magic city เวทมนต์ในเมืองมหัศจรรย์

[yuuta talk]

"เฮ้อ"ผมถอนหายใจ ในที่สุดก็เล่นกับยูกิเสร็จซักที ยัยเซ่อนั่นจะเป็นอะไรรึปล่าวนะ ทิ้งไว้ให้อยู่คนเดียวน่าเป็นห่วงชมัด ถ้าตกบันไดขึ้นมาล่ะ...ไม่หรอกมั้งยัยนั่นคงไม่เซ่อขนาดนั้น

"แอ๊ด"ผมเปิดประตูออกจากห้องนอนของน้องชาย(เมื่อกี้พาน้องชายไปนอน) รีบไปหายัยนั่นดีกว่า

.

.

.

"เฮ้ย!!"ผมตะโกนลั่นบ้าน ยัยนั่นไปนอนอะไรตรงนั้นน่ะ ตกบันไดหรอ

"โถ่ ยัยเซ่อเอ้ย"ผมอุ้มยัยนี่ขึ้น ไปทำอีท่าไหนเข้าเนี่ย- -

"ตึก ตึก ตึก"เสียงผมเดินไปยังห้องนอน

"ปั้ง!"ผมถีบประตู ช่วยไม่ได้ก็มือมันไม่ว่างนี่หน่า-3-

"ฟุ่บ"ผมวางตัวยัยนี่ลงบนเตียง ยัยนี่มีแผลถลอกเยอะจริง- - ตกมากี่ขั้นเนี่ย ไปหยิบชุดปฐมพยาบาลมาทำแผลให้ดีกว่า

.

.

.

ตอนนี้ผมกำลังเอื้อม เอื้อม แล้วก็เอื้อม ใครมันเอาชุดปฐมพยาบาลของผมไปไว้ริมสุดของบนตู้ฟะ ให้ตายเถอะ

"อ้ะ!"ผมหยิบได้แล้วแต่....ผมกำลังจะร่วง! เก้าอี้บ้าอย่าล้มสิ ได้โปรดT^T

"ตู้ม"ผมล้มลงมาแล้ว โอย เจ็บ จะช่วยคนอื่นกลับทำตัวเองเจ็บซะได้น่าอนาถจิต-0-

"กึก"รูปภาพรูปหนึ่งตกมาบนหัวผม ผมค่อยๆหยิบขึ้นมาดู อ้ะ! รูปนี้ มันเป็นรูปของผมกันเพื่อนสนิทเป็นเพื่อนที่น่ารักมากเลยนะ เขาชอบเรียกผมว่าพี่ชาย ผมก็เรียกเขาว่าน้องสาว คิดถึงจังเลยเด็กคนนี้ แต่นี่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องพันนี้นะ เราต้องรีบทำแผลให้ยัยนี่ ส่วนของที่ทำตกเดี๋ยวค่อยเก็บ

ผมค่อยๆคว้าชุดปฐมพยาบาลขึ้นมาทำแผลให้ยัยนี่ พอดูใกล้ๆยัยนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ เหมือนเพื่อนสนิทผมเลย-w-

.

.

.

"เสร็จแล้ว"ในที่สุดผมก็ทำแผลให้ยัยนี่เสร็จง่วงจัง นี่มันก็จะดึกแล้วด้วยพักซักงีบคงไม่เป็นไรมั้ง ผมค่อยๆเอนตัวลงบนที่นอน หวังว่ายัยนี่คงไม่ตื่นขึ้นมาโวยวายผมนะ ฮ้าว ราตรีสวัสดิ์ครับ

"ครอก"แล้วผมก็หลับไป

โปรดติดตามตอนต่อไป