ภพรักหิมวันต์

 ทางด้านคนถูกทิ้งเมื่อรู้ว่าคนเป็นพระเชษฐาไม่ยอมมาง้องอน ทำให้ 'ชลัญธรี' น้อยใจในธีรสุวัฒน์เป็นอย่างมาก 
"ชิ!! เจ้าพี่บ้า ข้างอนท่านแล้ว!"
นาคีน้อยก้มหน้าบ่นพึมพำกับตนเองอยู่ผู้เดียวระหว่างที่เดินอยู่บนลานกว้างกลางป่าหิมพานต์ จึงไม่ทันสังเกตเห็นร่างใหญ่ที่โผบินลงมาจากท้องนภา
แกร๊กกก...แกร๊กกก
เสียงนกยักษ์ทำให้นาคีน้อยตื่นจากภวังค์ ก่อนจะหันพระพักตร์ขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อดูที่มาของเสียงนกที่แสบแก้วหูเหลือเกิน
ปีกนกใหญ่สีแดงชาด แต่งแต้มด้วยขนนกสีทอง กอปรกับร่างกายสีแดงทับทิม จะงอยปากอูม ครึ่งร่างกายท่อนร่างเป็นนก ถึงแม้จะเหมือนพวกกินรีและกินรทั่วไป แต่ชลัญธรีก็แยกออกว่าสิ่งมีชีวิตที่บินอยู่กลางเวหานี้คือ....
"พญาครุฑ!!"
พญาครุฑ เจ้าแห่งเวหาและเหล่าปักษาทั้งปวง และที่สำคัญคือ...
'ศัตรูของเหล่านาค!!'
ชลัญธรีตัวสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว เธอเคยได้ยินเรื่องเล่าครุฑและนาคาจากองค์ภุชเคนทรานาคราช พระบิดาแห่งพระองค์ โดยเธอหาได้เจอครุฑาโดยปะชิดตัวไม่ แต่ดูครานี้จะปะชิดตัวมากจนเธอตั้งตัวไม่ทันเลยก็เป็นได้
ร่างกายของชลัญธรีแปรเปลี่ยนเป็นนาคนาคีโดยสัญชาตญาณ ซึ่งเป็นที่สะดุดตาของพญาครุตมาน ราชโอรสแห่งองค์เวนไตย ที่โบยบินออกมาเที่ยวเล่น จนได้มาเจอกับนางนาคสีทอง ซึ่งถึงครุตมานจะเป็นครุฑ แต่พระองค์ก็พอเดาได้ว่านางนาคตัวนี้เพิ่งจะเป็นนาคนาคีวัยแรกรุ่นเท่านั้น ด้วยสัญชาตญาณที่พญาครุฑจะต้องจับนาคกินเป็นภักษา พญาครุตมานจึงร่อนลงโฉบนาคีน้อยชลัญธรีทันใด!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!! ปล่อยเรานะ!!"
นาคีน้อยชลัญธรีเอ่ยวาจาขอร้องอ้อนวอนพญาครุฑที่บัดนี้ได้โฉบลงมาที่ตัวนางเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะใช้จะงอยปากแหลมคมจิกเข้าที่ลำตัวของนาคน้อยชลัญธรี
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!"
 นาคีน้อยร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พระโลหิตสีเขียวเริ่มไหลหลั่งออกมาเป็นทางยาว นาคนารีหาได้ยอมแพ้ไม่ การต่อสู้เพื่อการอยู่รอดระหว่างพญาครุฑกับนางนาคีน้อยจึงเริ่มขึ้น นางพ่นพิษใส่ครุตมาน แต่ครุตมานก็หลบหลีกพิษของนาคาได้อย่างว่องไว ก่อนจะได้จังหวะ จิกนางนาคน้อยจนเกิดแผลอีกที่หนึ่ง ซึ่งบัดนี้ชลัญธรีรู้ชะตาของตนเองดีว่านางคงไม่รอดเป็นแน่แท้!!
 นาคนารีน้อยค่อยๆกลายร่างเป็นมนุษย์ดังเดิม ก่อนจะนอนอ่อนระทวยรอความตายด้วยความเจ็บปวดจากบาดแผลที่เกิดขึ้น ด้วยรูปโฉมที่งดงามของชลัญธรีทำให้พญาครุฑผู้ไร้ความปราณีเกิดความสิเน่หาและรู้สึกผิดเมื่อนางนาคที่พระองค์ทรงทำร้ายเมื่อครู่เป็นหญิงสาวที่มีความงดงามกว่านางอัปสรบนสรวงสวรรค์
 องค์ครุตมานค่อยๆเข้าไปช้อนตัวของชลัญธรีซึ่งสั่นระริกด้วยความหวาดกลัวและความเจ็บปวดทรมานจากการต่อสู้เมื่อครู่ หยดโลหิตสีมรกตค่อยๆไหลรินออกมาจากบาดแผล ทำให้พญาครุตมานสำนึกผิด ก่อนจะค่อยๆร่ายมนต์เพื่อทำให้เจ้าตัวเล็กในอ้อมกอดของพระองค์หลับ ก่อนที่จะอุ้มนางนาคนาคีน้อยแล้วโผบินขึ้นสู่ท้องนภาเพื่อกลับสู่วิมานฉิมพลีทันใด...