For Love เพราะ...รัก

ภู Say:





‘’มีอะรัยให้กันต์ช่วยมั้ยครับ พี่ภู’’

ผมหันไปตามเสียงทันทีที่ได้ยินไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร ว่าแต่เข้ามาทำมัยเนี่ยบอกให้นั่งดูทีวีรอ

‘’กันต์เข้ามาทำมัยครับ พี่บอกให้รอข้างนอกงัย’’

ผมถามมันพร้อมกับทำหน้าดุใส่นิดหน่อย แกล้งมันครับ

วันนี้ผมพามันมากินข้าวที่บ้านครับ เหตุผมคือ ถ้าออกไปข้างนอกจะเปลืองเงินครับ ทำกินที่บ้านประหยัดกว่าเยอะเลย จริง ๆ แล้วผมไม่เคยพาใครมาบ้านนะครับนอกจากไอ้เสกกับไอ้ดิน แต่นึกงัยไม่รู้ถึงพาไอ้แว่นนี่มาได้

‘’ก็กันต์นั่งคนเดียวไม่มีรัยทำ มันเบื่อ ๆ อ่ะ’’

ฮ่า ๆ หน้าจ๋อยเลย สนุกดีครับได้แกล้งมัน จริง ๆ แล้วอยู่กับมันก็สนุกดีนะครับ แกล้งนิดแกล้งหน่อยก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลา นี่ผมโรคจิตรึป่าวเนี่ยยย

‘’แล้วไอ้ไม้อ่ะ’’

‘’พี่ไม้ขึ้นห้องไปแล้ว บอกว่าถ้าพี่ภูทำเสร็จแล้วก็ไปตามด้วย’’

เออ ไอ้คุณชาย ทำก็ทำให้แดก ยังต้องไปอัญเชิญให้ลงมากินด้วย นี่กูเป็นเพื่อนหรือขี้ข้ามันวะเนี่ย

‘’ว่าแต่พี่ภูทำอะรัยกินมั่งครับเนี่ย’’

วันนี้ผมแสดงฝีมือเต็มที่เลยครับ มีแต่ของโปรดผมทั้งนั้น ฮ่า ๆ

‘’ก็มีผัดพริกเผาทะเล ต้มยำทะเลน้ำข้น ยำวุ้นเส้นรวมมิตรทะเล และก็ไข่เจียวปู’’

อาหารทะเลทั้งหมดครับ แหะแหะ ผมบอกแล้วว่าของโปรดผมทั้งนั้นเลย

‘’อาหารทะเลทั้งหมดเลยนะครับ แล้วถ้าเกิดว่ากันต์แพ้อาหารทะเลล่ะครับ จะทำงัยกัน’’

เออ ลืมคิดแฮะ ไม่ได้ถามก่อนซะด้วย

‘’กันต์แพ้อาหารทะเลหรอ’’

ผมหันไปถามมันด้วยความสงสัย

‘’ป่าวครับ’’

มันตอบผมพร้อมกับรอยยิ้ม

เออแล้วไป นึกว่าแพ้อาหารทะเลซะอีก ว่าแต่ ทำมัยมันยิ้มน่ารักจังว้า

‘’แล้วตกลงจะให้กันต์ช่วยอะรัยดีครับ’’

จะให้ช่วยอะรัยดีวะ ปกติก็ทำคนเดียวตลอดอ่ะ

‘’กันต์ทำเป็นด้วย???’’

คุณหนูขนาดนี้ไม่น่าจะเคยเข้าครัวนะ

(^o^) ยิ้มอีกแล้ว อย่ายิ้มปล่อยดิว่ะ เดี๋ยวกูเคลิ้ม

‘’ไม่เป็นครับ’’

นั่นงัยกูว่าแล้ว ว่าหน้าอย่างนี้ไม่น่าจะเคยเข้าครัว

‘’พี่ภูก็สอนกันต์สิครับ กันต์จะได้ทำเป็นงัย’’ ยิ้มอีกแล้วววว ทำมัยเดี๋ยวนี้กูมองว่ามันน่ารักว้า

‘’เอาไว้วันหลังเดี๋ยวพี่สอนให้นะ วันนี้คงไม่ได้เพราะพี่กับไอ้ไม้หิวมากก’’

มันไม่ได้ตอบอะรัยผมนอกจากทำแก้มพอง ๆ ใส่ เฮ้ออ น่ารักอีกแล้ววว

หลังจากนั้นมันก็ไม่ได้พูดอะรัยกับผมอีกเอาแต่จ้องผมจนผมทำอะรัยไม่ค่อยจะถูก มันกดดันนะครับเวลาทำอาหารแล้วมีคนมายืนดูเนี่ย ความรู้สึกเหมือนมันเป็นแม่ผัวมายืนดูผมซึ่งเป็นลูกสะใภ้ทำกับข้าวเลยครับ มันเกร็งไปหมด

‘’น่ากินจังเลยครับ’’

ทันทีที่จัดโต๊ะเสร็จมันก็มามองกับข้าวอย่างตื่นเต้นแล้วก็มองผมอย่างทึ่ง ๆ ฮ่า ๆ ไม่คิดล่ะซิว่าคนอย่างนายภูดิสจะทำกับข้าวเป็น

‘’เดี๋ยวกันต์ขึ้นไปเรียกให้ไม้นะ ขึ้นบันไดไปห้องซ้ายมือ’’

‘’ครับผม ^^ ’’

มันตอบรับผมพร้อมกับรอยยิ้มก่อนจะเดินออกไปจากห้องครัว

เออ เอาเข้าไป มึงเป็นนางงามมิตรภาพหรืองัย ยิ้มอยู่ได้

‘’อ๊ากกกก…!!!!’’

ตึง..ตึง..!!!

ผลุก..ผลัก..!!!

‘’โอ้ยย...!!!’’

เสียงอะรัยว่ะ ใครมันมาทำสงครามในบ้านกูเนี่ย ผมวิ่งออกมาจากครัวก่อนจะเจอกับภาพที่กันต์นอนแอ้งแม้งอยู่ที่ตีนบันไดโดยมีไอ้ไม้มองลงมาจากชั้นสองด้วยใบหน้าที่ตกใจ

‘’กันต์..!!! เป็นอะรัยมั้ย’’

ผมรีบวิ่งไปดูกันต์ที่ตอนนี้ร้องไห้ไปเรียบร้อยแล้วครับ นี่ผมตกใจจริง ๆ นะเนี่ยย หรือว่าไอ้ไม้มันถีบกันต์ลงมาว่ะ

‘’ฮึก..ฮือ..กันต์เจ็บอ่ะพี่ภู ฮึก..ฮือออ’’

ตอนนี้กันต์ร้องไห้ซบกับอกผมอยู่ส่วนไอ้ไม้หลังจากที่มันหายตกใจมันก็เดินลงมายืนดูกันต์ร้องไห้ด้วยใบหน้าที่รู้สึกผิด

‘’พี่ขอโทษนะกันต์ พี่ไม่คิดว่ากันต์จะกลัวขนาดนี้อ่ะ’’

กลัวอะรัยวะ มันแกล้งอะรัยกันต์ ผมมองมันด้วยความสงสัย

‘’มึงทำอะรัย’’

ผมหันไปถามมันทันที

‘’เอ่ออ......’’

เอ่อ อะรัยอยู่นั่น ผมมองหน้ามันสลับกับกันต์ที่ตอนนี้ยังไม่หยุดร้องไห้เลยครับ

‘’ฮึก...พี่ไม้..จับจิ้งจก..ฮึก..โยนใส่กันต์...ฮืออ...’’

ทันทีที่กันต์พูดจบผมก็หันไปมองไอ้ไม้ทันที แม่งง ไม่รู้จะด่ามันยังงัยดีครับ เล่นอะรัยพิเรนทร์จริง ๆ

‘’นี่กูไม่รู้จะด่ามึงยังงัยดีเลยนะ ไอ้ห่า ถ้ากันต์ตกลงมาคอหักตายมึงจะทำยังงัยหะ’’

ผมดุมันทันที ใจจริงอยากจะลุกไปเตะซักทีครับ แต่ติดที่กันต์ยังกอดผมร้องไห้อยู่

‘’เออ ๆ กูรู้ว่ากูผิด มึงไม่ต้องย้ำ’’

ดูมันพูดครับ นี่ดีนะที่กันต์ไม่เป็นรัยมาก สงสัยจะแค่ตกใจกับเจ็บนิดหน่อยเพราะเท่าที่ผมดูไม่มีเลือกออกตรงไหน

‘’กันต์เจ็บตรงไหนมั่ง ให้พี่ดูหน่อยนะครับ’’

ผมก้มถามกันต์ที่ตอนนี้ยังสะอื้นอยู่นิดหน่อย

‘’ฮึก..เจ็บ..เท้า..ฮึก’’

ทันทีที่กันต์พูดจบผมก็อุ้มมันมานั่งบนโซฟาส่วนผมนั่งที่พื้นก่อนจะจับเท้ามันมาดู อืมม ข้อเท้าบวมนิดหน่อย สงสัยข้อเท้าจะพลิก

‘’สงสัยข้อเท้าจะพลิก เดี๋ยวพี่ทายาให้ก่อนแล้วค่อยไปกินข้าวกันนะ’’

ผมพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมองมันที่ตอนนี้คราบน้ำตายังเต็มหน้าอยู่เลย แต่ทำไมมันน่ารักจังวะ แปลกแฮะ ปกติหน้ามันไม่ใช่แบบนี้นี่นา อะรัยที่แปลกไปนะ

‘’กันต์ไม่ใส่แว่นแล้วดูน่ารักจังเลยเนาะ’’

ไอ้ไม้พูดขึ้นพร้อมกับเดินไปหยิบแว่นกันต์ที่ตอนนี้แตกไปแล้วครับ อืมม นี่ถ้าไอ้ไม้ไม่พูดขึ้นมาผมก็คงจะยังนึกไม่ออกว่าทำมัยหน้ากันต์ถึงแปลกไป เวลามันไม่ใส่แว่นมันก็น่ารักดีเหมือนกันนะ

‘’ไม่ต้องพูดมากเลยนะมึง ไปหายามาให้กูเลย กูจะทายาให้กันต์’’

ผมด่าและใช้ไอ้ไม้มันซะเลย

‘’คร๊าบบบ”

มันตอบพร้อมกับรอยยิ้มทะเล้นแล้วก็เดินไปเอายา สำนึกได้ไม่นานจริง ๆ นะมึง

‘’เจ็บมากมั้ย หึ’’

ผมขึ้นมานังข้างมันพร้อมกับลูบหัวมันที่ตอนนี้เอนมาซบกับอกผมเรียบร้อยแล้วครับ ขี้อ้อนเหมือนกันนะเนี่ย

‘’มากครับ’’

กันต์ตอบมาเสียงอู้อี้ หึหึ ทำไมวันนี้มันทำอะรัยผมก็ดูมันน่ารักไปหมดเลยนะ

‘’ได้แล้วคร๊าบบบ’’

ไอ้ไม้วิ่งมาพร้อมกับหลอดยาในมือก่อนจะส่งมาให้ผมแล้วมันก็ไปนั่งดูผมทายาให้กันต์

ทันทีที่ผมทายากันต์ก็สะดุ้งนิดหน่อยสงสัยจะเจ็บแฮะ แล้วมันต้องนวดยังงัยวะ เกิดมานี่ผมยังไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครเลยนะ ตอนที่ยังเป็นนักกีฬาถ้าเจ็บก็จะมีแพทย์สนามคอยทำให้

''พี่ภูเบา ๆ สิ กันต์เจ็บ''

''นี่พี่เบาสุดแล้วนะกันต์''

‘’ฮึกก ... ฮึกก ...’’

ร้องไห้เลยครับทีนี้ นี่ผมทำเบาสุดแล้วนะครับเนี่ยยย

ก็คนมันไม่เคยนี่หว่า ผมมองหน้าไอ้ไม้ที่ตอนนี้ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ไอ้เชี่ยยย เพราะมึงเลยนะ สาสสส

‘’พี่ไม่ทำแล้วนะครับ พอแล้ว ไม่ต้องร้องนะ ไปกินข้าวกันดีกว่า’’

ผมขึ้นไปนั่งข้าง ๆ ปลอบมันโดยการลูบหัวนิดหน่อยจนมันหยุดร้อง ผมจึงอุ้มมันไปนั่งที่โต๊ะกินข้าว ส่วนไอ้ไม้ก็ไม่ช่วยอะรัยนอกจากหัวเราะผมอย่างเดียว

‘’กันต์จะกินอะรัยบอกพี่เดี๋ยวพี่ตักให้’’

ทันทีที่ผมวางกันต์บนโต๊ะ ไอ้ไม้ก็เอาใจกันต์ทันทีเลย

‘’ไม่เอา กันต์จะให้พี่ภูตักให้’’

เหวอครับ หน้าไอ้ไม้เหวอไปเลยครับ ฮ่า ๆ สงสัยมันจะยังโกรธไอ้ไม้อยู่ สมน้ำหน้า

‘’หึหึ สม’’

พูดได้แค่นี้จริง ๆ ครับ

หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จแล้วพวกผมก็มานั่งดูทีวีกันที่ห้องนั่งเล่น จริง ๆ มีแค่ผมกับไอ้ไม้ครับที่นั่งดูส่วนไอ้ขี้อ้อนมันหลับไปเรียบร้อยแล้วครับ สงสัยว่าจะร้องไห้จนเหนื่อย

‘’กูไม่เคยเห็นลุคแบบนี้ของมึงเลยว่ะ’’

ไอ้ไม้พูดพร้อมกับมองผมที่นั่งลูบหัวกันต์ซึ่งตอนนี้นอนหนุนตักผมอยู่ มึงไม่ต้องมองกูแบบนี้เลย กูก็ยังแปลกใจตัวเองเหมือนกันแหละ

‘’ไม่ต้องพูดมากเลยมึงอ่ะ’’

ด่ามันด้วยสายตาอีกนิดหน่อย นี่กูยังไม่ได้ชำระบัญชีที่มึงแกล้งมันจนตกบันไดเลยนะ เชี่ยไม้

หลังจากนั้นทั้งผมและมันก็ไม่มีใครพูดอะรัยกันอีกต่างคนต่างเงียบ จนสองทุ่มมันก็ขึ้นไปบนห้องสงสัยจะไปโทรนัดสาวไปเที่ยว

‘’กันต์ กันต์ ตื่นได้แล้วนะ’’

ผมปลุกกันต์เพราะจะพาไปส่งบ้านแล้วครับ เดี๋ยวคนที่บ้านมันจะเป็นห่วงเอา

‘’อืมม...’’

มันสลึมสลือครับ สงสัยจะหลับลึกเลย

‘’สองทุ่มกว่าแล้วนะ กลับบ้านกัน เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ’’

‘’ครับ’’

ตอบแบบงัวเงียพร้อมกับขยี้ตานิดหน่อย เฮ้ยย นี่มึงน่ารักเกินไปแล้วนะ

ผมรีบสะบัดหัวไล่ความคิดของตัวเองก่อนจะเดินขึ้นไปบอกไอ้ไม้บนห้องว่าจะเอารถมันไปส่งกันต์ที่บ้าน ผมคิดว่าเอารถยนต์ไปจะดีกว่าเพราะตอนนี้มันยังเจ็บอยู่

‘’แล้วอย่าลืมกินยาแก้อักเสบกับยาแก้ปวดด้วยนะครับ’’

ผมบอกทันทีที่มาถึงบ้านมัน ผมว่าอย่าเรียกบ้านเลยครับ เรียกว่าวังดีกว่า มันจะสร้างให้ใหญ่โตไปไหนของมันวะ บ้านก็หลังใหญ่อยู่แล้วนะบริเวณบ้านนี่ไม่ต้องพูดถึง โอ้ยย เบื่อคนรวย

‘’ครับ พี่ภูถึงบ้านแล้วโทรหากันต์ด้วยนะ’’

มันหันมาบอกผมพร้อมกับทำหน้าอ้อนก่อนจะลงรถไป ผมว่าวันนี้มันอ้อนผมบ่อยมากเลยนะ

.................................................................................................................................................................

‘’ไปแดกเหล้ากัน’’

ทันทีที่เดินเข้าบ้านก็เจอกับไอ้ไม้ที่นั่งดูทีวีอยู่

‘’เออ จะไปก็เรียกล่ะกัน ไปอาบน้ำก่อน’’

ผมบอกพร้อมกับเดินขึ้นห้อง พอเข้าห้องก็ตรงไปที่ห้องน้ำก่อนเป็นอันดับแรก ขออาบน้ำก่อนล่ะกันเหนียวตัวแย่แล้ว ใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำแต่งตัว อืมม ไอ้ไม้ยังไม่มาตามก็ยังพอมีเวลานะ ผมมองโทรศัพท์ก่อนจะหยิบมากดโทรออก

\\\‘’ทำไมนานจังเลยกว่าจะโทร กันต์บอกว่าถึงบ้านแล้วให้โทรเลย’’///

ผมว่ามันเปลี่ยนไปจริง ๆ นะครับเนี่ย ปกติมันไม่เคยพูดแบบนี้กับผมนะ

‘’พี่พึ่งอาบน้ำเสร็จน่ะ กันต์ทำรัยอยู่ กินยารึยัง’’

\\\‘’กินแล้ว นอนรอโทรศัพท์จากพี่ภูอยู่’’///

เสียงเหมือนงอนผมเลยแฮะ

‘’เอ่ออ กันต์ เดี๋ยวพี่จะออกไปกินเหล้านะ’’

เอ๊ะ แล้วทำไมผมต้องบอกมันด้วยเนี่ยยยยย ผมว่าไม่ใช่แค่มันครับที่แปลกไปผมนี่ก็แปลกไปเหมือนกันครับ แปลกมากด้วย กูบอกมันทำไมวะเนี่ยย บ้าไปแล้วไอ้ภู

\\\‘’ครับ’’///

เอ่ออ แค่นี้หรอ ตอบกลับมาแค่นี้ แล้วจะไม่ถามสักหน่อยหรือว่าไปกับใคร

ก๊อก ก๊อก..

ผมยังไม่ทันจะพูดอะรัยต่อเพราะเสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะซะก่อน

‘’งั้นแค่นี้นะ ไอ้ไม้มาตามแล้ว ฝันดีครับ’’

ผมกดวางทันที ไม่ได้รอฟังคำตอบจากมัน

‘’มัวทำรัยอยู่วะ’’

ทันทีที่เปิดประตูก็เจอคำถามเลยครับ แต่ผมขี้เกียดตอบเลยเดินนำมันมาที่รถทันที

‘’ไอ้ดินกับไอ้เสกอ่ะ’’

ทันทีที่ขึ้นรถผมก็หันไปถามไอ้ไม้ทันที ปกติพวกผมก็ไปด้วยกันตลอด ร้านประจำของพวกผมก็คือผับของพี่ชัยนั่นล่ะครับ

‘’รออยู่ร้านแล้ว’’

หลังจากนั้นผมกับมันก็ไม่ได้คุยอะรัยกันอีกจนถึงร้าน ก็เดินไปนั่งโต๊ะประจำทันที เจอไอ้เพื่อนรักสองตัวนั่งอยู่ก่อนแล้ว

‘’มาช้าจังวะ สาสส’’

ทันทีที่เห็นพวกผมไอ้ดินก็ถามทันที นี่กูช้าไปแค่แปปเดียวเองนะ ไอ้ห่า

‘’ก็ไอ้ภูแม่งลีลา มัวแต่คุยกับแฟน’’

ไอ้ไม้ตอบไอ้ดินพร้อมกับยกเหล้าในมือขึ้นดื่ม ไอ้เชี่ยไม้ปากดีอีกแล้วนะมึง คดีมึงหลายกระทงแล้วนะวันนี้อ่ะ ผมด่าไอ้ไม้ด้วยสายตา ส่วนไอ้เสกกับไอ้ดินก็มองผมพร้อมกับเครื่องหมายคำถามบนหน้า

‘’ใครวะ’’

ไอ้เสกถามผมทันทีเลยครับ

‘’เออ นั่นดิ ใครวะ ปกติกูไม่เคยเห็นมึงเรียกใครว่าแฟนนะ’’

นี่กูก็ไม่ได้เรียกนะไอ้ดิน มีแต่ไอ้เชี่ยไม้ปากหมาที่เรียกเหอะ

ผมไม่ได้ตอบคำถามใครทั้งนั้น ได้แต่มองไปรอบ ๆ ร้านทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

‘’จะมีใครล่ะ ก็น้องกันต์งัย’’

ไอ้เชี่ยยยยยยย ปากหมาจริง ๆ นะมึงเนี่ยไอ้ไม้

‘’หะ..!!!’’

ไอ้เสกกับไอ้ดินร้องออกมาพร้อมกัน แล้วก็หันมามองหน้าผมอย่างช็อค ๆ เออดี นี่ตั้งแต่มากูยังไม่ได้พูดอะรัยเลยสักคำนะมีแต่ไอ้เชี่ยไม้ที่ปล่อยหมาในปากเห่าอย่างเดียว

‘’พวกมึงรู้มั้ย วันนี้มันพาน้องเค้ามาที่บ้านเลยนะเว้ยแถมยังทำกับข้าวให้กินอีกด้วย ตอนกูแกล้งน้องเค้ามันก็ด่ากู’’

ปากหมาแล้วยังตอแหลด้วยครับเพื่อนผม พูดได้ไม่อายปากเลยนะ

‘’เชี่ยไม้ มึงเลิกปากดีได้และ ก่อนที่กูจะเตะมึงออกไปนอกร้าน’’

‘’พวกมึงดูมันดิ กูแตะไม่ได้เลยจริง ๆ นะ ด่ากูตลอด แกล้งนิดแกล้งหน่อยก็ไม่ได้’’

มันยังมีหน้าไปฟ้องไอ้ดินกับไอ้เสกอีกครับ ไม่สำนึกจริง ๆ

‘’จริงหรอวะ ไอ้ภู’’

ไอ้ห่านี่ก็โง่จริงวะ เชื่อคนอย่างไอ้ไม้ก็ออกลูกเป็นควายแล้ว

‘’ก็ไอ้ไม้มันแกล้งกันต์จนตกบันไดอ่ะ มึงจะไม่ให้กูด่ามันรึงัย ถ้ามันตายขึ้นมาจะทำงัย’’

ผมตอบคำถามไอ้ดินพร้อมกับหันไปด่าไอ้ไม้ด้วยสายตา

‘’นี่มึงแกล้งน้องเค้าขนาดนี้เลยหรอวะไอ้ไม้ นี่มึงทำเกินไปรึป่าววะ ถ้าน้องเค้าเป็นอะรัยไปมึงจะทำยังงัย หะ โตแล้วนะหัดคิดซะมั่ง เล่นอะรัยเป็นเด็กไปได้’’

ยาวเลยครับ ฮ่า ๆ จ๋อยไปเลยมึง ขอบคุณมากเสกเพื่อนร๊ากกก กูรักมึงจัง

‘’แล้วมันเป็นรัยมากมั้ยวะ’’

ไอ้ดินหันมาถามผมพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

‘’ไม่เป็นรัยมากหรอก แค่ข้อเท้าพลิก’’

ผมตอบพร้อมกับยกแก้วเหล้าดื่ม ก่อนจะมองหน้าไอ้ไม้ที่ตอนนี้ก็เหล่สาวไปเรื่อย เฮ้อออ หมั่นไส้มันครับ ขนาดนี้แล้วมันยังไม่สลดเลยครับ

‘’อืมม แล้วมึงคิดยังงัยถึงพามันไปบ้านวะ ปกติกูไม่เห็นมึงพาใครไปบ้าน’’

ขอบคุณสำหรับคำถามนะ ไอ้เสก นี่พวกมึงเห็นกูเป็นนักโทษรึงัยวะ ชวนมาแดกเหล้ารึชวนกูมาจับผิดวะเนี่ยย

‘’ไม่มีรัย แค่ไม่อยากพาไปร้าน เปลืองตังค์’’

ผมตอบส่ง ๆ ไปแบบไม่คิดอะรัย

‘’กูนึกว่ามึงชอบมันจริง ๆ ซะอีก อย่าลืมนะกูให้มึงไปทำอะรัย ไม่ใช่ไปหลงรักมันซะล่ะ’’

อึ้งครับ ผมไม่ได้ตอบอะรัยไอ้ดินไปได้แต่เอาเหล้าเข้าปากอย่างเดียว จริงสินะ นี่ผมลืมอะรัยไปรึป่าว ผมลืมไปรึป่าวว่าต้องทำอะรัย ผมต้องหลอกให้มันมารักผม แล้วก็ทิ้งมันซะ นี่คือสิ่งที่ผมต้องทำสินะ แล้วไอ้อาการที่เกิดขึ้นกับมมันคืออะรัยกันนะ การที่ผมคิดถึงมัน ผมเป็นห่วงแล้วก็มองว่ามันน่ารัก มันคืออะรัย นี่ผมคงไม่ได้ตกหลุมรักมันหรอกนะ

****************************************************************************