ทุ่มสุดใจหนุ่ม Vampire

 “ผมไม่ไหวแล้ว!! พอเถอะครับ!!” เพราะขาที่หมดแรง รินที่ทรุดตัวนั่งลงกลับพื้น หอบหายใจด้วยความเหนื่อยจากการจูบและเล้าโล้มของฝาแฝด

“โย! เราเปลี่ยนที่เหอะ รินรินยื่นไม่ไหวแล้วน้า” โชเข้ามาเช็ดเหงื่อที่หน้าของรินอย่างอ่อนโยน

            โยได้ยินดังนั้นก็อุ้มริน เดินตรงไปโซฟา ที่มีกองหมอนมากมายของริน ที่วางกองกันไว้  โชที่เดินตามมาพร้อมกับถอดเสื้อของเค้าออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อของร่างกายท้อนบนที่แข็งแรง และซิกแพ็คหน้าท้องที่กำยำได้รูป  โยเองก็ไม่รอช้าถอดเสื้อของตนเองออกเช่นกัน

            ฝาแฝดมีรูปร่างหน้าตาและร่างกายที่เหมือนกันมาก จนแทบแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร คงต่างกันตรงแค่ ปานแดงจุดเล็กๆ ตรงต้นคอของโช

“เดี๋ยวครับ!! โชโย ผมไม่ไหวแล้วจิงๆน่ะ……” รินพยายามหาเหตุผลร้อยแปดเพื่อหยุดการกระทำของฝาแฝดที่กำลังเมาจนขาดสติ

“รินริน ทำไมถึงไม่เป็นพวกเราละ” โยพูดแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเสียใจ

“ทำไมพวกเราไม่ได้ถูกเลือกล่ะ  ทำไมต้องเป็นพี่ๆด้วย” โชเองก็เริ่มที่จะค่ำครวน  น้ำสีใสไหลออกมาจากหวงตาของทั้ง 2

            ประโยคชน์ที่ฝาแฝดพูดมาทำเอาริน ถึงกับชะงักไปเลยทีเดียว  เพราะความรู้สึกของฝาแฝดมันไม่ได้ต่างจากความรู้สึกในจดหมายของโอโซนเลยสักนิด  รินค่อยๆเข้าไปคว้าทั้ง 2 คนมากอดไว้

“ผมยอมแล้วคับ โชโย อย่าร้องไห้เลยน้า” รินเช็ดน้ำตาให้ฝาแฝดไปพูดไป ดูไปดูมาพวกเค้าก็ไม่ต่างจากเด็กๆขี้อิจฉาเลยน้า รินคิดยังไม่ทันจบ

โชก็ประกบปากเข้ากับปากของริน ก่อนจะแทรกลิ้นร้อนเข้ามาเกียวพันในปากอย่างเร้าร้อง และมือที่ค่อยๆถอดเสื้อของรินออกอย่างเบามือ เผลให้เห็นร่างบางที่เต็มไปด้วยหยดเหงื่อ แลดูเซ็กซี้ จนโยที่นั่งดูอยู่ถึงกลับทนไม่ไหวเข้ามาผสมโลงทันที  ทั้งสองเล้าโล้มรินไปทั้วทั้งร่างกายทำให้รินที่นั่งอยู่บนตักของโชถึงกับขาแขนอ่อนแรงไปเลยทีเดียว

“อ๊ะ!!”  รินร้องออกมาทันที ที่รู้สึกถึงแกนกายของโชที่แทรกเข้ามาจากทางด้านหน้า

“อะ…อ๊ะ!.....อ๊าา!!....อ๊ะะ!!!....” รินร้องไม่เป็นจังหวะ เมื่อโชขยับสะโพนทำให้แกนกายแทรกเข้าออกช่องทางรักของริน  โยที่ได้ยินเสียงร้องของริน ก็หยุดชะงักกับการซุกไซ้ซอกคอของริน

“รินริน ขอผมเข้าไปด้วยคนซิครับ” โยที่ทนต้องไปไม่ไหวก็เอาแกนกายแกร่งมาจอี่ช้องทางรักของริน ที่ตอนนี้ยังมีแกนกายของโชสอดใส่และขยับเข้าออกอยู่อย่างเป็นจังหวะ

“มะ…ไม่ได้…น่ะคับ.. มันเข้ามาไม่ได้หรอก!! อ๊ะ!!! อย่าคับยะะ..อ้า!!!!!อืม…..” รินพูดยังไม่ทันจบ โยก็แทรกแกนกายของเค้าเข้าไปบดเบียดกับแกนกายของโชที่อยู่ภายในช่องทางรักของรินทันที พร้อมกับขยับแกนกายตามจังหวะของโช ทำให้รินถึงกับจุกจนน้ำตาหลั่งไหลออกมาจากด้วยตาคู่สวย

“อ๊ะ!!! อ๊าา!!.....อืม!!!!......อ้าาาาาา” รินกัดริมฝีปากแน่นเพราะความเจ็บและในขณะเดียวกันก็ปลดปล่อยน้ำสีใส่ออกจากแกนกายเล็ก

“รินริน อย่ากัดปากสิ!!” โชที่เห็นรินกัดปากตัวเองแน่น เลยจับปากรินมาจูบไว้ก่อนจะถอนจูบออกเมื่อโยจับหน้ารินให้หันไปหาเค้าที่อยู่ด้านหลังบ้าง

“เลือดออกเลยของโทษน่ะรินริน” โยใช่ลิ้นร้อนเลียลงที่ริมฝีปากของริน ที่ตอนนี้มีเลือดออกเล็กน้อย

“รินริน!!! จะไม่ไหวแล้ว…..มันแน่นเกินไปอ๊ะๆ..อ่ะ…ซีด!!” แกนกายของโชกระตุ๊กอย่างแรงพร้อมกับเสียงซีดปากด้วยความเสียงซ่าน จนพ้นน้ำสีขาวเข้าไปจนเต็มช่องทางรักของริน ก่อนจะถอดแกนกายออก

“ยังไม่จบหรอกน่ะรินริน” โยพูดจบก็กดตัวรินลงกับโซฟาก่อนจะกระหน่ำแกนกายใส่ช่องทางรักของรินไม่ยั้ง ทั้ง 3 หมดแรงแล้วหลับไปพร้อมๆกัน  โดยที่รินนอนอยู่บนตัวของทั้ง โชและโย

            รินที่รู้กสึกตัวตื่นมาตอนตี 5 พร้อมกับอาการเจ็บสะโพก ก็ค่อยๆหยิบเสื้อที่อยู่ใกล้ที่สุดมาใส่ และรีบลุกออกจากโซฟาอย่างช้าๆ แต่ก็ต้องสะดุดเข้ากับเหล่าหมอนๆทั้งหลาย

“หวา!!!!” รินที่เจ็บสะโพคอยู่ถึงกับทรงตัวไปอยู่เมื่อสะดุดเข้ากับหมอน

โปรติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ