My love ก็นายไม่ใช่เหรอที่ขโมยหัวใจฉันไป!

7.0

เขียนโดย Waffle_Love

วันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.00 น.

  12 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.71K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2560 12.26 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) เขาไม่รักยังจะรักอยู่อีกหรอ!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

::มิโกะ::

"ยูตะคุยอะไรกับเซมีหรอ?"ฉันพูดขึ้นมาหลังจากแยกออกมาจากยูตะแล้ว ซึ่งตอนนี้เหลือแค่เซมีแล้วก็ฉัน

"ก็...เรื่องทั่วไปนะ ไม่มีอะไรหรอกมิโกะ^^;;"หน้าด่าน! ฉันคิดอยู่ในใจ คิดว่าฉันไม่เห็นหรอ

"หรอจ้ะ"

"อือ"

หมับ!

ฉันควับข้อมือของเซมี แล้วพลักให้เธอไปชนกับผนังห้อง พร้อมกรีดยิ้มร้ายลึก ซึ่งมีเพียงแค่บ้างคนเท่านั้นที่จะได้เห็นมัน!

"มะ..มิโกะ ฉันเจ็บ"

"เจ็บหรอ! แล้วเธอไม่คิดว่าฉันเจ็บบ้างหรอ! ที่ต้องเห็นแฟนตัวเองจูบกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน!!"ฉันตะคอกใส่หน้าเซมี

"ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ มิโกะ"

"ไม่ได้ตั้งใจหรอ! จูบกันขนาดนั้นคือไม่ได้ตั้งใจหรอหะ!"ฉันพูดพรางบีบข้อมือเธอแน่นไปด้วย

"โอ้ยย! ฉันเจ็บ ปล่อยฉันก่อนเถอะ"

"ไม่! เธออย่าได้คิดไปอ่อยผู้ชายของฉันอีกนะ!!"

"ฉันเปล่าอ่อยนะ มิโกะ!"

เพียะ!

ฉันฝ่าดมือลงไปบนหน้าของเธอ จนเป็นรอยมือแดง และเธอก็ดูช็อกไปเลย

"ฉันไม่เชื่อ เพราะเขาไม่เคยสนใจใครเลย!"

::end::

 

::เซมี::

"แต่เธอต้องเชื่อนะมิโกะ! ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"ฉันตอบไป ฉันเพิ่งรู้ว่าความจริงแล้วนิสัยของเธอมันตัดกับใบหน้าสวยๆราวกับนางฟ้าของเธอจริงๆ เพราะนิสัยของเธอมันคือ แม่มด!

"เหอะ! ไม่ต้องมาแก้ตัวหรอก เพราะยังไงฉันก็ไม่เชื่ออยู่ดี!"เมื่อเธอพูดจบ ฝ่ามือของเธอก็เตรียมที่จะฝ่าดลงบนใบหน้าของฉันอีกครั้ง ซึ่งฉันทำได้แต่เพียงยอมเธอ

หมับ!

แต่ก่อนที่มือของเธอจะได้ฝ่าดลงบนหน้าของฉัน ก็มีคนมาคว้ามันไว้ซะก่อน....

"ยูตะ!"มิโกะพูดชื่อของเขาขึ้นมาด้วยความตกใจ พร้อมกับปล่อยมือที่จับฉันอยู่ออกแล้วรีบเดินออกไปจากตัวฉัน อ่าาา...เจ็บจัง เธอบีบแขนฉันจนเป็นรอยแดง เหมือนกับรอยบนใบหน้าฉัน

"หยุดบ้าได้แล้วน่า มิโกะ!"

"ยะ...ยูตะ ฉัน...ไม่ได้ตั่งใจนะ"เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัว

"ไม่ต้องแก้ตัวหรอก ฉันได้ยินทุกอย่างแล้ว!!"

"ยูตะ...ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ ฉะ...ฉัน..."ดวงตาของเธอเริ่มมีน้ำใสๆคลอขึ้นมา

"พอเถอะ มิโกะ ฉันคิดว่าเธอเข้าใจว่าทำไมฉันถึงคบกับเธอนะ"

"ฉะ..ฉันรักยู..ตะ ฮึก..จริงๆนะ รักมากด้วย"

"แต่ฉันไม่ได้รักเธอนะมิโกะ เธอลืมไปแล้วหรอ ฉันคบกับเธอก้เพราะสงสาร?"

"ฉันน...ฮึก"

"เราขาดกันเถอะมิโกะ ก่อนที่มันจะแย่ไปกว่านี้"เขาพูดพร้อมกับเดินมาคว้าข้อมือฉัน

"ยูตะไม่เอานะ.. ฉันขอโทษจริงๆ"

"ไป เซมีเดียวฉันไปส่ง"

"ยูตะ!!"

ฉันได้ยินเพียงสียงของมิโกะ ที่เรียกชื่อของยูตะอย่างบ้าครั่ง ฉันขอโทษเธอจริงๆนะมิโกะ แต่ฉันก็ชอบยูตะเหมือนกัน!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา