หนีตายโรงบาลบ้า

7.8

วันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.59 น.

  10 ตอน
  5 วิจารณ์
  13.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2557 10.58 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ฆ่าฟันแทง!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฉันจะต้องฆ่าเพื่อนที่เคยร่วมงานหรอนี่ แต่พวกเขาไม่ใช่คนต่อไปแล้วนะ
"ฉับๆ!"ฉันเอาปังตอสับหัวเหล่าผงผีทั้งหลายแล้วเดินหนีออกจากฝูงผีเหล่านี้
ฉันรีบไปที่ลิฟท์ทันทีฉันกดลิฟท์ซ้ำไปมาด้วยความเร่งด่วนในที่สุดลิฟท์ก็เปิดฉันกดไปชั้นหนึ่งทันที
"กริ๊ง"เอาล่ะลิฟท์กำลังลงเรื่อยๆ แต่ทำไมไฟในลิฟท์มันติดๆดับๆเนี่ยหะ
"ครึดครืดดดดดดดดดดด" ฉันมองขึ้นไปข้างบนปรากฎว่าสายลิฟท์ขาด พระเจ้า! ทำยังไงดี ลิฟท์ดิ่งลงมาเรื่อยๆ ในที่สุด
"ปั้ง!!!" ลิฟท์หล่นมายังชั้นใต้ดินสุดซึ่งฉันไม่รู้เลยว่าโรงพยาบาลมีชั้นใต้ดินที่นี่ด้วยฉันมองไปรอบๆๆ พบกับก๊าซและสารเคมีเต็มไปหมดทำให้ฉันคิดที่จะหยิบผ้าปิดปากไม่ได้
"นี่มันที่ที่ถูกทดลองนี่นา"ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง ใต้ดินที่นี่มีทั้งปืนศพและ'ผีคนไข้และเหล่าคุณหมอ'
ฉันเดินตรงไปที่ปืนทันทีและทดสอบว่ามันยังมีลูกกระสุนอยู่รึเปล่า
มีแหะ ดีล่ะแค่นี้ฉันคิดว่าน่าจะมีทางรอดอยู่
"แกร๊กๆ"ฉันเดินเตะอะไรบางอย่างเลยก้มดู มันคือไฟฉาย ฉันหยิบมันอย่างลวกๆเพราะที่นี่ค่อนข้างมืดมาก ฉันส่องไฟไปที่ๆทอดยาวไกล และสำรวจรอบๆไปพร้อมๆกัน ฉันหยุดเดินและส่องไฟมาที่ผนังเพราะมันมีแผนที่อยู่ ตอนนี้เราอยู่ที่ห้องฆ่าเชื้อและบันไดอยู่ใกล้ๆห้องทดลอง ฉันต้องไปห้องทดลองหรอนี่ อยู่ถัดไป3ห้องเองนี่ คงไม่มีอะไรม้างง
ฉันเดินตรงไปเรื่อยๆจนต้องหยุดและปิดไฟฉายเพราะฉันเจอมนุษย์ ยังมีมนุษย์อยู่อีกหรอเนี่ย
"ฉันว่าฉันจะออกไปจากที่นี่และระเบิดมันทิ้งซะ" ชายท่าทางที่หน้าจะเป็นหัวหน้าทดลองเอ่ยขึ้น
"แกไม่สามารถออกไปจากทีนี่ได้หรอกแกก็รู้นี่หว่าว่าเราต้องไปชั้น1น่ะแกคงรู้นะว่ามีอะไรรออยู่"เมื่อชายอีกคนพูดเสร็จหน้าผู้ชายคนนั้นก็หน้าซีคทันที
"โป๊ก!" หัวฉันโขกกับโต๊ะทำให้พวกนั้นหันมามอง
"นั่นใคร!!"ทั้งสองคนเอ่ยขึ้นพรางชี้ปืนมาทางฉัน
"ฉันยังเป็นมนุษย์อยู่นะ"ฉันพูดกลับไป
"ห๊ะจริงหรอนี่"พูดเสร็จทั้งสองคนก็รีบเข้ามาหาฉันทันที
"ว่าแต่เธอมาที่นี่ได้ไงเนี่ยเธอต้องรีบออกไปนะ"
"ตอนแรกฉันก็ลงลิฟท์เพื่อจะไปชั้นหนึ่งอ่ะแต่สายลิฟท์มันขาดเลยเลยร่วงลงมาที่นี่"
"นี่เธอห้ามไปฉันหนึ่งเด็ดขาดเลยนะ"ชายอีกคนกล่าวขึ้น
"ทำไม?"ฉันถามเขา
"มันมีตัวกลายพันธุ์อยู่น่ะสิ"
"แล้วฉันจะแน่ใจได้ไงว่านายไม่ได้พูดโกหก"
"แล้วฉันจะโกหกพวกเธอไปทำไมล่ะ"
"ก็เพื่อไม่ให้ฉันออกไปจากที่นี่เพื่อไม่ให้มีใครรู้เรื่องการทดลองไงล่ะ!"
"อ้อ..นี่เธอรู้ด้วยสินะงั้นฉันคงเก็บเธอไว้ไม่ได้แล้ว" พูดเสร็จเขาก็ชี้ปืนมาทางฉัน
"จะ..จะทำอะไรน่ะ?"ฉันเอาปืนจ่อเขามั่ง
"ถามบ้าๆฉันก็จะฆ่าเธอไง"ชายอีกคนกระซิบข้างหลังฉันและเอาปืนจ่อหัว
"กรี๊ดดดดดดดด กร๊ากดดดดดดด"
"เห้ยมันมาได้ไงวะ!!" ชายอีกคนกล่าว
เสียงนั่นมันเสียงอะไรน่ะฉันส่องไฟก็พบว่ามีตัวประหลาดลำตัวเป็นมนุษย์ขายาวและมีหลายขาคล้ายแมงมุมและคอยาวยืดได้พร้อมฟันที่แหลมคมพร้อมที่จะบดขยี้เหยื่อทุกชนิด
"ปั้งๆๆ!"ทั้งสองคนนั้นยิงปืนใส่ไอ้แมงมุมนั่นฉันเลยชิ่งหนีไปชั้นหนึ่งให้เร็วที่สุด แต่ว่า..
โปรดติดตามตอนต่อไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา