หนุ่มจอมมารกับสาวผู้กล้า

          "หรือว่าเธอคือ...ผู้กล้ายูมิทาเทีย ทำไหมเธอถึงมาอยู่นี้ล่ะ"

          "ฉันตามเข้า"เกทเมล"มาไง ไอ้จอมมาร"

     ยูมิทาเทียหยิบเอาของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าสะพายที่เธอสะพายที่ไหล่เธอ สิ่งเธอหยิบออกมาเป็นเหมือนเหล็กขนาดเล็กๆที่คมมาก

          "นั่นมันมีดที่ขายตามร้านขายอุปกรณ์ห้องครัวใช่ไหม?"

          "แล้วยังไงล่ะ"

          "แล้วดาบเธอไปใหนซะล่ะ"

          "ไม่ต้องห่วงหรอ นายในตอนนี้มีดเล่มเดียวก็ฆ่านายได้"

     โฮโระยืนจับจักรยานแล้วมองไปรอบๆตัวยูมิทาเทีย ซึ่งเธอกำลังถือมีดเล่มนั้นจากนั้นก็พุ่งเข้ามาที่แต่ทว่าเกิดแผนดินไหวถึงมาโดยไม่ทราบสาเหตุ ทำให้เธอล้มลงไปที่พื้น

          "เป็นไรไหม? ยูมิทาเทีย"

     ยูมิทาเทียรีบลุกขึ้นมาแล้วปัดตัวเองและทำหน้าเหมือนไม่สนใจโฮโระเลย จากนั้นเธอก็หันหลังให้โฮโระที่เป็นห่วงเธอ

          "มิคาสะ ยูมิ"

          "ห๊ะ?"

          "ชื่อฉันมิคาสะ ยูมิ จำไว้ซะ"

          "โอเคครับคุณเธอ"

     ไฟข้ามถนนจากสีแดงก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว โฮโระขึ้นไปปั่นจักรยานตัวเองกลับบ้านตัวเองด้วยความรวดเร็ว พอถึงบ้านโฮโระจอดจักรยานแล้วเข้าห้องเช่าตัวเองซึ่งเป็นห้องแรกของชั้นนั้น

          "กลับมาช้าจังน่ะครับ ท่านจอมมาร"

          "เจอคนรู้จักมาน่ะ"

          "คนรู้จัก?"

          "ผู้กล้ายูมิทาเทียน่ะ"

     โฮโระนั่งลงบนเสื่อที่มีโต๊ะไม้เตี้ยๆวางซึ่งวางกับข้าวพร้อมถ้วยจานวางไว้ด้วยกัน โฮโระหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบกับมาไว้ในถ้วยตัวเอง

          "ยูมิทาเทียเหรอครับ!"

          "ไม่ต้องตกใจหรอ แค่เธอมาทักทายเฉยๆน่ะ"

          "จริงเหรอครับ?!"

          "อือ รีบๆกินเถอะ พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานน่ะ"

     ทั้งคู่นั่งกินข้าวจนเสร็จโดยหลังจากล้างจานก็เข้านอน จนเข้าโฮโระก็ไปทำงานตามปกติจนกระทั่งมีเรื่องไม่คาดฝันขึ้นในที่ทำงานของเขาคือยูมิได้มายังร้านที่เขาอยู่

          "แล้วเธอมาทำอะไรที่นี้ฟ่ะ"

...จบตอน...