[FNAF] ปริศนาร้านเฟรดดี้

6.6

เขียนโดย yamiji

วันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.27 น.

  18 คืน
  14 วิจารณ์
  31.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) คืนสาม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

และแล้วฉันก็มาถึงคืนที่สามจนได้ ฉันยังคงอยู่ในห้องยามเพื่อรอพวกตุ๊กตามาหลอกหลอน(เพื่อที่จะเชือดทีละตัวไงล่ะ) เฮอ...น่าเบื่อชะมัด ฉันถ้อนหายใจเบา ก่อนที่จะหยิบนิยายขึ้นมาอ่านแก้เบื่อ. ฉันอ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั้งได้ยินเสียงบางอย่าง

ตึงๆๆๆๆๆๆ

"เอะ! ใครมาวิ่งอะไรแทวนี่นะ"ฉันพูดออกมาแล้วอ่านนิยายต่อไป

ตึงๆๆๆๆๆ เสียงนั้นดังขึ้นเรื่อยๆจนกระทั้งฉันรู้สึกได้ว่าต้นตอของเสียงนั้นตอนนี้ก็ได้เข้ามาอยู่พายในห้อง แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร

แวก!......เสียงแหกปากของสิ่งที่ขาดว่าเข้ามาอยู่ในห้องก็ดังขึ้นมาข้างหูฉัน

"สงสัยนั้งนี่จะหูไม่ดี งั้นลองใหม่ล่ะกัน"

แวก!.....เสียงนั้นดังขึ้นเป็นรอบที่สอง

จากนั้นต้นตอของเสียงนั้นก็ได้แย่งหนังสือของฉันไปถือในมือ พอฉันหันไปก็พบว่า เจ้าของเสียงนั้นคือตุ๊กตาจิ้งจอกปิดตาข้างเดียวที่กำลังชูนิยายของฉันไว้เนื้อศรีษะ

"ขอร้องล่ะ ช่วยคืนสิ่งนั้นมาเถอะ"ฉันพูดพลางเอื้อมมือไปหยิบหนังสือในมือของเจ้าจิ้งจอก

"อยากได้คืนเหรอ...งั้นจะคืนให้ล่ะกัน...แต่ในสภาพแหลกเป็นผงนะ"แล้วเจ้าจิ้งจอกก็ฉีกนิยายที่อยู่ในมือจนเป็นผง

"ไม่นะ...ทำไมกัน"ฉันพูดพร้อมกับซุดลงกับพื้น

"หึๆๆๆ ไม่เป็นไรหรอกเดี่ยวฉันจะส่งเธอไปอ่านนิยายเองนะ..แต่เป็นในยมโลกนะ"เจ้าจิ้งจอกพูดพรางใช้ตะขอที่มือจี้ไปที่คอฉัน

"ทั้งๆที่...ทั้งๆที่...ยังอ่านไปจบเลยนะโว้ย!" ฉันพูดพรางต่อยเจ้าจิ้งจอก

"ชิอ่อนหักชะมัดไม่เห็นเจ็บเลยสักนิด"

ฉึก!ของมีคมที่อยู่ในมือของฉันได้แทงเข้าไปในตัวเจ้าจิ้งจอกแล้ว

"น่ะ..นี่..มัน...อะไรกัน"เจ้าจิ้งจอกพูดพร้ิมกับซุดลงกับพื้น ฉันจึงค่อยๆเดินขึ้นไปบนตัวของเจ้าจิ้งจอกแล้วเจ้าจิ้งจอกก็เอ่ยคำถามนึงขึ้นมา

"คะ..แค่นิยายเล่มเดียวทำไมถึงต้องโกรธขนาดนั้น"

"แค่นิยายเล่มเดียว..งั้นเหรอ!" ฉึก!มีดได้ปักลงไปอีกครั้ง

"รู้ไหมว่าเล่มนั้นมันหายากแค่ไหน นิยายเล่มนั้นน่ะเป็นของฉักเขียนที่ฉันชอบมากที่สุดแถมยังเป็นเล่มฉลอง20ปี ของนักเขียนคนนั้นอีก เล่มนั้นน่ะพิมจำน่ายเพียง1ครั้งและแค่20เล่มเท่านั้น แล้วรู้อะไรอีกไหมว่าฉันต้องฝ่าฝูงชนไปกี่ร้อยกี่พันคนถึงจะได้เล่มนั้นมา พูดง่ายๆก็คือเล่มนั้นน่ะ...มันไม่มีขายบนโลกแล้วโว้ย!"ฉันพูดพร้อมกับใช้มีดแท่งไปเรื่อยๆจนกระทั้ง...  ฉันได้รับรู้ว่ามีอไรบางอย่างกำลังมองผ่านหน้าต่าง

"สองตัวนั้นน่ะมองหน้าหาป้าแกเหรอ!"ฉันตะโกนพร้อมกับหันไปมองหน้าเจ้าหมีแลักระต่ายที่กำลังมองฉันอยู่

"ปะ...ป่าวไม่มีอะไร"เจ้ากระต่ายพูดแล้ววิ่งหนีไป

"เฮ้ย!มึงรอกูด้วย"เจ้าหมีพูดแล้ววิ่งตามกระต่ายไป

"ชิ พวกนี้นี่วุ่นวายจริงๆ"ฉันพูดพร้อมกับหันไปหาเจ้าจิ้งจอกแต่ว่า...ฉันไม่เห็นมันแล้ว

"สงสัยคงหนีไปแล้วแต่ช่างเถอะ พวกนั้นคงไม่มาอีกสักพักใหญ่ๆเลยมั้ง"

"จริงสิ!ไหนๆก็ว่างแล้ว ลองหาเบะแสในห้องยามดูดีกว่า"ว่าแล้วฉันก็ลองหาอะไรในห้องยามดูแล้วก็พบจดหมายที่ถูกปิดพนึกไว้อย่างดี ฉันจึกรีบฉีกซองจดหมายนั้นออกก็พบว่าจดหมายนัน้ถูกเขียนขึ้นตั้งแต่ปี1989 ในนั้นเขียนว่า

"   แด่เหล่ายามในลุ่นต่อๆไป 

ฉันไม่แน่ใจว่าจดหมายนี้จะถูกเจอโดยใครและเมื่อไหร่ แต่ถ้ามันถูกเจอโดยยามด้วยกันล่ะก็ฉันคงรู้สึกดีใจมากเลย แต่ถ้าเป็นคนอื่นจดหมายนี้คงเป็นผงไปแล้ว เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันเถอะหวังว่าธอคงจะรู้นะว่าุต๊กตาในร้านี้มัเคลื่อนไหวได้  และหากเธอรู้เรื่องของร้านนี้เธอจะรู้ว่าเื่องทั้งหมดเริ่มตั้งแต่ปี1987 ฉันเองก็เคยไปแอบสืบเรื่องนี้มา พบว่ามีป้าคนหนึ่งได้รู้ว่าคนที่ฆ่าเหล่าเด็กพวกนั้นใส่เครื่องแบบสีดำ เด็กพวกนั้นคงคิดว่าเป็นยามเลยแค้นมาจนถึงทุกวันนี้ล่ะมั้ง แต่ก็คงไม่ใช้ยามเพราะยามที่นี้ไม่มีเครื่องแบบที่ตายตัว และมีอีกอย่างหนึ่งทีฉันอยากให้พวกเธอช่วยหน่อยนั้นก็คือ...หาฆาตกรให้เจอแล้วฆ่าทิ้งสะฉันขาดว่าเจ้านั้นยังคงอยู่ในร้านนี้แน่"

"แล้วฉันจะหาคนร้ายเจอยังไงเรื่องก็ผ่ามมาตั้งเกือบร้อยปีแล้ว ฆาตกรมันไม่ตายไปแล้วเหรอ(ถึงอยู่ก็คงแก่จนเดินไม่ได้) แล้วอีกอย่างคนฆ่าคงไม่ใช้ยามหรอก เพราะว่ายามที่นี้ไม่มีเครื่องแบบ จะว่าเป็นเด็กเสริฟก็ไม่ใช้ เพราะพวกนั้นใส่ชุดเมดกับชุดพ่อบ้านหรือว่าจะเป็นพ่อครัวก็ไม่ใช้ เพราะพ่อครัวใส่เครื่องแบบสีขาว หรือจะเป็นคุณเจ้าของร้าน... ก็ไม่น่าใช่ เพราะถึงแม้เข้าจะใส่ชุดดำแต่...เข้าคงไม่บ้าลักพาตัวลูกค้าตัวเองหรอกน่า"ฉันได้แต่คิดไปคิดมาอยู่ในหัวจนหกโมงเช้า

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา