The Angel's Love season

  ณ โรงเรียนมัธยมต้นเทโคคุ

"อรุณสวัสดิ์จ้ะ ไฮเนะจัง อาการเป็นยังไงบ้าง?"มิโฮะเข้ามาคุยกับไฮเนะ เธอยังเป็นห่วงไฮเนะจับใจว่าจะรู้สึกไม่ดีรึเปล่า เพราะตั้งแต่รู้เรื่องทั้งหมดในอดีตของไฮเนะ เธอก็ดูเศร้าสร้อยมาตลอด มิโฮะจึงอยากหาวิธีช่วยทำให้ไฮเนะร่าเริงขึ้น แม้สักนิดก็ยังดี...

"อ..อื้อ ขอบคุณนะที่เป็นห่วงน่ะ แต่ฉันไม่เป็นไรแล้วล่ะ สบายใจได้" ไฮเนะยิ้มให้มิโฮะ  และอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้อง

"เอาล่ะ จะเริ่มเรียนกันแล้วนะ ทุกคนนั่งที่ให้เรียบร้อย ...วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้ทุกคนรู้จักนะ ตามจิงเขาย้ายมาอยู่ที่นี่นานแล้ว แต่เพราะสภาพร่างกายยังไม่ค่อยดีเลยต้องให้ลาพักจนกว่าจะหายดี ..โทงูคุงเข้ามาได้แล้ว" หลังจากที่อาจารย์เรียกน.ร.ใหม่มา ก็มีผู้ชายคนนึงเปิดประตูเดินเข้ามา ..เขากำลังจ้องมองมาที่ไฮเนะอย่างไม่ละสายตา ไฮเนะก็ไม่กล้าสบตากับผู้ชายคนนั้น

"งั้นโทงูคุง แนะนำตัวกับทุกคนหน่อยสิ"อาจารย์ให้เขามายืนใกล้ๆ

"ครับ...ผมชื่อโทงู ชิซึมาสะครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ ต่อจากนี้ก็ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ"เขาแนะนำตัวเสร็จทุกคนก็ปรบมือให้อย่างต้อนรับกันใหญ่ ไฮเนะกับมิโฮะไม่ค่อยสนใจสักเท่าไหร่นัก

"เฮ้~!!!!!ยังมาทันอยู่ใช่มั้ย!?"จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้นจากหน้าประตู เขาหน้าตาคล้ายๆกับน.ร.ใหม่คนนั้น แต่น่าจะบอกว่าเหมือนกันมากจนน่าแปลกใจมากกว่า  ทั้งสองคนมองหน้ากัน แล้วน.ร.คนใหม่นั้นก็พูดว่า..."อ้าวพี่ มาสายนะครับเนี่ย"เขาแอบขำในใจ ผู้ชายคนนั้นก็เริ่มหน้าแดง แล้วก็รีบวิ่งออกจากห้องไป

"อืม..เมื่อกี้มันอะไรกันนะ เหมือนจะมีเรื่องน่าสนุกเพิ่มมาอีกแล้วแฮะ"มิโฮะพูดกับไฮเนะ ไฮเนะก็เริ่มรู้สึกงงๆอยู่ในใจ

*ตอนเที่ยง ทั้งไฮเนะ มิโฮะ และอุชิโอะมานัดทานข้าวกันบนดาดฟ้า*

"เฮ้อ..อิ่มจังเลยแฮะ"มิโฮะเก็บข้าวกล่องของตัวเองและพับเก็บใส่กระเป๋าให้เรียบร้อย 

"นี่ๆ ปิดเทอมฤดูร้อนพวกเธอจะไปไหนบ้างหรอหรือมีแผนตอนปิดเทอมน่ะ"มิโฮะถามไฮเนะกับอุชิโอะ

"ฉันน่ะไม่มีหรอก คิดว่าจะหางานพาททามในช่วงที่บ้านไม่ค่อยมีเงินอยู่น่ะนะ ตอนนี้ต้องคิดเรื่องของใช้จ่ายก่อนน่ะสิ"ไฮเนะพูด

"ฉันจะไปบ้านพักตากอากาศที่ที่อยู่ใกล้ทะเลของคุณพ่อน่ะ"พออุชิโอะพูดจบ ทั้ง3คนก็ตกลงกันว่าจะไปเที่ยวบ้านพักของอุชิโอะเพื่อเป็นการผ่อนคลายในช่วงหน้าร้อน

   บ้านโอโทมิยะ

"กลับมาแล้วค่า อ้ะ..นี่มันอะไรน่ะ?กล่องพัสดุหรอ?แต่ว่าใหญ่จังแฮะ"ไฮเนะเดินเข้ามาในบ้านก็พบกล่องสีดำขนาดใหญ่ตั้งอยู่ใกล้ประตูทางเข้าบ้านเลยยกเข้ามาไว้ในบ้านจได้ไม่เกะกะ

"กลับมาแล้วคร้าบ หืม..ไฮเนะกำลังทำอะไรอยู่น่ะ?" คุซาเมะเข้ามาในบ้านพอดี 

"อ้าว คุซาเมะกลับมาแล้วหรอ?นึกว่าจะกลับช้ากว่านี้ซะอีกนะ เดี๋ยวจะรีบทำข้าวเย็นให้แล้วล่ะ รอหน่อยละกันนะ"ไฮเนะขึ้นห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ลงมาทำอาหารในห้องครัว คุซาเมะคอยดูไฮเนะตลอดเวลา ยังคิดเป็นห่วงอยู่ว่าเธอจะรู้สึกช็อกมากอยู่รึเปล่าที่เสียเพื่อนไป..

"เอาเถอะ เดี๋ยวผมทำต่อเอง ไฮเนะน่ะไปจัดการของที่พ่อกับแม่บอกไว้เถอะนะ" คุซาเมะตัดสินใจแล้วว่าจะดูแลไฮเนะให้อาการดีขึ้น

"อื้อ งั้นพี่ไปก่อนนะ คุซาเมะฝากเฝ้าบ้านด้วยล่ะ" ไฮเนะเดินออกไปพร้อมกับหยิบเสื้อกันหนาวออกไปด้วย

"รู้อยู่แล้วล่ะน่ะ ผมไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ รีบไปได้แล้วครับคุณพี่จอมพลัง" คุซาเมะแอบพูดหยอกไฮเนะเล่น

"อ๊ะ!เมื่อกี้นายว่าใครนะคุซาเมะ!?"ไฮเนะเริ่มหน้าแดงนิดๆแล้วว่าคุซาเมะใหญ่เพราะอายกับคำพูดติดปากของคุซาเมะ

----------------------------------------------------------------------------------

หาววว~~ ขออภัยค่ะพอดีง่วงเพราะนอนไม่พอ T-T' มัวแต่คิดอยู่ว่า เอ..จะทำยังไงให้ผู้อ่านรู้สึกสนุกแบบไหนดีน้า จะทำไงให้ทุกคนได้ไม่เครียดเกินไป เดี๋ยวจะดราม่ามากไปอีก ปวดหัวเลย เพราะคิดไม่ออกแล้วว่าจะเขียนบรรยายลงไปยังไงดี นานๆทีจะได้เขียนอะไรลงไปบ้าง ก็..เอาแบบนี้ไปก่อนละกันนะคะ ไว้เจอกันใหม่คราวหน้านะ บายยบี้