รักของเราต้องรีเทิร์น

9.0

เขียนโดย NimNim

วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.48 น.

  9 ตอน
  12 วิจารณ์
  11.99K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 00.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) วันหยุด!?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

3

วันหยุด!?

 

วันนี้ว่างทั้งวันเลยแฮะ~ วันนี้ฉันไม่มีเรียน >< วันนี้ลั้ลลาได้ ฮูเร่!!
โทรไปหาเพื่อนเลิฟดีกว่าาา คิกๆ >< ได้เวลาปลดปล่อยของลูกผู้หญิง! -.,-
     

     "ฮัลโล้วว ยัยจี้ ว่างมั้ยยย~"
     'วันนี้มีนัดกับแฟนอ่าา..ไม่ว่างงT^T เธอมีเรื่องอะไรด่วนรึป่าวO_o? '
     "เอ่อ.. ไม่หรอกเดตให้สนุกนะยะ - -*"


มีแฟนนี่มันน่าอิจฉาจังโว้ยยยยย อย่าให้มีนะ จะเอามาอวดให้ดูเลย! >^<!!
อืม..ยัยเวนดี้ชาตินี้คงยังไม่ตื่น-0- ตื่นอีกทีชาติหน้าตอนบ่ายๆ.. เหลือยัยแฝดนรก -0- !
พอคิดออกฉันก็เริ่มติดต่อโทรหาทันที-..- !

      "ฮัลโหลลล เจิ้ล~ "
      'ว่าไงยะ เสียงอ้อนมาเลยนะ คิดว่าแบ๊วนักเหรอไง- -'


กรี๊ดด บอกแล้วยัยเจิ้ลมันปากร้าย ... -0- แต่ชั่งเห้อะ! ใสๆค่ะใสๆ>__< (ถุย-.-)

      "วันนี้ว่างม้ายย~ เตงง~ "
      'วันนี้มีเรียนจ้ะ ~ ซอรี่นะเตงง'
     "โอเค บายแกบาย .___. "


เช้ออออ ! T^T ฉันอยู่บ้านมันเบื่อนะโว้ยย ! เข้าใจอารมณ์คนโสดบ้างดิวะ! -0-!
คนสุดท้ายละ.. -^- !

 

     "ไลเล่.. ว่างมั้ย.."
     'ไม่อ่า ทำงานอยู่'
     "งืมมม .__. "
     'ทำไมจะไป ข้างนอกเหรอ?'
     "งืมมม .__. "
     'โอเค อีก30 นาทีเจอกันห้างA ตรงน่าประตูทางเข้านะ เค้?^^'
     "โอเค >0<! "


ทำไมฉันรู้สึกรักยัยเล่ขึ้นมาวะเนี่ยยย>__< ไปอาบน้ำแต่งตัวปลดปล่อยดีกว่าา~

 


---------------ห้างA(-.,-โอเคชื่อน่ารักมาก)---------------

 


โอ้ยยรอมา20นาทีแล้วเนี่ย! อุส่าแต่งตัวสวย! แล้วดูซิเนี่ยมันหายไปไหนหลอกฉันเรอะ!
จำไว้เลยวันหลังถ้านัดฉันออกมาเที่ยวจะเหลดไปสักชั่วโมง2ชั่วโมงเลยเชอะ! -*-
เดินเล่นคนเดียวก็ได้วะ!


      "เดี๋ยว!"
อะไรอีกวะคนยิ่งโมโหอยู่- -! เรียกหาอาอี้(ภาษาจีนแปลว่าน้า)เเกหรอ-0-!

     

     "มีอะไร!...นะ..นาย.."


โชคไม่เข้าข้างดันเจอผู้ชายที่ฉันคิดว่าเฮ็งซวยที่สุดในโลก- - ในกาแล็กซี่และจักรวาล! มาขวางหูขวางตา และอาจทำให้ใจเต้นผิดปกติ-.,-ได้ .. เฮ้ยไม่ใช่ๆ!

      "รอใครอยู่เหรอน่าบึ้งเชียว^^ ว่างๆไปเดินเล่นด้วยกันป่ะ? ^^"
      "ต่อให้เอาเงินสิบล้านมากองตรงน่าฉันก็ไม่ไป-*-"
เอ่อพูดไปงั้นแหละ-.,-


     "แล้วสรุปรอใคร?...รอไลเล่น่ะเหรอ^^"
     "เรื่องของฉัน-*- "

 

ขืนไปกับนายฉันใจแตกตายพอดี-.,- แค่เห็นน่านายนี่ก็ทำตัวไม่ถูกละ ถ้าขอพรจากเทพเจ้าได้ ฉันจะขอให้ฉันเลิกชอบผู้ชายคนนี้.. แฟนเก่าที่เคยนอกใจ.. บ้า! บ้าที่สุด!
โว้ยยยยแล้วนี่ฉันมานั่งคิดมากทำไมวะเนี่ยย..

      "นี่..ใจลอยไปถึงไหน- - เหม่อถึงฉันอยู่หรือไง?"
      "บ้า! ฉันไม่เคยคิดถึงนายด้วยซ้ำ! ไม่อยากคิดถึงด้วย! ไม่ได้หวั่นไหวเลย! "
ไม่เค้ยยยย>< ไม่เคยยยย~ อี๋แหวะ-0-
สตอมากไปละฉัน


       "โอ้โห ร้อนตัวไปถึงไหนเนี่ยฉันแหย่เล่นเฉยๆ - -"
       "แค่แหย่เหรอ-//-.."
       "ทำไม? กลัวหวั่นไหวล่ะซี่~~ ฮ่าๆๆ"
       "อะไรๆอย่ามามั่วนะT//T "

       "ถ้าเธอไม่ได้หวั่นไหวกับฉันแล้วทำไมเวลาพูดกับฉันถึงน่าแดงล่ะตอบดิ~ ^^"
       "อะ..อากาศมันร้อนT///T!!"
       "ก็เป็นไปได้..งั้นเพื่อให้เธอหายหน้าแดงเราไปเดินเล่นในห้างดีกว่าาาาา~"

มันเกี่ยวอะไรกันว้าาาาาา -0- อ่าวเห้ย!ลากช้าๆดิ. -...-!!

 

 

----------30นาทีผ่านไป----------

 

 

      "อืม..." ไซนัส
ตอนนี้ไซนัสลากฉันไปทั่วห้าง-___-* เดี๋ยวก็ดูนู่นจับนี่ บลาๆๆๆ-0- ไม่เห็นพาไปร้านที่ผู้หญิงเขาไปกันเล้ยยยยยย~ และปัจจุบันเราก็มาอยู่ที่แผนกกล้อง- -; โดยที่ไซนัสเองก็ยังจับมือฉันอยู่ก็ลากฉันอยู่นั่นแหละ-0-

      "เธอว่าตัวนี้สวยป่ะ?"
      "ก็โอเคนะ - - "
ตอบส่งๆไปงั้นแหละ~

     "หิวยัง?"
     "นายควรจะถามฉันตั้งนานละ TToTT"
     "ฮ่ะๆ โอเคๆ"

 

พูดจบไซนัสก็ลากฉันไปร้านอาหาร- -; อะไรไม่รู้อ่านไม่ออกภาษาอาบูดีบา-.- ถุย
ภาษาอิตาลี ล่ะ..มั้ง เออชั่งมันตอนนี้หิวมาก-..- พนักงานทางร้านเดินมาต้อนรับเราอย่างสุภาพ โอโหยัยพนักงานนี่มองอีตาไซนัสแทบจะกินเข้าไปทั้งตัวละนะ-0-

      "เธอจะเอาอะไรก็สั่งไปเลยนะ"
      "นี่..ฉันว่าออกเหอะ แพงก็แพง-.-"
      "เดี๋ยวเลี้ยง.."
      "โอเค..งั้นเอา..฿:!?¥|>]%|_ ค่ะ"
      "ยัยงก - - "
      "นายอยากเลี้ยงเองช่วยไม่ได้ :P "
      "ของผมเอา &)@$]+^~ คับ"


และแล้วอาหาร อาบูดีบา-.-(?) เอิ่มไม่สิ อาหารที่น่ากิ๊นน่ากินก็มาประเคนถึงที่โดย!! พนักงานสาวที่มองไซนัสแทบจะกินทั้งตัวได้- - มีการส่งสายตาวิ๊งๆมาด้วยนะเออ ฉันนั่งหัวโด่ทั้งคนเกรงใจกันมั่งเส้ -0- ฉันกินไปมองพนักงานสาวคนนั้นไป -__-++ เหอะๆๆ

     

       "นี่กินเลอะละนะ-.-"
อ่าวเหรอ- - เช็ดแปป~ อ้อ- - ยังดีนะที่บอกและจะดีมากถ้าเช็ดปากให้กันเหมือเมื่อก่อน>< เอ้ย!ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ยหายไปนะๆ \(>< ) ( ><)/

 

     "แล้วเมื่อไหร่เราจะกลับอ่ะ? "


หาเรื่องคุยเผื่อไว้เงียบไปอึดอัด -..-

      "กินข้างเสร็จก็กลับเลยมั้ง- - เธอรังเกียจฉันขนาดนั้นรึไง"
      "ใช่รังเกียจมากกกกก "
มั้งนะ..

       "....."
เงียบ..เงียบอีกล้าาาา-0-
ขณะนี้เรารับประทานอาหาร- -; เรียบร้อย..ฉันกะว่าจะมาเดินดูเสื้อผ้าเครื่องสำอาง..หน่อยสุดท้ายก็ไม่ได้ไปดูที่สำคัญเขาติดป้ายลด50เปอร์เซ็นด้วยนะ.. ฮือออลาก่อนนนนนนนนนนนน ToT โอ้!..เมื่อสักครู่นี้ฉันเดินผ่านร้านเสื้อผ้าฟรุ้งฟริ้งด้วยล่ะสวยจัง..อยากได้ .___.

     

     "นี่ จ้องอะไรของเธอ- - อยากได้รึไง"
     "ป่าวๆ .___. รีบกลับกันเถอะ"
     "เออฉันนึกได้ว่าลืมของเดี๋ยวเธอไปรอที่รถละกัน"
     "รอที่รถ? "
     "เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง :) หวังว่ายังจำรถของเราได้นะ ^^ ใช่มะ~~? "
     "...ก็..พอจำได้..อยู่-/- "

ฉันนึกว่าเขาจะซื้อรถคันใหม่สะแล้ว-0-อ้อที่เขาบอกว่ารถของเราน่ะ..มันเป็นเรื่องจริงเพราะแต่ก่อนที่เราเคยคบกันรถคันนั้นมันมีไว้สำหรับเราสองคน...แต่เดี๋ยวนี้ก็..คงไม่ใช่รถสำหรับฉันและเขาแล้วแหละเฮ้อคิดมากนี่ก็เจ็บดีเนอะ.. -__- อ้ะ!เจอละรถของเราฉันยังจำทะเบียนได้- -; และจำป้ายทะเบียนได้.. เอิ่ม- - บางทีไซนัสก็น่ารักดีนะให้ฉันมารอที่รถแต่ไม่ให้ฉันไปนั่งรอในรถ-0-ยิ่งร้อนๆอยู่ด้วยให้ยืนในโรงรถแทนที่จะให้กุญแจด้วย~ โอ้ยยย

 

      "รอนานมั้ย..?"
นาน! นานมาก! -.- ได้ข่าวว่าพึ่งหารถเจอ

     "นายไปลืมอะไรเนี่ย- -"
     "อ่ะ.."
ไซนัสยื่นถุงบางอย่างมาให้ฉัน ให้?ให้ทำไม- -;?

     "อะไร? นายเอามาให้ฉันทำไม- -"
    "ดูข้างในสิ"


พอไซนัสพูดจบฉันก็ล้วง-..- ย้ำว่าล้วง ของออกมา.. ...... นี่มัน...ชุดที่ฉันจ้องในร้านนั้นนี่นา.. นี่เขากลับไปซื้อให้ฉันเหรอ...

      "นาย...ซื้อให้ฉันหรอ.."
      "อืม"


โอ้ยยยยยตาบ้าเอ้ยย ~~ :) ไม่รู้สิแต่มันก็ทำให้ฉันยิ้มได้นะเนี่ย.. ทำไมกันนะ

 

      "กลับกันเถอะ"
      "อื้ม^^ ขอบคุณนะ^^"
ไซนัสไม่ตอบแต่เอามือไปลูบคอแทน-/-โอ้ยน่ารักจัง >///< อ้อมันเป็นชุดเดรส สีชมพูอ่อนน่ารักดีจัง>__< แขนเสื้อกับชายกระโปรงเป็นลูกไม้~ ถึงมันจะดูธรรมดา- -;แต่ฉันก็มองว่ามันน่ารักอยู่ดี>__<

 

      "ว่าแต่ไซนัส..นายรู้ได้ไงว่าฉันอยู้ห้างยืนรอไลเล่..?"
      "อ๋อ ไลเล่โทรมาบอกน่ะว่าเธอยืนรอคนเดียวไลเล่ก็เลยขอให้ฉันไปแทน"
      "....=[ ]=..."

ไอ้......ไอ้เล่!! =___=! กลับไปมีเคลีย!!!

 

      "เออนี่.. พรุ่งนี้เธอว่างมั้ย?"
      "ก็ว่างนะ ว่างแค่วันนี้กับพรุ่งนี้อ่ะนอกนั้นก็มีเรียน"
      "งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่สวนสาธารณะได้มั้ย?"
      "....อืมก็ได้อยู่หรอก"
      "เดี๋ยวฉันไปนัดในโทรสับนะ.."
      "อ่อ..เคๆ"

 

ถึงบ้านแล้วนี่นา.. ว่าแต่จะผิดมั้ยนะที่ฉันตอบตกลงเขา ไม่หรอกมั้ง- -;

       "เจอกันพรุ่งนี้นะ^^"
      "ขอบใจมากนะไซนัส.."
      "ครับ ฝันดีครับ"

..ไม่มีคนบอกฝันดีนานแล้วนะ..คิดถึงจังแถมคนที่บอกฝันดีดันกลายมาเป็นแฟนเก่าสะงั้น ทำใจมาตั้งนาน..สุดท้ายก็ทำไม่ได้สินะ... เฮ้อออ-0- ไซนัสขับรถออกไปแล้ว แล้วเขาจะให้ฉันไปทำอะไรที่สวนสาธารณะเนี่ย? - - เออ!ลืมเลย! งานนี้ต้องเคลีย! ไอ้เล่!-งาน-นี้-แก!-ตาย!!!

 

 

ติดตามตอนต่อไปนะคะ ^^

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา