัญชา เผยส่วนสัดกล้ามเนื้อที่ยังคงติดตาผมอยู่ในวันแรก เขาคว้าเสื้อที่ตืดมือผมออก ก่อนจะโยนไปอีกทางและมองหน้าผมด้วยแววตาจริงจัง

     " เมียเริ่ม "

      ฮะ เริ่ม O[]o พูดถึงอะไร! ผมหน้าถอดสีเหงื่อเม็ดโตเริ่มซึมผุดตามกรอบหน้าเมื่อเขายังคงมองมาอยู่เช่นเดิม

     รู้สึกลางไม่ดีอีกแล้วสิไอ้แบมเอ้ย!!!!  วันนี้ สะ-กด ได้คำเดียวเลยว่า : ซ - ว - ย ที่อ่านว่า ซวย ขอเสริมคำว่า บัดซบไปด้วยได้มั้ย ฮือๆๆ แบมแบมคนแมนจะไม่ทน!!! 

 หายไป1วัน กลับมาอัพให้และเน้อ ขอบคุณทุกคนที่กดไลค์และติดตาม กำลังใจดี ขอบคุณนะค่ะ 

                     ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านจ้า