เพื่อนนะ
เขียนโดย nongfin
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.00 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2558 06.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" งั้นฉันกลับก่อนนะ " เรียวบอกลาไคและอามะตะพร้อมก้าวขาขึ้นรถสปอตคันหรูที่จอดอยู่หน้าโรงเรียนอามะตะยิ้มลาให้เรียวหนึ่งครั้งส่วนไคน่ะหรอโบกมือ( ไล่ ) ให้เรียว
" แล้วบ้านนายอยู่แถวไหน " ไคถามอมะตะขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินไปหน้าโีรงเรียน
" อยู่แถวสถานี "
" งั้นก็ไปทางเดียวกันสินะบ้านฉันถัดจากสถานีไปอีก 300 เมตร งั้นเดี๋ยวกลับด้วยกันเลย " ไคเดินไปยังโรงรถที่อยูตรงรั้วโรงเรียนเขาเดินมาพร้อมกับมอเตอร์ไซด์คันใหญ่คู่ใจ
" สงสัยล่ะสิว่าทำไมฉันถึงจูง กฎของที่นี่ให้จูงรถมาสตาทข้างนอกส่วนรถยนต์ที่พวกอวดรวยขับมาโรงเรียนก็จอดตรงโรงรถที่อยู่เยื้องๆกับโรงเรียนเสียตังค่าจอดอีก "
ไม่ได้สงสัยสักหน่อย
" ออ...ดูเหมือนไคคุงจะเป็นเด็กดีจังเลยนะ "
" อย่าพูดเหมือนฉันเป็นเด็กอนุบาลจะได้มั้ย...ยังไงฉันก็เป็นคณะกรรมการคุมกฎนี่ "
ไคพูดอย่างเต็มภาคภูมิมีออร่าวิ๊งๆจนอามะตะแสบตา(?)
" แล้วนานอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์แบบไหนหรอ "
" เอ๋? "
" ไม่ต้องมาเอ๋...นักเรียนแลกเปลี่ยนต้องอยู่กับครอบครับอุปถัมภ์ไม่ใช่รึไง "
" ิออ...ฉันอยู่บ้านพักคนเดียวเพราะคิดว่าอยู่คนเดียวไม่เดือดร้อนใครดี "
" นายนี่มันโลกสวยจริงนะ...ถ้าถึงแล้วบอกด้วยล่ะ "
รถมอเตอร์ไ.ด์คันใหญ่ที่แล่นมาด้วยความเร็วค่อยๆชะลอเมื่อถึงหน้าสถาน. " เอ่อ...จอดตรงนี้ก็ได้ "
ไคเบรกรถอามะตะคืนหมวกกันน็อคให้ไคแล้วเอ่ยขอบคุณ
อามะตะเดินข้ามไปอีกฝากของถนนซึ่งมีบ้านพักเล็กๆอยู่
" สวัสดีครับคุณป้าคานาเอะ ". อามะตะกล่าวทักทายหญิงใจดีวัยกลางคนผู้ดูแลบ้านพักแห่งนี้
" อ้าวจะไปทำงานแล้วหรอไปโรงเรียนวันแรกเป็นไงบ้าง "
" ครับ ก็ดีครับผมมีเพื่อนแล้วด้วย...งั้นผมไปทำงาน
ก่อนนะครับ ". อามะตะเดินไปยังร้านกาแฟแบบสไตล์ยุโรปที่ไคจอดรถส่งเขา อามะตะเปิดประตู
" สวัสดีครับคุณชุน " อามะตะทักทายเจ้าของร้าน
" หวัดดีวันนี้มาเร็วนะ ". ชายหนุ่มผมยาวราวซามูไร(?)
อายุยี่สิบปลายๆแต่( หล่อมาก ) ใบหน้ายังอ่อนเยาว์
" วันนี้เพื่อนขับรถมาส่งน่ะครับ "
ก่อนที่จะเข้าโรงเรียนอามะตะอยู่ที่ญี่ปุ่นเดือนเศษๆเห็นจะได้ทุกๆวันเขาจะไปช่วยอาจารย์สอนเด็กที่โรงเรียนอนุบาลกลับจากโรงเรียนเขาก็มาทำงานที่ร้านกาแฟแห่งนี้
เวลาทำงาน จันทร์-ศุกร์ 17.00 น. - 21.00. น.
เนื่องจากเจ้าของร้านเป็นโปรแกรมเมอร์ของบริษัทชื่อดัง
เวลาเปิดร้านจึงเป็นหลังเลิกงานส่วนเสาร์-อาทิตย์
12.00 น. - 19.00 น.
" รับอะไรดีครับ ". อามะตะใส่ผ้ากันเปื้อนแล้วเดินไปรับออเดอร์จากลูกค้าร้านสไตล์ยุโรปแห่งนี้ถูกตกแต่งอย่างสวยงามและดูคลาสสิคเป็นร้านขนาดกลางหน้าร้านเป็น
กระจกใสตั้งอยู่หน้าสถานีถือว่าเป็นที่ทำเลที่ดีพอเปิดร้านปุ๊ปก็มีลูกค้าปั๊ปในแต่ละวันก็จะมีลูกค้าแบบไม่ขาดสายลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นชายอายุประมาณ15-25ปีไม่รู้ว่ากาแฟอร่อยหรือคนเสิร์ฟน่าอร่อย(?) กันแน่
---------------------------------------------------------------------------------------
อัพมา4 ตอนแล้วมือใหม่หัดแต่งเม้นบ้างจะได้ปรับปรุง
และขอกำลังใจคะ ^•^...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ