ทุ่มสุดใจหนุ่ม Vampire

            รินที่วันนี้กลับบ้านช้ากว่าปกติ เพราะมีประชุมวางแผนเรื่องงานโรงเรียน  รินยื่นอ่านจดหมายของโอโซนจนจบ ก็รีบเดินเข้าบ้านไปเพื่อที่จะถามรายละเอียดจากพวกคุณชาย  แต่ในบ้านกลับไม่มีใครอยู่สักคน นอกจากซันที่แต่งชุดนักเรียนเต็มยศ ยืนดื่มน้ำอยู่ในห้องครัว
 
“ซันแล้วคนอื่นๆล่ะครับ” รินถามขึ้นทันทีที่เค้าเห็นซันหันมา
“อ๋อ! พี่รันไปช่วยงานเพื่อนที่ต่างจังหวัดสัก 5 วัน , พี่กัสเข้าเวณแทนเพื่อนอีกเป็นอาทิตย์กว่าจะกลับ,เจ้าแฝดออกกันไปก่อนแล้ว,โอโซนบอกจะไปค้างบ้านเพื่อนเพื่อเตรียมงานโรงเรียนสักพัก  ทั้งบ้านเลยเหลือแค่เรา 2 คนเอง” ซันตอบคำถามก่อนจะเดินเข้ามาจูบลงที่หน้าผากของริน
“ซัน กำลังจะออกไปแล้วหรอครับ” รินถามเสียงอ่อยๆ
“ช่าย! ชั้นกำลังจะไปแล้ว  แต่รินไม่ต้องห่วงน่ะ วันนี้ชั้นจะรีบกลับมาไวๆ งั้นชั้นไปก่อนน้า” ซันพูดไปลูบหัวรินไป ก่อนที่เค้าจะออกไปโรงเรียน
           
            บ้านหลังใหญ่ที่เงียบสะงัด ทำเอารินเกิดความกลัวขึ้นมาในทันที เพราะจากบ้านที่เคยมีเสียงเอะอ่ะโวยวายของพวกคุณชายอยู่เสมอ ตอนนี้กลับเงียบไปถนัดตา ทำให้รินนึกถึงตอนที่เค้าต้องอยู่คนเดี๋ยวในห้องแคบๆเล็กๆที่เค้าอยู่เมื่อหลายเดือนก่อน ตอนที่เค้าเสียคนในครอบครัวไปจนหมด
 
 เพื่อไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซานรินเลยเอาข้าวและขนมต่างๆ มานั่งกินในห้องนั่งเล่น รอบตัวเต็มไปด้วยผ้าห่มและหมอนหลากหลายใบ รินที่ทั้งเป็นห่วงโอโซนแต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปตามหาที่ไหน ได้แต่นั่งดูหนังไปเลื่อยๆ จนเวลาผ่านไป
 
“กรี๊ง!!!!....!!!!!” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำเอารินตกใจตื่น
“ครับ! ซันหรอครับ ได้ครับไม่เป็นไรผมอยู่คนเดียวได้” ซันโทรมาบอกให้รินกินข้าวและนอนไปก่อนได้เลย เพราะซันติดงานประธานนักเรียนเลยทำให้ต้องกลับบ้านช้ากว่าปกติ
“รินริน!!......!!”เสียงของฝาแฝดดังมาจากหน้าประตูห้องนั่งเล่น
“อ่ะ! โช โย กลับมาพอดีเลยครับ ซัน  เดี๋ยวผมไปหาอะไรให้พวกเค้าทานก่อนแล้วกันน่ะครับ ตั้งใจทำงานน่ะครับ!” รินพูดจบก็วางสายของซันและเดินออกไปหาฝาแฝดทันที
 
            รินเดินออกมาเจอกับฝาแฝดที่หน้าประตูพอดิบพอดี โยดึงตัวรินเข้าไปประกบปากจูบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะสอดลิ้นหนาเข้าไปภายในโพรงปากเล็ก เกี่ยวพันลิ้นเล็กไปมา พร้อมกับโอบกอดตัวของรินเอาไว้แนบกาย  รินที่ตกใจแต่ก็ขัดขืนอะไรไม่ได้
 
“โย ให้ชั้นจูบรินรินบ้างสิ” โชที่ยื่นดูอยู่ข้างๆ เข้ามาแยกตัวโยออกจากริน
“เดี๋ยวครับ!! นี่……” รินพูดยังไม่ทันจบโชก็ประกบปากจูบรินอีกครั้ง
 
            โยที่โดนโชแย้งจูบรินรินไป  ก็เข้ามากอดตัวรินรินจากทางด้านหลังและเปลี่ยนเป้าหมายมาซุกไซ้ทีต้นคอแทน  มือของโยค่อยๆเปิดเสื้อของรินรินขึ้น เปิดสูงขึ้น ก่อนที่มือของโยจะมาหยุดอยู่ที่ปลายยอดอกเล็กของริน โยทั้งเขี่ยทั้งบีบยอดอกและโลมเลียต้นคอไปพร้อมๆกัน ทำเอารินตัวขาสั่นไปหมด ส่วนโชที่ประกบจูบอย่างเร้าร้อนจนรินรินหายใจแทบไม่ทัน  ก็ค่อยเลื่อนจูบลงมา ดูดดื่ม จูบ ดูด และเลีย ยอดอกสีหวานของริน
 
“อ๊ะ!!..พวกคุณ..อืม!!.เมามาใช่มั้ยครับ” รินพูดยังไม่ทันจบ โยจับหน้าของรินให้หันไปด้านหลังก่อนจะประกบปากจูบรินอีกครั้งทำเอาริน ถึงกลับยื่นไปอยู่ทิ้งตัวพิงกับตัวของโยอย่างเต็มที่
 
            ปากของโชจูบเลื่อนลงต่ำ  ต่ำลงเลื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่ขอบกางเกงของริน โชรีบถอดกางเกงของรินออก เผยให้เห็นแกนกายเล็กที่เริ่มแข็งตัว โชเลียริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะนำแกนกายเล็กเข้าไปในโพรงปากหนา
 
            เมื่อกางเกงของรินถูกถอดออกนิ้วของโยก็ค่อยๆแทรงเข้าไปในช่องทางสีหวานทางด้านหลังของริน โยใส่นิ้วเข้าไปถึงสองนิ้ว เพื่อที่จะขยายช่องทางให้อ่อนนุ่มเร็วขึ้น
 
“เดี๋ยว!!...อะ!!หยุด…..” รินตกใจ เมื่อปากหนาของโชคอบคุมแกนกายของเค้าไว้ และนิ้วของโยที่แทรกเข้าออกในช่องทางรักอย่างรวดเร็ว ทำเอารินทรุดตัวลง
“ผมไม่ไหวแล้ว!! พอเถอะครับ!!” เพราะขาที่หมดแรง รินที่ทรุดตัวนั่งลงกลับพื้น หอบหายใจด้วยความเหนื่อยจากการจูบและเล้าโล้มของฝาแฝด
“โย! เราเปลี่ยนที่เหอะ รินรินยื่นไม่ไหวแล้ว” โชเข้ามาเช็ดเหงื่อที่หน้าของรินอย่างอ่อนโยน
         
โปรติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ