หนีตายโรงบาลบ้า

แต่ว่า... ประตูมันล็อคนี่หว่า ฉันมองรอบๆว่ามันพอมีอะไรให้ฉันพังมันมั่ง ใช่แล้วปืน แต่ไอ้พวกผีมันอยู่เต็มเลยแหะ ถ้าขืนยิงมันต้องได้ยินแน่เลย แต่ชั่งมันเหอะ! ยังไงเราก็ต้องรอดจากที่นี่

"ปั้งๆ!"ฉันยิง2นัดติดโอ้ยปวดหูจริงๆสงสัยคงจะยิงใกล้หูมากเกินไป

หลังจากนั้นฉันก็รีบเปิดประตูและวิ่งทันที สงสัยฉันคงต้องถอดส้นสูงสีขาวเปื้อนเลือดนี่แล้วล่ะ ฉันจัดการถอดรองเท้าของตัวเองออก และเดินขึ้นบันไดไปเรื่อยๆจนถึงชั้นความหวังใกล้แล้วสินะ... ฉันจะหลุดจาก kuylunatic asylum แห่งนี้สักทีนะ

ฉันกดปุ่มโทรศัพท์โทรหาตำรวจทันที

"ว่าไงครับ?"

"คุณตำรวจค๊ะเกิดเหตุที่โรงพยาบาลkuylunatic asylum รีบมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะไม่งั้นทุกคนจะตายกันหมด!!"

"คะ..ครับ!!"

"ติ๊ดๆๆ" ฉันกดวางโทรศัพท์ทันที

ฉันจะรอดออกไปแล้ว อีกนิดเดียวเท่านั้น....

"ครืดดดดดดด" เสียงเหมือนใครเอามีดลากกับพื้นอย่างงั้นแหละ

"นั่นใครน่ะ!!." ฉันชูปืนขึ้นพร้อมยิง

"@#$%^!@#$%$^^^&*()_+|+|!!!!!!!." เสียงที่เปล่งออกมามันไม่ใช่ภาษาคนพอฉันหันกลับไป นี่มันตัวบ้าอะไรกันเนี่ย! มันคือนางพยาบาลทั่วไปแต่ไม่มีหัว แถมขากับมือยังเป็นมีดอีกแถมมีน้ำหยดลงมาด้วยน้ำที่หยดลงมาทำให้พื้นไหม้เลยทีเดียว ฉันคงต้องยิงมันทิ้งแล้วละ

"เช้งงงง!!" มันเอาแขนดาบของมันฟันกำแพงและฟันมั่วไปเรื่อยๆ มันพ่นพิษใส่เสื้อฉันด้วย ฉันจึงต้องถอดเสื้อออก

"ปั้งๆ ปั้งๆ"ฉันยิงมันเรื่อยๆมันก็ไม่มีท่าทีว่าจะตานสักทีฉันทำอะไรไม่ถูกเลยนอกจากหลบและรอความช่วยเหลือจากตำรวจ

"ปัง!!"ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับ...ตำรวจที่ไม่ใช่ตำรวจพวกเขาโดนสารเคมีหรอ? อย่าบอกนะว่ามันแพร่ทั้งเมือง

"กรี๊ดดดดดดดดดด!!"ฉันกรี๊ดและร้องไห้ออกมาฉันไม่จำเป็นที่จะต้องมีชีวิตอยู่แล้วนี่นา

"ครีม..ครีม!!"

"เฮื้อออ" ฉันตื่นขึ้นมาในห้องที่ฉันประจำการอยู่ทุกๆวันฉันมองไปรอบๆและรีบวิ่งไปที่ประตูและส่องที่ช่องทันทีส่องไปมาก็ปกติทุกอย่าง

มันจบแล้วสินะฝันร้ายที่เกิดขึ้นมามันจบแล้ว...

XXX