[FNAF] ปริศนาร้านเฟรดดี้

ง่ำๆๆ ฉันกำลังกินพิซซ่าไป ดูกล้องวงจรปิดไป แล้วหวังว่า จะไม่มีใครมารบกวนนะ จะพวกตุ๊กตาบ้าบอก็ดี โขมยก็ดี ถ้ามาล่ะก็ หึๆๆ(ฉันหัวเราะพร้อมแสยะยิ้ม)พวกนายไม่รอดแน่ ฉันพูดอยู่ในใจ

พิซซ่า........เสียงปริศณาดังขึ้น พิซซ่า.....

"ดูท่าจะไม่ใช้สามตัว(หมี,ต่าย,จิ้งจอก)นะ รู้สึกจะเป็นเสียงผู้หญิงสะด้วยสิ"ฉันพูดออกมา

แล้วฉันก็ไปดูกล้องวงจรปิดอีกครั้ง "ปะ...เป็ด...หาย" แล้วฉันก็เปิดไฟดูแล้วก็พบว่า เป็ดที่หายไปกำลังจ้องฉันอยู่

พิซซ่า...เป็ดน้อยร้องอีกครั้ง

"อ่ะ นี่จ้ะ"ฉันพูดพร้อมกับยื่นพิซซ่าให้ตุ๊กตาเป็ดน้อย

"หะ...ให้ฉันจริงเหรอ"เป็นน้อยพูดแบบกล้าๆกลัวๆ

"อืม เข้ามากินด้วยกันสิ"ฉันพูดชวนเป็ดน้อยเข้ามาในห้อง

"ตะ..แต่ว่า"

"อ่อ..ท่าเรื่องนั้นล่ะก็ไม่เป็นไรหรอก ท่าเธอไม่ทำร้ายฉันก่อนอะนะ"ฉันยิ้มก่อนที่จะจับมือเป็ดน้อยให้เข้ามาในห้อง

"ขะ..ขอบคุณนะ"เป็ดน้อยพูดพร้อมกับกินพิซซ่าไปเรื่อยๆ

"พิซซ่านี่อร่อยดีจัง"เป็ดน้อยพูดไปยิ้มไป

"ดีจังที่เธอชอบนะ"

"อืม ปกติฉันไม่เคยได้กินอะไรแบบนี้หรอก ที่ร้องพิซซ่าๆเนี้ยก็แค่อยากลองดูน่ะ" 

"จริงสิเธอชื่ออะไรเหรอ"ฉันลองถามเจ้าเป็ดดู

"ชื่อซิกก้าค่ะ"เป็ดน้อยตอบด้วยนำ้เสียงที่ร่าเริง

"ชื่อน่ารักดีนะ ขอเรียกว่า ซิกจังได้ไหม"

"อ่ะ..ค่ะ แล้วพี่สาวล่ะ"

"พี่ชื่อนาโนะจัะ"

"งั้นหนูเรียกพี่ว่าพี่สาวได้ไหม"ซิกก้าถามพร้อมกับทำตาเป็นประกาย

"อ่ะ..ได้สิ"

"เย้!ซิกก้ามีพี่สาวแล้ว ดีใจจังเลย พี่สาวจ๋า"แล้วซิกก้าก็โดดกอดฉันทันที

"จริงสิในกระเป๋าที่พี่สาวแปกมาน่ะ พี่อ่ะไรอยู่เหรอ" ซิกก้าพูดพร้อมกับหยิบกระเป๋าของฉันมาดู

"ดูได้ แต่อย่าเตะเชียวนะ เพราะของพวกนี้น่ะเป็นของจริงทั้งหมด"

 "โห...อาวุธพวกนี้ของจริงหมดเลยเหรอ เท่ไปเลย"ซิกก้าพูดพร้อมกับทำตาเป็นประกายอีกครั้ง

"อืม..เป็นของตกทอดจากพ่อน่ะ ถึงแม้พี่ชายจะไม่ค่อยชอบเท่าไรก็เถอะ คงจะอยากปกป้องฉันมากกว่าให้ฉันปกป้องมั้ง"

"พี่สาวมีพี่ชายด้วยเหรอ"ซิกก้าถามด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น

"อืม แต่เป็นพี่คนล่ะพ่อคนละแม่เลยล่ะ"

"งั้นพี่ก็ถูกเก็บมาเลี้ยงน่ะสิ"ซิกก้าถาม

"เหมือนกับซิกก้าเลย"

"เอะ!"ฉันอุทานด้วยความสงสัย

"ซิกก้าน่ะถูกทิ้งตั้งแต่เกิดเลยล่ะ คนที่เก็บซิกก้าไปเลี้ยงก็ใช้งานต่างๆนาๆ พอไม่ได้ดั่งใจก็ทรมานซิกก้าต่างๆนาๆ จนวันหนึ่งซิกก้าก็หนีออกจากบ้าน ซิกก้าเดินไปเรื่อยๆจนกระทั้ง..."

"เกิดอะไรขึ้นเหรอซิกจัง"

"ฉันถูกลักพาตัวน่ะ"

"มันพาฉันไปที่ที่หนึ่งที่นั้นมีเด็กอีกสี่คนที่ถูกจับมาเหมือนกัน จากนั้นพวกเราก็ถูกฆ่าอย่างทารุน" ซิกก้าพูดไปร้องไห้ไป

"ซิกจังจำหน้าคนร้ายได้ไหม"

"จำไม่ได้ จำได้แค่ว่า..."ซิกก้านั้งคิดไปสักพัก

"คนๆนั้นใส่เครื่องแบบสีดำ"

"(เหมือนในจดหมายที่เจอเลยทำไงดี)"ฉันคิดในใจ

"หนูต้องไปแล้วนะ เพราะถ้าอยู่นานไปพวกนั้นจะส่งสัยเอา แล้วก็ต่อจากนี้ระวังตัวให้ดีน่ะพี่สาว เพราะยิ้งใกล้คืน5มากเท่าไหร่หายนะอาจจะตามมาได้ และพวกนั้นคงไม่ปล่อยให้พี่รอดหรอก"ซิกก้าพูดแล้วเดินจากไป