มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p

9.5

เขียนโดย วายะคุง

วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.21 น.

  53 ตอน
  34 วิจารณ์
  196.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2559 12.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) กวีxจี อกหัก....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
[กวี]
>< สวัสดีคร้าฟฟฟ ผมไอ้ กวี สุดหล่อครัช เพื่อนเชี่ยตุ๋นครัชช ตอนนี้ผมกำลังนั่งรอแฟนสุดที่รักที่คบกันมาได้ 1 ปีแล้วครับ ^__^
"เชี่ยวีรอไรวะ"ผมหันไปมองไอ้จีที่เดินเข้ามาทักครับ

"รอเอินอ่ะ"ผมบอกไอ้จีพยักหน้า
"ให้กูอยู่เป็นเพื่อนม้ะ"
"แล้วแต่"
"งั้นกูอยู่"แล้วไอ้จีก็นั่งลงข้างๆผมแล้วกดโทรสับเล่นครับ
"วี.."เอินเดินมาหาผมครับ
"ครับ ^^"ผมยิ้มให้
"เราเลิกกันเถอะ"...เหมือนหัวใจมันหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อได้ยินคำที่เอินพูดออกมา เอินไม่รอให้ผมตอบอะไรเธอหันหลังและก้าวเดินออกไปเรื่อยๆ..ไปไกลขึ้นเรื่อยๆ..จนลับสายตาผม...หัวใจของผมเหมือนโดนขยี้จนแหลก..เจ็บ...เจ็บมากครับ...1ปี...ไม่มีความหมาย..มันจบลงแล้ว...ความรัก
"เชี่ยวี.."ไอ้จีเรียกผม..อยากตอบมันครับแต่กลัวถ้าเปล่งเสียงแล้วน้ำตามันจะไหลออกมา...ผมหันไปมองไอ้จีครับ..ก่อนจะกอดมันไว้
"เชี่ยไรเนี่ยสัส ปล่อยดิวะ..."ไอ้จีโวยวายก่อนจะชะงักคงเพราะรู้สึกว่าเสื้อเปียกมั้งครับ..ใช่ผมร้องไห้..ร้องไห้ให้กับผู้หญิงที่ผมรักมาก .....มากๆ
"สัสเอ๋ย...เพราะคนคนเดียวทำคนอย่างมึงร้องไห้ได้เลยเหรอวะเนี่ย"มันพูดก่อนกอดผมตอบ...รู้สึกอุ่นมากๆเลยล่ะครับ ผมปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา...ส่วนไอ้จีก็ไม่พูดอะไรแต่มันก็ยังนั่งให้ผมกอด...ผมเป็นเพื่อนมันผมรู้ดีว่ามันอ่ะปลอบคนไม่เป็น.. แต่อย่างน้อยมันก็ยังอยู่ข้างๆผม
"จี..กูเจ็บ..เจ็บเหี้ยๆเลย...ฮึก...กูควรทำไงวะ"ผมถามไอ้จี ส่วนมันขมวดคิ้วนิดๆก่อนจะตอบผมว่า..
"กูไม่รู้ว่ะ มึงเจ็บมากช้ะ..ไปตายไป '^' "เป็นเพื่อนที่ดีมากครับ
"สัส"ผมด่ามันและยิ้มครับ
"นั่นไง มึงยิ้มแล้ว"ผมยิ่งฉีกยิ้มกว้างเลยครับ เมื่อไอ้จีเอานิ้วมาจิ้มๆแก้มผม
"มึงกูขอไรอย่างได้ป้ะวะ"
"ไรวะ"
"กูขอไปนอนบ้านมึงได้ป้ะ กูไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ"ผมถามไอ้จีทำหน้าคิดนิดๆ และ..
"อือได้...แต่..."
"แต่ไรวะ"
"พากูไปกินสเว่นเซ่นก่อน"โครตเห็นแก่กิน
"เออๆ มาๆ เดี๊ยวกูพาไป"ผมลุกขึ้นจับมือลากไอ้จีไปที่บิ๊กไบท์ของผมและพามันแว๊น(?)ไปกินสเวนเซ่นครับ
-สเวนเซ่น-
"มึงไม่แดก?"ไอ้จีถามผมครับ
"ไม่อ่ะ ไม่มีอารมณ์จะแดก..."ผมตอบก่อนที่สายตาจะไปสะดุดที่ผู้หญิงร่างเล็กที่ผมคุ้นเคย..เอิน มากับผู้ชายอีกคนเดินโอบเอวกันมา..
"ค่ะ..เอินรักคุณมากๆเลยค่ะ"...รัก?
"ครับผม ผมก็รักคุณมากๆเลยครับ"...เหมือนน้ำตามันคลอเบ้าอีกแล้วล่ะครับ
"สัสเหี้ยแม่งเอ๊ย"ไอ้จีวางช้อนจ่ายตังและลากผมออกไปจากตรงนั้น
"อย่าร้องนะมึง ไป..พากูกลับบ้านเลย"ผมไม่ตอบแต่ก็พาไอ้จีกลับมาบ้านมันจนได้
"ม๊าครับหวัดดีครับ"ไอ้จียกมือไหว้แม่มันครับ ผมยกมือไหว้ตาม แม่ไอ้จีรับไหว้แล้วยิ้มให้ผม
"เพื่อนมานอนค้างด้วยเหรอ"แม่ไอ้จีถาม
"ครับ"ไอ้จีพยักหน้าแล้วลากผมขึ้นห้องมันครับ
"จี...อือ"พอปิดห้องไอ้จีก็ประกบปากผมทันที..ตอนแรกผมก็นิ่งแต่ตอนนี้ผมกับไอ้จีแลกลิ้นกันแล้วล่ะครับ ผมกอดเอวบางของไอ้จีไว้แน่น และไอ้จีมันก็ผงะออก มองหน้าผมนิ่งๆ
"ไม่ต้องพูดแล้วลืมเรื่องนั้นซะ! กูสั่ง!"เด็ดขาดชิบหาย นี่พ่อหรือเพื่อน? (หายเศร้าแล้วเหรอค้ะพ่อคุณ)
 
----------------------------------------------------------------------------
ไรท์พยายามตรวจคำผิดแล้วน้าา พิมพ์ผิดตรงไหนเตือนกันได้นะคะ ><

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา