ทุ่มสุดใจหนุ่ม Vampire

9.4

เขียนโดย BlueDevil

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.08 น.

  39 ตอน
  13 วิจารณ์
  46.99K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2558 00.12 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

33) สิ่งที่เกิดขึ้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

            รินที่วันนี้กลับบ้านช้ากว่าปกติ เพราะมีประชุมวางแผนเรื่องงานโรงเรียน  รินยื่นอ่านจดหมายของโอโซนจนจบ ก็รีบเดินเข้าบ้านไปเพื่อที่จะถามรายละเอียดจากพวกคุณชาย  แต่ในบ้านกลับไม่มีใครอยู่สักคน นอกจากซันที่แต่งชุดนักเรียนเต็มยศ ยืนดื่มน้ำอยู่ในห้องครัว

 

“ซันแล้วคนอื่นๆล่ะครับ” รินถามขึ้นทันทีที่เค้าเห็นซันหันมา

“อ๋อ! พี่รันไปช่วยงานเพื่อนที่ต่างจังหวัดสัก 5 วัน , พี่กัสเข้าเวณแทนเพื่อนอีกเป็นอาทิตย์กว่าจะกลับ,เจ้าแฝดออกกันไปก่อนแล้ว,โอโซนบอกจะไปค้างบ้านเพื่อนเพื่อเตรียมงานโรงเรียนสักพัก  ทั้งบ้านเลยเหลือแค่เรา 2 คนเอง” ซันตอบคำถามก่อนจะเดินเข้ามาจูบลงที่หน้าผากของริน

“ซัน กำลังจะออกไปแล้วหรอครับ” รินถามเสียงอ่อยๆ

“ช่าย! ชั้นกำลังจะไปแล้ว  แต่รินไม่ต้องห่วงน่ะ วันนี้ชั้นจะรีบกลับมาไวๆ งั้นชั้นไปก่อนน้า” ซันพูดไปลูบหัวรินไป ก่อนที่เค้าจะออกไปโรงเรียน

           

            บ้านหลังใหญ่ที่เงียบสะงัด ทำเอารินเกิดความกลัวขึ้นมาในทันที เพราะจากบ้านที่เคยมีเสียงเอะอ่ะโวยวายของพวกคุณชายอยู่เสมอ ตอนนี้กลับเงียบไปถนัดตา ทำให้รินนึกถึงตอนที่เค้าต้องอยู่คนเดี๋ยวในห้องแคบๆเล็กๆที่เค้าอยู่เมื่อหลายเดือนก่อน ตอนที่เค้าเสียคนในครอบครัวไปจนหมด

 

 เพื่อไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซานรินเลยเอาข้าวและขนมต่างๆ มานั่งกินในห้องนั่งเล่น รอบตัวเต็มไปด้วยผ้าห่มและหมอนหลากหลายใบ รินที่ทั้งเป็นห่วงโอโซนแต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปตามหาที่ไหน ได้แต่นั่งดูหนังไปเลื่อยๆ จนเวลาผ่านไป

 

“กรี๊ง!!!!....!!!!!” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำเอารินตกใจตื่น

“ครับ! ซันหรอครับ ได้ครับไม่เป็นไรผมอยู่คนเดียวได้” ซันโทรมาบอกให้รินกินข้าวและนอนไปก่อนได้เลย เพราะซันติดงานประธานนักเรียนเลยทำให้ต้องกลับบ้านช้ากว่าปกติ

“รินริน!!......!!”เสียงของฝาแฝดดังมาจากหน้าประตูห้องนั่งเล่น

“อ่ะ! โช โย กลับมาพอดีเลยครับ ซัน  เดี๋ยวผมไปหาอะไรให้พวกเค้าทานก่อนแล้วกันน่ะครับ ตั้งใจทำงานน่ะครับ!” รินพูดจบก็วางสายของซันและเดินออกไปหาฝาแฝดทันที

 

            รินเดินออกมาเจอกับฝาแฝดที่หน้าประตูพอดิบพอดี โยดึงตัวรินเข้าไปประกบปากจูบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะสอดลิ้นหนาเข้าไปภายในโพรงปากเล็ก เกี่ยวพันลิ้นเล็กไปมา พร้อมกับโอบกอดตัวของรินเอาไว้แนบกาย  รินที่ตกใจแต่ก็ขัดขืนอะไรไม่ได้

 

“โย ให้ชั้นจูบรินรินบ้างสิ” โชที่ยื่นดูอยู่ข้างๆ เข้ามาแยกตัวโยออกจากริน

“เดี๋ยวครับ!! นี่……” รินพูดยังไม่ทันจบโชก็ประกบปากจูบรินอีกครั้ง

 

            โยที่โดนโชแย้งจูบรินรินไป  ก็เข้ามากอดตัวรินรินจากทางด้านหลังและเปลี่ยนเป้าหมายมาซุกไซ้ทีต้นคอแทน  มือของโยค่อยๆเปิดเสื้อของรินรินขึ้น เปิดสูงขึ้น ก่อนที่มือของโยจะมาหยุดอยู่ที่ปลายยอดอกเล็กของริน โยทั้งเขี่ยทั้งบีบยอดอกและโลมเลียต้นคอไปพร้อมๆกัน ทำเอารินตัวขาสั่นไปหมด ส่วนโชที่ประกบจูบอย่างเร้าร้อนจนรินรินหายใจแทบไม่ทัน  ก็ค่อยเลื่อนจูบลงมา ดูดดื่ม จูบ ดูด และเลีย ยอดอกสีหวานของริน

 

“อ๊ะ!!..พวกคุณ..อืม!!.เมามาใช่มั้ยครับ” รินพูดยังไม่ทันจบ โยจับหน้าของรินให้หันไปด้านหลังก่อนจะประกบปากจูบรินอีกครั้งทำเอาริน ถึงกลับยื่นไปอยู่ทิ้งตัวพิงกับตัวของโยอย่างเต็มที่

 

            ปากของโชจูบเลื่อนลงต่ำ  ต่ำลงเลื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่ขอบกางเกงของริน โชรีบถอดกางเกงของรินออก เผยให้เห็นแกนกายเล็กที่เริ่มแข็งตัว โชเลียริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะนำแกนกายเล็กเข้าไปในโพรงปากหนา

 

            เมื่อกางเกงของรินถูกถอดออกนิ้วของโยก็ค่อยๆแทรงเข้าไปในช่องทางสีหวานทางด้านหลังของริน โยใส่นิ้วเข้าไปถึงสองนิ้ว เพื่อที่จะขยายช่องทางให้อ่อนนุ่มเร็วขึ้น

 

“เดี๋ยว!!...อะ!!หยุด…..” รินตกใจ เมื่อปากหนาของโชคอบคุมแกนกายของเค้าไว้ และนิ้วของโยที่แทรกเข้าออกในช่องทางรักอย่างรวดเร็ว ทำเอารินทรุดตัวลง

“ผมไม่ไหวแล้ว!! พอเถอะครับ!!” เพราะขาที่หมดแรง รินที่ทรุดตัวนั่งลงกลับพื้น หอบหายใจด้วยความเหนื่อยจากการจูบและเล้าโล้มของฝาแฝด

“โย! เราเปลี่ยนที่เหอะ รินรินยื่นไม่ไหวแล้ว” โชเข้ามาเช็ดเหงื่อที่หน้าของรินอย่างอ่อนโยน

         

โปรติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา