นักสืบสาวจิตสัมผัส กับคดีฆาตกรรมสุดระทึก

นานาเสะ อิจิโกะ:พ่อคะ!! แม่คะ!! พ่อกับแม่ยังไม่ตายใช่มั้ยคะ?!!

วิญญาณพ่อ:พวกเราตายแล้วล่ะลูก

วิญญาณแม่:ใช่จ้ะ แต่เพราะความรักที่พวกเรายังมีให้กัน ท่านยมทูตก็เลยปล่อยให้พ่อกับแม่มาลาลูกๆ และให้พรมาฝากลูกด้วยข้อนึงจ้ะ

นานาเสะ ยูอินะ:พรอะไรเหรอคะ พวกหนูกินได้มั้ย??

วิญญาณแม่:อิอิ ยูอินะนี่คิดแต่เรื่องกินนะ พรข้อนั้นคือ 'แม่ขอให้ลูกมีสัมผัสที่หก'จ้ะ

นานาเสะ อิจิโกะ:What The Foxy?!

นานาเสะ ยูอินะ:ดีเลยค่ะแม่ ว่าแต่ทำไมพวกเราถึงต้องมีสัมผัสที่หกอ่ะคะ

วิญญาณแม่:แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ ต้องถามพ่อเอานะ

วิญญาณพ่อ:เพราะว่าบนโลกนี้ยังมีวิญญาณอีกมากมายที่โดนฆาตกรรมแล้วไม่ยอมไปเกิด เพราะพวกเขายังปล่อยวางไม่ได้ถ้ายังจับคนร้ายไม่ได้ หรือบางดวงก็จะยังห่วงครอบครัว พ่อขอให้ลูกช่วยพวกเขาอย่างเต็มความสามารถเลยนะ

นานาเสะ อิจิโกะ/ยูอินะ:ค่ะ คุณพ่อคุณแม่

วิญญาณแม่:อ๊ะ!! พวกเราต้องไปกันแล้วล่ะ ลาก่อนนะ อิจิโกะ ยูอินะ

วิญญาณพ่อ:พวกเรารักลูกเสมอนะ

แล้วร่างของพ่อกับแม่ก็จางหายไปทันที...

นานาเสะ อิจิโกะ:ไหนลองมองไปรอบๆ ซิ.. ก็ไม่เห็นเหล่าคุณวิญญาณเลย

นานาเสะ ยูอินะ:ฉันว่าลองหลับตาแล้วลืมตาใหม่ดูสิ เผื่อจะได้ เร็วๆ ฉันอยากเห็นโลกหลังความตาย

อิจิโกะจึงลองทำตามคำแนะนำของยูอินะ แต่มันก็ไม่ได้ผลอยู่ดี

นานาเสะ ยูอินะ:ทำไมไม่ได้ผลอ่ะ สงสัยที่เจอคุณพ่อคุณแม่เราคงฝันไปแน่เลยอ่ะ

นานาเสะ อิจิโกะ:ไม่ฝันไปหรอกยูอินะ ฉันว่าสัมผัสที่หกอาจจะมาเฉพาะเวลาที่ต้องใช้เท่านั้นนะ

นานาเสะ ยูอินะ:โด่ว.. แล้วเมื่อไรจะได้ใช้ล่ะเนี่ย..

นานาเสะ อิจิโกะ:งั้นเรากลับไปเรียนต่อกันเถอะ

นานาเสะ ยูอินะ:อึ้ม

โรงเรียนมัธยมนานาชาติ ทางเดินไปตึกภาษา

ขณะที่ยูอินะและอิจิโกะกำลังจะเดินไปเรียนนั้น.. กรี๊ด!! ก็มีเสียงผู้หญิงคนนึงกรีดร้องขึ้นมา ยูอินะจึงรีบกวาดสายตามองไปทุกทิศก็เห็นเธอคนนั้กำลังจะตกลงมาจากตึก ยูอินะจึงวิ่งเข้าไปรับไว้ได้ทัน แล้วพาไปส่งห้องพยาบาล

นานาเสะ อิจิโกะ:งั้นพวกเราก็ไปเรียนต่อกันเถอะ

??:พวกแกจะมาแส่ทำไม

นานาเสะ อิจิโกะ (คิดในใจ):เสียงใครน่ะ แล้วทำไมเหมือนจะมีเราได้ยินคนเดียว ให้ยูอินะเข้ามาแทนก่อนดีกว่า 

แล้วอิจิโกะก็ให้ยูอินะเข้ามาออกรับหน้าแทน ผมของร่างกายจึงเปลี่ยนเป็นสีเหลือง

??:มหัศจรรย์ดีนี่ ข้าชอบจริงๆ

นานาเสะ ยูอินะ:แกเป็นใครยะ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!!

ขาดคำของยูอินะก็มีหญิงสาวผมน้ำตาลคนหนึ่งมาปรากฏตัวต่อหน้า โดยที่มีแค่ยูอินะเห็นเท่านั้น ยูอินะรีบสำรวจร่างกายเธอก็พบว่าเธอใส่ชุดนักเรียนของโรงเรียนนานาชาติและมีแผลฟกช้ำตามร่างกาย พร้อมกับรอยแผลบนข้อมือที่ยังมีเลือดไหลซึมอยู่ ดูแล้วน่าสยดสยองยิ่งนัก แต่ยูอินะกลับ..

นานาเสะ ยูอินะ:กรี๊ด.. สัมผัสที่หกใช้ได้จริงด้วย ในที่สุดฉันก็ได้เจอวิญญาณซะที รอมาตั้งนาน

??:เธอไม่กลัวฉัน??

หญิงสาวคนนั้นพูดด้วยความประหลาดใจ แล้วคืนร่างกลับเป็นคนสวยตามเดิม

นานาเสะ ยูอินะ:ใช่จ้ะ ว่าแต่เธอเป็นใครเหรอ??

...โปรดติดตามตอนต่อไป...