หนุ่มจอมมารกับสาวผู้กล้า

          "หรือว่าเธอคือ...ผู้กล้ายูมิทาเทีย ทำไหมเธอถึงมาอยู่นี้ล่ะ"
          "ฉันตามเข้า"เกทเมล"มาไง ไอ้จอมมาร"
     ยูมิทาเทียหยิบเอาของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าสะพายที่เธอสะพายที่ไหล่เธอ สิ่งเธอหยิบออกมาเป็นเหมือนเหล็กขนาดเล็กๆที่คมมาก
          "นั่นมันมีดที่ขายตามร้านขายอุปกรณ์ห้องครัวใช่ไหม?"
          "แล้วยังไงล่ะ"
          "แล้วดาบเธอไปใหนซะล่ะ"
          "ไม่ต้องห่วงหรอ นายในตอนนี้มีดเล่มเดียวก็ฆ่านายได้"
     โฮโระยืนจับจักรยานแล้วมองไปรอบๆตัวยูมิทาเทีย ซึ่งเธอกำลังถือมีดเล่มนั้นจากนั้นก็พุ่งเข้ามาที่แต่ทว่าเกิดแผนดินไหวถึงมาโดยไม่ทราบสาเหตุ ทำให้เธอล้มลงไปที่พื้น
          "เป็นไรไหม? ยูมิทาเทีย"
     ยูมิทาเทียรีบลุกขึ้นมาแล้วปัดตัวเองและทำหน้าเหมือนไม่สนใจโฮโระเลย จากนั้นเธอก็หันหลังให้โฮโระที่เป็นห่วงเธอ
          "มิคาสะ ยูมิ"
          "ห๊ะ?"
          "ชื่อฉันมิคาสะ ยูมิ จำไว้ซะ"
          "โอเคครับคุณเธอ"
     ไฟข้ามถนนจากสีแดงก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว โฮโระขึ้นไปปั่นจักรยานตัวเองกลับบ้านตัวเองด้วยความรวดเร็ว พอถึงบ้านโฮโระจอดจักรยานแล้วเข้าห้องเช่าตัวเองซึ่งเป็นห้องแรกของชั้นนั้น
          "กลับมาช้าจังน่ะครับ ท่านจอมมาร"
          "เจอคนรู้จักมาน่ะ"
          "คนรู้จัก?"
          "ผู้กล้ายูมิทาเทียน่ะ"
     โฮโระนั่งลงบนเสื่อที่มีโต๊ะไม้เตี้ยๆวางซึ่งวางกับข้าวพร้อมถ้วยจานวางไว้ด้วยกัน โฮโระหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบกับมาไว้ในถ้วยตัวเอง
          "ยูมิทาเทียเหรอครับ!"
          "ไม่ต้องตกใจหรอ แค่เธอมาทักทายเฉยๆน่ะ"
          "จริงเหรอครับ?!"
          "อือ รีบๆกินเถอะ พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานน่ะ"
     ทั้งคู่นั่งกินข้าวจนเสร็จโดยหลังจากล้างจานก็เข้านอน จนเข้าโฮโระก็ไปทำงานตามปกติจนกระทั่งมีเรื่องไม่คาดฝันขึ้นในที่ทำงานของเขาคือยูมิได้มายังร้านที่เขาอยู่
          "แล้วเธอมาทำอะไรที่นี้ฟ่ะ"
 
...จบตอน...