รักของเราต้องรีเทิร์น

5

อาการของคน'หึง'

          หลังจากที่เมื่อวานฉันไปปรึกษากับกลุ่มของฉันมา..ยัยเล่บอกให้ฉันลองไปกระหนุงกระหนิงกับผู้ชายสักคนต่อหน้าไซนัส..หรือเรียกอีกอย่างว่าอ่อย ผู้ชาย ให้ไซนัสเห็นToT เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าไซนัสยังคิดยังไงกับฉัน วิธีดูอาการคือ..ถ้าไซนัสไม่พอใจที่เห็นฉันกับผู้ชายคนอื่นกำลังสวีทกันแสดงว่าเขา 'หึง' แต่ฉันว่านะ...เขาไม่มีทางมาหึงฉันหรอก..ถ้าถามความคิดของฉันน่ะนะ ฉันว่าไซนัสกลับมาเพื่อที่จะเอาคืนฉัน แต่ฉันจะไม่ยอมให้เขาเล่นฉันอยู่ฝ่ายเดียวหรอก สิ่งที่เขาทำกับฉันมันก็เจ็บไม่ต่างกัน!!  อ้ะ! ต้องรีบไปอาบน้ำแล้วเดี๋ยวเข้าเรียนสาย !! อ้อทุกวันฉันจะใส่กระโปรงนักศึกษายาวเท่าหัวเข่าเท่านั้น แต่วันนี้แม่ขอแซบสักวันนะจ้ะ ฉันเลือกกระโปรงที่เหนือหัวเขามานิดนึง อืมก็ไม่นิดหรอกเพราะมันสั้นมากๆต่างหาก! ขอโชว์ขาอ่อนหน่อยละกันนะฮิฮิ เอาล่ะไปแรด เอ้ย ไปเรียนกัน ><!!

มหาลัย

               "ต๊ายยยยยย!! นางมิวไข้ขึ้นหรอยะใส่สะสั้น ปกติใส่เท่าเข่าเอง แล้วนี่คิดยังไงแต่งหน้ามา นี่ปกติเธอไม่ค่อยแต่งหน้านะถึงแต่งก็แต่งอ่อนๆเองนี่ ผีอะไรสิง ออกมานี่นะ!" เวนดี้

               "นี่จะบ้ารึไง- - ฉันแค่อยากจะลองเปลี่ยนดูเท่านั้นเองทำไม มันไม่เวิร์กหรอ"

               "เวิร์กสิว้าาา แม๋วันนี้สวยนะเราอ่ะ" เล่ 

นี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย- - 

               "เล่ ฉันลองๆคิดดูแล้วล่ะฉันตกลงข้อเสนอของแกว่ะ แต่..ฉันจะรู้ได้ไงว่าไซนัสอยู่ไหนแล้วฉันจะไปกระหนุงกระหนิงกับใคร- - "

               "อื้มมม ไม่ต้องห่วงน่าาาา ฉันมีตัวช่วยยยย "

จะปลอดภัยมั้ยนะตัวช่วยมันเนี่ย- - 

               ตอนนี้ฉันกำลังมุ่งหน้าไปตามที่ยัยเล่บอก ยัยนั่นบอกฉันว่าเพื่อนของยัยนั่นแอบปลื้มฉันมานาน เอาจริงๆก็เขินนะเนี่ยฉันไม่เคยมาตึกนี้เลย ตึกที่ฉันกำลังจะเดินขึ้นไปมันเป็นตึกเดียวกันกับที่ไซนัสเรียนอยู่ ยัยเล่บอกฉันว่าอีกไม่กี่นาที ไซนัสจะเลิกเรียนและเริ่มทำตามแผนได้ อ้อลืมบอกเพื่อนของยัยเล่ที่แอบปลื้มฉันเรียนห้องเดียวกับไซนัส เพราะงั้นทางสะดวก

โอ้วนั่นไงพวกเขากำลังเดินออกมาแล้ว ไปยืนรอหน้าห้องดีกว่าาาาา มาเริ่มแผนกัน!!

               "หูยยยยนี่มัน มิวนิคนี่หว่าา วันนี้สวยเป็นพิเศษเลยนะค้าบบบ เอ้ะ!ละนี่มายืนทำอะไรตรงนี้มายืนรอพวกเราหรออออ ฮิ้ววว"

ฮฺิ้วบ้านป้าแกสิโว้ยย - - ฮู้วไม่ได้ๆ ต้องพูดดีๆด้วยสินะ ไอ้พวกเกเรเอ้ยรีบออกมาจากห้องทำไมเนี่ย- - แล้วทำไมอีตาไซนัส กับ เพื่อนยัยเล่จะออกมา!! 

               "มาหาคนน่ะค่ะ ไม่ใช่พวกนายด้วย- - "

               "ค้าบบบบบ งั้นพวกเรา...เอ่อขอตัวก่อนนะ"

แล้วไอ้พวกนั้นก็รีบวิ่งไปเลย ทำไม! มีอะไรอยู่ข้างหลังฉัน- - ทำอย่างกับเห็นผี พอฉันหันไปข้างหลังก็เจอไซนัสยืนอยู่ข้างหลังแล้วก็เอาน่าเข้ามาไกล้ เออไม่แปลกใจทำไมไอ้พวกนั้นวิ่งหนี หึย! คิดว่าฉันจะเขินหรอยะ! เอาจริงๆก็เขินนิสนุง-/- โว้ยไม่ได้ๆ เราต้องทำตามแผน ฉันมองหน้าไซนัสนิ่งๆ ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรแล้วก็มองหาเพื่อนไอ้เล่ 

               "ใส่สั้นนะวันนี้ แต่งหน้าอีกด้วย...มาหาฉันหรอ?"

ปล่าวย่ะไม่ได้มาหา- -!! โอ้ะนั่นใช่เพื่อนยัยเล่แน่ๆเลย ขาวๆหน้าเข้มๆ ใส่สร้อยไม่กางเขน เจาะหูบร้ะจ้าววว หล่อ..หล่อมากกก >< และฉันก็เมินนายไซนัสเดินเข้าไปหาเพื่อนยัยเล่ ซึ่งในห้องยังมีคนอยู่ ฉันเดินเข้าไปที่โต๊ะของเจมส์ เอ่อเพื่อนยัยเล่ชื่อเจมส์ ทั้งห้องก็มองฉันเป็นตาเดียว- - และ ฉันมองไปที่ไซนัสนิดนึง ฮ่าๆ หน้าเขาตลกมากเลยอ่ะ คงจะ งง ล่ะสิทำไมฉันเมิน ฮิฮิ ไม่เป็นไรเดินแผนต่อ!!

               "นี่..เอ่อใช่เพื่อนของเล่มั้ยคะ?"

ฉันถามเขาแบบอายๆ อันนี้อายจริงๆนะ-/- คนไรหล่อเวอร์ หล่อๆแบบนี้มาแอบปลื้มฉันได้ไงวะ- -หน้าตาฉันไม่ได้ดูดีขนาดนั้นเลยนะ 

               "เอ่อใช่ ฉันเป็นเพื่อนเล่ เธอ...เอ่อ..มาทำ..เอ่อไม่สิ -*-"

               "พอดียัยเล่บอกให้มาหาน่ะ ยัยเล่ไม่ว่างมาน่ะเลยวานให้ฉันมาหา เผื่อเจมส์กลับก่อนน่ะ แหะๆ" 

               "โห่ ไรว้าาาาาาา เจมส์ มีผู้หญิงมาหาถึงห้องด้วยยยย ฮื้ววว"

เพื่อนในห้องก็โห่ใหญ่เลย- - เอ้อลืมฉันหันไปมองไซนัส..กลัวทันทีTT เขาจ้องจนจะกินตับฉันได้ละนะ งื้อออ น่ากลัว 

               "แล้วเล่ ได้บอกไรอีกมั้ย?" 

เขาหูแดงอ่ะแกกกก >< อร้างง น่ารักกกก

               "อืม..ไม่ได้บอกอะไรไว้นะ นี่ไปกันเถอะไปช้าถูกยัยเล่ด่าแน่เลย ToT"

ฉันเล่งเจมส์พลางทำท่าแบ๊วๆ อ้อนๆใส่- - เอิ่มมันใช่ฉันมั้ยเนี่ย- - ยิ่งฉันแต่งหน้ามามันเลยยิ่งมุ้งมิ้งเข้าไปอีกแบบ แถมใส่สั้นขนาดนี้....บอกฉันทียัยนี่เป็นใครรรรรร 

ฉันเดินไปจับมือเจมส์ เจมส์ก็ งง แต่ก็เดินออกมาพร้อมกันเขาเอามือจับท้ายคอตัวเอง อ้ากกกตั้ลล้าคคคค >< หน้าแดงด้วย ฉันเอามือไปจิ้มๆแก้มเขาต่อหน้าไซนัส..เอ่อฉันนึกว่าเขากลับไปแล้วเขายังอยู่เหรอ- - 

               "หูยยย หน้าแดงจังงง ไม่สบายหรอ"

ฉันเอามือไปทาบหน้าผากเจมส์ เขายิ่งหน้าแดง อู้ยยแกล้งผู้ชายมันสนุกแบบนี้นี่เอง ฮ่าาๆๆ

               "ป่ะ..ปล่าวไม่ได้เป็นอะไร" เจมส์

ฮือออ แม่คะ! หนูจะเอาคนนี้ >< 

               "ที่แท้ก็มาหา ผู้ชาย เหอะ" ไซนัส

               "มันก็เรื่องของฉันนี่"

แล้วฉันก็สะบัดบ็อบเดินไปเลย แบร่ สมน้ำหน้า

               "โอ้ยยย ! "

ไซนัสเดินมาจับแขนฉัน...เจ็บเป็นบ้าเลย 

               "เฮ้ย นัสทำไรของแกวะ ไม่เห็นหรอว่ามิวเจ็บ" เจมส์

โอโหหห อนาคตพ่อของลูกชัดๆ TUT  เขายังไม่ยอมเอามืออกจากฉัน เขียวแน่ๆเลยแขนฉัน TT ไอ้บ้าไซนัสเอ้ย  แล้วไซนัสก็จ้องหน้าเจมส์...เอ่อจ้องขนาดนี้เปิดศึกเลยลูก - -     แชะ! แชะ! มีคนมาถ่ายรูป..นั่นมันคนที่ชอบเอาข่าวลงเพจของมหาลัยนี่ และรูปตอนนี้เขาถ่ายก็เป็นรูปตอนที่ฉันจับมือกับเจมส์ แล้วไซนัสก็จับมือฉัน แล้วไซนัสกับเจมส์ก็จ้องหน้ากันอย่างดุเดือด..เอ่อ-...- 

แล้วไซนัสก็ยอมปล่อยมือฉัน แล้วเขาก็เดินลงบรรไดไป..ขนาดลงบรรไดยังเสียงดัง ฉันไม่ได้เวอร์นะ 

               "เป็นอะไรมากมั้ย ขอดูมือหน่อยดิ"

               "ไม่เป็นไรหรอกไปกันเถอะ ^^ "

แล้วฉันกับเจมส์ก็เดินลงตึกไปหายัยเล่....

               "ไหนบอกไม่ว่าง แล้วมายืนทำไรตรงนี้" เจมส์

               "ปล้าววว มายืนเฉยๆ นี่นายต้องขอบคุณฉันนะเนี่ยยย ที่มีคนเดินไปรับเนี่ยย"

แล้วเจมส์ก็เบือนหน้าไปทางอื่น หูแดงอีกและ น่าลาก เอ้ย น่ารักจริง -.,- 

               "เฮ้ยเป็นไงบ้างวะ ไซนัสอ่ะ"

แล้วฉันก็เล่าให้ยัยเล่ฟัง

บ้านเวนดี้

               "ฮ่าาาๆๆ ฉันว่าแล้วว!! ไซนัสต้องหึงแกแน่ๆ" เล่

               "หูยยยย น้องมิวเราก็ใช่ย่อยนะจ้ะ คิกๆ " แองจี้

               "แฟนเก่าก็ต้องมีหึงมีหวงเป็นธรรมดาาาา >< " แองเจิ้ล

               "แล้วเจมส์ล่ะ *^* " เวนดี้

               "แม๋เรื่องผู้ชายเร็วจริงแม่คุณ- -" ฉัน

               "ไม่อยากจะเชื่อเลยเขาหึงฉันจริงๆ "  ฉัน

               "แล้วแกจะทำไงต่อวะ" แองจี้

               "ไม่รู้เลยว่ะ..."

               "น่าาา อย่าพึ่งคิดมาก มาๆๆ กินข้าวกันน" แองเจื้ล

เขาหึงฉันจริงๆหรอ...แล้วเขาทิ้งให้ฉันนั่งอยู่ที่สวนสาธาณะทำไม..หรือเขาแกล้งฉันนะ.. แต่สิ่งที่เขาทำกับฉันไว้มันก็เจ็บนะ.... เขามีคนอื่นตอนคบกับฉัน!! สาเหตุที่ฉันบอกเลิกเขา โดยที่เขาก็ งง ว่าทำไมฉันถึงบอกเลิกวันนั้นฉันทิ้งเขากลางสายฝนโดยไม่บอกสักคำว่าทำไมถึงเลิก ไซนัสก็มาง้อฉันนะ..แต่ฉันรับไม่ได้จริงๆถ้าเขาจะมีคนอื่นตอนคบกับฉัน ใช่สิฉันมันน่าเบื่อนี่..เขาเลยมีคนอื่น... ฉันพยายามโทรหาเขาหลายครั้งเขาก็ไม่ค่อยรับสาย ตอนที่ฉันไปห้างและตอนนั้นแหละที่ฉันเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นยืนกอดกันด้วย... นี่แหละที่ทำให้เราเลิกกันทั้งๆที่ใจฉันไม่อยากเลิกเลย แต่จะทำไงได้ เขาทำแบบนี้เท่ากับว่าไม่เห็นค่าฉันชัดๆ ฉันเลยเลือกที่จะบอกเลิก... :') เฮ้อความรักนี่มันยุ่งยากจริงเนอะ มีแฟน แฟนก็นอกใจ !! 

ติดตามตอนต่อไปเน้อออออออ