สาวน้อยน้ำแข็งแห่งเอเรนเดล

ดะ......เดี๋ยวน่ะ นี่มันชุดอะไรฟ่ะ  หึ้ย แปปน่ะ งงอ่ะ " ฟึ่บๆ " ชุดบ้าอะไรว่ะเนี่ย

โห๋เน้นน้ำเงิลจัง   ฉันลองหมุนตัวเองไปมาแล้วจะทำหน้าเอ๋อไอยู่พักหนึ่ง

แถมที่แห่งนี้มีพลังเวทย์ด้วย อร้ายยๆๆๆๆ นามิชอบค่ะะะะะ

"สุดยอดจังแหะ...อือ..รูปนี้เนี่ยทำไมถึงได้คล้ายเราอย่างนี้น่ะ " ฉันใช้ผ่ามือลูบด้านหน้าซึ้งเป็น

รูปภาพราชินี

" พระองค์ชื่อ โซเบลล์ล่า " ตอนที่ฉันกำลังแปลกใจกับชุดและรูปภาพนี่อยู่ ไอ้แมวบ้านี้ก็

ส่งเสียงทุ้มออกมาจากด้านหลัง โดยที่ฉันไม่รู้ตัว

ฉันมองภาพคนที่ขนามนามว่าราชินี

" และเธอปกครองเมืองอะไรเหรอ" ฉันหันหน้าไปมองหน้าเจ้าหนุ่มแปลกประหลาดมีหูมีหางนี้

แบบประจันหน้าตาต่อตา

" เมืองแอเรลเดวน่ะ และเธอก็เป็นผู้ถูกเลือกให้มาปกป้องโลกเทพนิยายกับโลกมนุษย์"

" ฮะ เมืองแอเรลเดว และฉันนี่น่ะเป็นผู้ถูกเลือก " ฉันเบิกตากว้างเมื่อรู้ว่าสิ่งนี้เป็นเรื่องอะไร

" ใช่ " ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนตอบด้วยเสียงทุ้มต่ำ

" ฮือ..เมืองแอเรลเดว "  โห๋ยังกับอยู่นั้ยการ์ตูน คงไม่ใช่หรอกมั้ง

" และนี่มันชุดบ้าอะไรกันอ่ะ ฮือฟรุ้งฟริ้งจิง" ฉันว่าพลางอ้าแขนอ่าขาเพื่อให้ตานีเห็นชุดนี้ได้

ชัดเจนยิ่งขึ้น

" ฟรุ้งฟริ้งคืออะไรเหรอคับ" ตานี่ทำหน้าตางุลงง กับคำพูดของฉัน

"ก็แบบน่ารักอะไรแบบนี่น่ะ " ฉันอธิบายย่อยๆพอที่จะทำให้หมอนี่พอเข้าใจมันบ้าง

"อ๋อ" มันทำหน้าพอเข้าใจกับคำตอบที่ฉันให้มันไป

ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าไม่อยากพูดดีกับมันเลยสักนิด

" และทำไมฉันจับไอ้สิ่งของพวกนั้นแล้วถึงมีพลังงานบางอย่างแล้วฉันก็เปลี่ยนชุดแบบนี้ล่ะ "

ฉันถามคำถามยาวเยียด  หมอนี่ยิ้มๆก่อนจะพูดว่า " ก็ผมบอกคุณแล้วงัยว่าคุณเป็นผู้ถูกเลือก"

หมอนั้นอมยิ้ม   ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆตัวฉัน "และนี่ก็คือผลึกเวย์มนต์น้ำแข็ง "

มันก้มแกะกระเป๋าที่อยู่ตรงเอวขอฉันและยกกระเป๋าเล็กชู่ขึ้นให้ฉันดูมัน

" เวทย์มนต์ " ฉันจ้องไปยังกระเป๋าด้วยสายตาที่ส่งประกาย

"ใช่...หึๆ..ดูเหมือนจะชอบสิ่งนี้สิน่ะครับ" มันหัวเราะอยู่ในลำคอพร้อมกับยื่นยิ้มส่งลูกอมให้ฉัน

แต่ฉันก็ต้องส่ายหัวไปมาแรง " ไม่เชื่อหรอก แน่จิงนายก็เอาผลึกที่อยู่ในนั้นมาให้ฉันซะซิ"

ขอโทษด้วยน่ะค่ะฉันเป็นง่ายซะด้วยซิ คึๆๆ

มันยิ้มๆ แล้วก็เทสิ่งของมีค่าที่ชื่อว่า"ผลึกน้ำแข็ง หรือเวทย์มนต์นั้นเอง"

" ไม่จิงนาา" ฉันเลือกตา ไม่เชื่อใจสายตาตัวเองเลยซักนิดนี้มัน ผลึกลูกแล้วจิงๆด้วย

"ไม่จิงก็ต้องแล้วล่ะครับ" มันพูดติดตลก

"กวนแล้ว" ฉันมองหน้ามัน