เพื่อนนะ

          การเรียนภาคบ่ายเริ่มขึ้นอาจารย์

ที่เข้ามาสอนก็ยังคงถามไถ่เรื่องอามะตะ

เหมือนเดิมเรียวก็ยังคงหันไปหันมา

ถามไถ่สารพัดเรื่องราวของอามะตะ

เหมือนเดิมและไคก็ยังบ่นให้เรียวเหมือนเดิม

สรุปการเรียนในวันนี้ไม่ได้ซึมซับเข้าสมอง

อามะตะเลยแม้แต่น้อยเข้าคิดว่ายังไงพรุ่งนี้

คงไม่มีอะไรที่เรียวจะถามอีกแล้ว

ก็แหม...ก็ถามจ้อซะหมดเปลือกเลยนิ จนเวลาเลิกเรียน

          " อัมนายจะเข้าชมรมอะไร ".  ไคเป็นพูด

          " เอ่อ...ใช่นายอยู่ชมรมอะไร ".    เรียวเสริม

          " นั่นสิ...ฉันชอบเล่นดนตรีน่ะ "

          " แล้วไม่สนใจอยู่ชมรมเดียวกันหรอ ".    เรียวถาม

          " แล้วนายอยู่ชมรมอะไรกัน "

          " บาส...เป็นทีมที่สาวๆกรี๊ดทั้งนั้นเลยน้าไม่สนหรอ "

          " แล้วนายเล่นเครื่องดนตรีอะไรเป็นบ้าง ".    ไคถามเพื่อเป็นการดูว่าเหมาะกับด้านไหน

         " ก็...กีต้าร์ เบส เปียโน ไวโอลีนแต่ถ้าชอบที่สุดก็ไวโอลีน "

        " ออ...งั้นอยู่ชมรมบาสแล้วกัน ".    'แล้วจะถามเพื่อ? '

 ความคิดของอามะตะในตอนนี้และแล้วไคก็หิ้ว?

อามะตะไปยังชมรมบาสโดยมีเรียวยิ้มหน้าบานเดินตามไป

          " เอ่อ...ไคคุงฉันเล่นบาสไม่เป็น! ".  และแล้วอามะตะ

ก็ถูถหิ้ว? มาสู่ชมรมบาสที่สาวๆกรี็ดแบบระเบิดเทิดเทิง

ชมรมบาสแห่งนี้เต็มไปด้วยชายฉกรรจ์สูงโปร่งร่างยักษ์

ไควางอามะตะลงเหมือนวางลูกหมายังไงยังงั้น

          " นายนี่เหมือนคนแคระเลยเนอะ ".    ไคพูดเมื่อมอง

เพื่อนร่วมทีมสลับกับมองอามะตะ

          " ไม่ได้แคระนะ!...แค่นี้แหละมาตรฐานลูกผู้ชาย

จะเอาอะไรมากมาย "

          " แหม เตี้ยแล้วยังไม่ยอมรับอีก ".   ไคยิ้มเยาะ

          " ไค อัมจังก็แค่กระทัดรัดนะ น่ารักดีพกพาสะดวก "

เอ่อ...ไม่ทราบว่าพวกนายเห็นอามะตะเป็นตัวอะไร

ไคเดินเข้าไปหากัปตันทีม

            " คุณไทะกะผมขอให้หมอนั่นเข้าชมรม

ได้มั้ยครับ ".   ไคพูดกับกัปตันทีมชายหนุ่ม

ผู้มีร่างการสูงโปร่ง. ไคชี้ไปทางอาทะตะ

          " เจ้าเตี้ยนั่นอ่ะนะ แล้วเล่นได้

ในระดับไหน " 

          " ก็...เล่นไม่เป็นเลย ".  ไคตอบไป

ตามความจริงที่รู้เมื่อกี้

        " นายก็รู้ว่าชมรมเรารับแต่นักกีฬา "

        " เดี๋ยวผมฝึกหมอนั่นเอง หรือไม่ก็

ให้ทำอะไรก็ได้ "

         " ปกตินายไม่เคยขออะไรแบบนี้หมอนั่น

มันเป็นใคร "

        " ก็แค่คนแคระที่บอกว่าจริงใจ

ก็เป็นเพื่อนกันได้ แล้วมาเป็นเพื่อนผม "

          " ออ เจ้าเตี้ยนั่นไม่เกรงกลัว

รังสีอัมหิตของนายว่างั้น โอเค

เดี๋ยวค่อยว่ากันพรุ่งนี้แล้ววันนี้จะซ้อมมั้ย "

        " วันนี้ขอลาครับ "

        " ออ งั้นเจอกันพรุ่งนี้ "