(YAOI)Fate!! โชคชะตาร้าย...ขีดเส้นรัก

บทที่2 
 
เช้าที่(อาจจะ)สดใสยังมีใครบางคนที่นอนอุตุไม่ยอมลุกทั้งๆที่จวนจะได้เวลาเรียนแล้ว
ติ๊กๆๆๆๆๆๆ
เสียงนาฬิกาปลุกดัง ทำให้ร่างบางคว้านาฬิกาแล้วก็ขว้างออกไปจนสุดแรงทำให้นาฬิกาไปกระแทกกำแพงจนแตก
“ไอ้แฟน มึงช่วยตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ไปเรียนได้แล้ว”มีทพูดเสียง ทำให้ร่างบางตกใจลุกขึ้นมานั่ง แล้วก็หยิบหมอนปาใส่หน้ามีท
พลั่ก!!!
เข้าเป้าเป๊ะ ก่อนจะล้มตัวลงนอนใหม่อีกรอบ
“ไอ้แฟน มึงตื่นเดี๋ยวนี้ ก่อนที่มึงจะไปเรียนสาย”มีทพูดอย่าหัวเสีย
“วันนี้ไม่มีเรียน”แฟนพูดเสียงอู้อี้
“เออ วันหลังถ้าไม่มีเรียนก็ไม่ต้องนาฬิกาปลุกรู้ไหม มันหนวกหูโว้ยย!!”มีทพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินสะบัดหัวออกไป
หลังจากนั้นอีกไม่นานแฟนก็ตื่นขึ้นมา แล้วก็เดินไปอาบน้ำแต่งตัว และก็เดินมาที่โซฟาที่มีเพื่อนตัวสูงนั่งอยู่
“มึงๆ กูจะออกไปห้างใกล้ๆมึงจะเอาอะไรป่าว”แฟนถามมีอ
“ไม่ล่ะ มึงจะให้กูไปด้วยไหม”
“ไม่ต้องอ่ะ ใกล้แค่นี้เอง”แฟนพูดยิ้มๆ
“อืม รีบไปรีบกลับล่ะ”มีทพูดแค่นั่น ก่อนจะหันไปสนใจโทรทัศน์ต่อ
ร่างบางเดินออกมาจากหอพักแล้วก็เดินไปห้างใกล้ๆ เดินไปก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไป
พลั่ก!!
ตุบ!!
“โอ๊ะ!! ขอโทษครับ”ผมพูดขึ้น แต่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง
“พูดขอโทษ หัดเงยหน้ามามองคู่สนทนาด้วยสิ ไม่งั้นเขาจะหาว่าขอโทษไส้เดือน”เสียงผู้ชาย? ทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นมามองอย่างช่วยไม่ได้
“ขอโทษครับ”คราวนี้ผมเงยหน้ามองมัน
“หึ!”มันจ้องกลับและยิ้มมุมปาก  ไอ้หมอนี่มันกวนโอ๊ยจริงๆ ผมได้แต่สะบัดหัวไปมา ก่อนจะเลี่ยงเดินไป แต่ไอ้หล่อ ก็ขยับมาขวางไว้
“นี่ จะขยับมาขวางผมทำไม”ผมขมวดคิ้ว
“มึง...เป็นผู้หญิงหรอ”สิ้นสุดคำถามของไอ้หล่อ ผมถึงกับเอ๋อไปชั่วขณะ
“กูเป็นผู้ชายครับ ชายแท้ด้วยโว้ย!!”ผมะโกนใส่หน้าไอ้หล่อไป
“มึงชื่ออะไร”
“จำเป็นต้องบอกเหรอ ถ้าจะถามชื่อใครก็ต้องบอกชื่อตัวเองก่อนไม่ใช่เหรอ”ผมพูดกลับ
“กูราชันย์ มึง....”
“กูแฟน แล้วทีนี้จะขยับออกไปได้ยัง กูจะไปหารอะไรกินได้สักที”ผมบอกออกมา ก่อนจะทำหน้าเบื่อ
“ชื่อแฟน แล้วสนใจเป็นแฟนกูไหม”มันพูดจบ สติผมก็เกือบหลุดออกไป
“ไม่ ผมไม่ชอบผู้ชาย”
“หึ!”ทิ้งคำพูดไว้แค่นี้แล้วก็เดินจากไป
“สงสัยสติมันไม่ค่อยดีล่ะมั้ง”ผมพูดแค่นั้นก่อนจะเดินไปห้าง ไปเดินเล่น ตากแอร์ หาอะไรกิน แล้วก็กลับห้องดีกว่า