มึงครับ...รักกูหน่อย

"ไอ้ซัน ลุก!!!"

"........"

"ไอ้ซัน ตื่น!!!!" อันที่จริงกูก็ได้ยินที่มึงเรียกน่ะ แต่กูขี้เกียจลุก -.-

"ไอ้ซันกูบอกให้ตื่น ถึงแล้วโว้ยยยย"

"........." ขอเล่นตัวอีกแปป

"ไอ้ซันกูนับ 1-3 ถ้สมึงไม่ลุกกูอุ้ม"

"ไม่ต้องนับ กูตื่นแล้ว!"

"ไอ้นี่แม่งแกล้งหลับนี่หว่า"

"แกล้งที่ไหนกูหลบจริงจริ้งงง"

"มีเสียงสูงด้วยน่ะมึง"            

"ไหนล่ะวะ บ้านพัก"

"ต้องเดินเข้าไปว่ะ"

"ทำไมวะ กูขี้เกียจ!"

"เมื่อคืนฝนตกหนักทางเลยเข้าไม่ได้" มันพูดหน้าตาเหนื่อยๆ

"กูขี้เกียจเดิน -3-"

"มึงคิดว่ากูอยากเดินนักรึไงไอ้ซัน" มันพูดเสียงเซ็งๆ "เดินตามกูมา ถ้ามัวชักช้าเดี๋ยวก็มืดค่ำกันพอดี"

"เออๆ" พอผมพูดจบมันก็เดินนำเข้าไปในทางที่ค่อนข้างจะมืดนั่นทันที ที่นี่อากาศดีมากเลยครับ วิวก็สวยด้วยเสียดายที่มาถึงตอนใกล้ค่ำ ไม่งั้นผมคงคิดว่าได้เห็นท้องฟ้าสีสวยๆในยามบ่ายแน่นอนเลยล่ะ ทางเดินเข้านี่ค่อนข้างลำบากหน่อยครับเพราะอย่างที่ไอ้นนท์บอกว่าฝนตกเลยทำให้ดินมันแฉะๆ นี่ก็เดินมานานใช้ได้แล้วน่ะทำไมยังไม่ถึง เอ้ะ! อะไรเกี่ยวเท้าผม "เห้ยยยยย เหี้ยยยยยย งู!" งูครับ งู งูมันพันเท้าผม วิ่งครับวิ่งงง!!!! ผมวิ่งเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมออก ฮือๆๆ TOT ผมกลัวงูครับ กลัวมากด้วย เห็นทีไรร้องไห้ทุกที และตอนนี้ผมกำลังวิ่งไปร้องไห้ไป 

"มึงเป็นอะไร" เสียงไอ้นนท์ มันวิ่งตามผมมาครับ

"งูไอ้นนท์ งู งูมันพันเท้า ฮือๆๆ" 

"ไหน อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวกูจัดการให้ มึงอย่าร้องไห้กูไม่ชอบคนขี้แย"

"ก็กูกลัว"

"เอาหน่า" พอมันพูดจบมันก็เอามีดออกมาจากกระเป๋าและ ฉึกก !! มันตัดตัวงูขาดสองท่อน จนหลุดไปจากเท้าผม 

"นี่ถ้าโดนเท้ากูล่ะ ทำอะไรปรึกษากูหน่อย!" ผมโวย

"ปากดี ทีหลังกูจะไม่ช่วยมึงเลย"

"เออขอโทษ!" พอพูดปุ้บ ผมก็ลุกขึ้นยืน แต่ผมก็ล้มจนได้ ทำไมขาผมมันไม่มีเรี่ยวแรงเลย หรือว่าข้อเท้าผมพลิกตอนวิ่ง ฮือ >o< ซวยซ้ำซวยซ้อนซวยซาก

"เป็นอะไร!?" มันถามเสียงดุ

"ข้อเท้ากูพลิก!"

"แล้วมึงเดินไหวมั้ย"

"ถ้ากูเดินไหวแล้วกูจะล้มหรอวะ" ผมสบทอย่างอารมณ์เสีย

"มาขี่หลังกู"

"จะดีหรอ มึงยิ่งไม่ชอบขี้หน้ากูอยู่ เดี๋ยวมึงพากูไปเขวี้ยงทิ้งแล้วกูจะทำไง-3-"

"กูไม่ทำอะไรคนที่ไม่มีทางสู้หรอก เดี๋ยวมึงหายแล้วกูค่อยแกล้งมึงต่อ หึ"

"เหอะ"

"แล้วมึงจะขี่หลังกูมั้ย!!?"

"ขี่-3-"

"ก็แค่นี้ ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้มา ฮึบ" ตอนนี้ผมขึ้นมาอยู่บนหลังมันเรียบร้อยแล้วล่ะครับ "เห็นตัวเล็กๆงี้หนักอย่างกะช้าง"

"มึงว่าใคร"

"ปล้าวว" แหม กูได้ยินนะ มึงพูดว่ากูหนักเหมือนช้างอ่ะ -3-

"แทนที่มึงจะได้ดูแลกู นี่กูต้องมาดูแลมึงแทนหรอเนี่ย" มันพูดเสียงเซ็งๆ "เดี๋ยวพอมึงหายกูจะใช้งานมึงให้คุ้มเลย"

"เออ!" หลังจากนั้นมันก็พาผมเดินมาเรื่อยๆ ทำไมไม่ถึงสักที ทางเข้าทำไมโคตรไกลเลยอ่าา ขอหลับสักหน่อยนะ หลับบนหลังไอ้นนท์นี่แหละ 

"อ้าว แม่งหลับบนหลังกูซ่ะแล้ว สบายเลยสิมึง" คนที่หลับไปแล้วคงไม่ได้ยินเสียงจากคนๆนึงพูดหรอกใช่มั้ย ตื่นเช้ามาร่างบางที่หลับไปคงจะต้องรับศึกหนักอีกไม่น้อย เก็บแรงไว้เถอะนะ.........