[Fic.Third ❤ Marc] เรารักกัน...แค่นี้พอ
8.8
เขียนโดย 
Zeniikiss
วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.34 น.
6 ตอน
14 วิจารณ์
13.68K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2558 12.09 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
2) เป่ายิงฉุบป้อนข้าว -0-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ความเดิมตอนที่แล้ว
เติร์ดลืมห่อข้าวมา จึงต้องกินข้าว กล่องเดียวกันกับมาร์ค แต่ว่า...มีช้อนอยู่แค่อันเดียว เขาทั้งสองจึงต้อง เล่นเกมเป่ายิงฉุบป้อนข้าว เรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้น ไปอ่านกันเล้ย ^^
(Third Talk)
และแล้ว การเป่ายิงฉุบก็เริ่มขึ้น (ฟังดูเหมือนสงคราม แต่ไม่ใช่สงครามนะ) มาดูกันซิ ว่าใครจะได้ป้อนข้าวใครก่อน 5555
"มาๆๆ เป่ายิงฉุบ ฉุบ ฉุบ เย้ๆๆ" เฮ้ย เป้นไปได้ไงเนี่ย มาร์คเป่ายิงฉุบชนะผม ผมต้องป้อนข้าวมันใช่มั้ย(?)
"ดีใจไป มันก็แค่เริ่มเกมน่าาา "
"เออๆ พูดมากว่ะ รีบป้อนข้าวกูดิ กูหิวแล้วนะเว้ย!! ป้อนช้าระวัง กูจะกินมึงแทนข้าว"
"เฮ้ย!! ป้อนแล้วๆ อะ อะ อ้ำ" ผมนี่รีบป้อนข้าวใส่ปากมันเลยครับ ไม่รีบได้ไง ถ้าไม่รีบ มันก็จะกินผมแทนข้าวอะดิ น่ากลัวววว ฉาดดด
"อาหย่อย"
"อือหือ" ผมอยากให้ทุกคนเห็นหน้ามาร์คตอนนี้มากเลย หน้าตามันตอนนี้ บอกเลย โคตรฟิน ทำใจผมเกือบละลาย ง้อวววววววว จะว่าไปปากมันก็สวยเหมือนกันนะ ปากบางเหมือนผู้หยิง แถมสีแดงนิดๆเหมือนทาลิปมัน
"เติร์ด"
"..." นิ่ง
"เติร์ด"
"..." ยังคงนิ่ง
พั๊วะะะ !!!
"ไอ้เชี่ยเติร์ด!!!"
"ห๊ะ มึงตบหัวกูทำไมวะ"
"ตบให้สติกลับมาอะดิ เป็นบ้าอะไรของมึงวะ มองหน้ากูแล้วก็ยิ้ม"
"เอ้า!! กูยิ้มหรอ?"
"เออ มึงอะยิ้ม ยิ้มไรวะ?"
"ป่าวๆ กูว่าปากมึงสวยดี"
"สวย? ปากกูเนี่ยนะสวย บรึ๋ยยย" พูดแล้วมันก็เผยอปากออกมา หยึยยย อย่าคิดๆ ไอ้เติร์ดอย่าคิด เราไม่ใช่เกย์ๆ ท่องไว้ เราไม่ใช่เกย์
"เออๆ ช่างมันเหอะ มาเป่ายองฉุบต่อ เร็วๆ กุหิวข้าว"
"เป่ายิง ฉุบ เฮ้ย!!" ดีละ ผมเป่าชนะมัน 55555
"มาๆ มาป้อนกูซะดีๆ"
"เออ อ้าปาก เร็ว"
"อ้า อ้ำ"
"เฮ้ย!! พวกมึงสองคนทำอะไรกันวะ เห็นบอกให้อ้าปาก รีบป้อนอะไรเนี่ย อย่าบอกนะว่า..."เสียงกรีนตะโกนขึ้น เอาซะเราสองคนตกใจเลย -_-
"ว่าอะไรของมึงไอ้กรีน อย่าคิดลึกนะมึง คิดลึกกูต่อย" เอาแล้วครับๆ วันนี้เราจะได้ดูคนต่อยกันแล้วครับ เย้ย!! ไม่ใช่ละๆ
"โหดว่ะมาร์ค กูไม่เห็นมึงไปสนามบาส กูเลยขึ้นมาตาม ตกลงวันนี้มึงจะไปสนามบาสกับกูมั้ย?"
"ไปดิ กูกินข้าวแปป กินกะกูมั้ยล่ะ"
"ไม่เป็นไร เกรงใจ รีบตามไปละ เอ้อ!ชวนเพื่อนมึงไปด้วยนะ ไอ้เติร์ดอะ เดะกูจะแนะนำสาวๆน่ารักๆให้"
"โห่ววววว ทีกูมึงไม่แนะนำสัส ไปไหนก็ไปเลยไป"
"เออๆ อย่าช้าล่ะมึง"
"อืม" กรีนเดินออกไปแล้ว เหลือแค่ผมกับมาร์ค 2 คนเหมือนเดิม
"..."
"เติร์ด มึงเป็นไรวะ ทำไมเงียบจัง ตั้งแต่ไอ้กรีนเดินเข้ามาละ"
"ป่าวๆ กูแค่ไม่กล้าคุย" ก็นิสัยผมอะ ไม่กล้าทักใคร นอกจากคนอื่นจะทักผมก่อน
"กลัวอาราย ไม่เห็นน่ากลัวเลอ น่าต่อยมากกว่า"
"ค้าบ คุณมาร์คสายโหด"
"รีบกินๆ มาเป่ายิงฉุบต่อ"
"ก็ได้ๆ"
เราผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะหลายรอบ แล้วตอนนี้ ข้าวก็หมดแล้ว ผมจึงจัดการเอากล่องไปทิ้ง ส่วนไอ้มาร์ค มันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ของมัน
"เติร์ด ไปสนามบาสกัน"
"กูไม่ไปได้มั้ยวะ"
"ไปเหอะน่า วันนี้ได้ยินข่าวว่า มีแข่งบาสสีฟ้ง กับ สีชมพู รอบคัดเลือก ท่าจะมันน่าดู"
"เขาเริ่มแข่งกีฬาสีกันแล้วหรอวะ" เริ่มแข่งเร็วไปมั้ย นี่ก็เพิ่งจะเปิดเรียนวันแรกนะ
"อืม ไปๆเก็บของเร็วๆ จะได้รีบไป"
"แปป เอาโทรศัพท์ก่อน"
"เร็วๆ"
"ได้แล้วๆ ว่าแต่ มึงเล่นบาสเป็นด้วยหรอ?"
"ระดับ นายสายโหดสุดน่ารัดละ เป็นสิเก่งด้วย แต่ไม่เท่าคนในชมรมบาสเก็ตบอล คนในนั้นมีแต่คนถึกๆ ดูอย่างไอ้กรีนละกัน ถึกปะล่ะ"
"ท่าจะถึกจริง ไปเหอะ รีบไป"
ว่าแล้วเรา 2 คนก็รีบวิ่งไปสนามบาสทันที พอไปถึง ก็เห็นกรีนทำหน้าเคร่งเครียดอยู่ ไอ้มาร์คเลยเดินเข้าไปถาม
"กรีน มึงเป็นอะไรวะ"
"เชี่ยแล้วมึง คนในทีมบาส ไปแข่งกีฬาจังหวัดยังไม่กลับมาเลย แล้วที่ต้องแข่งวันนี้ตอนนี้มันขาดคนอยู่คนนึง"
"เอ้า!!มึงก็หาสิวะ"
"หาแล้วแต่มันไม่ครบกรรมการบอกว่า ถ้าไม่ครบก็ไม่ต้องแข่ง"
"ตายห่าละ"
"มีเรื่องอะไรกันอะครับ" เป็นครั้งแรกที่ผมเดินเข้าไปถามคนอื่นแบบนี้
"คนในทีมบาสไปแข่งกีฬาจังหวัด แล้วที่ต้องแข่งวันนี้อะ มันขาดคนอยุ่คนนึง" มาร์คตอบแทนไอ้กรีนที่ยืนทำหน้าเครียดอยู่
"เอ้า!! มาร์ค มึงก็ลงแข่งดิ เห็นมึงบอกว่าเก่งไม่ใช่หรอ?"
"เออว่ะ มาร์คมึงลงแข่งได้มั้ย มึงเป็นแค่ ปีกขวาพอ หน้าที่น้อย ไม่ต้องทำไรมาก นะๆๆๆๆ" กรีนเริ่มอ้อนให้มาร์คลงแแข่งแล้ว แต่ดูท่ามาร์คจะไม่ยอมลง เอาไงล่ะทีนี้
"เอ่อ..."
มาร์คจะตอบว่าอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไป --->
-------------------------------
ลงตอนที่ 2 ละนะ ฝากติดตามด้วยละกันเนอะ ขอบคุณที่อ่านน้าาาาา
เติร์ดลืมห่อข้าวมา จึงต้องกินข้าว กล่องเดียวกันกับมาร์ค แต่ว่า...มีช้อนอยู่แค่อันเดียว เขาทั้งสองจึงต้อง เล่นเกมเป่ายิงฉุบป้อนข้าว เรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้น ไปอ่านกันเล้ย ^^
(Third Talk)
และแล้ว การเป่ายิงฉุบก็เริ่มขึ้น (ฟังดูเหมือนสงคราม แต่ไม่ใช่สงครามนะ) มาดูกันซิ ว่าใครจะได้ป้อนข้าวใครก่อน 5555
"มาๆๆ เป่ายิงฉุบ ฉุบ ฉุบ เย้ๆๆ" เฮ้ย เป้นไปได้ไงเนี่ย มาร์คเป่ายิงฉุบชนะผม ผมต้องป้อนข้าวมันใช่มั้ย(?)
"ดีใจไป มันก็แค่เริ่มเกมน่าาา "
"เออๆ พูดมากว่ะ รีบป้อนข้าวกูดิ กูหิวแล้วนะเว้ย!! ป้อนช้าระวัง กูจะกินมึงแทนข้าว"
"เฮ้ย!! ป้อนแล้วๆ อะ อะ อ้ำ" ผมนี่รีบป้อนข้าวใส่ปากมันเลยครับ ไม่รีบได้ไง ถ้าไม่รีบ มันก็จะกินผมแทนข้าวอะดิ น่ากลัวววว ฉาดดด
"อาหย่อย"
"อือหือ" ผมอยากให้ทุกคนเห็นหน้ามาร์คตอนนี้มากเลย หน้าตามันตอนนี้ บอกเลย โคตรฟิน ทำใจผมเกือบละลาย ง้อวววววววว จะว่าไปปากมันก็สวยเหมือนกันนะ ปากบางเหมือนผู้หยิง แถมสีแดงนิดๆเหมือนทาลิปมัน
"เติร์ด"
"..." นิ่ง
"เติร์ด"
"..." ยังคงนิ่ง
พั๊วะะะ !!!
"ไอ้เชี่ยเติร์ด!!!"
"ห๊ะ มึงตบหัวกูทำไมวะ"
"ตบให้สติกลับมาอะดิ เป็นบ้าอะไรของมึงวะ มองหน้ากูแล้วก็ยิ้ม"
"เอ้า!! กูยิ้มหรอ?"
"เออ มึงอะยิ้ม ยิ้มไรวะ?"
"ป่าวๆ กูว่าปากมึงสวยดี"
"สวย? ปากกูเนี่ยนะสวย บรึ๋ยยย" พูดแล้วมันก็เผยอปากออกมา หยึยยย อย่าคิดๆ ไอ้เติร์ดอย่าคิด เราไม่ใช่เกย์ๆ ท่องไว้ เราไม่ใช่เกย์
"เออๆ ช่างมันเหอะ มาเป่ายองฉุบต่อ เร็วๆ กุหิวข้าว"
"เป่ายิง ฉุบ เฮ้ย!!" ดีละ ผมเป่าชนะมัน 55555
"มาๆ มาป้อนกูซะดีๆ"
"เออ อ้าปาก เร็ว"
"อ้า อ้ำ"
"เฮ้ย!! พวกมึงสองคนทำอะไรกันวะ เห็นบอกให้อ้าปาก รีบป้อนอะไรเนี่ย อย่าบอกนะว่า..."เสียงกรีนตะโกนขึ้น เอาซะเราสองคนตกใจเลย -_-
"ว่าอะไรของมึงไอ้กรีน อย่าคิดลึกนะมึง คิดลึกกูต่อย" เอาแล้วครับๆ วันนี้เราจะได้ดูคนต่อยกันแล้วครับ เย้ย!! ไม่ใช่ละๆ
"โหดว่ะมาร์ค กูไม่เห็นมึงไปสนามบาส กูเลยขึ้นมาตาม ตกลงวันนี้มึงจะไปสนามบาสกับกูมั้ย?"
"ไปดิ กูกินข้าวแปป กินกะกูมั้ยล่ะ"
"ไม่เป็นไร เกรงใจ รีบตามไปละ เอ้อ!ชวนเพื่อนมึงไปด้วยนะ ไอ้เติร์ดอะ เดะกูจะแนะนำสาวๆน่ารักๆให้"
"โห่ววววว ทีกูมึงไม่แนะนำสัส ไปไหนก็ไปเลยไป"
"เออๆ อย่าช้าล่ะมึง"
"อืม" กรีนเดินออกไปแล้ว เหลือแค่ผมกับมาร์ค 2 คนเหมือนเดิม
"..."
"เติร์ด มึงเป็นไรวะ ทำไมเงียบจัง ตั้งแต่ไอ้กรีนเดินเข้ามาละ"
"ป่าวๆ กูแค่ไม่กล้าคุย" ก็นิสัยผมอะ ไม่กล้าทักใคร นอกจากคนอื่นจะทักผมก่อน
"กลัวอาราย ไม่เห็นน่ากลัวเลอ น่าต่อยมากกว่า"
"ค้าบ คุณมาร์คสายโหด"
"รีบกินๆ มาเป่ายิงฉุบต่อ"
"ก็ได้ๆ"
เราผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะหลายรอบ แล้วตอนนี้ ข้าวก็หมดแล้ว ผมจึงจัดการเอากล่องไปทิ้ง ส่วนไอ้มาร์ค มันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ของมัน
"เติร์ด ไปสนามบาสกัน"
"กูไม่ไปได้มั้ยวะ"
"ไปเหอะน่า วันนี้ได้ยินข่าวว่า มีแข่งบาสสีฟ้ง กับ สีชมพู รอบคัดเลือก ท่าจะมันน่าดู"
"เขาเริ่มแข่งกีฬาสีกันแล้วหรอวะ" เริ่มแข่งเร็วไปมั้ย นี่ก็เพิ่งจะเปิดเรียนวันแรกนะ
"อืม ไปๆเก็บของเร็วๆ จะได้รีบไป"
"แปป เอาโทรศัพท์ก่อน"
"เร็วๆ"
"ได้แล้วๆ ว่าแต่ มึงเล่นบาสเป็นด้วยหรอ?"
"ระดับ นายสายโหดสุดน่ารัดละ เป็นสิเก่งด้วย แต่ไม่เท่าคนในชมรมบาสเก็ตบอล คนในนั้นมีแต่คนถึกๆ ดูอย่างไอ้กรีนละกัน ถึกปะล่ะ"
"ท่าจะถึกจริง ไปเหอะ รีบไป"
ว่าแล้วเรา 2 คนก็รีบวิ่งไปสนามบาสทันที พอไปถึง ก็เห็นกรีนทำหน้าเคร่งเครียดอยู่ ไอ้มาร์คเลยเดินเข้าไปถาม
"กรีน มึงเป็นอะไรวะ"
"เชี่ยแล้วมึง คนในทีมบาส ไปแข่งกีฬาจังหวัดยังไม่กลับมาเลย แล้วที่ต้องแข่งวันนี้ตอนนี้มันขาดคนอยู่คนนึง"
"เอ้า!!มึงก็หาสิวะ"
"หาแล้วแต่มันไม่ครบกรรมการบอกว่า ถ้าไม่ครบก็ไม่ต้องแข่ง"
"ตายห่าละ"
"มีเรื่องอะไรกันอะครับ" เป็นครั้งแรกที่ผมเดินเข้าไปถามคนอื่นแบบนี้
"คนในทีมบาสไปแข่งกีฬาจังหวัด แล้วที่ต้องแข่งวันนี้อะ มันขาดคนอยุ่คนนึง" มาร์คตอบแทนไอ้กรีนที่ยืนทำหน้าเครียดอยู่
"เอ้า!! มาร์ค มึงก็ลงแข่งดิ เห็นมึงบอกว่าเก่งไม่ใช่หรอ?"
"เออว่ะ มาร์คมึงลงแข่งได้มั้ย มึงเป็นแค่ ปีกขวาพอ หน้าที่น้อย ไม่ต้องทำไรมาก นะๆๆๆๆ" กรีนเริ่มอ้อนให้มาร์คลงแแข่งแล้ว แต่ดูท่ามาร์คจะไม่ยอมลง เอาไงล่ะทีนี้
"เอ่อ..."
มาร์คจะตอบว่าอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไป --->
-------------------------------
ลงตอนที่ 2 ละนะ ฝากติดตามด้วยละกันเนอะ ขอบคุณที่อ่านน้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
