ป่วนรักอลวน

 ......................................................................................................

    "ว่าแต่ นายมาอยู่ในห้องผมได้ยังไง? " ผมมองผ่านช่องนิ้วชี้กับนิ้วกลางที่เอามาปิดตาอย่างหวั่นๆ เมื่อเห็นว่าหมอนั่นใส่กางเกงเรียบร้อยแล้ว ก็ลดมือลงและเชิดหน้าอย่างเริดๆ

         เงียบ  ใครก็ได้ช่วยบอกที หมอนี่มีปากใช่มั๊ย ?!?

         " นี่นายหูหนวกเหรอ -_-" 

         " เปล่า " เขาตีหน้านิ่งเหมือนเดิมพร้อมใส่เข็มขัด ไม่มีท่าทีสนใจจะตอบคำถามหรือเสวนากับผมสักนิด

         "ผมถามว่าทำไมนายถึงมาอยู่ในห้องของผมได้ ?!? " ผมข่มอารมณ์ก่อนจะลุ้นจนหัวใจเต้นตึกตักเมื่อหมอนั่นชายสายตามามองนิ่งๆ

       " นายชวน " 

       " ผม?!? " ผมชี้มาที่ตัวเอง ผมชวนหรอ? ผมเนี๊ยนะ! ผมกะพริบตาปริบๆ อย่างหวั่นใจ เพราะสถานะการณ์ตรงหน้ามันชวนให้คิดได้อยู่แค่ทางเดียวว่า ผมกับหมอนี่ TOT ไม่น้า! ถึงหมอนี่จะหล่อก็จริง แต่อนาคตที่ผมคิดไว้ต้องไม่เป็นแบบนี้สิ! ผมไม่รู้จักเขาสักนิดเลยนะเฟ้ย!! โอเค แบมแบม ตั้งสติ บางทีมันอาจไม่แย่เท่าที่คิดก็ได้!

     " ผมจำอะไรไม่ได้เลย " ผมพูดเสียงอ่อนก่อนจะหลบสายตาหมอนั่น แล้วกล้ำกลืนถามในสิ่งที่อยากรู้และกลัวที่สุดออกไป 

     " เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น "

      เอาฟะ ความจริงผมอาจจะแค่ชวนหมอนั่นมานอนเล่นเป็นเพื่อนและบังเอิญร้อนเลยถอดเสื้อผ้านอนไง คิดในแง่ดีไว้เซ่ แบมแบม! ไอ้รอยแดงจ้ำๆ ที่คอ ต้นแขน และซิกแพ็กเซ็กซี่ขยี้ใจของเขานั่นก็ด้วย มันต้องเป็นเพราะมดกัดแน่ๆมันไม่มีทางเป็นฝีมือผมหรอก ม่ายยยยยยยยยยยยยย TOT หมอนั่นเม้มปากก่อนจะชูมือขึ้นมาพร้อมกับประสานเข้าไว้ด้วยกันและทำท่าสื่อแบบที่ต่อให้เป็นเด็กอนุบาลก็ยังดูออก

    " ปั่มปั๊มไง "

    OoO! ปะ...ปั่มปั๊ม!!! มันคืออะไร ผมไม่เข้าใจ ขอตกภาษาเกาหลีสักวันได้มั๊ย YOY

     " เอ่อ หมายถึงเรามีอะไรกันหรอ ?!? " ผมถามทวนด้วยใบหน้าเจื่อนๆ และหมอนั่นก็ทำร้ายจิตใจผมด้วยการพยักหน้าหนึ่งที ทำเอาผมแทบทรุดและน้ำตาไหลเป็นสายเลือด

      เวรแล้งไง  แบมแบม!  เพิ่งเลิกกับผู้ชายสารเลวเพราะหวังฟันตัวเองไม่ทันไร ดันมาเมาเป็นหมาเสียท่าให้คนอื่น! สมเพชตัวเองชะมัด TOT

      ผมเบ้หน้าหร้อมกับกุมขมับเพื่อบังคับสติตัวเองให้อยู่กับเนื้อกับตัว เออ ไม่เป็นไร เอาเป็นว่า วันไนต์แสตนไง ผมกับนายไม่ได้ข้องเกี่ยวกันอีก  อย่าโครจรมาเจอกันอีกเลย! ลืมๆ มันไปซะ! ว่าแต่ว่า.......

     " เอ่อ " ผมว่าเพลาชำเลืองสายตาไปมองก่อนจะถูกอนัยน์ตาสุดเซ้กซี่นั่นจ้อง  กลับทำเอาผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก เพราะผมกำลังจะถามในสิ่งที่น่าอายสุดๆ! TOT  แต่จะทำยังไงล่ะ นี่มันก็เป็นเรื่องสำคัญนะเฟ้ย! "นายใช้ถุงยางรึเปล่า? "

     TOT ผมพูดมันออกไปแล้วค้าบบบบบบบบบ กระซิกๆ

     " เปล่า " เขาตอบหน้าตายแถมยังเป็นคำตอบที่ทำให้ผมอยากจะตายสุดๆ อีกต่างหาก

      ไอ้บ้า ไอ้งี่เง่า นายไม่เคยเรียนสุขศึกษาหรือดูโฆษณาของสสส. รึไงหา! ยืดอกพกถุง ป้องกันโรค และไม่ท้องป่องไงฟ่ะ ถึงผมจะเป็นผู้ชาย ไม่สามารถท้องได้ก็เหอะ! อย่ามาทำตัวรักษ์โลกไม่ใช้ถุงจะได้มั๊ยฮะ! TOT 

      "ทำไมนายไม่ใช้หา! ถ้าผมเกิดติดเป็นโรค หรือเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เช่นมีมดลูก ท้องได้ขึ้นมา จะทำยังล่ะ! แล้วเรื่องเมื่อวานนี่ผมเมาหรอกนะ! ถ้าเป็นตอนที่ผมมีสติครบครันอย่าฝันว่าจะได้แตะ ไอ้บ้า ไอ้คนฉวยโอกาส นายเป็นใครกันฟ่ะ! ฮือ TOT " ผมโวยวายยาวเหยียดอย่างเจ็บแค้น แต่ไม่ได้สะทกสะท้านชายตรงหน้าแม้แต่น้อย

      " มาร์ค "

      " นี่ผมถามนายอยู่นะเฟ้ย!! " ผมโวยวายอีกรอบเมื่อไอ้เวรนั่นตีหน้านิ่งเปลี่ยนเรื่องหน้าตาเฉย แต่แค่นี้มันยังไม่สาแก่ใจ ผมเลยปาหมอนใส่หน้าเขาอีกทีนึง

      " นั่นชื่อฉัน" ชายตรงหน้ารับหมอนก่อนพูดเสียงเรียบ

      " ฮะ? "

      " M - a - r - k มาร์ค ชื่อฉันเอง"

      เพล้ง! หน้าแตกละเอียดในทันที -O-" ก็นึกว่าพูดลอยๆแต่นั่นชื่อของเขาหรอกหรอ -_-" ฮะๆๆๆ ก็พูดขึ้นมาแค่คำเดียวใครจะไปรู้ล่ะ โธ่!!

      " อ๋อเหรอ " ผมตอบเนียน ตีหน้านิ่ง บอกว่าเป็นชื่อนายตั้งแต่แรกก็เข้าใจแล้ว ทำให้งงอยู่ได้ เชอะ -^-

      " 087-043-5xxx " เขาพูดขึ้นมาอีกรอบ ทำให้ผมขมวดคิ้วสงสัย

      "อะไรของนายคับ ใบ้หวยหรอ? "

      มาหลายตัวขนาดนี้สงสัยจะรางวัลที่หนึ่ง!

      " เบอร์ฉันเอง "

      " ถ้าท้อง... " เขาพูดเสียงเรียบก่อนจะช้อนสายตาคมกริบมามองผมนิ่งๆ " ก็โทรมา"

      "..."

      เดี๋ยวนะ ขอประมวลผลแป๊ป เฮ้ยๆๆๆๆไอ้ที่พูดเนี๊ย นายหมายความว่าไงฟ่ะ ผมแมนทั้งแท่งนะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

# จบตอนหนึ่ง แบบสวยงาม อิอิ ถ้าชอบก็เม้นเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยเน้ออออออออ