ลั้นลา...อาชีวะ

     คืนวันศุกร์แรกของเดือนมิถุนายน  ณ ลานจอดรถข้างวิทยาลัย รสบัสจอดเรียงกันอยู่สามคัน     บริเวณแห่งนี้คือจุดรวมพลของกลุ่มนักศึกษาและศิษย์เก่าช่างไฟฟ้า ซึ่งกำลังจะเดินทางไปยัง จ.ประจวบคีรีขันธ์ เพื่อจัดกิจกรรมต้อนรับน้องใหม่     รุ่นพี่ ระดับป.วช.2  ป.วช.3 และศิษย์เก่าอีกหลายรุ่น คอยต้อนรับนักศึกษาใหม่อยู่บ้างแล้ว     แม็กและสามสหาย OMG เดินทางมาถึงก่อนเพื่อนๆ ที่จะร่วมรุ่น เสียงร้องเพลงอันฮึกเหิมเริ่มดังขึ้นจากกลุ่มรุ่นพี่ เมื่อแม็กและสามสหายกำลังใกล้เข้ามา     ‘เสร็จล่ะมึง ! คราวนี้เสร็จล่ะมึง !  เฮ้ย ! เสร็จล่ะมึง ! คราวนี้เสร็จล่ะมึง ! อยู่บ้านดีๆ ไม่ชอบ ! เจ็บตัวแน่นอน ! เสร็จล่ะมึง ! เสร็จล่ะมึง !’     แม็กและสามสหายเริ่มประหวั่นกับเนื้อเพลงที่รุ่นพี่ร้อง จะเป็นเช่นนั้นจริงหรือ ? แต่ทั้งสี่ก็ยังทำใจดีสู้เสือ เดินเข้าไปหากลุ่มรุ่นพี่เหล่านั้น     สิ้นเสียงเพลง พี่หนุ่ย ประธานรุ่นระดับ ป.วช.2 ตะคอกเสียงดัง     ‘เฮ้ย ! เร็วๆสิวะ  พวกกูรออยู่ตั้งนานแล้ว’ เพื่อเร่งให้แม็กและสามสหายรีบเข้ามา     ‘แนะนำตัวด้วย’ พี่หนุ่ยทำเสียงขู่     ก็อตถึงกับสะดุ้งถามว่า ‘ต้องทำอย่างไรครับ ?’     พี่หนุ่ยจึงแสดงวิธีการแนะนำตัวหนึ่งรอบแล้วบอกให้ทั้งสี่คอยดู     ‘ผมนายทศวรรษ นโมมร ชื่อเล่นหนุ่ย ประธานรุ่น ป.วช.2 พี่ชื่ออไรครับ ?’     แม็กและสามสหายทำตามที่พี่หนุ่ยแนะนำ     ‘เสร็จแล้วพวกมึงนั่งรออยู่ตรงนี้ ห้ามไปที่อื่น จนกว่าจะได้รับอนุญาต’ พี่หนุ่ยสั่งด้วยสีหน้าเคร่งขรึม     ทั้งสี่คนรีบนั่งลงด้วยความรนราน สักพักพี่หนุ่ยตะโกนขึ้นอีกครั้งด้วยความฉุนเฉียว     ‘เฮ้ย ! ใครเทน้ำมาวะ ? รองเท้ากูเปียกหมดแล้ว !’     ก็อตยืนขึ้นสารภาพหน้าตาซื่อ ‘เยี่ยวของผมเองครับอั้นไว้ตั้งแต่ก่อนออกจากบ้าน แล้วพี่หนุ่ยสั่งว่าห้ามไปที่อื่น ผมจึงไม่กล้าลุกไปเยี่ยวครับ’     ทุกคนพากันหัวเราะชอบใจ ขณะนี้ผู้ที่จะร่วมเดินทางมารวมตัวกันครบแล้ว     พี่เก่งพูดขึ้นว่า’เราจะแบ่งกันไปตามระดับชั้น เพื่อจะได้ทำความรู้จัก ให้สนิทกันก่อนภายในรุ่นของตนเอง โดย ป.วช.1 ให้ขึ้นรถคันแรก ป.วช.2 ให้ขึ้นคันที่สอง ตามลำดับ     แต่ละคัน จะมีรุ่นพี่ ป.วช.3 ร่วมเดินทางด้วยสามคนต่อหนึ่งคัน เพื่อดูแลและทำความรู้จักกับรุ่นน้อง ส่วนคันสุดท้าย จัดไว้สำหรับศิษย์เก่าเดินทางร่วมกับ รุ่นพี่ ป.วช.3 เพื่อปรึกษาหารือกันเรื่องดำเนินกิจกรรม ให้ทุกคนทยอยขึ้นรถได้ครับ’    รถเริ่มเคลื่อนขบวนเมื่อทุกคนพร้อม เสียงเพลงบนรถดังกระหึ่มเร้าใจราวอยู่ในสถานบันเทิงชั้นนำทุกคนลุกขึ้นร้องและเต้นตามจังหวะของเพลงบนรถอย่างสนุกเฮฮาบนรถบัส หฤหรรษ์ขบวนนนีี้ตลอดกาลเดินทาง     เมื่อขบวนรถจอดสนิท หมายถึงการเดินทางสิ้นสุดลงทุกคนนำสัมภาระของตนเองเข้าเก็บในที่พัก แล้วรีบรับประทานอาหารเช้ากันด้วยความหิวโหย     บริเวณชายหาดติดที่พัก ได้จัดซุ้มเอาไว้หลายจุด แต่ละซุ้มมีรุ่นพี่ประจำซุ้ม 5คน พี่เก่งเรียกให้ทุกคนมารวมตัวกันที่ชายหาด แล้วแบ่งหน้าที่กับเพื่อนๆ นำรุ่นน้องเข้าซุ้ม เพื่อเริ่มกิจกรรมทันที     ภายในซุ้ม รุ่นพี่จะพูดคุยกับรุ่นน้อง ทำความรู้จักกันและแนะแนวทางการใช้ชีวิตในแบบอาชีวะ จะกลั่นแกล้งบ้าง ตามความเหมาะสม ด้วยอุปกรณ์ที่จัดเตรียมมา ผลัดเปลี่ยนกันจนครบทุกซุ้ม      ‘จากนี้จะเป็นการแต่งตั้งประธานและรองประธานรุ่น เพื่อรับหน้าที่ประสานงานกับเพื่อนๆและรุ่นพี่-รุ่นน้อง แล้วพวกเราก็ได้คัดเลือกเอาไว้แล้วตามคุณสมบัติ ใจกล้า หน้าด้าน บริการเพื่อนฝูง’พี่เก่งประกาศ      ทุกคนปรบมือและลุ้นว่าผู้ใดจะได้รับตำแหน่งทั้งสองนี้ พี่เก่งประกาศขึ้น     ‘ไอ้ก็อต! ยืนขึ้น เนื่องจากมึงกล้าที่จะยอมรับว่าเยี่ยวรดรองเท้าไอ้หนุ่ย ดังนั้นตำแหน่งประธานรุ่น ของป.วช.1 ปีนี้คือมึง’ ก็อตยืนขึ้นอย่างตกใจกับตำแหน่งที่ได้รับ     พี่เก่งประกาศต่อ     ‘ไอ้โอ! ยืนขึ้น เนื่องจากมึงเป็นเพื่อนสนิทกับไอ้ก็อต การประสานงานกันจะง่ายขึ้น ดังนั้นตำแหน่งรองประธานรุ่น ของป.วช.1 ปีนี้คือมึง’ โอยืนขึ้นด้วยอาการเช่นเดียวกับก็อต     ทุกคนปรบมือแสดงความยินดีกับตำแหน่งประธานและรองประธาน     ก็อตกับโอยืนมองหน้ากันอย่างงุนงง แต่ไม่ลืมที่จะกล่าวคำขอบคุณก่อนจะนั่งลง     แม็กหันไปแซวไอ้มายเพื่อนรักอีกคนในกลุ่ม OMG     ‘มายมึงเป็นกรรมการนะ ฮ่า ! ฮ่า! ฮ่า !’     กิจกรรมช่วงเช้าเป็นอันเสร็จสิ้น ทุกคนกลับไปพักผ่อนด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางและกิจกรรมช่วงเช้า     หลังการร่วมรับประทานอาหารมื้อเย็น ทุกคนมารวมกันที่ซุ้มรับรอง บรรยากาศภายใต้แสงเทียนอันเงียบสงบ ได้ยินเพียงเสียงคลื่นกระทบฝั่ง     พี่โทน ตัวแทนศิษย์เก่าทั้งหมด จุดธูป เทียนเพื่อนมัสการพระรัตนตรัย และเริ่มพิธีบวงสรวงองค์วิษณุกรรม พี่โทนพนมมือขึ้นแล้วบอกให้ทุกคนทำตาม     ‘ขอให้น้องๆทุกคนหลับตาทำจิตให้สงบ แล้วระลึกถึง ครูบา อาจารย์ รวมถึงบิดามารดา ที่สอนสั่งอบรมในวัยเยาว์’ พี่โทนลดมือลงแล้วแล้วกล่าวว่า     ‘บัดนี้น้องใหม่ทั้งหลาย ได้เป็นศิษย์อาชีวะโดยสมบูรณ์แล้ว จงตั้งใจศึกษาเล่าเรียนและนำวิชาความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและบ้านเมือง จงรักในเกียรติ์แห่งความเป็นช่าง ซื่อสัตย์ อดทน และสามัคคี ซึ่งน้องๆผ่านมาทั้งหมดแล้วในกิจกรรมช่วงเช้า ทั้งคำพูดที่เสียดสีจากพวกพี่ ความรุนแรงจากการกลั่นแกล้งที่อาจเกินเลย นั่นคือข้อพิสูจน์ที่ทำให้เห็นว่าพวกน้องมีความพร้อมสามัคคีกัน ขอให้เป็นเช่นนี้ตลอดไป ครับ’          จากนั้นรุ่นพี่ทั้งหมดนำสายสิญจน์ที่ได้เตรียมไว้ ผูกข้อมือให้กับน้องใหม่ทุกคน เพื่อรับขวัญน้องใหม่ เป็นบรรยากาศอันน่าประทับใจอย่างยิ่ง