Love You My Apprentic

     หลังจากที่พักเอาเลี้ยวเอาแรงตกเย็นก็มีงานเลี้ยงฉลองครับ ตอนรับนักศึกษาฝึกงานใหม่อย่างผม และเลี้ยงส่งนักศึกษาฝึกงานที่จะจบฝึกงานด้วย และสถานที่เลี้ยงฉลองจะเป็นที่ไหนไปไม่ได้นอกเสียจาก ร้านเหล้า ผับ บาร์ (เยอะไป) แหะๆ โคโยตี้ ผมช๊อบชอบบบบบบ 

     แต่ที่ผมแปลกใจคือไอยีราฟนี่มายังไง มาถึงก็นั่งเก๊กหน้าพาสาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อยมานั่งตัก พวกเรามากันทั้งหมด เจ็ดคนครับ มีผมป๊อกเด้งสุดหล่อ ข้าวโพด น้ำหวาน แต้ว มัส พี่คเชน และไอยีราฟ นักศึกษาฝึกงานห้าคน ceoหนึ่ง ส่วนไอยีราฟนี่พี่คเชนบอกว่ามันเป็นศิษย์เก่า เคยฝึกงานกับพี่แกเมื่อปีที่แล้ว อ่อ ที่แท้ก็ข้างอ้างอยากแดกเหล้าฟรี เพราะศิษย์เก่านี่ไม่ต้องออกสักบาทครับ พวกผมออกคนล่ะห้าร้อย วันนี้เลี้ยงส่งแต้วกับน้ำหนาวล่ะครับ

     พอกินกันได้ซักพักเมากันได้ที เรื่องคุยก็เริ่มเข้มข้นขึ้นโดยเฉพาะเรื่องผม

     "เตี้ย มึงเป็นทอมใช่ป่ะ ไอเหี้ยกูว่ามึงกลับไปเป็นผู้หญิงเหมือนเดิมเถอะ หน้าสวยๆแบบนี้หาแฟนได้สบายเชื่อกูๆ" กูเป็นผู้ชายครับ เมาแล้วฟุ้งซ่านนะมึงอ่ะ

     "อ้าว ป๊อกเด้งไม่ใช่ผู้ชายหรอกหรอ เป็นทอมก็ไม่บอก น้ำหวานชอบทอมนะ เป็นแฟนกันๆ" นี่ก็อีกคน ต้องให้แก้ผ้าโชว์มั้ยครับว่าผมเป็นผู้ชาย

     "เป็นผู้ชายครับ ไม่ได้เป็นทอมหรือน้ำหวานจะลองก็ได้นะ แมนทั้งแท่ง" ผมตอบแล้วหันไปโปรยยิ้มให้น้ำหวานทันที

     "เป็นทอมเถอะนะ แล้วเรามาเป็นแฟนกัน" ทำไมคนเมาชอบฟุ้งซ่านกันจัง บอกผู้ชายๆจะให้เป็นทอมอยู่นั่นล่ะ

     "ไหนว่ะผู้ชาย กูขอดูหน้ามึงใกล้ๆหน่อยดิ" ไอยีราฟมันนั่งตรงข้ามผมครับ แล้วมันก็ยื่นหน้าอันหล่อน้อยกว่าผมเข้ามา หึ้ยขนลุก

     "กูเป็นผู้ชายครับ แล้วช่วยเอาหนังหน้าของมึงกลับไปที่เดิมด้วยกูขนลุกสัส"

     "อ่อ พวกเรากินกันไปก่อนนะ พี่ต้องกลับก่อนพอดีลูกค้าจะเอางานด่วนนะ ไว้เจอกันวันจันทร์"    

     พี่คเชนร่ำลาเรียบร้อย และลุกออกจากโต๊ะไปจนเหลือพวกผมกันแค่หกคน สภาพทุกคนตอนนี้ไม่ต่างกลับศพหมาล่ะครับ เมาเละเทะ แล้วใครจะเก็บศพพวกคุณมึงครับ นี่ผมเพิ่งมาแค่วันแรกนะ ก็โดนจัดหนักซะขนาดนี้แล้ว กินไม่ห่วงกันเลยเนอะว่าจะกลับบ้านยังไง ผมไม่กล้ากินเยอะหรอกครับ จากสภาพที่ดูถ้าผมเมา พวกเราทั้งหกคนอาจจะได้นอนข้างถนน

     "เห้ย แต้วจะไปไหน" ผมรีบทักแต้วเมื่อเห็นว่าเธอกำลังลุกจะเดินไปที่ไหนสักแห่ง

     "ปวดฉี่ดิ จะไปเข้าห้องน้ำ" นั่นไงภาระเริ่มมา ต้องกลายเป็นหน้าที่ผมประคองแต้วไปเข้าห้องน้ำ

     หลังจากกลับมาพวกที่เหลือเมาหลับแทบจะไม่ได้สติแล้วล่ะครับ แล้วผมต้องทำไงเนี่ย เรียกตำรวจ เรียกรถพยาบาล หรือเรียกปอเต้งตึ้ง (เริ่มไม่ใช่ล่ะ) เรียกแท็กซี่สิเนอะ

     "ข้าวโพดๆๆ ตื่นโว๊ยกลับบ้านๆ" ผมกระชากข้าวโพดสะแทบจะล่วงเกาอี้ ทำเอาซะมันส่างเมากันเลยที่เดียว

     "อ่อๆ กลับบ้าน แต้วๆ น้ำหวาน ไอมัส ตื่นๆ กลับบ้านโว๊ย เดี๋ยวป๊อกเด้งไปส่งไอคิมมันด้วยนะ ท่าจะเมาหนัก เดี๋ยวเจอกันที่บ้านนะกลับก่อนล่ะ" พอทุกคนได้ยินที่ข้าวโพดบอกก็รีบตื่นขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ไม่มีอาการเมาอะไรทั้งสิ้น 

     แล้วทำไมไม่กลับพร้อมกันอ่ะ บ้านอยู่ข้างๆกันไม่ใช่หรอ ทำไมต้องให้ผมไปส่งไอยีราฟนี่ด้วยอ่ะ ยังไม่ทันได้ถามอะไรใครทุกคนรีบเดินออกไปโดยทิ้งให้ผมอยู่กลับศพไอยีราฟนี่สองคน ไม่ต้องถามถึงสาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อยคนนั้นนะครับ สามีเธอมาตามไปต้องนานล่ะ ดีที่ไม่มีการวางมวย ไม่งั้นป่านนี้ผมน่าจะนั่งอยู่ที่โรงพัก

     "ไอยีราฟ ตื่นๆ กลับบ้านมึง"

     +++โครมมมมมมมมม+++

     ผมแค่กระชากแขนมันเบาๆ สาบานว่าเบาๆ แต่ตัวมันดันอ่อนปลวกเปียกแล้วก็ล้มลงที่พื้นเองนะ ผมไม่ได้ทำอะไรเลยจริงๆ แน่นิ่งครับหลับไม่รู้สึกเหี้ยอะไรเลย ผมนี่ล่ะรู้สึก รู้สึกอายนะสิครับก็มันเล่นนอนบนพื้นไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร คนในร้านหันมามองผมกับผมแทบจะทั้งร้าน สาบานได้ว่าผมจะไม่เข้ามาร้านนี้อีก

มาแล้วอัพแล้ว ยาวกว่าเดิมนิดหน่อย ยังไงก็ช่วยเม้นกันบ้างนะ แล้วจะรีบกลับมาต่อ

อัพตอนตีสองไอเดียกำลังมา ปิ๊งๆ