รักของเราต้องรีเทิร์น
เขียนโดย NimNim
วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.48 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 00.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) เป็นข่าว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ6
เป็นข่าว
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ไม่น้าาาาาToT หลังจากที่ฉันไปหาเรื่องพิสูจน์ว่าไซนัสยังรักฉันมั้ย บัดนี้มันมาหลอกหลอนฉันแล้ววว มีคนถ่ายรูปไว้ก็ไอ้แอดมินเพจมหาลัยฉันน่ะสิหมอนีถ่ายรูปไว้ฉันจำได้แต่ไม่คิดว่าจะเอามาลงในเพจโอ้วววว มาย ก็อดด แถมเป็นรูปที่ฉันกับเจมส์จับมือกันแล้วไซนัสก็จับมือฉันไว้อีกข้าง ตายๆ ฉันไปทำชื่อเสียงของพวกเขาเละรึปล่าวนะ ฮือออความผิดฉันเองยกโทษให้ฉันด้วยน้า เจมส์ ไซนัส -3- คนไลค์ สาม-สี่ พันแล้วอ้ะ นี่พึ่งเอาข่าวลง1ชั่วโมงนะ อกอีแป้นจะแตกแล้วดูแคปชั่นดิ
'สุดช็อก!! สาวสวยมิวนิคกับหนุ่มฮอตอย่างไซนัสและเจมส์เขาทำอะไรกันนะ เอ้ะ!แล้วพวกเขาอาซาบาเฮ้ กันรึยังนะ!? ว้าวหรือว่านี่คือศึกชิงนางว่าแต่มิวนิคจะเลือกใครกันนะระหว่าง 'อดีต'อย่าง ไซนัสปะทะกับพ่อหนุ่มหล่อมาดเข้มอย่างเจมส์ จะเป็นยังไงกันนะรักสามเศร้า หึหึงานนี้สาวๆทั้งมหาลัยมีมาม่า เอ้ย! ดราม่าแน่นอน!! '
ดูดู๊ดู ดูมันใส่ข้อความกับรูปภาพลงไป- - อนาคตฉันฟันธงเลยว่าคนที่เขียนข่าวนี้ตอนโตทำงานเป็นนักข่าวแน่นอน- - แล้วอะไรคือ อาซาบาเฮ้ ล่ะเนี่ยภาษาใหม่เรอะ -.-
ครืดดดดด ครืดดดดด .....เอ่อเสียงโทรศัพท์ฉันเอง ฮี่ฮี่ ฉันตั้งโหมดปิดเสียงน่ะ
'ยัยมิว!! นี่ฉันเล่นะแกเห็นข่าวรึยังในเพจมหาลัยเราอ่ะ'
"เห็นแล้วๆ"
'เออๆ แล้วแกอ่านเม้นยังอ่ะ แกอย่าซีเรียสละกันข่าวก็เงี้ยเดี๋ยวก็หายไปเองแหละอย่าคิดมากนะเว้ย'
"อื้ม ขอบใจมากนะ"
ตู๊ดด ตู๊ดดด วางสายสะและ - -
เอ...ฉันยังไม่อ่านเม้นนี่นาเข้าไปอ่านสักหน่อยดีกว่า ดะ..เดี๋ยวๆ นี่มันเจมส์นี่นาได้ท็อปเม้นด้วย
'แอดมินครับจะเขียนข่าวอะไรนี่ก็เขียนให้เกียรติมิวด้วยนะครับเขาเสียหาย จริงๆแล้วมันแค่เรื่องเข้าใจผิด ไม่ได้มีอะไรมาก'
โอ้ยยยแม่คะ หนูจะเอาคนนี้ -/////- หล่อไม่พอยังสุภาพบุรุษอีกนะเราอ่ะ ><ฉันเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนกระทั่ง... ไซนัส! คนที่ไม่แคร์โลก และ จ้องจะล้างแค้นฉันมาเม้นเนี่ยนะ- - เฟสปลอมรึปล่าวนะ เหะ..ไม่ใช่แฮะ แต่ปกติเขาไม่ค่อยสนโลกโซเชี่ยวนะ..มาเม้นแบบนี้หรือว่าเขาจะเป็นห่วง..โอ้ยพอเลยๆ เขาอาจจะมาแฉอะไรก็ได้ ฮุ้ยเดาใจยากดีแท้ -3-
'ก็จริงนะครับถึงผมจะเป็นแค่อดีตเนี่ยแต่ผมก็เคยชนะใจมาแล้วนะครับ :) อ้อข่าวเร็วดีนะครับ'
อ่าวเห้ย-/- หมายความว่าไงชนะใจ? เขาจะสื่อถึงอะไรกันแน่เนี่ยชอบทำตัวแปลกๆแบบนี้ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่าว่านายคิดอะไรอยู่อ่ะ ไอ้บ้าเอ้ย-/- เอ้อ..! ลืมไปเลยฉันมีเรียนนี่นา นี่ฉันต้องไปเผชิญหน้ากับข่าวใช่มั้ย- - อย่าให้เกิดเรื่องอะไรเลยสาธุ..
มหาลัย
อึดอัดแฮะ- - ทำไมต้องจ้องกันขนาดนั้นด้วยนะ ขนาดเพื่อนในห้องยังรุมถามเลยอ่ะ อึดอัดโว้ย
?? : แกๆๆๆ ไซนัสมายืนน่าห้องด้วยแหละ
?? : นั่นสิมาหาใครอ่ะหรือจะเป็นฉัน ><
?? : ไม่จริงย่ะ ฉันว่านะมาหามิวนิคแน่เลย งี้แหละแกคนอยากดังเลยต้องเป็นข่าวกับคนดังๆ
ที่พูดมาฉันได้ยินหมดนะ- - ไปนินทาไกลๆ ไม่ได่รึไงยะ เอ..ว่าแต่ไซนัสมาจริงๆหรอ...
30 นาทีผ่านไป
และในที่สุดก็หมดคาบเรียนกับครูคนนี้ทีไรฉันจะหลับทุกที ทันทีที่ฉันเดินออกไป
"ไง"
จริงสิฉันลืมไปเลยไซนัสมายืนหน้าห้องนี่
"นะ..นายมาหาใคร"
"มาหาเธอนั่นแหละ เรื่องข่าวนั่นน่ะ"
"ชั่งเถอะเพราะฉันเอง..ก็ไม่มีอะไรจะคุยกับนายขอตัวนะ"
"เดี๋ยว"
"ปล่อยแขนฉันนะ ไอ้..อุ้บ :X "
ขะ..เขาจูบ...ฉัน แต่แปลกที่ฉันไม่ผลักเขา..นานเท่าไหร่แล้วนะที่เราไม่ได้จูบกัน...แต่เดี๋ยว- -!!นี่เราอยู่น่าห้องนะและ...คนมองเต็มเลยอ้ากกกกก ยัยมิวววว ยัยบ้าT////T
"มิว.."
"ไปคุยที่อื่น"
แล้วฉันกับไซนัสก็ออกมาข้างนอก ดี ไม่มีใครอยู่
"นายจะเอายังไงก็ว่ามา รับรองเป็นข่าวสมใจก็ดีนายเองก็คงรอวันที่ฉันจะเจ็บอยู่แล้ว"
"ใจเย็นๆก่อนมิว"
"ฉันใจเย็นมามากแล้ว กับเรื่องที่ผ่านมา.."
"ฉันถามอะไรเธอหน่อยสิมิว ทำไมเธอต้องบอกเลิกฉัน ทำไมเธอต้องทิ้งฉัน"
"นายต่างหากที่ทิ้งฉัน นายมีคนอื่นแล้วที่ผ่านมา..ฮึก..ฉันนี่มันโง่ให้นายหลอกตั้งนาน"
"ฉันไม่เคยมีคนอื่นเลยนะมิว!! เพราะเธอไม่เคยฟังไง เธอเก็บไว้คนเดียวแล้วเธอก็ตัดสินเอง เพราะเป็นแบบนี้ไง "
"ทำไมต้องขึ้นเสียงอ่ะ..ฮึก..ฉันมันงี่เง่าในสายตานายมากเลยใช่มั้ยไอ้คนใจร้าย"
"คนที่ใจร้าย..มันเธอต่างหากที่ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวกลางสายฝน ทิ้งฉันไปโดยไม่บอกอะไร เธอต่างหากที่ใจร้าย"
แล้วไซนัสก็เดินจากฉันไป คนที่ทำให้ฉันยิ้มได้มากที่สุด และก็ทำให้ฉันเสียใจมากที่สุดน้ำตาของฉันยังไหลไม่หยุด...นายมันใจร้าย..ไซนัส
?? : เห้ยแกดูนั่นดิ มิวนิคที่เป็นข่าวนี่นา
?? : ทำไมยืนร้องไห้แบบนั้นน่ะ
?? : นั่นสิ ปกติเห็นร่าเริงดีจะตายใครทำให้เธอร้องไห้นะ
?? : แม๋ๆ จะใครล่ะ ไม่เจมส์ก็ไซนัสแหละ ฮิฮิชั่งเถอะเรื่องของเขา
ไซนัส
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปจูบเขาทำไม แต่มันอดไม่ได้นี่นาก็จริงอย่างที่เธอพูดว่าผมอยากให้เธอเจ็บแต่หลังจากที่เราเป็นข่าวผมก็เริ่มเปลี่ยนความคิด คนที่เสียหายมากที่สุดไม่ใช่ผมหรอกแต่เป็นเธอ..มิวนิค ที่เธอบอกว่าผมมีคนอื่นผมไม่เข้าใจว่าคนอื่นที่เธอว่าหมายถึงใครและนี่ก็คงเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอบอกเลิกผมสินะ ตอนที่เธอร้องไห้แล้งบอกว่าผมใจร้าย ใจผมนี่สลายเลย ..ผมไม่รู้ใจตัวเองเลยทุกครั้งที่เห็นหน้าเธอผมตื่นเต้นมาก แต่เก็บอาการทุกครั้งปากแข็งกับทุกคนว่าผม..เกลียดเธอ ผมมีแต่หลอกตัวเอง และทำให้เกิดความแค้นทำให้ผมอยากทำให้เธอเจ็บ แต่ทุกครั้งที่ผมทำให้เธอเจ็บ จริงๆผมก็เจ็บนะไม่ใช่ไม่รู้สึกแต่..ผมก็ยังไม่ยอมรับหรอกว่าผมน่ะรักเธออยู่ ปวดใจเว้ยยย เอ้ย ปวดหัวเว้ยยยย เรื่องรักๆนี่ผมไม่เก่งจริงๆ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง เพราะที่ผ่านมาผมอธิบายด้วยการกระทำตลอดว่าหึง..หวง..และรัก ขนาดตัวผมยังไม่รู้ใจตัวเองเลย..แล้วคนอื่นจะไปรู้ได้ยังไง.....
ไม่ได้อัพนานเลย>< เรื่องรักนะคะคุณพี่ชายหน้ามึนตอนหน้าเป็นตอนจบขอบคุณที่ติดตามนะคะ >< ติดตามตอนต่อไปน้าาาา ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ