For Love เพราะ...รัก

กันต์ Say:

‘’กันต์...!!!’’

‘’หะ...มีรัยหรอเก้า’’

สะดุ้งเลยครับผม เรียกซะสียงดังเลยกำลังนั่งคิดอะรัยเพลิน ๆ ตกใจหมด

‘’นั่งยิ้มอยู่ได้ บ้าไปแล้วรึงัย เรียกก็ไม่สนใจ ถามอะรัยก็ไม่ตอบ’’

เอ่ออ เก้าเรียกเราตอนไหน เราไม่เห็นได้ยินเลย แล้วถามว่าอะรัยบ้างนะ

‘’ไอ้เก้ามันถามว่าวันนี้เลิกเรียนแล้วไปไหนต่อมั้ย’’

เอกคงเห็นว่าผมทำหน้างง เลยบอกที่เก้าคุยกับผมเมื่อกี้ ขอบใจมากนะเอกนี่ถ้าเอกไม่บอกผมก็คงจะยังไม่รู้ว่าตกลงเก้าคุยอะรัยกับผมมั่ง

‘’ตั้งแต่มีแฟนเนี่ยนั่งยิ้มทั้งวันเลยนะกัน’’

พีพูดพร้อมกับมองหน้าผมแล้วยิ้มนิด ๆ

ตอนนี้เพื่อนผมทุกคนรู้กันหมดแล้วครับว่าผมกับพี่ภูคบกัน ก็รู้ตั้งแต่วันแรกเลยล่ะครับเพราะหลังจากที่พี่ภูมาส่งผมที่คณะก็เจอกับพวกนี้ที่กินข้าวกันเสร็จพอดีเลยเห็นว่าผมซ้อนรถมากับพี่ภู พอขึ้นห้องเรียนก็ซักผมกันใหญ่เลย สรุปแล้วคาบนั้นพวกผมก็เรียนไม่รู้เรื่องกันเพราะพีกับเก้าเอาแต่ล้อผมส่วนเอกถึงแม้ไม่ได้พูดหรือล้ออะรัยแต่ก็แค่นั่งยิ้มให้ผมอย่างเดียว ผมก็ทำอะรัยไม่ได้นอกจาก อายครับ ... แหะแหะ

‘’เอ่ออ คือ เราต้องไปกินข้าวกับพี่ภูน่ะ เก้ามีรัยรึป่าว’’

ผมหันไปตอบเก้า

จริง ๆ แล้วหลังจากวันนั้นผมก็แทบจะไม่ได้เจอพี่ภูเลย แค่คุยโทรศัพท์กันแค่นั้นเอง เพราะว่าพี่ภูต้องทำงานน่ะครับ แต่เมื่อเช้าโทรมาบอกว่าวันนี้วันหยุดเลยจะมารับผมไปกินข้าวด้วยกัน

‘’จริงสินะ ลืมไปเลยว่าตอนนี้เค้ามีแฟนแล้ว ก็ต้องไปกับแฟนเค้าสิเนาะ”

เก้าล้อผมอีกแล้วอ่ะ (-\\\-)

‘’มึงอย่าแซวกันต์มันมากดิ ดูดิ๊ หน้าแดงหมดแล้ว”

(-/\-) ขอบคุณอีกครั้งครับเอก

‘’แล้วจะไปไหนกันอ่ะ”

พีหันมาถามผม อืมม พี่ภูไม่ได้บอกอ่ะว่าจะพาไปที่ไหนบอกแค่ว่าจะมารับไปกินข้าว

‘’เรายังไม่รู้เลย พี่ภูไม่ได้บอกไว้’’

‘’แล้วไปยังงัย’’

‘’เดี๋ยวพี่ภูมารับน่ะ’’

พีถามผมซะละเอียดยิบเลยครับ

‘’เดี๋ยวนะกันต์ ถ้าพี่ภูมารับงั้นก็แสดงว่ากันต์ต้องขึ้นไอ้เศษเหล็กเคลื่อนที่ได้นั่นอีกน่ะสิ เราว่ามันน่ากลัวนะ กันต์ไม่กลัวหรอ”

เก้าถามผมพร้อมกับทำหน้าสยอง อืมม ตอนแรกก็กลัวนะ แต่ตอนนี้เราว่าเราชอบน้องเน่าแล้วอ่ะ เพราะอะรัยน่ะหรอ หึหึ เพราะน้องเน่าทำให้ผมได้กอดพี่ภูงัยล่ะ

‘’ตอนแรกก็กลัวนะ แต่ตอนนี้เราไม่กลัวแล้วแหละ สนุกดี’’

เพราะคำตอบของผมทำให้ตอนนี้ทุกคนหันมามองผมอย่างตกใจ ตกใจอะรัยกันอ่ะ คงไม่คิดว่าผมจะกล้าขึ้นล่ะสิ นี่ถ้าทุกคนรู้ว่าเหตุผลที่ทำให้ผมกล้าขึ้นน้องเน่าคืออะรัยนะ ก็คงจะล้อผมกันอีกแน่ ๆ เลย ... งั้นเรื่องอะรัยจะต้องบอกล่ะ

หลังจากที่หมดคาบพวกผมสี่คนก็เดินลงมาหน้าตึก

‘’มึงว่าถ้าเป็นคนอื่นมันจะดูดีแบบนี้มั้ยวะ”

เก้าหันไปถามพีทันทีหลังจากเห็นพี่ภูที่นั่งรอผมอยู่บนน้องเน่าพร้อมกับส่งยิ้มมาให้พวกผม

‘’กูว่าถ้าเป็นคนอื่นไม่น่ารอดว่ะ’’

พอพีหันไปตอบเก้าแล้วทั้งสองคนก็พากันหัวเราะลั่นเลย

อืมม ผมเองก็ยังคิดไม่ออกเลยนะว่าถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่พี่ภูมาขับน้องเน่าจะยังดูดีแบบนี้มั้ย

‘’นินทาระยะเผาขนเลยนะมึงสองตัว’’

‘’พวกกูไม่ได้นินทา พวกกูแค่วิจารณ์เว้ยย’’

เก้าหันไปแวดใส่เอกทันที กัดกันทั้งวันครับสองคนนี้

‘’พี่ภูจะพาเพื่อนผมไปไหนครับเนี่ย’’

พีถามพี่ภูทันทีที่พวกผมเดินมาถึง

‘’ไม่ต้องห่วงครับ พี่ไม่พาเพื่อนเราไปขายหรอก’’

พี่ภูตอบพีพร้อมกับรอยยิ้มก่อนจะหันมาลูบหัวผม

‘’เหนื่อยมั้ยครับ’’

‘’ไม่เหนื่อยครับ พี่ภูล่ะครับเหนื่อยมั้ย’’

‘’ไม่เหนื่อยครับ แต่หิว’’

‘’โอ้ยยย สนใจเพื่อนด้วยครับ อย่าคุยกันเหมือนว่าโลกนี้มีเพียงเราสอง หวานกันจิ๊งง เพื่อนสามคนยืนหัวโด่อยู่เนี่ยสนใจกันหน่อย’’

(-\\\-) เก้าแซวผมอีกแล้วอ่ะ

‘’อิจฉาเค้ารึงัยมึงอ่ะ’’

เอกพูดพร้อมกับจิ้มหน้าผากเก้าไปหนึ่งที เก้าก็สวนทันทีเลยเหมือนกันครับ ผมบอกแล้วว่าสองคนนี้กัดกันทั้งวัน

‘’งั้นเราไปก่อนนะ ไปแล้วนะครับพี่ภู หวัดดีครับ’’

เก้าบอกผมพร้อมกับยิ้มนิด ๆ ให้พี่ภู แล้วก็ลากเอกกับเก้าที่ยังแง่ง ๆ ใส่กันอยู่ ให้เดินไปด้วยกัน

‘’ขึ้นรถสิกันต์ พี่หิวแย่แล้ว’’

‘’ครับ’’

ผมยืนเก้ ๆ กัง ๆ จนพี่ภูต้องหันมาบอกให้ขึ้นรถ

‘’กลัวตกก็กอดพี่แน่น ๆ นะ ถ้าตกไปนี่พี่ไม่จอดเก็บนร้า’’

พี่ภูพูดพร้อมกับหัวเราะ หลังจากที่ผมนั่งประจำตำแหน่งบนน้องเน่าแล้ว

พี่ภูใจร้ายอ่ะ ถ้าผมตกไปจริง ๆ จะไม่จอดเก็บผมจริง ๆ น่ะหรอ.....

..............................................................................................................................................................

‘’บ้านใครหรอครับพี่ภู’’

ผมถามทันทีที่พี่ภูจอดรถหน้าบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งไม่ไกลจาก ม. ผมมากนัก ถัดมาแค่สี่ซอยเอง

‘’บ้านพี่เอง ปะ เข้าไปข้างในกัน’’

พี่ภูพูดพร้อมกับไปเปิดรั้วแล้วจูงน้องเน่าเข้าไปจอดในโรงรถ ซึ่งมีรถยนต์ยอดอยู่คันนึง ส่วนผมก็เดินตามพี่ภูเข้ามาอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับมองสำรวจบ้าน อืมม บ้านสองชั้นขนาดกำลังพอดีไม่เล็กไม่ใหญ่มีสวนและโต๊ะหินอ่อนเอาไว้นั่งเล่นมีต้นไม้เยอะด้วยคงจะร่มรื่นดีนะครับ พอเดินเข้ามาในบ้านก็เจอกับห้องนั่งเล่น เลยไปหน่อยก็เป็นห้องครัวกับห้องน้ำ ส่วนชั้นสองก็คงจะเป็นห้องนอนสินะ

‘’บ้านน่าอยู่จัง’’

‘’ถ้าน่าอยู่ กันต์ก็มาอยู่สิ’’

พี่ภูพูดพร้อมกับยกน้ำมาวางให้ผม

พูดจริงหรือว่าพูดเล่นเนี่ย ผมอายนะ ยังไม่ทันจะตอบอะรัยก็ได้ยินเสียงตึงตังมาจากชั้นสอง ผมกับพี่ภูเลยหันไปมองตามเสียงทันที

‘’กว่าจะมากัน กูหิวจนจะกินควายได้ทั้งตัวอยู่แล้วเนี่ย’’

พี่ไม้เดินมานั่งพร้อมกับบ่นพี่ภูทันทีเลยครับ

ผมก็ลืมไปว่าพี่ภูอยู่กับพี่ไม้ ผมรู้นานแล้วครับว่าพี่ภูกับพี่ไม้อยู่ด้วยกันเพราะพี่ภูบอก

‘’แถวนี้มีควายให้มึงกินด้วยหรอวะ’’

‘’อย่ากวนตีน รีบ ๆ ไปทำเลย กูหิว’’

‘’เออ ๆ แล้วของที่ให้ซื้อล่ะได้ครบมั้ย’’

‘’ครบ อยู่ในตู้’’

‘’เออ ๆ’’

ผมมองหน้าพี่ภูกับพี่ไม้สลับกันไปมา พี่เค้าคุยอะรัยกันเนี่ยย หรือว่า นี่อย่าบอกนะว่าพี่ภูจะเป็นคนทำอาหารให้พวกผมกินอ่ะ

‘’งั้นกันต์นั่งดูทีวีรอไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ทำอะรัยให้กิน’’

จริง ๆ ด้วยครับ พี่ภูจะทำอาหารให้พวกผมกิน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอย่างพี่ภูจะทำอาหารเป็นด้วย

‘’ครับ’’

ผมตอบก่อนที่พี่ภูจะเดินเข้าไปในครัว ส่วนพี่ไม้ตอนนี้ก็นอนดูทีวีอยู่บนโซฟาเรียบร้อยแล้วครับ

‘’กันต์เป็นคนแรกเลยนะเนี่ยที่ไอ้ภูมันพามาบ้าน’’

แล้วพี่ไม้ก็ทำลายความเงียบระหว่างเราลงด้วยประโยคที่ทำให้ผมอึ้งครับ ผมคนแรกหรอครับ จริงอ่ะ

(-\\\-) หน้าผมตอนนี้

ผมไม่ได้ตอบอะรัยพี่ไม้ไปแค่ยิ้มน้อย ๆ ให้เท่านั้น บอกตรง ๆ ว่าตอนนี้ผมทำตัวไม่ถูกเลยครับ รู้สึกเหมือนหัวใจพองโตขึ้นงัยไม่รู้ ผมเป็นคนแรกจริง ๆ น่ะหรอ

‘’กันต์’’

‘’ครับพี่ไม้’’

มัวแต่นั่งเขินครับ พี่ไม้ว่าอะรัยนะ เมื่อกี้ผมไม่ได้ฟัง

‘’วันหลังถ้ามาอีกก็ชวนเพื่อนมาด้วยสิ คนนั้นอ่ะ’’

เพื่อนหรอ เพื่อนคนนั้น คนไหนอ่ะ เก้า พี หรือ เอก

‘’คนไหนครับ’’

ไม่อยากเดาอ่ะ ถามเลยล่ะกัน

‘’ก็คนที่น่ารัก ๆ น่ะ ที่บอกว่าเป็นชายทั้งแท่งนั่นงัย’’

อ่ออ ที่แท้ก็พีนั่นเอง ว่าแต่ให้ชวนมาทำมัยหว่า....เอ๊ะ หรือว่า อย่าบอกนะว่าพี่ไม้ชอบพีอ่ะ

ผมมองหน้าพี่ไม้ที่ตอนนี้ก็มองหน้าผมอยู่เหมือนกัน แล้วไอ้รอยยิ้มแบบนั้นหมายความว่างัยอ่ะ นี่พีชอบเพื่อนผมจริง ๆ ใช่มั้ยเนี่ยยย

‘’มันมีแฟนรึยัง’’

นั่นงัยชัดเลยทีนี้ พี่ไม้ชอบพีจริง ๆ ด้วย

‘’ยังครับ เอ่อออ พี่ไม้ชอบพีหรอ’’

ถามไปเลยดีกว่าเพื่อความมั่นใจ เผื่อผมจะคิดไปเอง

‘’หึหึหึ’’

พี่ไม้ไม่ตอบคำถามผมครับ แค่หัวเราะ แล้วตกลงหมายความว่างัยล่ะ หัวเราะนี่ชอบหรือไม่ชอบ

‘’พี่ขึ้นห้องก่อนนะ ถ้าไอ้ภูทำเสร็จแล้วให้มันไปเรียกพี่ด้วย’’

พูดจบก็เดินขึ้นบันไดไปเลยครับ ทิ้งผมนั่งอยู่คนเดียวพร้อมกับความสงสัยว่าพี่ไม้ชอบพีใช่มั้ย แต่จริง ๆ แล้วผมก็เชียร์สองคนนี้นะ ถ้าคบกันจริง ๆ คงจะสนุกพิลึก นี่ผมคิดอะรัยอยู่เนี่ยย ผมกำลังจะจับคู่ให้เพื่อนอยู่สินะ

*********************************************************************