ป่วนรักอลวน

10.0

เขียนโดย ใจจ้าว

วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.41 น.

  35 ตอน
  20 วิจารณ์
  44.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2558 22.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เมื่อพี่มาร์คไปซื้อยา 2.1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

      

 " จะบ้าหรอ!" ผมลุกพรวดพร้อมตะเบ็งเสียงด้วยใบหน้าบูดเบี๊ยวไม่พอใจกับที่หมอนั่นพูดออกมาอย่างสุดๆ แม้เบ้าหน้าจะให้ แต่เรื่องอะไร ผมที่แมนทั้งแท่งนะคับ จะต้องมาท้องกับคนไม่รู้จักด้วย

 

       ฮึ้ย! อีตาบ้านั่นตีหน้ามึนก่อนยักไหล่แล้วเดินไปหยิบเสื้อมาสวม เออ เอาเข้าไป สนใจกันหน่อยบ้างก็ได้นะ! ผมชักโมโหแล้วนะเฟ้ย! ผมข่มอารมณ์ฮึ่มฮั่มไว้ในใจก่อนจะนึกถึงเรื่องที่หมอนั่นพูดขึ้นก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะท้อง! เพราะสมัยนี้ ผู้ชายท้องได้ มีมดลูกก็มีถมเถไปดูอย่างพี่ชายข้างบ้านผมสิ มีลูก2แล้ว ไม่ได้!! ขืนผมเกิดมีมดลูก แล้วป่องขึ้นมาผมจะไม่ซวยแย่เลยหรอ TOT

 

      หนุ่มน้อยสุดหล่อเซ็กซี่ผู้รักนวลสงวนตัวอย่างผม  ขนาดแฟนที่คบกันมานานห้าปี ผมยังไม่ยอมให้ทำไปมากกว่ากอดและหอมแก้มเลยนะจะบอกให้! และเพราะสาเหตุนั่นแหละ ผมถึงโดนทิ้ง! ไอ้เวรเซฮุ่น! ปากก็บอกว่ารักน้องแบม อย่างนั่น รักน้องแบมอย่างนี้ รอได้ แต่พยายามหาทางปล้ำผมตลอดเวลาที่มีโอกาส นี่ถ้าไม่มีไอ้ยูค ไอ้แจเป็นไม้กันหมาให้ และครั้งล่าสุดผมกระโดดเตะเซฮุ่นน้อยของหมอนั่นแล้ววิ่งออกมาผมคงไม่รอดแน่ๆ แต่ที่น่าตลกที่สุด คือ ผมดันมาเสียท่าให้คนอื่นแทนนี่สิ แถมยังไม่รู้จักอีกต่างหาก TOT!

 

       ขณะที่ผมตีหน้าขวางโลกอย่างเห็นได้ชัด หมอนั่นก็เดินเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำหน้าตาเฉย ทิ้งผมยืนจังก้าชี้ลมอยู่คนเดียวซะงั้น!

 

       " นี่ เดี๋ยวสิ! " ผมวิ่งตามก่อนจะชะงักเมื่อหมอนั่นหันมาพร้อมแปรงสีฟันด้ามสีเขียวดำ ลายเบ็นเท็น ซึ่งทำให้ผมโมโหมากกว่าเดิม 

 

        " -[-------]- "

       

       " นั่นมันแปรงของผมนะ! ไอ้บ้าเอ๊ย! " ผมโวยวายก่อนจะเข้าไปฉุดกระชาก ยื้อแย่งแปรงออกมา แต่หมอนั่นหันหน้าหนีก่อนจะยืดตัวแล้วแปรงต่อหน้าด้านๆ อ๊ากกกกกก !!! ไอ้บ้านี่! นายเข้ามาฉวยโอกาสจากผมยังไม่พอ ริอาจฉกแปรงสีฟันเบ็นเท็นสุดที่รักของผมไปใช้ได้ไงฟ่ะ! ผมหวงนะคับ! นายไม่เคยเรียนรู้สุขอนามัยประถมหรือไง ว่าห้ามใช้แปรงสีฟันร่วมกับคนอื่นน่ะ!

 

       " มาร์ค! นายนี่มันบ้าจริงๆเลย! นายเอาแปรงผมไปใช้ได้ไงวะ! สกปรก! นายไม่เคยเรียนสุขศึกษาหรือไงหา! เค้าห้ามใช้ แปรงสีฟัน ผ้าเช็ดตัว มีดโกนหนวด ร่วมกันนะคับ! เอาแปรงผมคืนมา" ผมโวยวายก่อนจะกระโดดคว้าแปรงสีฟันจากหมอนั่น แต่ด้วยความที่อีตาบ้านี่เป็นเสาไฟฟ้ากลายร่าง ทำให้ผมกระโดดไม่ถึง  -_-"

 

      กรอด!

 

       " ยืมหน่อย " หมอนั่นว่าพร้อมกับใช้มืออีกข้างกดบ่าผมไว้ นี่เห็นว่าผมตัวเล็กหรอกนะ ก่อนจะบ้วนปากแล้วล้างแปรงสีฟันยื่นคืนให้ผมหน้าตาย

" โทษที เอ้านี่ คืนให้ "

 

        =_=^ หมอนี่มัน....!!

 

        "ผมไม่เอาแล้ว!" ผมเป้ปากก่อนจะปัดแปรงสีฟันทิ้งลงพื้น 

        " จะเอาไปไหนก็เชิญเลย! ผมมีแปรงสีฟันสำรองไว้อยู่แล้ว! ผมไม่ใช้อันเดียวกับนายหรอก! เฮอะ! "

        " อือ " หมอนั่นพยักหน้ารับก่อนจะก้มเก็บแปรงสีฟันเข้ากระเป๋าอย่างว่าง่าย

 

        -_-^ ให้ตายเฮอะ ไม่รู้ว่าหมอนี่ตั้งใจกวนประสาทผมหรือเปล่า ซื่อบื่อสุดๆ กันแน่

    

        " ไม่หนาวหรอ? "

 

       " ฮะ? " ผมขมวดคิ้วหน้าหงิกเมื่ออีตาบ้านั่นพูดขึ้นมา หนาวอะไร?ถึงในห้องผมจะเปิดแอร์แต่อุณหภูมิก็ไม่ได้เย็นอะไรมากนี่!

 

       " ก็นายโป๊ " หมอนั่นตอบก่อนจะใช้สายตามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำให้ผมนึกได้ทันทีว่า...ผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้านี่หว่า! OoO! เวร! นี่ผมเป็นลุงชีเปลือยวิ่งไปวิ่งมาเหรอเนี่ย แล้วทำไมไม่บอกให้ไวกว่านี้วะคับ! TO T  ผมกระเด้งตัวเอามือปิดตาหมอนั่นทันทีก่อนจะมองหาอะไรที่เอามาคลุมข้างล่างไว้ก่อน เพราะลมมันเย็นม๊ากกกกกกก

   

       " ถ้านายแอบมอง ผมต่อยตาบอดแน่! " ผมขู่แล้วทำหน้ายักษ์แม้ว่าหมอนั่นจะไม่เห็นก็เถอะ! อีตาบ้านั่นไม่ตอบ ยืนนิ่งๆยังกับรูปปั้นเทพพระเจ้าซูส ไม่มีผิด

       " ผมจะเอามือออก นายต้องหลับตานะ ผมจะไปเอาเสื้อผ้ามาใส่"

 

      "อือ"

 

      " หลับตาจริงๆ นะ!" ผมย้ำอีกครั้งเพื่อความมั่นใจพลางถอนหายใจโล่งอกเมื่อเขาพยักหน้ารับรู้

 

       โอเค ถ้างั้นแบมแบมขอตัวไปแต่งองค์ทรงเครื่องก่อนล่ะ ผมฉีกยิ้มก่อนจะปล่อยมือออก แต่ปรากฏว่านัยน์ตาสีนิลของเขายังคงเบิกกว้างอยู่เช่นเดิม ไอ้ !@#@@#$#^%#!!!!

 

       " ผมบอกให้หลับตาไง ถ้างั้นก็หันหลังไปเลยนะ!" ผมโวยอีกรอบก่อนจะ จับอีตาบ้านั่นหันไปทางอื่นอย่างโมโห ซึ่งเขาก็ยอมแต่โดยดี โอ๊ย ผมต้องฆ่าเขาสักวันแน่ๆ ฮึ้ม! ผู้ชายบ้าอะไรพูดยากพูดเย้นซะเหลือเกิน! แต่พอเค้าหันไปเท่านั่นแหละ เขาก็พูดเรื่องที่ทำเอาผมสะดุ้งโหยงด้วยเสียงเรียบๆ

 

       " ก็เห็นหมด "

       " O[]o! "

       " ตั้งแต่เมื่อคืน"

 

       อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก TOT! บ้าที่สูดดดดด ผมจะฆ่านายจริงๆแล้วนะ มาร์ค!นายไม่ต้องมาย้ำนักจะได้มั๊ย เมื่อวานนี้ผมเมาเฟ้ย! ลืมมันไปซะ! ลืมมันไป๊!

  

       " หุบปากไปเลย! " ผมส่งเสียงฮึ่มฮั่มพลางทำท่าจะกินหัวเขาอย่างโกรธๆ! นี่ถ้าไม่เกรงใจผมเอาฝักบัวตีหัวนายแล้วโยนตกตึกไปแล้ว!

 

        " เค " เขาตอบด้วยเสียงไร้สำนึก อยากจะบ้าตาย! ผมทึ้งหัวตัวเองอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะคว้าเสื้อคลุมตัวเก่งลายอุคต้าแมนเข้าที่อยู่ใกล้ที่สุดมาสวมพร้อมกับสำรวจชายตรงหน้าอย่างคิดไม่ตก จะทำไงดีล่ะทีนี้! ผมเม้มปากก่อนจะดีดนิ้วเปาะเมื่อคิดหาทางออกได้ เฮอะๆ ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่ยอมท้องกับคนที่ไม่รู้จักเด็ดขาด ยังไงก็ต้องป้องกันไว้ก่อน!

 

        "เฮ้ หันมาได้แล้ว " ผมสะกิดทำให้เขาหันกลับมาใช้นัยน์ตาคมกริบนั่นจ้องผมอีกครั้ง 

        "ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ช่วยอะไร ผมสักอย่างสิ "

         " ว่า ?"

         "จะให้ช่วยอาบน้ำ?"

         " ไม่ใช่เว้ย! -*- " ผมเบะปากทันทีเมื่อเห็นหมอนั่นอมยิ้มอย่างไม่น่าไว้วางใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ตีหน้าตายเหมือนซอมบี้แท้ๆ

 

         " ไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน สำหรับผู้ชายให้หน่อยสิ " ผมเก๊กหน้านิ่งเหมือนเป็นเรื่องปกติ แต่ความจริงมันไม่ปกติสำหรับผมสักนิด  หนุ่มน้อยหล่อเหลา เซ็กซี่รักนวลสงวนตัวแบบผม T^T ไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่ผมต้องใช้ยาคุมฉุกเฉิน กระซิกๆๆ

 

        ความจริงผมไม่รู้หรอกว่ามันต่างจากยาคุมธรรมดา หรือ ยาคุมสำหรับผู้ชาย ผู้หญิงมันต่างกันยังไง แต่ผมเคยอ่านเจอแบบผ่านๆ ในหนังสือ ชีวะวิทยา ของห้องสมุดในมหาลัย ในหนังสือบอกไว้ว่ามันใช้สำหรับป้องกันการตั้งครรภ์หลังจาก.....โดยไมได้ป้องกันและควรกินเร็วที่สุดด้วย TOT

 

        แต่ผมไม่กล้าออกไปซื้ออะ บ่องตรง! อาย อายเฟ้ย!!!

 

        " ยา? " เขาขมวดคิ้ว

   

        " ยาคุมฉุกเฉิน "

 

         "มันคือ? "

 

         " เออ ไปซื้อมาเถอะ ผมจะรออยุ่ที่นี่! จบนะ ! "

 

         " อือ " หมอนั่นพยักหน้ารับ แต่ผมรู้สึกไม่ไว้วางใจยังไงชอบกล -_-' 

    

         " ยา - คุม - ฉุก - เฉิน นะ! "

 

         " อือ " อีตานั่นตอบแบบขอไปที

 

        " นี่นาย เข้าใจ จริงๆ รึเปล่าเนี่ย -_-^" ผมว่า

 

        " อืม เข้าใจ " เขาปัดมืออย่างเซ็งๆ ก่อนจะเบี่ยงตัวหลบแล้วเดินออกไปเลย

 

         เออ เอาเข้าไป การพูดจาให้เป็นประโยคยาวๆ มันจะทำให้นายดิ้นตายเหรอฮะ?!? มีแต่ อือ เออ อืม นี่ผมคุยกับคนหรือตอหม้อสะพานวะเนี๊ย! นกแก้วบ้านพ่อผมยังพูดมากกว่าหมอนี่เลย เฮอะๆ!

 

        หวังว่า แค่ออกไป ซื้อยาคุมฉุกเฉิน แค่นี้ นายคงทำให้ผมได้นะมาร์ค แต่ให้ตายสิ! ผมรู้สึกไม่ไว้วางใจเลย!

 

 

 

  

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา