[Fic.Third ❤ Marc] เรารักกัน...แค่นี้พอ

8.8

เขียนโดย Zeniikiss

วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.34 น.

  6 ตอน
  14 วิจารณ์
  13.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2558 12.09 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) นายเติร์ดลืมห่อข้าวมา -[]-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     11.50 น.

     (Third Talk)

     ตอนนี้ทุกคนลงไปทานข้าวที่โรงอาหารหมดแล้ว เหลือแค่ผมคนเดียวที่อยู่บนตึก สงสัยใช่มั้ยล่ะ ว่าทำไมผมถึงไม่ไปทานข้าวที่โรงอาหารเหมือนกับคนอื่นๆ ผมบอกให้ก็ได้นะ อันที่จริง ผมก็อยากไปอยู่หรอก แต่ติดที่ว่า ผมไม่มีเพื่อนไปไง จะชวนมาร์คไป มันก็ยังไงๆอยู่ดี อีกอย่างผมไม่กล้าด้วยแหละ เพิ่งคุยกันวันแรกแล้วให้ชวนไปกินขาว ใครจะกล้าชวน ใช่ป้ะล่ะ?

 

     พูดถึงมาร์ค ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมมันถึงมานั่งกับผม ผมว่า คงไม่ใช่แค่ มันรำคาญใครคนนั้นแน่ๆ แต่ก็ช่างมันเถอะ แต่มันมานั่งกับผม ผมก็ดีใจแล้วล่ะที่มีเพื่อนนั่งด้วย

 

     "ยิ้มไรอยู่คนเดียว? บ้าป้ะเนี่ย!?" เสียงใครบางคนทักผมขึ้น เล่นซะผมสะดุ้งเลย

 

     "เฮ้ย!!! มาได้ไงเนี่ย ตกใจหมด -"- " ใครจะไม่ตกใจล่ะ เล่นมาเงียบๆแบบนี้ นึกว่าผี -[]-

 

     "โห่ววววว แค่นี้ขวัญอ่อน 55555"

 

     "อ่าว แล้วไม่กินข้าวอยู่โรงอาหารหรอ?"

 

     "หึ คนเยอะ เสียงดัง รำคาญ อีกอย่างที่นั่งเต็ม จะไปกินกะไอ้กรีนที่สนามบาสก็ มีแต่คนที่ไม่รู้จักเลยไม่อยากไป"

 

     "อ๋อ อืม"

 

     "แล้วมึง เอ้ย!! นายไม่กินข้าวรึไง"

 

     "เรียกมึงก็ได้ กูไม่ถือ เพราะกูก็ไม่อยากพูดเรา-นาย เหมือนกัน ฟังแล้วเหมือนเกย์คุยกันมากกว่า" จริงแหละ เรียกแบบนั้นอะ โคตรเหมือนเกย์เลย

 

     "เออๆ แล้วมึงไม่กินข้าวหรอ เห็นนั่งอยู่บนห้องคนเดียว กินกะกูป้ะ เดี๋ยวกูแบ่งให้"

 

     "ข้าน้อยเกรงใจมากเลยท่านมาร์ค ไม่เป็นไรขอรับ กระผมห่อข้าวมาขอรับ"

 

     "เออๆ ตามใจ กูนั่งกินกับมึงดีกว่า จะได้แย่งกับข้าวมึงด้วย"ว่าแล้วมันก็ลากเก้าอี้มานั่งอยู่ข้างหน้าผม

 

     "ไม่ให้โว้ย!! เฮ้ย!! ซวยแล้วไงมึง"

 

     "อะไรของมึงวะ ไอ้เติร์ด"

 

     "กูลืมห่อข้าวไว้ในครัวแน่เลยมึง"

 

     "55555 ไอ้ขี้ลืมเอ้ย" มาร์คพูดพลางตบหัวผมเบาๆ

 

     "โห่วววว คนเรามันก็ต้องมีลืมบ้างอะไรบ้างดิวะ"

 

     "เออๆ กินกะกูม้ะ เดี๋ยวกูแบ่งให้"

 

     "มาๆ กินด้วยๆ"

 

     "กินให้ทันกูละกัน-()-"

 

     "เดี๋ยวๆ ช้อนมีอยู่อันเดียว จะให้กินยังไงวะ?"

 

     "กูไม่รู้"

 

     "เอ้า!! ไอ้นี่"

 

     "เอางี้ๆ มาเล่นนเกม เป่ายิงฉุบป้อนข้าวกัน ใครแพ้ต้องป้อนข้าวคนชนะ โอม้ะ"

 

     "ก็ได้วะ -_- " ชวนเล่นแบบนี้ ผมจะชนะมันมั้ยเนี่ย? ตายๆๆๆ ทำใจไว้เลยไอ้เติร์ด

 

โปรดติดตาม ตอนต่อไป ---->

 

 


 

         เพิ่งแต่งเรื่องแรก(ในชีวิต)น้าาา ไม่สนุกก็ขอโทดด้วย ^^

        มีอะไรก็แนะนำกันได้ ฝากนิยายด้วยน้าาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา