The Power Dead แค้นพลังจิต
9.2
เขียนโดย นางฟ้าน้อยแสนสวย
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.01 น.
13 บท
3 วิจารณ์
15.08K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 15.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ครอบครัว2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อฉันลงไปก็พบกับ...
เครื่องทรมาณร่างกาย!! มันวางเรียงกันเป็นแถบ แถมยังมีภาพวาดการทรมาณอีกเยอะเลยด้วย
มีภาพนึงที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวเครอะฝุ่น ด้วยความสงสัยฉันจึงเปิดมันออก
"แคกๆๆ แคกๆๆ" ฉันไออกมาเพราะฝุ่นที่ฝุ้งกระจาย
"อะ..อะไรกันเนี่ย?"
ภาพตรงหน้านั่นก็คือรูปเด็กผู้หญิงในความฝันคนที่มีหน้าตาคล้ายกับฉันเพียงแต่รูปของเธอแสดงถึงความโศรกเศร้าและเสียใจอย่างหนัก
"ทริสซี่.." มีคำว่าทริสซี่อยู่ตรงมุมขวาของภาพวาดทำไมมันดูเศร้าและผูกพันกับภาพนี้จังนะ?
ฉันเดินออกไปจากภาพนั้นก่อนที่จะพบกับประตูบานหนึ่งซึ่งมีรูปไม้กางเขน
"แกรกๆๆ" ฉันเปิดประตูก็แล้วดันก็แล้วแต่มันก็ไม่เปิดให้ แต่ทำไงได้! คนมันอยากรู้นี่นา~
ฉันถอยหลังออกมาและรวบรวมแรงเอาไว้พร้อมที่จะวิ่งเข้าไป
"เปิด!!!"
"ปั้ง!!!" ประตูถูกเปิดออกโดยที่ฉันยังไม่ทันวิ่งเข้าไป ฉันเริ่มหลอนแล้วนะ
ฉันส่องไฟฉายเข้าไปแล้วพบกับ ตุ๊กตาตัวหนึ่งซึ่งคล้ายตุ๊กตายางทั่วไปเพียงแต่มันมีขนาดเท่าแมวแถมตัวตุ๊กตายังถูกตึงกับไม้กางเขนและเลือดไหลอาบเต็มตัวตุ๊กตา ดูเหมือนมันสดๆด้วยสิ
ฉันรีบออกมาจากห้องนั้นทันทีและวิ่งกลับเข้าไปในบ้านทันที
"ไปไหนมานังทีเซียร์!!" แม่ฉันตะโกนมาจากด้านหลัง
"ปะ..ไปเข้าห้องน้ำค่ะแม่" ฉันโกหกแม่กลับไป
"ตอแหล!!" แม่เข้ามาดึงหัวฉันแล้วก็ตบหน้าฉันทันที
"ปล่อยนะแม่!!"
อยู้ดีๆพี่สาวฉันน้องชายฉันและพ่อก็ออกมาสวดมนต์กัน ไม่นะฉันคิดว่าแม่จะไม่ทำอย่างงั้นนะ!!
"โอ้พระเจ้าพวกเราได้เอานิ้วมาสังเวยแก่ท่านแล้วได้โปรดรับไปด้วยเถิด.."
"แม่!! หยุดได้มั้ยตาสว่างสักที!!" ฉันตะโกนออกไปด้วยน้ำตา
"ทีเซอร์! ไปเอามีดมา!" แม่บอกให้น้องฉันไปเอามีดมา ทุกๆคนบ้าไปแล้วรึไง
น้องของฉันยื่นมีดให้แก่แม่จากนั้นทุกๆคนก็ต่างพากันสวดมนต์อ้อนวอนพระเจ้า
แม่ง้างมีดขึ้นเพื่อจะหั่นนิ้วของฉันออก
"หยุดนะหยุด!!!!!"
"ฉึกๆๆๆ!!!"
มีดที่แม่ง้างถูกแทงไปที่หัวของแม่แจกันและสิ่งของต่างๆ ถูกขว้างกระจายกันไปหมดและดูเหมือนทุกๆคนจะเสียชีวิตพ่อของฉันถูกทีวีเขวี้ยงจนคอหักพี่สาวฉันโดนเศษแจกันทะลุเข้าไปที่หัวส่วนน้องของฉันกระเด็นใส่กำแพงอย่างหนักจนหลังหัก
"พระเจ้า..." ฉันมองศพของทุกคนก่อนที่น้ำตามันจะไหลออกมา
"กรี๊ดดดดด!!"
ฉันกรีดร้องอย่างสุดเสียงจนอยู่ดีทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างมันพังกระจายกันไปหมด
ฉันจะทำยังไงดี? ฉัน..จะทำอย่างไรต่อไปดีล่ะ!
โปรดติดตามตอนต่อไป...
เครื่องทรมาณร่างกาย!! มันวางเรียงกันเป็นแถบ แถมยังมีภาพวาดการทรมาณอีกเยอะเลยด้วย
มีภาพนึงที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวเครอะฝุ่น ด้วยความสงสัยฉันจึงเปิดมันออก
"แคกๆๆ แคกๆๆ" ฉันไออกมาเพราะฝุ่นที่ฝุ้งกระจาย
"อะ..อะไรกันเนี่ย?"
ภาพตรงหน้านั่นก็คือรูปเด็กผู้หญิงในความฝันคนที่มีหน้าตาคล้ายกับฉันเพียงแต่รูปของเธอแสดงถึงความโศรกเศร้าและเสียใจอย่างหนัก
"ทริสซี่.." มีคำว่าทริสซี่อยู่ตรงมุมขวาของภาพวาดทำไมมันดูเศร้าและผูกพันกับภาพนี้จังนะ?
ฉันเดินออกไปจากภาพนั้นก่อนที่จะพบกับประตูบานหนึ่งซึ่งมีรูปไม้กางเขน
"แกรกๆๆ" ฉันเปิดประตูก็แล้วดันก็แล้วแต่มันก็ไม่เปิดให้ แต่ทำไงได้! คนมันอยากรู้นี่นา~
ฉันถอยหลังออกมาและรวบรวมแรงเอาไว้พร้อมที่จะวิ่งเข้าไป
"เปิด!!!"
"ปั้ง!!!" ประตูถูกเปิดออกโดยที่ฉันยังไม่ทันวิ่งเข้าไป ฉันเริ่มหลอนแล้วนะ
ฉันส่องไฟฉายเข้าไปแล้วพบกับ ตุ๊กตาตัวหนึ่งซึ่งคล้ายตุ๊กตายางทั่วไปเพียงแต่มันมีขนาดเท่าแมวแถมตัวตุ๊กตายังถูกตึงกับไม้กางเขนและเลือดไหลอาบเต็มตัวตุ๊กตา ดูเหมือนมันสดๆด้วยสิ
ฉันรีบออกมาจากห้องนั้นทันทีและวิ่งกลับเข้าไปในบ้านทันที
"ไปไหนมานังทีเซียร์!!" แม่ฉันตะโกนมาจากด้านหลัง
"ปะ..ไปเข้าห้องน้ำค่ะแม่" ฉันโกหกแม่กลับไป
"ตอแหล!!" แม่เข้ามาดึงหัวฉันแล้วก็ตบหน้าฉันทันที
"ปล่อยนะแม่!!"
อยู้ดีๆพี่สาวฉันน้องชายฉันและพ่อก็ออกมาสวดมนต์กัน ไม่นะฉันคิดว่าแม่จะไม่ทำอย่างงั้นนะ!!
"โอ้พระเจ้าพวกเราได้เอานิ้วมาสังเวยแก่ท่านแล้วได้โปรดรับไปด้วยเถิด.."
"แม่!! หยุดได้มั้ยตาสว่างสักที!!" ฉันตะโกนออกไปด้วยน้ำตา
"ทีเซอร์! ไปเอามีดมา!" แม่บอกให้น้องฉันไปเอามีดมา ทุกๆคนบ้าไปแล้วรึไง
น้องของฉันยื่นมีดให้แก่แม่จากนั้นทุกๆคนก็ต่างพากันสวดมนต์อ้อนวอนพระเจ้า
แม่ง้างมีดขึ้นเพื่อจะหั่นนิ้วของฉันออก
"หยุดนะหยุด!!!!!"
"ฉึกๆๆๆ!!!"
มีดที่แม่ง้างถูกแทงไปที่หัวของแม่แจกันและสิ่งของต่างๆ ถูกขว้างกระจายกันไปหมดและดูเหมือนทุกๆคนจะเสียชีวิตพ่อของฉันถูกทีวีเขวี้ยงจนคอหักพี่สาวฉันโดนเศษแจกันทะลุเข้าไปที่หัวส่วนน้องของฉันกระเด็นใส่กำแพงอย่างหนักจนหลังหัก
"พระเจ้า..." ฉันมองศพของทุกคนก่อนที่น้ำตามันจะไหลออกมา
"กรี๊ดดดดด!!"
ฉันกรีดร้องอย่างสุดเสียงจนอยู่ดีทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างมันพังกระจายกันไปหมด
ฉันจะทำยังไงดี? ฉัน..จะทำอย่างไรต่อไปดีล่ะ!
โปรดติดตามตอนต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ