นักสืบสาวจิตสัมผัส กับคดีฆาตกรรมสุดระทึก

นานาเสะ อิจิโกะ:พ่อคะ!! แม่คะ!! พ่อกับแม่ยังไม่ตายใช่มั้ยคะ?!!
วิญญาณพ่อ:พวกเราตายแล้วล่ะลูก
วิญญาณแม่:ใช่จ้ะ แต่เพราะความรักที่พวกเรายังมีให้กัน ท่านยมทูตก็เลยปล่อยให้พ่อกับแม่มาลาลูกๆ และให้พรมาฝากลูกด้วยข้อนึงจ้ะ
นานาเสะ ยูอินะ:พรอะไรเหรอคะ พวกหนูกินได้มั้ย??
วิญญาณแม่:อิอิ ยูอินะนี่คิดแต่เรื่องกินนะ พรข้อนั้นคือ 'แม่ขอให้ลูกมีสัมผัสที่หก'จ้ะ
นานาเสะ อิจิโกะ:What The Foxy?!
นานาเสะ ยูอินะ:ดีเลยค่ะแม่ ว่าแต่ทำไมพวกเราถึงต้องมีสัมผัสที่หกอ่ะคะ
วิญญาณแม่:แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ ต้องถามพ่อเอานะ
วิญญาณพ่อ:เพราะว่าบนโลกนี้ยังมีวิญญาณอีกมากมายที่โดนฆาตกรรมแล้วไม่ยอมไปเกิด เพราะพวกเขายังปล่อยวางไม่ได้ถ้ายังจับคนร้ายไม่ได้ หรือบางดวงก็จะยังห่วงครอบครัว พ่อขอให้ลูกช่วยพวกเขาอย่างเต็มความสามารถเลยนะ
นานาเสะ อิจิโกะ/ยูอินะ:ค่ะ คุณพ่อคุณแม่
วิญญาณแม่:อ๊ะ!! พวกเราต้องไปกันแล้วล่ะ ลาก่อนนะ อิจิโกะ ยูอินะ
วิญญาณพ่อ:พวกเรารักลูกเสมอนะ
แล้วร่างของพ่อกับแม่ก็จางหายไปทันที...
นานาเสะ อิจิโกะ:ไหนลองมองไปรอบๆ ซิ.. ก็ไม่เห็นเหล่าคุณวิญญาณเลย
นานาเสะ ยูอินะ:ฉันว่าลองหลับตาแล้วลืมตาใหม่ดูสิ เผื่อจะได้ เร็วๆ ฉันอยากเห็นโลกหลังความตาย
อิจิโกะจึงลองทำตามคำแนะนำของยูอินะ แต่มันก็ไม่ได้ผลอยู่ดี
นานาเสะ ยูอินะ:ทำไมไม่ได้ผลอ่ะ สงสัยที่เจอคุณพ่อคุณแม่เราคงฝันไปแน่เลยอ่ะ
นานาเสะ อิจิโกะ:ไม่ฝันไปหรอกยูอินะ ฉันว่าสัมผัสที่หกอาจจะมาเฉพาะเวลาที่ต้องใช้เท่านั้นนะ
นานาเสะ ยูอินะ:โด่ว.. แล้วเมื่อไรจะได้ใช้ล่ะเนี่ย..
นานาเสะ อิจิโกะ:งั้นเรากลับไปเรียนต่อกันเถอะ
นานาเสะ ยูอินะ:อึ้ม
โรงเรียนมัธยมนานาชาติ ทางเดินไปตึกภาษา
ขณะที่ยูอินะและอิจิโกะกำลังจะเดินไปเรียนนั้น.. กรี๊ด!! ก็มีเสียงผู้หญิงคนนึงกรีดร้องขึ้นมา ยูอินะจึงรีบกวาดสายตามองไปทุกทิศก็เห็นเธอคนนั้กำลังจะตกลงมาจากตึก ยูอินะจึงวิ่งเข้าไปรับไว้ได้ทัน แล้วพาไปส่งห้องพยาบาล
นานาเสะ อิจิโกะ:งั้นพวกเราก็ไปเรียนต่อกันเถอะ
??:พวกแกจะมาแส่ทำไม
นานาเสะ อิจิโกะ (คิดในใจ):เสียงใครน่ะ แล้วทำไมเหมือนจะมีเราได้ยินคนเดียว ให้ยูอินะเข้ามาแทนก่อนดีกว่า 
แล้วอิจิโกะก็ให้ยูอินะเข้ามาออกรับหน้าแทน ผมของร่างกายจึงเปลี่ยนเป็นสีเหลือง
??:มหัศจรรย์ดีนี่ ข้าชอบจริงๆ
นานาเสะ ยูอินะ:แกเป็นใครยะ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!!
ขาดคำของยูอินะก็มีหญิงสาวผมน้ำตาลคนหนึ่งมาปรากฏตัวต่อหน้า โดยที่มีแค่ยูอินะเห็นเท่านั้น ยูอินะรีบสำรวจร่างกายเธอก็พบว่าเธอใส่ชุดนักเรียนของโรงเรียนนานาชาติและมีแผลฟกช้ำตามร่างกาย พร้อมกับรอยแผลบนข้อมือที่ยังมีเลือดไหลซึมอยู่ ดูแล้วน่าสยดสยองยิ่งนัก แต่ยูอินะกลับ..
นานาเสะ ยูอินะ:กรี๊ด.. สัมผัสที่หกใช้ได้จริงด้วย ในที่สุดฉันก็ได้เจอวิญญาณซะที รอมาตั้งนาน
??:เธอไม่กลัวฉัน??
หญิงสาวคนนั้นพูดด้วยความประหลาดใจ แล้วคืนร่างกลับเป็นคนสวยตามเดิม
นานาเสะ ยูอินะ:ใช่จ้ะ ว่าแต่เธอเป็นใครเหรอ??
...โปรดติดตามตอนต่อไป...