รักของเราต้องรีเทิร์น

          และแล้วฉันก็มานัดตามที่ไซนัสโทรมา ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาไปเอาเบอร์ฉันมาจากไหน- - ตอนนี้ 17:00 น ฉันมาตามที่เขานัดไว้เป้ะเลย นี่ฉันมาเร็วเกินไปรึป่าวนะ..? ฉันสะบัดความคิดออกแล้วมองหาที่นั่งที่คิดว่าไซนัสน่าจะมองเห็น เอิ่มแต่ใครมองไม่เห็นนี่สิบ้า ก็ดูชุดของฉันสิ ที่ไซนัสซื้อให้เมื่อวานมันเด่นจน ทุกคนที่สวนสาธารณะมองฉันมาหมดเลยอ้ะ T^T หรือไซนัสมันจะแกล้งฉันกันนะ? หึยยยยยย จำไว้เลย ไอ้บ้า !

     แล้วฉันก็รแล้วรอเล่า เปิดดูนาฬิกาอีกทีปรากฎว่า 19:00 น. แล้ว..เขาไม่คิดจะมาจริงๆหรอเนี่ย เห้อไอ้คนผิดสัญญา สนุกมากมั้ยแกล้งฉันแบบนี้เนี่ยฉันไม่ตลกเลยนะ.. ฉันเองก็ควรกลับได้แล้วแหละ   ซ่าาาา อ้ะ! ฝนตก อะไรมันจะซวยขนาดนี้เนี่ย ร่มก็ไม่ได้เอามาเฮ้ออออ

ไซนัส

เฮ้ยยยยยยย ผมนี่แทบกลั้นขำไม่เลยอ่ะนี่ มิวนิค ไม่คิดจะดูโทรทัศน์ติดตามข่าวสารบ้างเลยหรอว่าวันนี้ฝนจะตก ผมนั่งรออยู่ในรถมองดูเธอ ไม่น่าเชื่อเลยเนอะว่าเธอจะยังรอ คิดผิดแล้วมั้งมิวนิค ฉันไม่คิดที่จะกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าหรอกนะ ฉันกลับมาเพื่อเอาคืนต่างหากเธอเป็นคนทิ้งผมไปเชียวนะ ผมไม่ใจดีขนาดนั้นหรอกนะครับ หึ! 

               "เฮ้ย ไซนัสแกแกล้งมิวแรงไปป่าววะ"

เอาอีกละไอ้เพื่อนตัวดี สงสารอยู่นั่นแหละคนที่ต้องสงสารน่ะมันผมนะ ผมโดนยัยนี่ทิ้งนะ !

               "มันไม่แรงหรอกแค่นี้ยังเบาๆ อย่าลืมนะเว้ยว่าใครเคยทิ้งให้ฉันต้องเจ็บกลางสายฝน"

               "เฮ้ยมันก็จริงนะ..แต่เขาเป็นผู้หญิงนะไอ้นัส"

               "อวยกันเข้าไป แกไม่รู้หรอกว่าตอนที่ฉันโดนยัยนี่บอกเลิกมันเจ็บขนาดไหน..ฉันเดินตากฝน ไปง้อยัยผู้หญิงใจร้ายถึงบ้าน ปิดประตูใส่หน้าฉัน! ทิ้งกันไปแบบง่ายๆ ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้แหละ เหอะ! "

               "มันก็ไม่ใช่กับทุกคนหรอกนัท"

               "แต่ยัยนี่เป็น !"

               "แกควรไปนั่งสงบสติอารมณ์ตัวเองนะนัส"

               "โทดทีว่ะ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะตัวเปียกหมดละ"

มิวนิค

เฮ้ออออ ฉันน่าจะคิดนะ การกลับมาของนัส มันคงไม่ธรรมดา..ฉันสมควรที่จะได้รับแบบนี้สินะ ฉันคิดไปตอนอดีต ที่ฉันทิ้งเขากลางสายฝน.. โอ้ยไม่คิดๆๆ ฉันสะบัดหัวไปมา และมีเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ใครโทรมานะ... -แองเจิ้ล- อ่อยัยแฝดโทรมานี่เอง

               "ฮัลโหลเจิ้ลมีไรหรอ?"

               "แกกก ตอนนี้แกว่างป้ะ?? "

               "ก็ว่างอยู่นะ ทำไมหรอ?"

               "ก็เวนดี้อ่ะดิ มันเฮิร์ทเรื่องแฟนทิ้งมันอ่ะ"

               "อย่างเวนดี้เนี่ยนะ? เฮิร์ท ปกติยัยนี่ไม่เคยแคร์นี่ควงมาทีละ2-3คนด้วยซ้ำ- - "

               "สงสัยมันจะจริงจังกับคนนี้ แกมาได้มั้ย?ที่บ้านฉันนะ"

               "อื้มโอเค ฉันเองก็เบื่อๆ..โดนแฟนเก่าเบี้ยวนัด .__."

               "อ้าว! นี่แกยังติดต่อกับไซนัสหรอ?"

               "ก็เออดิ! ยัยเล่ตัวดีเลย เอาเป็นว่าฉันจะรีบไปบ้านแกเลยนะ "

               "อ้อ โอเคๆๆ"

แล้วฉันก็เปลี่ยนเสื้อผ้า หึยยย ไม่ใส่มันแล้วเสื้อผ้าแบบนี้เนี่ย ไอ้คนผิดสัญญา! ตอนนี้ 19:30 น ฉันกำลังไปบ้านแองเจิ้ล 

                   ----- บ้านแองเจิ้ล-----

               "เฮ้ยมิวนั่งนี่"

แองจี้ดึงฉันนั่งลง 

               "ฉันรู้มาว่าแกโดนไซนัสเบี้ยวนัดหรอ O_o? "

               "แม๋ ฉันพึ่งเล่าให้ยัยเจิ้ลฟังเองนะเนี่ย แล้วเวนดี้ล่ะ??"

               "ไปเข้าห้องน้ำอ่ะ เมาแอ๋เลย ยัยเล่ได้ไปประครองเข้าห้องน้ำ"

               "อ้อออ เออแกคิดว่าฉันควรทำไงกับไซนัส? ฉันไม่ควรกลับไปติดต่อเขารึป่าวนะ"

               "ฉันว่าแล้วว่าที่นัสกลับมาต้องไม่ธรรมดา วันแรกที่แกเจอกับเขา เขายังบอกแกเลยว่าเรื่องของแกกับเขาไม่จบแค่นี้แน่ หึหึฉันว่ามันชักจะสนุกจริงๆแล้วสิ"

จู่ๆยัยเล่ก็โผล่ออกมา แถมยังบอกว่าเรื่องมันชักสนุกฉันกลัวยัยนี้จริงๆเลยทุกครั้งที่เล่ยิ้มจะต้องมีอะไรแอบแฝงตลอด ทั้งฉันและยัยจี้กับเจิ้ล มองหน้ากัน เล่มันธรรมดาที่ไหนล่ะ - -

                "เวนดี้ล่ะ เล่นี่แกทิ้งยัยเวนดี้ไว้ในห้องน้ำหรอ- -" แองเจิ้ลถาม

                "มันอ้วกเสร็จก็หลับเป็นตายเลยฉันเลยทิ้งไว้นั่นแหละ - - "

                "แกเป็นคนที่รักเพื่อนมากยัยเล่ เอ้ยยยย" แองจี้

                "เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนฉันว่าเรื่องของยัยมิวมันน่าสนใจมากกว่า ฉันว่าน้าาาเราลองมาหาอะไรทำ กันเถอะฉันว่าอย่างน้อยนัสก็คงต้องมีหึงบ้างและนะ..หึหึ"

                "แกคิดจะทำอะไรเล่- -" 

ฉันถามออกไป ก็มันจริงนี่พูดอะไรไม่รู้

                "เอาน่าาาาาาา ฉันว่ายังไงนะแฟนเก่าก็ต้องมีรักอยู่บ้างแหละน่าาาเรามาวัดใจนายนัสกัน ถ้าเราสังเกตว่านัสมีอาการหงุดหงิดที่มิวอยู่กับผู้ชายคนอื่นแสดงว่าเขาก็ต้องหึง "

                "แกจะให้ฉันทำอะไรเล่ " 

ฉันถามเล่ออกไป ด้วยความอยากรู้สุดๆอ่ะ ฉันว่ามันต้องให้ทำอะไรพิเรนแน่ๆ อ่ะ

                "ก็ไม่มีไรมากกก แกแค่ลองทำท่ากระหนุงกระหนิงกับผู้ชายคนอื่นให้นัสเห็นดิ ฉันอยากรู้นักว่าเขาจะยังรักแกอยู่มั้ยเท่านั้น"

                "ไม่มีทางหรอกป่านนี้เกลียดฉันเข้าไส้หมดแล้วมั้งเนี่ย "

                "ก็ไม่แน่หรอกน่าาาา"

ไซนัส

               "ยัยนั่นไปกับผู้ชายคนอื่น มันก็เรื่องของยัยนั่นสิ ฉันก็แค่ทำท่าอ่อนโยนด้วยยัยนั่นก็ใจอ่อนแล้ว เหมืนนตอนไปวันเกิดไง ฉันทำนิดทำหน่อยก็ใจอ่อนสะแล้ว "

               "อ้อเหรอออ ไอ้นัสฉันว่ามิวอาจจะยังรักแกอยู่นะ"

               "เออ! รักสิดีฉันจะทำลายความรู้สึกเองจะได้รู้ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหนเวลาโดนทิ้ง"

               "เฮ้ย นัสแกโรคจิตป่าววะ ฉันพูดจริงๆนะเว้ยมิวอาจจะยังรักแกอยู่ก็ได้แกไม่คิดจะกลับไปรีเทินหน่อยเหรอ?? เพราะฉันก็มั่นใจว่าแกก็คงยังรู้สึกดีกับมิวอยู่

               "ไม่มีทาง! ฉันไม่มีวันรู้สึกดีด้วยหรอก แกจะไปรู้อะไรตอนนี้ฉันอาจจะไม่ชอบมิวมากๆก็ได้"

               "แต่แกก็ไม่เคยบอกเลยนะว่าแกเกลียดมิว ไซนัส แกกล้าพูดมั้ยว่าแกเกลียดมิว"

               "ก็บอกแล้วว่าไม่ชอบไง แกจะถามไรนักหนาวะมาร์ก!"

               "แกตอบไม่ตรงคำถามนี่หว่าาาา"

               "แกจะไปไหนก็ไปไป "

               "ปากไม่ตรงกับใจก็งี้แหละน้าาา พวกปากแข็ง ฮ่าาๆๆๆๆ"

               "ไอ่มาร์ก!!!! "

ก็..ก็ผมไม่ชอบก็คือไม่ชอบไง! ยัยนั่นสมควรที่จะโดนแบบนี้แล้ว!! ไม่มีวัน! ผมไม่มีวันกลับไปรู้สึกดีกับยัยนั่นแน่ๆ!!

โอ้วววไม่อัพนานเลยยยยยย  ติดตามตอนต่อไปน้าา ^^