Kiss me Kill me [YURI]

 

....................................................................................................................

 

“มิ้นท์รู้รึเปล่า?  มิ้นท์โดนเอาไปลือมั่วไปหมดเลย”  

 แมวน้ำเปิดประเด็นขึ้นมาระหว่างรอขึ้นซ้อมกิจกรรมเชียร์ตอนเย็น

 

 

“รู้ก็มีอยู่เรื่องเดียว   ในข่าวมั่วก็มีความจริงด้วยน่ะนะ  เรื่องที่เป็นเลสเบี้ยนน่ะ” 

เจ้าของข่าวลือบอกออกมาเองยักไหล่ไม่สะทกสะท้านอะไร

 

               

“คนเราอ่ะมีปากก็พูดกัน  จะเป็นอะไรก็ไม่เห็นเกี่ยวเดี๋ยวนี้สังคมเค้าเปิดกว้างหมดแล้ว เนอะโซดาเนอะ”

  เธอยังเป็นสาวร่างอวบที่ร่าเริงมองโลกในแง่ดีไปซะหมด  แถมยังหันไปขอแรงสนับสนุนจากคนมาดนิ่งที่ปั่นรายงานไม่วางมือ  

 

“อืม ”

มีเพียงเสียงขานรับในลำคอตามสไตล์คนพูดน้อย  

 

 

“แต่เรื่องที่มิ้นท์จีบฟา  เราว่ามันมั่วเกิ้นแค่ไปเดินเที่ยวกันแค่นี้เอง”

 พูดแล้วก็ทำหน้างงไม่เข้าใจว่าข่าวลือแปลกๆพวกนี้กระจ่ายไปได้ยังไง

 

“เพราะซื้อของให้ละมั้ง   แย่นะอุส่ามีเจตนาดีซื้อให้เพราะเห็นเป็นเพื่อนกันโดนเอาไปแปลซะเสียหมดเลย”

สาวผมสีเพลิงแค่นยิ้ม

 

“ห๊ะ?  เรื่องแค่นั้นเอาไปคิดกันได้ขนาดนั้นเลยเหรอ งั้นมิ้นท์ก็จีบโซดาด้วยสิก็ซื้อให้เหมือนกันนี่นา” 

 แมวน้ำหัวเราะชอบใจมองคนข้างๆที่ส่ายหน้าไปมา

 

“ก็ต้องทำใจนะว่าสมองคนไม่เท่ากันถึงคิดได้แค่นั้น”

คราวนี้โซดาหัวเราะหึหึในลำคอบ้างทำเอาคนข้างๆเลิกคิ้วที่นานๆจะได้เห็นคนหน้าตายหัวเราะกับเค้าบ้าง

 

ผ่านมาเกือบสองอาทิตย์แล้วมีเพียงแต่ข่าวลือที่แพร่กระจายไปปากต่อปาก  ที่สำคัญตัวต้นเหตุก็ไม่ยอมเข้ามาใกล้กันอีกเลย

นี่คงเป็นการประกาศสงครามเย็นอย่างสมบรูณ์แบบจากผู้หญิงที่ชื่อกุลธิดาสินะ....   

 สาวสวยเสสายตาไปรอบเพื่อผ่อนคลายจากเอกสารในมือ   พอหันมองไปร้านสะดวกซื้อก็สะดุดตาเข้ากับสาวหน้าหวานที่ยืนอยู่คนเดียวผ่านผนังกระจก    ริมฝีปากบางกระตุกยิ้ม

 

“เดี๋ยวจะไปซื้อของหน่อยมีใครจะฝากซื้ออะไรไหม?” 

ใบหน้าสวยหันมาถาม

 

“ไม่จ๊ะ”

  แมวน้ำตอบยิ้มๆส่วนคนข้างๆได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ

 

                ....................................................................................................................

 

                กุลธิดายืนเท้าเอวมองแพ็คทิชชู่ที่อยู่ชั้นบนสุด   มันเป็นสินค้าที่อยู่ในช่วงโปรโมชั่นลดราคาซะด้วยแต่ดันอยู่สูงเกินจะหยิบได้นี่สิ

 

                “อันนี้เหรอ?”

                ฟาสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงถามดังขึ้นจากด้านหลัง   แต่ยังไม่ทันหันมามองก็ได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงพร้อมกับเรียวแขนที่เอื้อมไปหยิบสินค้ามาอย่างง่ายดาย   ทำให้เธออยู่ในอ้อมกอดของอีกคนไปด้วย       

 

 

นัยน์ตากลมโตมองไล่สายตาจากปลายนิ้วที่ยื่นของให้ไปจนสบเข้ากับใบหน้าสวย

 

ยะ..ยัยหัวแดง! 

เป็นใครก็ต้องตกใจทั้งนั้นที่เจอโจทย์(?)โดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้    แต่ยัยนี่มาหยิบของที่อยู่สูงให้ซะด้วย  ถือว่าอีกฝ่ายให้ความช่วยเหลือเธอในยามลำบากขอบคุณไปหน่อยก็แล้วกัน

“ขอบคุณน๊า”

                ใบหน้าหวานเลยเผยยิ้มละไมตอบ

 

                ยิ้มดีๆก็เป็นนี่!?

                นัยน์ตาสีเทาจับจ้องรอยยิ้มที่มาจากใจไร้การเสแสร้งที่เพิ่งเคยได้เห็นจากคนตรงหน้าเป็นครั้งแรก! 

 

                ดวงตาสีน้ำตาลจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่ราวกับมีมนต์สะกด   สองสายตาสบประสานกันและกันสรรพเสียงรอบข้างรวมทั้งผู้คนที่เคลื่อนไหวไปมาทุกอย่างค่อยเบาลงจนแทบสงบนิ่ง   ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อเมื่อถูกดวงตาเป็นประกายจดจ้อง

 

                ประตูเลื่อนอัตโนมัติเปิดพร้อมนักศึกษากลุ่มใหญ่ที่ส่งเสียงเจี้ยวจ๊าวเข้ามาด้านในช่วยฉุดให้คนตัวเล็กหลุดจากพะวัง รีบขยับตัวออกห่าง         ภาพของหัวแดงแรงไม่แคร์กำลังยืนอยู่กับหลานอธิการทำให้ขาเม้าที่กำลังอ้าปากพูดต้องพร้อมใจกันเงียบปากลงแล้วพากันเดินไปดูสินค้าทางด้านอื่น    

 

                สร้างภาพเข้าไป

                สาวสวยปรายตามองอีกคนที่ทำตัวไม่ถูกเริ่มมองซ้ายมองขวาหาทางอยู่ห่างบุคคลในข่าวลืออย่างเธอ

               

“วันหลังถ้าไม่มีปัญญาหยิบเอง   ก็ไปอ้อนให้พนักงานผู้ชายมาหยิบให้ซะนะ”

ริมฝีปากสีสดบอกเสียงเบาให้พอได้ยินกันเพียงสองคน    ก่อนจะหมุนปลายเท้าเดินออกไปด้านนอกทิ้งให้คนถูกโจมตีได้แต่ยืนหน้ามุ้ยอยู่คนเดียว  

 

หน็อย!....คิดจะเล่นสงครามป่วนประสาทเหรอ.....ได้!

ริมฝีปากอิ่มเม้เข้าหากันอย่างขัดใจ

 

....................................................................................................................

 

 

                “ดีจ๊ะมิ้นท์”  เสียงใสที่เอ่ยเรียกทำให้ปลายนิ้วเรียวที่สไลด์หน้าจอมือถือหยุดชะงักแต่ก็แค่ขานรับราวไม่ได้สนใจว่าใครมาทักด้วยซ้ำ     พอเห็นปฏิกิริยาอันเฉยชาคนมนุษย์สัมพันธ์ดีเด่นจึงหันมาทักทายสองสาวที่นั่งร่วมโต๊ะแทน

“อ่าวแมวน้ำ  โซดานั่งทำรายงานกันอยู่เหรอ”

 

“อื้อ  เช็คบ่ายอาจารย์เพิ่งสั่งน่ะ”

แมวน้ำยิ้มรับ    แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าคนที่ตกเป็นข่าวลือจนดังไปทั่วม.จะเอาตัวมาข้องแวะกับพวกเธอทำไมทำไมกัน?     

 

แขกไม่ได้รับเชิญก็เลยถือวิสาสะนั่งลงข้างๆสาวผมแดงทำให้ทั้งโต๊ะจึงเงียบกริบจนคนมาใหม่รู้สึกอึดอัดใจขึ้นมา

               

“ของฟาใกล้จะเสร็จแล้ว  พอดีเช็คเช้าอาจารย์สั่งไว้ตั้งแต่คาบก่อนแล้วน่ะ ”

 สาวเจ้ารู้ตัวดีเลยพยายามชวนคุยแต่ไม่มีสัญญาณตอบรับจากคนรอบข้างเลย   ที่นั่งตรงข้ามกันก็ปั่นรายงานจนมือเป็นระวิง   ส่วนข้างๆยิ่งแล้วใหญ่สนใจแต่มือถืออย่างเดียว

 

                “ขอ...”

สุดท้ายริมฝีปากบางก็พูดขึ้นทำลายความเงียบ

 

                “หือ?  มิ้นท์ว่าอะไรนะ?”  

 

                “จะนั่งข้างๆชั้นขอรึยัง”

                สาวสวยปรายตามองให้คนข้างๆได้ดีดตัวลุกพรวดขึ้นด้วยความตกใจ

 

                “มะ..มีคนนั่งแล้วเหรอ”

 บอกเสียงระร่ำระลักพลางมองหาเจ้าของที่นั่งตัวจริงยกใหญ่ 

 

                “เอ๋? ไม่มีหรอกนั่งได้จ๊ะ  ฟา”

แมวน้ำบอกยิ้มๆพยายามกลั้นขำ

 

                ยะ..ยัยนี่ จงใจแกล้งกันชัดๆเลยนี่นา!

                “งั้นฟานั่งนะ”

 

                ใบหน้าหวานหันไปยิ้มน้อยให้แต่ในใจทั้งโกรธทั้งอายที่โดนแกล้งให้เป็นตัวตลก     เลยนั่งซะชิดจนไหล่เบียดไหล่บางของคนข้างๆ   ดวงตากลมโตแอบลอบมองนิ้วเรียวที่เลื่อนหน้าจอมือถือไปมาด้วยสีหน้าเครียด    พอจะแอบมองดูก็ถูกมือนั้นปิดหน้าจอราวกับรู้ทัน     ใบหน้าสวยหันมาส่งสายไม่พอใจจนเธอต้องรีบเสสายตาหนี

 

กล่องใส่อุปกรณ์หล่นลงจากโต๊ะร่วงลงกระทบพื้นจนของในกระจัดกระจายเต็มไปหมด  ตามมาด้วยแมวน้ำที่ร้องเสียงหลงกระตุกแขนเสื้อเชิ้ตขาวให้โซดารีบช่วยกันก้มลงเก็บ   

ปลายนิ้วเรียวรั้งใบหน้าหวานที่หันหนีให้หันมาเผชิญหน้ากัน   ตากลมโตสบเข้ากับนัยน์ตาสีเทา

 

สีเทาที่ดูลึกลับแต่แฝงไว้ด้วยเสน่ห์ยั่วยวนชวนให้น่าค้นหา  ในดวงตาคู่นั้นสะท้อนภาพเธออยู่  

 

                “ไปดูหนังกันไหม  ฟา”  

               

คำชวนด้วยน้ำเสียงนุ่มลึกทำให้คิ้วได้รูปเลิกสูง   มือเล็กๆยกขึ้นแกะปลายนิ้วที่สัมผัสใบหน้าออกแล้วขยับถอยห่างเล็กน้อย 

ม่อ?  จีบ?  รึแค่อยากลองเชิงกันเล่นๆ?   ตอนนี้ข่าวลือที่แพร่ออกไปได้ผลดีเกินคาดแถมยังกระจายวงกว้างจนคนทั้งคณะรู้เรื่องหมดแล้ว  เรียกว่าเดินไปทางไหนก็เป็นหัวข้อให้ถูกพูดถึงเลยล่ะ   เพราะงั้นถ้ามีคนเห็นว่าเธอไปไหนกันสองต่อสองกับยัยหัวแดงล่ะก็  ต้องโดนมองว่าตกลงปลงใจยอมให้จีบแน่    เสียภาพพจน์หมด  ไม่ดี....

 

 

“อื้อ...”  

                ริมฝีปากบางตอบรับด้วยรอยยิ้มสดใสแล้วหันมามองสองสาวที่เพิ่งช่วยกันเก็บของเสร็จ

                “แมวน้ำกับโซดาก็ไปดูด้วยกันสิ”

                งานนี้ต้องมีตัวชนไว้กันคำครหาบ้างนิดหน่อย

               

 

“เอ๋? ช่วงนี้มีหนังผีเข้าใหม่นี่นา  ไปๆไปนะโซดา”

                เป็นไปดังที่คิดเมื่อสาวอวบตอบตกลงอย่างง่ายดาย

 

               

                “ไปกันเองเหอะ!”

                คนที่นั่งนิ่งมาตลอดโพลงขึ้นมาแล้วมองเขม็ง

 

                “ได้ไงยะ  ไปด้วยกันเลยยยย....ไม่งั้นไม่ให้ยืมโน๊ตวิชาเลขแน่”

                แมวน้ำหันไปลากเสียงยานคางใส่แถมยังงัดไม้ตายมาขู่เข็ญอีก

 

                โซดายกมือขึ้นดันกรอบแว่นให้กระชับใบหน้าพลางครางขัดใจในลำคอ

“เออๆ  ไปก็ได้”

 

“เห๊? พวกแมวน้ำจะดูหนังผีกันจริงๆเหรอ   แล้วมิ้นท์ล่ะ?”

ที่จริงเจ้าตัวก็ไม่ได้หลงใหลได้ปลื้มกับหนังประเภทนี้เท่าไร  ติดจะเบื่อก่อนมันฉายจบซะด้วยซ้ำเลยต้องหันมาถามความคิดของสาวสวย   เห็นรสนิยมดีแบบนั้นน่าจะเลือกหนังดีๆได้ซักเรื่อง

               

 

                “อะไรก็ได้  ชั้นดูได้หมด”

               

เออ....ผิดเองที่ไปคาดหวังกับยัยนี่!  โครตช่วยได้มากเลย!

ฟายิ้มกลบเกลื่อนความรู้สึกหน่ายใจ

               

“สรุปจะดูหนังผีกันจริงๆใช่ไหม   งั้นเดี๋ยวฟาโทรไปจองตั๋วให้คงไม่เอารอบดึกหรอกเดี๋ยวพวกแมวน้ำกลับดึก”

                เลยต้องเล่นตามน้ำแสดงความมีน้ำใจกระตือรือร้นอาสาจัดการเรื่องตั๋วหนังให้เสร็จสรรพ

 

               

 

               

                ..................................................................................................................................................................................