หนีตายโรงบาลบ้า

7.8

วันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.59 น.

  10 ตอน
  5 วิจารณ์
  13.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2557 10.58 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ฆ่าฟันแทง!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันจะต้องฆ่าเพื่อนที่เคยร่วมงานหรอนี่ แต่พวกเขาไม่ใช่คนต่อไปแล้วนะ

"ฉับๆ!"ฉันเอาปังตอสับหัวเหล่าผงผีทั้งหลายแล้วเดินหนีออกจากฝูงผีเหล่านี้

ฉันรีบไปที่ลิฟท์ทันทีฉันกดลิฟท์ซ้ำไปมาด้วยความเร่งด่วนในที่สุดลิฟท์ก็เปิดฉันกดไปชั้นหนึ่งทันที

"กริ๊ง"เอาล่ะลิฟท์กำลังลงเรื่อยๆ แต่ทำไมไฟในลิฟท์มันติดๆดับๆเนี่ยหะ

"ครึดครืดดดดดดดดดดด" ฉันมองขึ้นไปข้างบนปรากฎว่าสายลิฟท์ขาด พระเจ้า! ทำยังไงดี ลิฟท์ดิ่งลงมาเรื่อยๆ ในที่สุด

"ปั้ง!!!" ลิฟท์หล่นมายังชั้นใต้ดินสุดซึ่งฉันไม่รู้เลยว่าโรงพยาบาลมีชั้นใต้ดินที่นี่ด้วยฉันมองไปรอบๆๆ พบกับก๊าซและสารเคมีเต็มไปหมดทำให้ฉันคิดที่จะหยิบผ้าปิดปากไม่ได้

"นี่มันที่ที่ถูกทดลองนี่นา"ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง ใต้ดินที่นี่มีทั้งปืนศพและ'ผีคนไข้และเหล่าคุณหมอ'

ฉันเดินตรงไปที่ปืนทันทีและทดสอบว่ามันยังมีลูกกระสุนอยู่รึเปล่า

มีแหะ ดีล่ะแค่นี้ฉันคิดว่าน่าจะมีทางรอดอยู่

"แกร๊กๆ"ฉันเดินเตะอะไรบางอย่างเลยก้มดู มันคือไฟฉาย ฉันหยิบมันอย่างลวกๆเพราะที่นี่ค่อนข้างมืดมาก ฉันส่องไฟไปที่ๆทอดยาวไกล และสำรวจรอบๆไปพร้อมๆกัน ฉันหยุดเดินและส่องไฟมาที่ผนังเพราะมันมีแผนที่อยู่ ตอนนี้เราอยู่ที่ห้องฆ่าเชื้อและบันไดอยู่ใกล้ๆห้องทดลอง ฉันต้องไปห้องทดลองหรอนี่ อยู่ถัดไป3ห้องเองนี่ คงไม่มีอะไรม้างง

ฉันเดินตรงไปเรื่อยๆจนต้องหยุดและปิดไฟฉายเพราะฉันเจอมนุษย์ ยังมีมนุษย์อยู่อีกหรอเนี่ย

"ฉันว่าฉันจะออกไปจากที่นี่และระเบิดมันทิ้งซะ" ชายท่าทางที่หน้าจะเป็นหัวหน้าทดลองเอ่ยขึ้น

"แกไม่สามารถออกไปจากทีนี่ได้หรอกแกก็รู้นี่หว่าว่าเราต้องไปชั้น1น่ะแกคงรู้นะว่ามีอะไรรออยู่"เมื่อชายอีกคนพูดเสร็จหน้าผู้ชายคนนั้นก็หน้าซีคทันที

"โป๊ก!" หัวฉันโขกกับโต๊ะทำให้พวกนั้นหันมามอง

"นั่นใคร!!"ทั้งสองคนเอ่ยขึ้นพรางชี้ปืนมาทางฉัน

"ฉันยังเป็นมนุษย์อยู่นะ"ฉันพูดกลับไป

"ห๊ะจริงหรอนี่"พูดเสร็จทั้งสองคนก็รีบเข้ามาหาฉันทันที

"ว่าแต่เธอมาที่นี่ได้ไงเนี่ยเธอต้องรีบออกไปนะ"

"ตอนแรกฉันก็ลงลิฟท์เพื่อจะไปชั้นหนึ่งอ่ะแต่สายลิฟท์มันขาดเลยเลยร่วงลงมาที่นี่"

"นี่เธอห้ามไปฉันหนึ่งเด็ดขาดเลยนะ"ชายอีกคนกล่าวขึ้น

"ทำไม?"ฉันถามเขา

"มันมีตัวกลายพันธุ์อยู่น่ะสิ"

"แล้วฉันจะแน่ใจได้ไงว่านายไม่ได้พูดโกหก"

"แล้วฉันจะโกหกพวกเธอไปทำไมล่ะ"

"ก็เพื่อไม่ให้ฉันออกไปจากที่นี่เพื่อไม่ให้มีใครรู้เรื่องการทดลองไงล่ะ!"

"อ้อ..นี่เธอรู้ด้วยสินะงั้นฉันคงเก็บเธอไว้ไม่ได้แล้ว" พูดเสร็จเขาก็ชี้ปืนมาทางฉัน

"จะ..จะทำอะไรน่ะ?"ฉันเอาปืนจ่อเขามั่ง

"ถามบ้าๆฉันก็จะฆ่าเธอไง"ชายอีกคนกระซิบข้างหลังฉันและเอาปืนจ่อหัว

"กรี๊ดดดดดดดด กร๊ากดดดดดดด"

"เห้ยมันมาได้ไงวะ!!" ชายอีกคนกล่าว

เสียงนั่นมันเสียงอะไรน่ะฉันส่องไฟก็พบว่ามีตัวประหลาดลำตัวเป็นมนุษย์ขายาวและมีหลายขาคล้ายแมงมุมและคอยาวยืดได้พร้อมฟันที่แหลมคมพร้อมที่จะบดขยี้เหยื่อทุกชนิด

"ปั้งๆๆ!"ทั้งสองคนนั้นยิงปืนใส่ไอ้แมงมุมนั่นฉันเลยชิ่งหนีไปชั้นหนึ่งให้เร็วที่สุด แต่ว่า..

โปรดติดตามตอนต่อไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา