ภพรักหิมวันต์
เขียนโดย Brownies_PK
วันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.41 น.
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 20.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
20) ทรงกริ้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากได้แกล้งคนตัวเล็กจนเป็นที่สมใจแล้ว ร่างสูงของชายหนุ่มก็เพิ่งนึกถึง 'เจ้าตัวยุ่ง' ที่ตอนนี้ไร้วี่แววของเธอไปแล้ว
ดูเหมือนว่าธีรสุวัฒน์จะชินกับการสร้างปัญหาของพระขนิษฐา 'ชลัญธรี' แล้วกระมัง ชายหนุ่มออกเสด็จตามหาพระขนิษฐาจอมป่วน แต่ก็หานางมิพบ นาคาหนุ่มเกิดความกังวลใจ ก่อนที่จะเร่งตามหาชลัญธรีโดยเร็ว
ทางด้านวรินนาราเมื่อเห็นนาคหนุ่มกังวลใจ จึงเกิดข้อข้องใจ ด้วยเหตุอันใดเขาจึงดูกังวลใจนัก
นาคาหนุ่มรีบเร่งฝีเท้ามายังลานกว้างของป่าหิมพานต์ โดยมีร่างเล็กของวรินนาราติดตามมาด้วย
รอยโลหิตสีเขียวที่หยดเป็นทางยาวที่ปรากฏอยู่บนลานกว้างทำให้จ้าวนาคาเริ่มรู้สึกหวาดหวั่น เขาได้แต่ภาวนาว่าคงไม่ใช่หยดเลือดของ 'นาง' น้องสาวผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของเขา แต่ดูเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก เมื่อสายพระเนตรขององค์ธีรสุวัฒน์ประสบกับเกล็ดงูที่ทองงามอร่ามตา ที่มีผู้เป็นเจ้าของเพียงผู้เดียวในเมืองบาดาลคือชลัญธรี!!
เกล็ดสีทองที่ถูกเปื้อนไปด้วยคราบของหยดเลือดสีเขียวมรกตทำให้หทัยของชายหนุ่มคล้ายกับแตกสลาย ก่อนจะหันพระพักตร์ไปพบกับขนนกแห่งจ้าวปักษีสีแดงชาด ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผู้เป็นเจ้าของแห่งขนนกสีเพลิงนี้คือ...
'ครุตมาน!!' ราชโอรสแห่งพญาเวนไตย!!
ชายหนุ่มกำพระหัตถ์แน่นจนเห็นถึงเส้นเลือดที่ปูดขึ้นมา ตอนนี้อารมณ์ของนาคาหนุ่มเริ่มจะร้อนดั่งไฟโทสะที่สามารถแผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้าได้!!
ชลัญธรีเห็นท่าจะไม่ดี จึงรีบเอาน้ำเย็นเข้าลูปบุรุษหนุ่มตรงหน้า
"ธีรสุวัฒน์ นี่เจ้าเป็นอะไรรึ??"
หญิงสาวเอ่ยถาม ก่อนจะได้คำตอบที่ออกมาจากปากชายหนุ่มที่กำลังพิโรธอยู่ตอนนี้
"เราจะไปวิมานฉิมพลี ไปตามน้องหญิงของเรากลับคืนมา!!"
ธีรสุวัฒน์เอ่ยอย่างมาดมั่น ก่อนที่ไฟแห่งโทสะจะบันดาลให้เกิดเหตุการณ์ไปมากกว่านี้ วรินนารายังคงข้องใจอยู่บ้างว่าชายหนุ่มตรงหน้าทรงกริ้วเรื่องอันใด ก่อนจะลองย้อนไปนึกถึงคำพูดของชายหนุ่มเมื่อครู่
'เราจะไปวิมานฉิมพลี ไปตามน้องหญิงของเรากลับคืนมา!!'
ทำให้หญิงสาวเกิดความสงสัยว่า 'น้องหญิง' ของนาคราชหนุ่มตรงหน้าคือใคร แล้วเกี่ยวข้องอะไรกับเกล็ดนาคาสีทอง...
เห็นทียักษณกินรีน้อยคงต้องไปยังวิมานฉิมพลีพร้อมกับชายหนุ่มเสียแล้วกระมัง...
ฮู้ววววววววววว!! ในที่สุดก็เสร็จไปหนึ่งตอน ถึงตอนนี้จะสั้น แต่ก็อย่าว่ากันน้าาาาาาาาาาาาาาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ