ป่วนรักอลวน
เขียนโดย ใจจ้าว
วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.41 น.
แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2558 22.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เมื่อพี่มาร์คไปซื้อยา 2.1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" จะบ้าหรอ!" ผมลุกพรวดพร้อมตะเบ็งเสียงด้วยใบหน้าบูดเบี๊ยวไม่พอใจกับที่หมอนั่นพูดออกมาอย่างสุดๆ แม้เบ้าหน้าจะให้ แต่เรื่องอะไร ผมที่แมนทั้งแท่งนะคับ จะต้องมาท้องกับคนไม่รู้จักด้วย
ฮึ้ย! อีตาบ้านั่นตีหน้ามึนก่อนยักไหล่แล้วเดินไปหยิบเสื้อมาสวม เออ เอาเข้าไป สนใจกันหน่อยบ้างก็ได้นะ! ผมชักโมโหแล้วนะเฟ้ย! ผมข่มอารมณ์ฮึ่มฮั่มไว้ในใจก่อนจะนึกถึงเรื่องที่หมอนั่นพูดขึ้นก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะท้อง! เพราะสมัยนี้ ผู้ชายท้องได้ มีมดลูกก็มีถมเถไปดูอย่างพี่ชายข้างบ้านผมสิ มีลูก2แล้ว ไม่ได้!! ขืนผมเกิดมีมดลูก แล้วป่องขึ้นมาผมจะไม่ซวยแย่เลยหรอ TOT
หนุ่มน้อยสุดหล่อเซ็กซี่ผู้รักนวลสงวนตัวอย่างผม ขนาดแฟนที่คบกันมานานห้าปี ผมยังไม่ยอมให้ทำไปมากกว่ากอดและหอมแก้มเลยนะจะบอกให้! และเพราะสาเหตุนั่นแหละ ผมถึงโดนทิ้ง! ไอ้เวรเซฮุ่น! ปากก็บอกว่ารักน้องแบม อย่างนั่น รักน้องแบมอย่างนี้ รอได้ แต่พยายามหาทางปล้ำผมตลอดเวลาที่มีโอกาส นี่ถ้าไม่มีไอ้ยูค ไอ้แจเป็นไม้กันหมาให้ และครั้งล่าสุดผมกระโดดเตะเซฮุ่นน้อยของหมอนั่นแล้ววิ่งออกมาผมคงไม่รอดแน่ๆ แต่ที่น่าตลกที่สุด คือ ผมดันมาเสียท่าให้คนอื่นแทนนี่สิ แถมยังไม่รู้จักอีกต่างหาก TOT!
ขณะที่ผมตีหน้าขวางโลกอย่างเห็นได้ชัด หมอนั่นก็เดินเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำหน้าตาเฉย ทิ้งผมยืนจังก้าชี้ลมอยู่คนเดียวซะงั้น!
" นี่ เดี๋ยวสิ! " ผมวิ่งตามก่อนจะชะงักเมื่อหมอนั่นหันมาพร้อมแปรงสีฟันด้ามสีเขียวดำ ลายเบ็นเท็น ซึ่งทำให้ผมโมโหมากกว่าเดิม
" -[-------]- "
" นั่นมันแปรงของผมนะ! ไอ้บ้าเอ๊ย! " ผมโวยวายก่อนจะเข้าไปฉุดกระชาก ยื้อแย่งแปรงออกมา แต่หมอนั่นหันหน้าหนีก่อนจะยืดตัวแล้วแปรงต่อหน้าด้านๆ อ๊ากกกกกก !!! ไอ้บ้านี่! นายเข้ามาฉวยโอกาสจากผมยังไม่พอ ริอาจฉกแปรงสีฟันเบ็นเท็นสุดที่รักของผมไปใช้ได้ไงฟ่ะ! ผมหวงนะคับ! นายไม่เคยเรียนรู้สุขอนามัยประถมหรือไง ว่าห้ามใช้แปรงสีฟันร่วมกับคนอื่นน่ะ!
" มาร์ค! นายนี่มันบ้าจริงๆเลย! นายเอาแปรงผมไปใช้ได้ไงวะ! สกปรก! นายไม่เคยเรียนสุขศึกษาหรือไงหา! เค้าห้ามใช้ แปรงสีฟัน ผ้าเช็ดตัว มีดโกนหนวด ร่วมกันนะคับ! เอาแปรงผมคืนมา" ผมโวยวายก่อนจะกระโดดคว้าแปรงสีฟันจากหมอนั่น แต่ด้วยความที่อีตาบ้านี่เป็นเสาไฟฟ้ากลายร่าง ทำให้ผมกระโดดไม่ถึง -_-"
กรอด!
" ยืมหน่อย " หมอนั่นว่าพร้อมกับใช้มืออีกข้างกดบ่าผมไว้ นี่เห็นว่าผมตัวเล็กหรอกนะ ก่อนจะบ้วนปากแล้วล้างแปรงสีฟันยื่นคืนให้ผมหน้าตาย
" โทษที เอ้านี่ คืนให้ "
=_=^ หมอนี่มัน....!!
"ผมไม่เอาแล้ว!" ผมเป้ปากก่อนจะปัดแปรงสีฟันทิ้งลงพื้น
" จะเอาไปไหนก็เชิญเลย! ผมมีแปรงสีฟันสำรองไว้อยู่แล้ว! ผมไม่ใช้อันเดียวกับนายหรอก! เฮอะ! "
" อือ " หมอนั่นพยักหน้ารับก่อนจะก้มเก็บแปรงสีฟันเข้ากระเป๋าอย่างว่าง่าย
-_-^ ให้ตายเฮอะ ไม่รู้ว่าหมอนี่ตั้งใจกวนประสาทผมหรือเปล่า ซื่อบื่อสุดๆ กันแน่
" ไม่หนาวหรอ? "
" ฮะ? " ผมขมวดคิ้วหน้าหงิกเมื่ออีตาบ้านั่นพูดขึ้นมา หนาวอะไร?ถึงในห้องผมจะเปิดแอร์แต่อุณหภูมิก็ไม่ได้เย็นอะไรมากนี่!
" ก็นายโป๊ " หมอนั่นตอบก่อนจะใช้สายตามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำให้ผมนึกได้ทันทีว่า...ผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้านี่หว่า! OoO! เวร! นี่ผมเป็นลุงชีเปลือยวิ่งไปวิ่งมาเหรอเนี่ย แล้วทำไมไม่บอกให้ไวกว่านี้วะคับ! TO T ผมกระเด้งตัวเอามือปิดตาหมอนั่นทันทีก่อนจะมองหาอะไรที่เอามาคลุมข้างล่างไว้ก่อน เพราะลมมันเย็นม๊ากกกกกกก
" ถ้านายแอบมอง ผมต่อยตาบอดแน่! " ผมขู่แล้วทำหน้ายักษ์แม้ว่าหมอนั่นจะไม่เห็นก็เถอะ! อีตาบ้านั่นไม่ตอบ ยืนนิ่งๆยังกับรูปปั้นเทพพระเจ้าซูส ไม่มีผิด
" ผมจะเอามือออก นายต้องหลับตานะ ผมจะไปเอาเสื้อผ้ามาใส่"
"อือ"
" หลับตาจริงๆ นะ!" ผมย้ำอีกครั้งเพื่อความมั่นใจพลางถอนหายใจโล่งอกเมื่อเขาพยักหน้ารับรู้
โอเค ถ้างั้นแบมแบมขอตัวไปแต่งองค์ทรงเครื่องก่อนล่ะ ผมฉีกยิ้มก่อนจะปล่อยมือออก แต่ปรากฏว่านัยน์ตาสีนิลของเขายังคงเบิกกว้างอยู่เช่นเดิม ไอ้ !@#@@#$#^%#!!!!
" ผมบอกให้หลับตาไง ถ้างั้นก็หันหลังไปเลยนะ!" ผมโวยอีกรอบก่อนจะ จับอีตาบ้านั่นหันไปทางอื่นอย่างโมโห ซึ่งเขาก็ยอมแต่โดยดี โอ๊ย ผมต้องฆ่าเขาสักวันแน่ๆ ฮึ้ม! ผู้ชายบ้าอะไรพูดยากพูดเย้นซะเหลือเกิน! แต่พอเค้าหันไปเท่านั่นแหละ เขาก็พูดเรื่องที่ทำเอาผมสะดุ้งโหยงด้วยเสียงเรียบๆ
" ก็เห็นหมด "
" O[]o! "
" ตั้งแต่เมื่อคืน"
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก TOT! บ้าที่สูดดดดด ผมจะฆ่านายจริงๆแล้วนะ มาร์ค!นายไม่ต้องมาย้ำนักจะได้มั๊ย เมื่อวานนี้ผมเมาเฟ้ย! ลืมมันไปซะ! ลืมมันไป๊!
" หุบปากไปเลย! " ผมส่งเสียงฮึ่มฮั่มพลางทำท่าจะกินหัวเขาอย่างโกรธๆ! นี่ถ้าไม่เกรงใจผมเอาฝักบัวตีหัวนายแล้วโยนตกตึกไปแล้ว!
" เค " เขาตอบด้วยเสียงไร้สำนึก อยากจะบ้าตาย! ผมทึ้งหัวตัวเองอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะคว้าเสื้อคลุมตัวเก่งลายอุคต้าแมนเข้าที่อยู่ใกล้ที่สุดมาสวมพร้อมกับสำรวจชายตรงหน้าอย่างคิดไม่ตก จะทำไงดีล่ะทีนี้! ผมเม้มปากก่อนจะดีดนิ้วเปาะเมื่อคิดหาทางออกได้ เฮอะๆ ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่ยอมท้องกับคนที่ไม่รู้จักเด็ดขาด ยังไงก็ต้องป้องกันไว้ก่อน!
"เฮ้ หันมาได้แล้ว " ผมสะกิดทำให้เขาหันกลับมาใช้นัยน์ตาคมกริบนั่นจ้องผมอีกครั้ง
"ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ช่วยอะไร ผมสักอย่างสิ "
" ว่า ?"
"จะให้ช่วยอาบน้ำ?"
" ไม่ใช่เว้ย! -*- " ผมเบะปากทันทีเมื่อเห็นหมอนั่นอมยิ้มอย่างไม่น่าไว้วางใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ตีหน้าตายเหมือนซอมบี้แท้ๆ
" ไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน สำหรับผู้ชายให้หน่อยสิ " ผมเก๊กหน้านิ่งเหมือนเป็นเรื่องปกติ แต่ความจริงมันไม่ปกติสำหรับผมสักนิด หนุ่มน้อยหล่อเหลา เซ็กซี่รักนวลสงวนตัวแบบผม T^T ไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่ผมต้องใช้ยาคุมฉุกเฉิน กระซิกๆๆ
ความจริงผมไม่รู้หรอกว่ามันต่างจากยาคุมธรรมดา หรือ ยาคุมสำหรับผู้ชาย ผู้หญิงมันต่างกันยังไง แต่ผมเคยอ่านเจอแบบผ่านๆ ในหนังสือ ชีวะวิทยา ของห้องสมุดในมหาลัย ในหนังสือบอกไว้ว่ามันใช้สำหรับป้องกันการตั้งครรภ์หลังจาก.....โดยไมได้ป้องกันและควรกินเร็วที่สุดด้วย TOT
แต่ผมไม่กล้าออกไปซื้ออะ บ่องตรง! อาย อายเฟ้ย!!!
" ยา? " เขาขมวดคิ้ว
" ยาคุมฉุกเฉิน "
"มันคือ? "
" เออ ไปซื้อมาเถอะ ผมจะรออยุ่ที่นี่! จบนะ ! "
" อือ " หมอนั่นพยักหน้ารับ แต่ผมรู้สึกไม่ไว้วางใจยังไงชอบกล -_-'
" ยา - คุม - ฉุก - เฉิน นะ! "
" อือ " อีตานั่นตอบแบบขอไปที
" นี่นาย เข้าใจ จริงๆ รึเปล่าเนี่ย -_-^" ผมว่า
" อืม เข้าใจ " เขาปัดมืออย่างเซ็งๆ ก่อนจะเบี่ยงตัวหลบแล้วเดินออกไปเลย
เออ เอาเข้าไป การพูดจาให้เป็นประโยคยาวๆ มันจะทำให้นายดิ้นตายเหรอฮะ?!? มีแต่ อือ เออ อืม นี่ผมคุยกับคนหรือตอหม้อสะพานวะเนี๊ย! นกแก้วบ้านพ่อผมยังพูดมากกว่าหมอนี่เลย เฮอะๆ!
หวังว่า แค่ออกไป ซื้อยาคุมฉุกเฉิน แค่นี้ นายคงทำให้ผมได้นะมาร์ค แต่ให้ตายสิ! ผมรู้สึกไม่ไว้วางใจเลย!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ