ป่วนรักอลวน

....................................................................................

[ Mark' Part ]

        ผมเดินออกมาจากห้องก่อนจะเกาหัวแกรกๆ กับท่าทีที่ต่างจากเมื่อวานอย่างสิ้นเชิงของตัวเล็ก อะไรว่ะ  ทั้งๆที่เมื่อวานก็ดูเงียบๆ น่ารัก ขี้อ้อน แถมยังยั่วเก่งแท้ๆ แต่ตื่นขึ้นมากลับทำหน้าตาบ๊องแบ๊ว โวยวายแว้ดๆ เสียงดังน่าหนวกหูสุดๆ พูดอะไรก็ไม่รู้เรื่อง บ่นอย่างกับผมทำอะไรตัวเล็กงั้นแหละ โอเค ผมทำ จริงๆ อะ แค่ปล้ำหน่อยเดียวทำเป็นบ่น

        แล้วถ้ามีแปรงสีฟันสำรองก็ไม่บอกตั้งแต่แรกว่ะ ผมจะได้ใช้อันอื่น ที่ไม่ใช่ ไอ้ตัวสัตว์ประหลาดนั่น เห็นมีแค่อันเดียวก็เลยหยิบๆ มาใช้ พ่อคุณดันโวยชะยับ แถมทำหน้ารังเกียจต่างหาก จูบก็จูบมาแล้ว แค่แปรงสีฟันอันเดียวกันไม่เห็นเป็นไร ว่ามั๊ย? -_-^

        อีกอย่างผมเป็นพวกไม่ชอบมีปัญหากับ มนุษย์เมีย ซะด้วยสิ! ก็เลยไม่อยากจะเถียง อันที่จริง ตัวเล็กเป็นผู้ชายคนแรกนะเนี๊ยที่ผมมีอะไรด้วยแล้วเรียกว่าเมีย เต็มปากเต็มคำ ยิ่งกว่าพกอะไรใส่อก ที่ตัวเล็กบ่นผมเมื่อกี้ ช่างมัน คนมันจำไม่ได้ นี่หว่า (-_-  ) ว่าแต่ ตัวเล็กบอกให้ซื้อยาอะไรวะ (-_- ^) อะไรฉุๆ สักอย่างเนี๊ยแหละ ผมไม่ทันฟัง เผลอมองหน้านานไปหน่อย ผู้ชายอะไรไม่รู้ ตัวเล็ก น่าฟัด น่ากิน น่าขย้ำ ให้แหลกคามือชะมัด เห็นแล้วอยากจับโยนขึ้นเตียงอีกรอบจริงๆ

        โอเค ผมยอมรับว่าผมมันไม่สุภาพบุรุษ แล้วไง? เรื่องของผมละกัน จบนะ!

        ผมเดินเปี่อยมาเรื่อยๆ ก่อนจะหยุดตรงร้านขายยาพร้อมดันประตู เข้าไปด้วยใบหน้านิ่งๆตามสไตล์

        " ยินดีต้อนรับค่า " เสียงเภสัชกรสาวที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ต้อนรับก่อนจะฉีกยิ้มกว้างจนออกนอกหน้า 

        " มาซื้อยาอะไรคะ ฉันแนะนำให้ได้นะ "

        "................"

        ยาอะไรวะ ลืม -*-

        " ได้ยินมั๊ยเอ่ย? "

        " อือ " ผมตอบรับก่อนจะพยายามนึกแต่นึกไม่ออก เวรล่ะ! ขืนผมกลับไปตัวเปล่า คงไม่วายแว้ดใส่ผมอีกแหงๆ ผมยิ่งไม่ชอบซะด้วยสิ มันดูเหมือนส่อแววในอนาคตที่คุณก็รู้ว่าใคร  -_-^

        "อ๋อ ค่า ฉันแนะนำให้ได้นะคะ คุณผู้ชายสุดหล่อ มาซื้อให้ใครกันเอ่ย? "

       " เมีย " ผมตอบสั้นๆ แต่ทำให้คุณเธอถึงกับเงียบกริบ ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่า ผมรู้สึกถึงรังสีบางอย่างออกมาจากตัวเธอด้วยแหละ

        เออ ผมพูดอะไรผิดงั้นหรอ - -? ก็ถ้าพูดถึงสถานะตอนนี้ มันก็น่าจะเป็นแบบนั้นนี่นะ ? ผมต้องอธิบายให้เธอฟังรึเปล่าว่าตอนแรกก็ไม่ได้รู้จักหรอกแต่เพิ่งได้กันเมื่อคืน อืม....คิดว่าไม่ต้อง

       " อะ คะ " เธอหัวเราะแห้งๆ ในขณะที่ผมลุบคราง พลางนึกถึงหน้า ตัวเล็ก หน้าบ้องแบ๊วนั้น ตอนสั่งผม ถ้าจำไม่ผิดชื่อมันยาวๆ หน่อยแล้วก็ อะไรฉุๆ สักอย่าง โอ๊ะ ผมว่าผมเริ่มจำได้แล้ว ผมจิตนาการถึงริมฝีปากสีแดงเหมือนลูกพีชหวานๆที่กำลังขยับสั่งผม พระเจ้า! ผมอยากเข้าไปกระชากตัวเล็กแล้วก็จูบซะเดี๋ยวนี้เลย!

       " ว่าไงคะ? " เสียงเภสัชกรสาวโพล่งขึ้นเรียกสติผมทำกำลัง จินตนาการไปไกลทำให้ผมจุ๊ปากอย่างเซ็งๆ แล้วกลับมาโฟกัสเรื่องยา ที่ตัวเล็กฝากซื้อ

      " ฉุ "

      " คะ? "

      " ยาฉุๆ "

      " เอ่อ  มันคือยาอะไรกันคะนั่น "

      " ไม่รู้ "

      " -*- "

      " โทษที " ผมเกาหัวแกรกๆ และใช้ความคิดอย่างหนัก

      "จำได้แต่มีคำว่า ฉุ "

      " ยาฉุกเฉิน  มีอยู่สองประเภทนะคะ อย่าง ประเภทแรกมีไว้ ป้องกัน อย่างที่สอง มีไว้บำรุง "

      " อ่า " ผมเกาหัวอีกรอบ

      " ยำบำรุงฉุกเฉิน? " เภสัชกรเริ่มเบะปากไม่พอใจกับความขี้ลืมของผม แต่ทำไงได้ล่ะ ก็ผมจำไม่ได้จริงๆ นี่หว่า!  จะโทรไปถามก็ไม่มีเบอร์ด้วยสิ เพราะตัวเล็กไม่ได้บอก โอ๊ย ทำไมมันเรื่องเยอะนักว่ะ ยาอะไรก็กินๆ ไปละกัน!

      " อือ นั่นแหละ " ผมพยักหน้ารับเพื่อตัดปัญหา แต่ไม่รู้เลยว่าการกระทำครั้งนี้ของผมนี่แหละเป็นปัญหาตัวฉกาจเลย !!!!!!

 # ชี้แจง เรื่องยา บำรุงฉุกเฉินนะคะ เป็นยาที่ไรต์แต่งจิตนาการออกมาเอง เป็นยาที่เร่งการตั้งครรภ์ของคุณแม่ที่มีบุตรยากจ้า เริ่มขึ้นลางมรณะของนายเอกเราแล้วสิ อิอิ เม้มเป็นกำลังใจให้ไรค์ ตวยเน้อ อิอิ