มึงครับ...รักกูหน่อย

          หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงที่พัก เป็นบ้านขนาดปานกลางชั้นเดียว 1 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ บ้านหลังนี้เป็นบ้านพักส่วนตัวของนนท์ที่พ่อของเขาซื้อไว้ให้ แต่ก็นานแล้วล่ะที่เขาไม่ได้มาที่นี่และเขาก็ไม่คิดจะมาด้วยซ้ำ แต่ก็น่าแปลกใจนะที่เขาพาซันมาที่นี่ หวังว่าเขาคงไม่มีแผนอะไรหรอกนะ นนท์อุ้มซันเข้าไปในบ้าน แล้วจัดการทายาให้ซันและเช็ดตัวให้ เมื่อเขาจัดการเช็ดตัวทายาให้ซันเสร็จแล้วเขาก็ไปอาบน้ำจัดการกับตัวเองเสร็จแล้วเขาก็ไปทำข้าวต้มกุ้งเตรียมไว้ให้ซันและเขาเอง เห็นนนท์เป็นผู้ชายแต่เขาก็สามารถทำกับข้าวได้นะ และอร่อยกว่าผู้หญิงบางคนด้วยซ้ำ แปลกดีนะ ปกติเขาไม่เคยทำยอมทำกับข้าวให้ใครกินมาก่อนแต่กับซันเขายอมทำให้ทั้งที่ซันไม่ได้ขอ ในความคิดนนท์ตอนนี้เขาคิดว่าซันน่ารักที่สุดก็ตอนนอนหลับนี่แหละ...อันที่จริงเขาไม่ได้อยากแกล้งซันหรอกนะ แต่ในเมื่อซันยืนยันว่าจะเปลี่ยนเขาให้ได้ เขาก็ต้องทำให้ซันเห็นว่าซันไม่สามารถเปลี่ยนเขาได้ เขาอยากให้พ่อของเขายอมรับในสิ่งที่เขาเป็นให้ได้ การที่เขาไม่ค่อยร่าเริง ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร สาเหตุก็มาจากพ่อของเขาทั้งนั้นเพราะตั้งแต่เขาเล็กจนโต พ่อไม่เคยมีเวลาให้เขาเลย ยุ่งเรื่องงานตลอด ด้วยความที่แม่ของเขาก็เสียไปตั้งแต่คลอดเขาออกมาก็ทำให้เขาไม่มีพ่อแม่คอยเอาใจใส่เขา มีแค่ป้าแม่บ้านที่เลี้ยงเขามา แบบดีเกินไปไป มดไม่เคยให้ไต่ไรไม่มีให้ตอม และเขาก็ไม่เคยมีเพื่อน เลยทำให้เขามีนิสัยเย็นชาอย่างนี้ เขาชอบอยู่คนเดียวไม่ค่อยคุยกับพ่อ หรือญาติคนอื่นๆ พ่อของเขาก็เลยกลัวเขาไม่มีเพื่อน ถึงแม้เขาจะไม่ยอมคุยกับพ่อแต่พ่อของเขาก็พยายามหาเพื่อนให้เขา แต่พอพ่อของเขาทำเช่นนั้น เขาก็ทำเรื่องไม่ดีให้เพื่อนปลอมๆที่พ่อของเขาจ้างมาต้องหนีกันไปซ่ะทุกราย และซันก็กำลังจะเป็นหนึ่งในนั้น...หวังว่าซันจะไม่เป็นหนึ่งในนั้นนะ หวังว่าซันจะเปลี่ยนเขาได้นะ 
"ไอ้ซัน ตื่น!! กินข้าว"
"........"
"ตื่น!! มึงจะไม่กินใช่มั้ยข้าวอ่ะ!!"
"........" ร่างบางยังคงหลับไหลต่อไป ไม่คิดจะตื่นตามที่คนร่างใหญ่บอกเขาเลย
"หึ หลับให้สบายไปเถอะตื่นมาพรุ่งนี้มึงยังต้องเจออะไรอีกเยอะ เด็กน้อย"