Love You My Apprentic

     "เอ่อดี มึงรีบแจ้งตำรวจเลย แล้วเรียกรถโรงพยาบาลให้กูด้วย กูจะหายใจไม่ออกตายแล้วครับไอยีราฟ" ระหว่างที่ฉุดกระชากลากถูกันอยู่ผมก็รีบบอกให้มันเรียกรถโรงพยาบาลมาด่วน ใกล้จะขาดอากาศหายใจล่ะเนี่ย
    
      "เรียกแน่ตำรวจอ่ะ มึงช่วยอยู่นิ่งๆดิว่ะกูจะโทรหาตำรวจ จะดื้นทำเหี้ยไรเนี่ย" อ้าวไอควายกูบอกว่าไม่ใช่ขโมยมึงก็ยังมาล็อกคอกูไว้ทำหอกอะไร หายใจไม่ออกไงเลยดิ้นไอโง่
    
      "เอ้าเอะอะ อะไรกันเนี่ยเกรงใจคนอื่นบ้าง อยากเสียงดังเชิญตลาดเลยน้อง" ใครอีกเนี่ยวุ่นวายแท้ ผมคิดผิดคิดถูกเนี้ยมาฝึกงานที่นี่
   
      "ไอข้าวโพด ช่วยกูจับขโมยหน่อยดิว่ะ กูจะโทรแจ้งตำรวจ แม่งเสือกดิ้นเป็นไส้เดือนโดนขี้เถ้าอยู่นั่นล่ะ หาเชือกมามัดมันไว้ด้วยจะดีมาก" เอ่อคือ กูไม่ใช่ขโมยครับมึงต้องให้บอกกี่รอบเนี่ย
   
      "คือ ผมเป็นนักศึกษาฝึกงานครับไม่ใช่ขโมย มึงนี่เป็นปลาไหลรึไงมีมั้ยหูเนี่ย กูบอกว่าไม่ใช่ขโมยไม่ใช่ขโมยไอควาย" ผมเริ่มจะทนไม่ได้ล่ะครับ เหนื่อยก็เหนื่อยคนแถวนี้ นี่เป็นอะไรกันหมดไปเนี่ยฟังภาษาคนไม่เข้าใจรึยังไง
   
      "อ่อ ป๊อกเด้ง ใช่ป่ะ ไอคิมมึงปล่อยเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวกูก็ซวยกันพอดี โทดทีนะป๊อกเด้งไอควายนี่มันไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก กลับบ้านมึงไปเลยไอคิม วุ่นวายตลอดไอห่า"
   
      "นี่กูหวังดีนะโว๊ย ก็คิดว่าขโมยมึงไม่บอกล่ะว่าจะมีเด็กฝึกงานมาใหม่ เอ่อๆกูไปก็ได้ ไว้เจอกันไอเตี้ย" นี่ไม่คิดจะขอโทษกันเลยว่างั้น ปีนกำแพงกลับเข้าบ้านไปหน้าตาเฉย ไม่มีเลยสำนึกผิด เงิบสิครับ
     
     "ไปๆๆ ป๊อกเด้ง เหนื่อยมั้ยดูหน้าซืดๆนะ ขึ้นไปพักผ่อนก่อน มาเอากระเป๋ามาเดี๋ยวช่วยถือ" 
     "ขอบใจนะ ข้าวโพด" แล้วผมก็เดินตามข้าวโพดขึ้นมาชั้นสามที่เป็นห้องพักของผมครับ 
 
     ภายในห้องก็ไม่กว้างเท่าไหร่แต่เท่าที่ดูนอนได้สักห้าคนนี่สบายเลยครับ มีตู้เสื้อผ้า มีโต๊ะหนังสือ มีห้องน้ำในตัว สบายแท้จะบอกว่าผมได้อยู่ฟรี ซึ่งก็หมายความว่าน้ำฟรี ไฟฟรี ค่าเช่าฟรี แถมได้ตัง หึหึ(งก เนอะแกอ่ะ)
 
 
 
 
เอาไปเท่านี้ก่อน เดี๋ยวมาอัพใหม่ เม้นๆให้กำลังใจบ้างนะครับ