วัยรุ่นหิมพานต์

               ในแววตาที่จ้องประสานกันด้วยความเด็ดเดี่ยว ระหว่างลูกผู้ชายสองคน พวกเขามองเห็นอะไรกัน?
               มองเห็นเพื่อน มองเห็นศัตรู มองเห็นคนทรยศ หรือมองเห็นเพียงหมากตัวหนึ่งบนกระดาน ไม่ว่าจะมองเห็นเป็นอะไรก็ตามแต่ หากแต่เมื่อพวกเขาได้มายืนประจันหน้ากันอยู่บนสังเวียนแห่งนี้แล้ว สถานะของบุคคลเบื้องหน้านี้ มีเพียงคำว่าคู่ต่อสู้ ผู้จำต้องพิชิตลงให้จงได้เท่านั้น
               ความบาดหมางมากมายในอดีต คือเหตุผลเดียวที่ทำให้พวกเขาต้องมายืนอยู่ ณ ที่แห่งนี้ ท่ามกลางสักขีพยานนับร้อยบนอัฒจันทร์ ศักดิ์ศรีคือเดิมพันชิ้นสำคัญที่พวกเขาจำต้องสู้เพื่อรักษาไว้ ไฟโทสะอันคุกรุ่นภายในใจ เป็นดั่งแรงขับเคลื่อนชั้นดีสำหรับทุกการกระทำต่อจากนี้ เพื่อเพื่อน เพื่อการแก้แค้น เพื่อความยิ่งใหญ่ หรือเพื่อความสมบูรณ์แบบ เหล่านี้เองที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างบังเกิดขึ้น นี่คือศึกแห่งศักดิ์ศรีระหว่างกันกับเอ็กซ์ และบัดนี้ มันได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
“!!!”
               แต่ดูท่านี่คงจะไม่ใช่แค่การต่อยตีธรรมดาๆ เสียแล้ว เพราะแค่เพียงเสียงระฆังยกแรกดังขึ้น เหล่านักเรียนสุวัฒนาทุกคนก็ถึงกับต้องตกตะลึงไปตามๆ กัน เหล่าตากล้องข้างสนามนำทีมโดยก็อต ต่างยกกล้องของตนขึ้นมาลั่นชัตเตอร์อย่างต่อเนื่องไม่มีหยุด เพราะสิ่งที่พวกเขากำลังชมกันอยู่นั้น ช่างเป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจเสียจริงๆ
               แม้จะเป็นเพียงวินาทีสั้นๆ แต่ทั้งคู่ต่างก็ใช้เวลาอันน้อยนิดนี้ให้เป็นประโยชน์ที่สุด สำหรับการโจมตีครั้งแรก กันใช้พลังแห่งเหมันต์พร ปล่อยพายุหมุนใต้ฝ่าเท้าขวาลงสู่พื้นดิน เป็นดั่งแรงผลักดันชั้นดี ให้เขาสามารถเตะใส่หน้าเอ็กซ์ ด้วยพลังลมมหาศาลที่ช่วยเสริมทั้งพลังความแรงและความเร็วให้กับลูกเตะนี้ ขณะเดียวกัน เอ็กซ์ก็ชูแขนขวาขึ้นมาตั้งไว้พร้อมกำหมัดแน่น เล็งจ่อไปยังหน้าอกกันพร้อมละอองแสงรอบแขนที่เจิดเจ้าขึ้นเรื่อยๆ เป็นดั่งสัญญาณว่าเขาพร้อมจะยิงปืนใหญ่นารายณ์ทุกเมื่อแล้ว
               มันอาจจะเป็นการแลกเลือดกันชนิดบ้าระห่ำที่สุด ทว่า ยอดฝีมือทั้งสองยังมีไหวพริบพอสำหรับการแก้ทางอีกฝ่ายได้อย่างทันท่วงที เมื่อเห็นว่าเอ็กซ์กำลังจะยิงลำแสงเข้ามา กันจึงรีบใช้แขนขวาที่ยังว่างอยู่ดึงแขนเสื้อแจ็คเก็ตของเอ็กซ์ลงมา พร้อมกันนี้เอง เมื่อเห็นว่ากันกำลังจะเตะเข้ามา เอ็กซ์ก็ไม่รอช้า รีบตั้งแขนซ้ายขึ้นมาขนานกับหัว จากนั้นจึงเนรมิตโล่จากละอองแสงสีม่วงนับล้านภายในพริบตาเดียวเท่านั้น แม้จะก่อให้เกิดรอยร้าวเล็กๆ บ้าง แต่อย่างน้อย โล่นี้ก็แข็งแกร่งขนาดป้องกันลูกเตะของกันเอาไว้ได้หมดเลยทีเดียว
“!!!”
               เรียกได้ว่าถึงกับต้องตาค้างกันไปทั้งอัฒจันทร์เลยทีเดียว มันอาจเป็นวินาทีสั้นๆ สำหรับคนธรรมดาอย่างเราๆ แต่สำหรับยอดนักสู้ฝีมือฉกาจ วินาทีสั้นๆ นี้ก็สามารถตัดสินผลแพ้ชนะกันได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เหตุผลที่ต่างฝ่ายต่างสามารถรุกรับกันได้สูสีถึงเพียงนี้ คงเป็นเพราะการร่วมต่อสู้กันมาหลายต่อหลายคราเมื่อครั้งยังเป็นเพื่อนกันอยู่ เป็นเหตุให้ทั้งคู่รู้แกวซึ่งกันและกัน จนสามารถอ่านเกมรุกของอีกฝ่ายได้อย่างเฉียบคมถึงขนาดนี้
“แซ่ดๆๆๆๆๆๆ”
               หากแต่ทว่า คำถามต่อมาของทั้งผู้ชมทั้งอัฒจันทร์ก็คือ พวกเขาจะทำอย่างไรต่อไปกัน? เพราะขณะนี้ ต่างฝ่ายต่างกำลังตกอยู่ในพันธนาการซึ่งกันและกัน เอ็กซ์อาจถูกควบคุมการเคลื่อนไหวแค่แขนข้างเดียว แต่ลำพังแค่ขาลีบแห้งของเขา คงไม่อาจทำอะไรกับขาอันอุดมไปด้วยมัดกล้ามของกันได้อย่างแน่นอน และหากจะเปลี่ยนมาใช้แขนซ้ายในการโจมตี ไอ้หนุ่มรูปงามคงไม่คิดเสี่ยงให้เกราะป้องกันเพียงหนึ่งเดียวสูญหายไป เพื่อเปิดทางให้อีกฝ่ายเตะเข้ามาอีกเป็นแน่ ถือเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเอ็กซ์เลยก็ว่าได้
               กันเองก็ถูกจำกัดการเคลื่อนไหวไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเอ็กซ์ แขนขวาจำต้องใช้ดึงแขนเสื้อลงมาเพื่อขัดขวางการยิงปืนใหญ่นารายณ์ ส่วนแขนกับขาข้างซ้ายก็ไม่สามารถขยับเขยื้อนไปไหนได้ เพราะต้องคอยรักษาน้ำหนักและศูนย์ถ่วงไว้ไม่ให้ล้ม และหากเขาจะชักขาขวากลับเข้ามา วินาทีนั้น เขาอาจถูกเอ็กซ์ยิงปืนใหญ่นารายณ์จากแขนซ้ายของอีกฝ่ายยิงเข้ามาก็เป็นได้ นี่คือข้อพิสูจน์ว่ากันเองก็ตกที่นั่งลำบากไม่แพ้เอ็กซ์เช่นกัน
“ไม่เลวนี่หว่า” กันชวนคุย ขณะกำลังคิดหาทางออก “โล่มึงนี่แข็งขึ้นกว่าเก่าป่ะเนี่ย?”
“อย่าคิดนะว่าวันนี้จะเหมือนเดิม” เอ็กซ์ยิ้มเยาะ “กูจะเล่นมึงให้เละกว่าเมื่อวานอีกนะขอบอก”
“แต่มึงเล่นติดแหงกอยู่อย่างงี้ก็ไปไหนไม่ได้ดิวะ” กันพูดตามความจริง
“พูดไรของมึง?”
               ทว่า ระหว่างที่กำลังสนทนากันอยู่ดีๆ นั้นเอง อภินิหารก็พลันบังเกิดขึ้นทันตา ละอองแสงสีม่วงนับล้านปรากฏขึ้นรอบกายเอ็กซ์ในชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น มันเป็นเหมือนเศษฝุ่นที่ลอยกระจัดกระจายไปมาในอากาศ หากแต่สีสันสดใสของมันกลับดูงดงามปานอัญมณีเลอค่า บัดนี้ ไม่ใช่แค่แขนสองข้างอีกต่อไป แต่ละอองแสงสีม่วงเหล่านี้กำลังค่อยๆ ลอยเข้าปกคลุมทั่วทั้งร่างของเอ็กซ์ทีละเล็กทีละน้อย ดั่งหิ่งห้อยน้อยบินมารวมตัวกันบนต้นไม้ใหญ่ ช่างเป็นภาพอันตระการตาและชวนหลงใหลเสียจริงๆ
“อะไรวะเนี่ย...”
               ภายในไม่กี่วินาทีเท่านั้น ละอองแสงนับล้านเหล่านี้ก็เข้าปกคลุมทั่วทั้งร่างของเอ็กซ์จนหมดสิ้น ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ผิวกายสีเหลืองทองนี้กำลังเปล่งประกายแสงสีม่วงงดงาม ทุกส่วนของรูปโฉมอันหล่อเหลานี้กำลังเรืองแสงสดใสอย่างน่าอัศจรรย์ ส่องสว่างวาบไปทั่วทุกอาณาบริเวณโดยรอบ ธรรมดาก็หล่ออยู่แล้ว ยิ่งมีแสงสีม่วงนี้ห้อมล้อมอีก รอบกายของไอ้หนุ่มรูปงามคนนี้ก็เสมือนมีแสงไฟสปอตไลท์คอยส่องตลอดเวลา เล่นเอาเหล่าสาวๆ ทุกคนบนอัฒจันทร์ถึงกับใจละลายไปเลยทีเดียว
 “อาภรณ์สวรรค์”
               แต่เอ็กซ์คงไม่คิดใช้ละอองแสงเหล่านี้เพียงเพื่อประดับบารมีแน่ๆ เพราะเมื่อรอบกายถูกปกคลุมด้วยแสงสีม่วงนี้แล้ว ไอ้หนุ่มรูปงามก็ยิ่งเพิ่มความเข้มแสงขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายของเขากำลังส่องสว่างขึ้นแบบไม่มีหยุด และทันใดนั้นเอง ก็ราวกับมีดวงอาทิตย์อีกดวงโผล่ขึ้นมากลางสนามฟุตบอล แสงสีม่วงนี้เจิดจ้าเสียจนไม่สามารถมองด้วยตาเปล่าได้อีกต่อไป นั่นทำให้กันและคนอื่นๆ จำต้องปิดตาลงด้วยความพร่ามัว พลอยทำให้ลิงขาวเผลอผละตัวออกจากเอ็กซ์ได้ในที่สุด นั่นหมายความว่าโอกาสสำคัญของเอ็กซ์เดินทางมาถึงแล้ว
“ดาวหางนารายณ์”
               เมื่อร่างกายเป็นอิสระแล้ว เอ็กซ์ไม่รอช้าใดๆ ทั้งสิ้น โล่อันแข็งแกร่งจางหายไปกับอากาศธาตุในทันทีเขารีบกำหมัดสองข้างแล้วยื่นออกมาประกบกันไว้แน่น ยื่นกำปั้นทั้งสองจ่อใส่อกของกันเบื้องหน้าในระยะประชิด และเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างลงตัว ชั่วพริบตานั้น ไอ้หนุ่มรูปงามจึงใช้เวลาอันคุ้มค่านี้ยิงลำแสงสีม่วงทรงอานุภาพออกไปในทันใด
“ตู้มมมมมมมมมมมมมม”
               ด้วยความที่มันเป็นดาวหางนารายณ์ อันทรงพลังทำลายล้างยิ่งกว่าปืนใหญ่นารายณ์เป็นสองเท่า ประกอบกับระยะเผาขนที่ยิงเข้าใส่เต็มๆ การโจมตีนี้จึงทำให้ร่างกายของกันได้รับความเสียหายมากถึงมากที่สุด เขากระเด็นลอยออกไปไกลตามความรุนแรงของลำแสง ก่อนจะตกลงมากระแทกกับพื้น แล้วกลิ้งไถลต่อไปบนผืนหญ้าไกลพอสมควร จนมาหยุดอยู่หน้าเสาโกล์อีกฝั่งในที่สุด รวมแล้วเป็นระยะทางครึ่งสนามฟุตบอลที่เขากระเด็นลอยออกไป นับว่าเป็นลำแสงที่ทรงพลังยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เลยทีเดียว
“แอ่ก”
               ที่สำคัญคือ ด้วยทัศนะวิสัยที่ถูกทำลายโดยแสงสีม่วงของเอ็กซ์ จึงทำให้เขาแทบไม่ทันได้ตั้งตัวใดๆ จากการโจมตีครั้งนี้เลยแม้แต่น้อย และกว่าสายตาจะปรับสภาพแสงได้ ก็ต้องรอจนเขากระเด็นมาอยู่หน้าเสาโกล์นี้แล้ว ช่างเป็นการลอบโจมตีอันแสนเจ้าเล่ห์เสียจริงๆ
“ซู่มมมมมมมมมมม”
               ภยันตรายยังไม่หมดสิ้นแต่เพียงเท่านี้ เพราะทันทีที่ลิงขาวสามารถลืมตามองโลกได้อีกครั้ง เขาก็พบกับลำแสงสีม่วงอีกลูกที่กำลังจะพุ่งเข้าใส่ตัวในอีกไม่ช้านี้แล้ว เอ็กซ์คงหวังจะซ้ำแบบไม่รีรอใดๆ ทั้งสิ้น แต่กันเองก็คงไม่ยอมประมาทง่ายๆ เช่นกัน
“จรวดไต้ฝุ่น!!!”
               ไอ้หนุ่มหัวแหลมรีบยันลำตัวขึ้นมาในสภาพนั่งกึ่งนอนให้เร็วที่สุด  มือขวากำข้อมือซ้ายไว้แน่น ยื่นลงไปยังผืนหญ้าข้างหน้า พร้อมกับลายเส้นสีเขียวที่พลันปรากฏขึ้นบนแขนข้างซ้าย สุดท้ายแล้ว กันจึงปล่อยพลังลมรุนแรงออกมาจากฝ่ามือ ใช้มันเป็นแรงผลักให้เขาสามารถไถลตัวออกไปข้างหลังด้วยความเร็วสูง จนสามารถหลบหลีกปืนใหญ่นารายณ์ของเอ็กซ์ได้อย่างหวุดหวิด
“เกือบไปแล้ว...”
               กันรีบยันตัวขึ้นมายืนเพื่อเตรียมรับมือการต่อสู้อีกครั้ง หากแต่ทว่า เขากลับต้องพบว่านอกจากตัวเขาเองแล้ว บนสนามฟุตบอลแห่งนี้กลับไม่มีใครยืนอยู่เลยแม้แต่คนเดียว ด้วยความฉงนสงสัย ลิงขาวรีบหันซ้ายหันขวาเพื่อตามหาตัวศัตรูโดยเร็วที่สุด แต่ปรากฏว่า เขากลับสามารถพบศัตรูคนนี้ได้อย่างง่ายดายแค่เพียงแหงนหน้าขึ้นฟ้าเท่านั้น
“!!!”
               สายตาอันตกตะลึงปรากฏขึ้นทุกหนแห่ง ไม่ว่าจะเป็นกัน ผู้ชมบนอัฒจันทร์ หรือแม้แต่มิคกับมาร์คที่เป็นเพื่อนสนิทกันมานานนม ทุกคนถึงกับต้องอ้าปากค้างเมื่อเห็นสิ่งที่ปรากฏอยู่ในสายตา เพราะไม่ว่าเอ็กซ์จะมีความสามารถแค่ไหนก็ตามแต่ แต่นี่ก็คงเป็นครั้งแรกนี่แหละที่เห็นเขาบินได้
“ไร? ไม่เคยเห็นคนบินได้รึไง?”
               นอกจากจะช่วยเพิ่มความสง่างามและใช้เป็นระเบิดแสงได้แล้ว ละอองแสงสีม่วงนี้ยังมีคุณสมบัติสำคัญอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือช่วยให้ไอ้หนุ่มรูปงามคนนี้สามารถลอยเคว้งคว้างอยู่กลางอากาศได้สบายๆ ราวกับโลกนี้ไร้ซึ่งแรงโน้มถ่วง บัดนี้ ละอองแสงของเขาจ้าน้อยลงจนกลับมาเป็นสภาพปกติดังเดิมแล้ว เอ็กซ์กำลังยืนอยู่เหนือหัวทุกคนบนฟากนภา สูงจากพื้นดินประมาณ ๕ ม. จึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลยหากทุกสายตาจะต้องตกตะลึงไปกับสภาพเช่นนี้
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
               และแน่นอน สิ่งที่ตามมาก็คือเสียงกรีดร้องอันล้นหลามของเหล่าหญิงสาวทุกนาง สเน่ห์ของเอ็กซ์เพิ่มขึ้นอีกระดับ จากตอนแรกที่หล่ออยู่แล้ว พอแปลงกายเป็นผิวสีเหลืองทองก็ยิ่งเสริมความมีสง่าขึ้นอีกระดับ ยิ่งเมื่อมีร่างกายเรืองแสงสีม่วงเป็นออร่าอีก ก็เปรียบเสมือนนักร้องบนเวทีคอนเสิร์ตที่มีแสงไฟส่องตัวตลอดเวลา สุดท้ายแล้ว เมื่อรูปโฉมอันงดงามนี้ขึ้นไปยืนบนอากาศ ชายคนนี้ก็ดูราวกับเป็นเทวดารูปงามจากสวรรค์ ยิ่งตอกย้ำชื่อเทพบุตรประจำสุวัฒนาเข้าไปใหญ่
               กลับกันกับกันที่ได้แต่ยืนยิ้มด้วยความตื่นเต้นถึงที่สุด โดยไม่สนรูปลักษณ์ภายนอกเลยแม้แต่น้อย ตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามายังรั้วสุวัฒนาแห่งนี้ แทบไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เขาเบิกยิ้มได้กว้างขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าเอ็กซ์ต่างจากคนอื่นๆ ที่กันเคยเจอ ทั้งความสามารถและไหวพริบระดับพรสามประการ ทักษะการต่อสู้ของไอ้หนุ่มรูปงามคนนี้เรียกได้ว่าสูสีกับลิงขาวสุดๆ ดูท่าว่ากันคงจะเอาชนะคู่ต่อสู้คนนี้ไม่ได้ง่ายๆ เสียแล้ว และนี่อาจจะเป็นศึกครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับกันก็ว่าได้
“ให้มันได้งี้สิวะ”
 
วัยรุ่นหิมพานต์
บทที่ ๑๘ กัน ปะทะ เอ็กซ์
 
“แซ่ดๆๆๆๆๆๆๆๆ”
               ไม่ว่าจะเป็นการรุกรับกันอย่างดุเดือดตั้งแต่วินาทีแรก ละอองแสงสีม่วงอันงดงามตระการตา หรือกระทั่งการเหินเวหาสุดตื่นตาตื่นใจ แม้จะเป็นเพียงการเปิดฉากเล็กๆ น้อยๆ แต่แค่เริ่มต้น การต่อสู้สุดแสนจะเข้มข้นนี้ ก็เล่นเอาเหล่าผู้ชมทุกคนบนอัฒจันทร์ถึงกับต้องฮือฮากันไปยกใหญ่เลยทีเดียว เสียงวิพากษ์วิจารณ์มีให้ฟังเป็นระยะๆ บ้างโห่ร้องด้วยความครึกครื้น บ้างก็ทำนายกันว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ ขณะที่สาวๆ อีกหลายนางต่างก็หลงสเน่ห์เอ็กซ์จนถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว
“เป็นเรื่องแล้วไง...”
               ขณะที่บริเวณกึ่งกลางแถวล่างสุดของอัฒจันทร์ ด้วยความเป็นนักสู้ผู้มีฝีมือทัดเทียมกับเอ็กซ์มากที่สุดในที่นี้ มิคกับมาร์คจึงเป็นดั่งเซียนบอลที่กำลังจับตาดูการต่อสู้นี้ด้วยความจริงจังและเคร่งเครียดแสดงผ่านสีหน้าเล่นเอากฤตที่นั่งอยู่ข้างๆ ถึงกับสะดุ้งโหยงไปเลยทีเดียว
“เออ” มาร์คเห็นด้วยกับมิค “ใครมันจะไปรู้วะว่าแม่งบินได้”
“นั่นสินะ” กฤตก็คิดเช่นนั้น
“เอ็กซ์แม่งได้เปรียบเห็นๆ” มิคกล่าวต่อ “คนอย่างมันคงไม่คิดลงมายิงซึ่งๆ หน้าหรอก”
“นั่นสินะ” กฤตเห็นด้วย
“แต่ไอ้เหี้ยกันมันก็บินได้นี่”มาร์คเสริมต่อ “ไอ้ที่มันพ่นลมออกจากมืออ่ะ”
“นั่นสินะ” มาร์คคิดยังไง กฤตก็คิดยังงั้น
“แต่เล่นทิ้งระยะห่างขนาดเนี้ย” มิคแย้ง “แม่งคงต้องวิ่งหลบแสงแม่งให้ได้ก่อนอ่ะ”
“นั่นสิ...”
“มึงจะคิดตรงกันเกินไปแล้ว!!!”
               หลังจาก “นั่นสินะ” มาหลายต่อหลายทีจนก่อเกิดเป็นความรำคาญเล็กๆ ซันก็ไม่อาจทนกับคำพูดกวนประสาทของกฤตได้อีกต่อไป จึงจำต้องตบหลังหัวเพื่อนคนนี้ เพื่อเตือนสติด้วยความอ่อนโยนอย่างหาที่เปรียบมิได้โดยพลัน
“...”
 

 
 
               อย่างไรก็ตามแต่ ถึงแม้บนอัฒจันทร์จะซุบซิบนินทากันอย่างเมามันซักเพียงใด แต่เหล่าผู้ชมที่ได้แต่มองดูอย่างปลอดภัย คงไม่อาจรับรู้ถึงความรู้สึกจริงๆ ของผู้เล่นบนสนามได้เป็นแน่แท้ เพราะถึงสีหน้าของเขาจะแสดงออกมาว่าไม่หวั่นเกรงใดๆ เลยกับพลังใหม่ของเอ็กซ์ แต่ภายในใจลึกๆ แล้ว กันเองก็คงกำลังคิดหาทางเข้าประชิดตัวเอ็กซ์ให้ได้โดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นแล้ว เขาคงไม่ยืนนิ่งเป็นเป่าสากมาจนบัดเดี๋ยวนี้หรอก
“จะให้กูรอถึงพรุ่งนี้เลยรึไง!!!” เอ็กซ์ตะโกนท้าทายมาแต่ไกล
“ฮะๆๆๆๆๆ” เสียงหัวเราะตามหลังมาอย่างกับละครซิทคอม
“ไม่ต้องเรียกหรอก...”
               หลังจากดูเชิงคู่ต่อสู้มาได้ซักระยะแล้ว ไม่ว่าจะทางใดก็ตามแต่ คำตอบที่ดีที่สุดของกันก็เห็นจะมีเพียงการลุยเข้าไปซึ่งๆ หน้าเท่านั้น ไอ้หนุ่มหัวแหลมตัดสินใจก้าวเท้าซ้ายออกมาข้างหน้า สูดหายใจเข้าปอดลึกๆ พลางจ้องเขม็งไปยังเป้าหมาย และเมื่อเตรียมใจพร้อมแล้ว เขาจึงรีบพุ่งตัวออกไปข้างหน้า ตรงเข้าไปหาเอ็กซ์ด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่จะทำได้ในทันใด
“กูกำลังจะไปหาแล้ว!!!”
               ประหนึ่งนักบอลศูนย์หน้าที่กำลังจะขึ้นทำแต้ม ลิงขาวผู้นี้วิ่งหน้าตั้งไม่มีหยุดตั้งแต่ออกตัว จนสามารถมาถึง ๑ ควอเตอร์ ได้ภายในไม่กี่วินาทีเท่านั้น ด้วยฝีเท้าอันว่องไวปานลมกรดเช่นนี้ ดูท่าเขาคงสามารถเข้าประชิดตัวเอ็กซ์ได้ในอีกไม่กี่อึดใจนี้แล้ว เพียงแต่อีกฝ่ายคงจะยอมให้เขาเข้าไปหาได้ง่ายๆ หรอก
 

 
 
              เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะบุกเข้ามาในไม่ช้านี้แล้ว เอ็กซ์จึงรีบกำหมัดสองข้าง แล้วเล็งตรงมาหาคู่ต่อสู้เบื้องล่างทันที จากประสบการณ์อันโชกโชนของกัน ไอ้หนุ่มรูปงามคงคิดจะยิงปืนใหญ่นารายณ์ เพื่อขัดขวางเขาก่อนจะเข้าถึงตัวเป็นแน่
 

 
 
               กันไว้ดีกว่าแก้ เมื่อเห็นดังนั้น ลิงขาวจึงรีบจับข้อมือซ้ายแบลงสู่พื้นเบื้องล่างโดยพลัน ลายเส้นสีเขียวมรกตกำลังส่องประกายงดงามบนแขนข้างนั้น เป็นดั่งสัญญาณเตือน ว่าไม่ว่าเอ็กซ์จะยิงลำแสงออกมาในทิศทางใดก็ตามแต่ เขาก็พร้อมหลบหลีกด้วยพลังแห่งเหมันต์พรทุกเมื่อแล้ว
 

 
 
               จนเมื่อกันวิ่งมาได้เกินครึ่งทางแล้ว เอ็กซ์ก็ได้ฤกษ์ยิงลำแสงตอบโต้เสียที หากแต่ทว่า ลำแสงในครั้งนี้กลับไม่เหมือนครั้งไหนๆ ที่กันเคยเจอเลย
“ปืนกลนารายณ์”
               ไม่ใช่ทั้งปืนใหญ่นารายณ์หรือดาวหางนารายณ์ แต่กลับเป็นปืนกลนารายณ์ จากปกติ ที่เอ็กซ์มักจะยิงละอองแสงออกมาในรูปแบบลำแสงขนาดใหญ่ทีเดียว มาในคราวนี้ เขากลับสร้างกระสุนเม็ดเล็กๆ จากละอองแสงจำนวนหนึ่งแทน ถึงขนาดของมันจะเล็กจิ๋วเท่าหัวแม่ก้อย แต่ขนาดก็ไม่ใช่อุปสรรคใดๆ เลย เมื่ออานุภาพของมันยังคงมีมากมายเฉกเช่นท่าอื่นๆ เพราะที่ยิงออกมานั้นมิได้มีเพียงนัดเดียว แต่เป็นนับร้อยนับพันนัดในชั่วพริบตาเดียวต่างหาก
               กระสุนแสงสีม่วงจำนวนมากมายหลายสิบนัด ถูกยิงออกมาพร้อมๆ กัน จากกำปั้นของเอ็กซ์ภายในเสี้ยววินาทีเดียวเท่านั้น มิหนำซ้ำ เขายังยิงติดต่อกันแบบไม่ยอมหยุดอีกตะหาก กำปั้นสองข้างของไอ้หนุ่มรูปงาม กำลังรัวกระสุนออกมาอย่างต่อเนื่องไม่ยั้งมือราวกับลำกล้องปืน จากสิบเป็นร้อย จากร้อยเป็นพัน ทวีคูณเป็นกระสุนจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน สาดใส่คู่ต่อสู้เบื้องล่างภายในเวลาไม่ถึง ๑ นาที ด้วยซ้ำ ช่างสมชื่อปืนกลนารายณ์เสียจริงๆ
“!!!”
 

 
 
               ชั่วพริบตานั้น เต็มสองตาของลิงขาวมองเห็นเพียงประกายแสงระยับตาแฝงไว้ด้วยความอันตรายเท่านั้น ต่างจากปืนใหญ่นารายณ์ที่เป็นการโจมตีแรงๆ หวังผลในทีเดียว ปืนกลนารายณ์กลับเป็นการโจมตีที่ไม่คำนึงถึงความแม่นยำใดๆ ทั้งสิ้น ทิศทางกระจัดกระจายไม่เป็นระเบียบของมัน ส่งผลให้เกิดขอบเขตการยิงที่กว้างขวางเสียจนบดบังช่องว่างในการหนีจนหมดสิ้น กระสุนแสงจำนวนนับไม่ถ้วนนี้กำลังถาโถมเข้าใส่ร่างของคู่ต่อสู้ไม่มีหยุดดั่งห่าฝนในฤดูพายุ ในสภาวะไร้ทางหนีไร้ทางออกเช่นนี้ กันจนมุมเสียแล้ว
“จรวดไต้ฝุ่น!!!”
                โชคยังดีที่กันเตรียมจรวดไต้ฝุ่นเอาไว้ก่อนล่วงหน้าแล้ว เมื่อเห็นว่าภยันตรายกำลังจะมาเยือนในไม่ช้า สัญชาตญาณได้สั่งให้ลิงขาวรีบหมุนตัวไปทางขวาโดยเร็วที่สุด จากนั้น เขาจึงใช้พลังแห่งเหมันต์พรยิงพายุขนาดใหญ่จากฝ่ามือลงสู่พื้นอย่างรุนแรง เพื่อใช้ลมเป็นแรงดันให้ลิงขาวสามารถผลักตัวเองออกไปไกล พอให้พ้นจากระยะกระสุนได้อย่างฉิวเฉียดในทันใด
“ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
               แต่มีหรือเอ็กซ์จะยอมปล่อยไปง่ายๆ เมื่อเห็นว่าคลาดเป้า ไอ้หนุ่มรูปงามจึงรีบหมุนตัวพร้อมเล็งกำปั้นสองข้างไปหาคู่ต่อสู้อย่างรวดเร็ว เพื่อยิงกระสุนแสงเหล่านี้ใส่กันต่ออีกเป็นพันๆ นัดอย่างทันท่วงที เรียกได้ว่าแทบไม่มีเวลาให้คู่ต่อสู้ได้หยุดพักหายใจเลยแม้แต่น้อย
“ตื้อจังวะ”
               ในเมื่อเบื้องหน้าถูกจำกัดการเคลื่อนไหวเอาไว้หมดแล้ว สิ่งเดียวที่พอจะทำให้กันรอดพ้นจากเงื้อมมือเอ็กซ์ได้ เห็นทีจะมีเพียงการวิ่งแบบไม่คิดชีวิตเท่านั้น ลิงขาวเริ่มออกวิ่งขนานกับเอ็กซ์ไปตามเส้นสนามฟุตบอลด้วยความรวดเร็ว ฝีเท้าของเขาอาจช่วยให้สามารถวิ่งหลบกระสุนแสงพ้นทุกนัดก็จริง แต่ในเมื่ออีกฝ่ายยังคงไล่ต้อนไม่หยุดเช่นนี้ เห็นทีกันคงจะต้องวิ่งอีกไกลพอสมควรเลยทีเดียว
“แฮ่กๆๆๆๆๆ”
               ทว่า หลังจากวิ่งมาได้จนสุดขอบสนามอีกฝั่ง กันเองก็เริ่มเหนื่อยหอบเสียแล้ว ขณะที่อีกฝ่ายยังคงยืนโจมตีอยู่กลางอากาศอย่างสบายใจเฉิบ เขาเริ่มตระหนักได้ว่า ขืนยังวิ่งอยู่อย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็ต้องเป็นเขานี่แหละที่ต้องโรยแรง แล้วพ่ายแพ้ให้กับเอ็กซ์ไปในที่สุด การหนีอาจทำให้เขาปลอดภัยจากการโจมตีของคู่ต่อสู้ก็จริง แต่การหนีลูกเดียวแบบนี้คงไม่อาจนำพาชัยชนะมาได้อย่างแน่นอน
“เป็นไงเป็นกันวะ”
               ถึงจะดูบ้าดีเดือดไปหน่อย แต่กันก็จำเป็นต้องทำ หลังจากวิ่งมาได้เป็นระยะทางพอสมควรแล้ว ลิงขาวก็ตัดสินใจหยุดเท้าลงแต่เพียงเท่านี้ เขาหันกลับมาเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้อีกครั้ง ย่อตัวลงต่ำพร้อมประกบแขนทั้งสองขึ้นมาไว้ข้างหน้าโดยไว เพื่อใช้เป็นเกราะกำบัง คอยป้องกันจุดสำคัญจากปืนกลนารายณ์ของเอ็กซ์ที่กำลังจะพุ่งเข้ามาในไม่ช้านี้แล้ว
“เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
               ทันทีที่เขาหยุดวิ่ง นั่นหมายความว่า เขาพร้อมรับการโจมตีทั้งหมดของเอ็กซ์แล้ว กระสุนแสงนับพันนัดถูกยิงใส่ร่างกันอย่างต่อเนื่อง เคราะห์ดีที่มันไม่มีอำนาจทะลุทะลวงเหมือนกระสุนปืนจริงๆ แต่ลำพังแค่การถูกยิงใส่แบบไม่บันยะบันยังเช่นนี้ ถึงจะอยู่ในสภาพตั้งรับก็สร้างความเจ็บปวดทางกายได้ไม่ใช่น้อยแล้ว เอ็กซ์เองคงสะใจไม่น้อยที่เห็นคู่ต่อสู้ยอมรับการโจมตีเต็มๆ โดยหารู้ไม่ว่า ขณะที่เขากำลังยิงโดยไม่สนใจอะไรอยู่นั้นเอง ลายเส้นสีเขียวก็ได้ปรากฏขึ้นทั่วร่างของกันเสียแล้ว
               แม้จะต้องฝืนทนกับความเจ็บปวดจากการโจมตีที่ถาโถมใส่ไม่มียั้ง แต่นั่นก็เป็นเวลาเพียงชั่วครู่เท่านั้น เพราะหลังจากตั้งรับอยู่นานพอควร บัดนี้ ก็ถึงเวลาที่กันจะโต้กลับเสียที
“วังวนพายุ!!!”
               คงเป็นเพราะพลังแห่งวาโยพรอีกเช่นเคย ที่สามารถบันดาลให้สภาพอากาศโดยรอบบริเวณวิปริตแปรปรวนในทันใด กระแสลมเริ่มเชี่ยวกรากขึ้นเรื่อยๆ มันค่อยๆ ตีวนรอบรัศมีของกันด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นไม่มีหยุด จากลมเอื่อยเป็นลมแรง และจากลมแรงก็ยิ่งทวีความรุนแรงจนก่อกำเนิดเป็นพายุหมุนกรรโชกในชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น หน้าที่เดียวของพายุลูกนี้คือการเป็นเกราะกำบังอันแข็งแกร่งให้กับกัน ผู้ที่กำลังยืนตั้งรับอยู่ในวงล้อมแห่งวายุนั่นเอง
 

พื้นที่พักสายตา

 
 
“วิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
               กระสุนแสงของเอ็กซ์อาจพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วดุจดั่งลูกตะกั่วก็จริง แต่มันก็ไม่อาจฝ่าวงล้อมของสายลมไปได้เลย ทันทีที่กระสุนแสงสัมผัสกับกำแพงพายุของกัน ความรุนแรงของพายุหมุนก็เบี่ยงเบนวิถีกระสุนออกไปจนหมดสิ้น กระสุนทั้งหมดกระเด้งเด้งกระดอนออกไปคนละทิศคนละทาง ประกายแสงกระจัดกระจายไปมาทั่วทั้งบริเวณอย่างอลหม่าน และแน่นอน ว่าส่วนหนึ่งก็ถูกสะท้อนกลับไปตามวิถีเดิมของมัน ย้อนศรกลับไปหาเจ้าของเดิมอย่างเอ็กซ์นั่นเอง
“!!!”
               ด้วยอานุภาพอันร้ายกาจของกำแพงพายุ กระสุนแสงจำนวนหลายร้อยนัดถูกสะท้อนกลับมาหาเอ็กซ์ทันที การป้องกันและสะท้อนกลับด้วยวาโยพรเช่นนี้ คงอยู่เหนือความคาดหมายของไอ้หนุ่มรูปงามพอสมควร แล้วทีนี้ เขาจะทำอย่างไรดีล่ะในเมื่อไม้ตายของตนเองกำลังจะวกกลับมาหาตัวในไม่ช้านี้แล้ว
“กระจกนารายณ์”
               เอ็กซ์คงไม่ยอมเสียท่าให้กับการโจมตีของตนเองเป็นแน่ เขาหยุดฆ่าตัวตายด้วยการระงับการยิงทันที ย่อตัวลงให้ต่ำที่สุดพร้อมชักแขนกลับมาโดยไว ตั้งแขนซ้ายขึ้นมาขนานกับอก และภายในเสี้ยววินาทีเดียวเท่านั้น ไอ้หนุ่มรูปงามก็เนรมิตโล่ขึ้นมาบนแขนอีกครั้ง ความแข็งแกร่งทนทานของมันสามารถต้านทานกระสุนทั้งหมดได้อย่างหวุดหวิด ไม่เช่นนั้น หมองูคงต้องตายเพราะงูไปแล้ว
“เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆ”
               กระสุนแสงทั้งหมดหลายร้อยนัดสลายหายไปกับอากาศธาตุ ทันทีที่เข้าปะทะกับกระจกนารายณ์อันแข็งแกร่ง เป็นเวลาราว ๒-๓ วินาที จนเมื่อสิ้นเสียงตกกระทบเป็นครั้งสุดท้าย เอ็กซ์จึงรีบเหวี่ยงแขนออกเพื่อเตรียมรับมือคู่ต่อสู้อย่างรวดเร็ว หากแต่ทว่า เมื่อหันกลับมามองอีกที พายุหมุนและตัวกันกลับอันตธานหายไปจากสายตาคู่นี้เสียแล้ว แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้นๆ แต่ลิงขาวกลับช่วงชิงเวลาสั้นๆ นี้ ในการหนีหายไปได้อย่างน่าตกตะลึง คำถามเดียวของเอ็กซ์ก็คือ กันหายไปไหนกันแน่?
“ซู่มๆๆๆๆๆๆๆ”
 

 
 
"ลูกเตะวายุทยานเวหา!!!"
               กันคงอาศัยจังหวะสั้นๆ ที่ศัตรูถูกบดบังทัศนะวิสัย ใช้พลังแห่งวาโยพรจากฝ่ามือพุ่งตัวขึ้นมากลางฟากนภาสูง จนสามารถลอบเข้ามาอยู่ข้างหลังเอ็กซ์แบบไม่ทันให้ตั้งตัวได้ในที่สุด ขณะเดียวกัน ลายเส้นบนขาขวาของเขายังเปล่งประกายสีเขียวเจิดจ้า พายุหมุนลูกเล็กๆ เริ่มก่อตัวขึ้นใต้ฝ่าเท้า ไอ้หนุ่มหัวแหลมคงคิดจะใช้เวลาอันน้อยนิดนี้ให้คุ้มค่าที่สุด ด้วยการเตะกลางอากาศเข้าใส่ใบหน้าของอีกฝ่าย พร้อมอำนาจแห่งสายลมที่ช่วยเสริมพลังเตะให้รุนแรงถึงที่สุดนั่นเอง
“เปรี้ยง!!!”
               หากแต่ทว่า กันกลับดูแคลนคู่ต่อสู้คนนี้มากไปหน่อย เพราะเวลาเพียงไม่กี่เสี้ยววินาที ก่อนที่ลูกเตะของเขาจะพุ่งเข้าใส่หัวของอีกฝ่าย เอ็กซ์กลับสามารถหมุนตัวกลับมา พร้อมทั้งใช้โล่สีม่วงบนแขนซ้ายป้องกันเอาไว้ได้อย่างทันท่วงที และเช่นเคย ความแข็งแกร่งของโล่นี้ก็สามารถต้านทานพลังเตะของกันเอาไว้ได้อีกครั้ง เล่นเอากันถึงกับต้องหัวเสียไปเลยทีเดียว
“ปืนใหญ่...”
               อีกเพียงไม่กี่อึดใจเท่านั้น กันเองก็คงต้องตกลงไปตามแรงโน้มถ่วงโลกดังเดิมอีกครั้ง เอ็กซ์จึงอาศัยช่วงเวลาที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่าที่สุด ในขณะที่มือขวายังว่างอยู่ ไอ้หนุ่มรูปงามรีบกำหมัดแน่นพร้อมเล็งจ่อไปยังท้องของกันในระยะเผาขน เป็นดั่งสัญญาณบอกเหตุ ว่าเขาพร้อมจะยิงปืนใหญ่นารายณ์กลางอากาศ ใส่คู่ต่อสู้ที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยทุกเมื่อแล้ว
“!!!”
               กฎข้อแรกของการต่อสู้ระยะประชิดก็คือ ห้ามยื่นแขนออกมาข้างหน้านานจนเกินไป ปืนใหญ่นารายณ์จำต้องใช้เวลาเตรียมการประมาณ ๒ วินาที แต่แค่นั้นก็คุ้มค่าเกินแล้วพอสำหรับกัน เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยื่นแขนมาให้ถึงขนาดนี้ ลิงขาวจึงรีบใช้สองมือที่ยังว่างอยู่คว้าเอาไว้แน่น ชักขาขวากลับมา แล้วเหวี่ยงตัวลงไปตามแรงโน้มถ่วงโลก เพื่อทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงไปบนท่อนแขนของคู่ต่อสู้ เป็นเหตุให้เขาสามารถโหนตัวอยู่บนแขนข้างเดียวได้ราวกับนักกายกรรมยังไงยังงั้น
“ตู้มมมมมมมมมมมม”
               เมื่อต้องแบกรับร่างกายอันใหญ่โตกำยำของกัน ร่างกายอันผอมบางของเอ็กซ์ก็ถึงกับต้องเสียศูนย์ลงในทันใด เกือบทั้งร่างของเขาตกลงไปตามน้ำหนักตัวของลิงขาวอย่างรวดเร็ว เป็นเหตุให้ปืนใหญ่นารายณ์ลูกนี้เป็นอันคลาดเป้า พุ่งลงเฉียดปลายเส้นผมของกันเพียงไม่กี่เซนติเมตร ตรงลงมาทำลายล้างหน้าดินเบื้องล่าง จนสามารถเจาะเป็นรูโบ๋เล็กๆ กลางสนามบอลแห่งนี้ได้เลยทีเดียว เล่นเอากันที่พึ่งจะเหลียวหลังกลับไปมอง ถึงกับอดรู้สึกหวาดเสียวหน่อยๆ ไม่ได้เลย
“!”
               ถึงแม้จะเอาตัวรอดไปได้อีกตามเคย แต่สภาพของกันในตอนนี้ก็แทบไม่ต่างอะไรจากปรสิตตัวหนึ่ง ทำได้เพียงเกาะแขนเอ็กซ์ไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ราวกับเห็บหมัดน่ารังเกียจบนตัวสุนัข แถมอีกฝ่ายยังต้องพยายามดึงขึ้นมา เพื่อไม่ให้ร่วงหล่นลงไปตามๆ กันอีก เรียกได้ว่าเป็นภาระของคู่ต่อสู้โดยแท้ก็ว่าได้
               ในเมื่อสถานการณ์กลายมาเป็นเช่นนี้ ไอ้หนุ่มรูปงามจึงจำต้องกำจัดปรสิตตัวนี้ให้ได้โดยไวที่สุด เขารีบสลายโล่บนแขนซ้ายอย่างรวดเร็ว แล้วเปลี่ยนมากำหมัดแน่น เล็งตรงมายังหน้าผากของกันเบื้องล่าง เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับปืนใหญ่นารายณ์ลูกถัดไปในบัดดล
“ปล่อยสิวะ...”
               ด้วยสภาวะห้อยโตงเตงกลางอากาศโดยไร้ซึ่งอิสรเสรีเช่นนี้ เป็นไปได้ยากมากที่กันจะสามารถหลบปืนใหญ่นารายณ์ลูกนี้พ้น ทางเลือกของเขามีไม่มากนัก ข้อแรกคือปล่อยมือออกจากแขนเอ็กซ์ ยอมเสียระยะห่างที่อุตส่าห์เข้ามาประชิดได้ถึงขนาดนี้ แล้วกลับมาเริ่มต้นใหม่บนผืนพสุธาเบื้องล่างอีกครั้ง หรือข้อที่สองคือดึงตัวขึ้นไปหาคู่ต่อสู้ด้านบน ถึงแม้อย่างหลังจะยากกว่าไม่ใช่น้อย แต่สำหรับคนชอบความท้าทายอย่างกัน ดูท่าเขาคงจะเลือกคำตอบข้อนี้อย่างแน่นอน
“โอ๊วววววววววววว”
               อีกเพียงไม่กี่เสี้ยววินาทีข้างหน้าเท่านั้น ปืนใหญ่นารายณ์ก็จะได้ฤกษ์ยิงออกมาแล้ว กันจึงตัดสินใจใช้โอกาสสุดท้ายนี้ ทุ่มพละกำลังทั้งหมดกระชากแขนเสื้อเอ็กซ์ลงมา พร้อมดึงทั้งร่างอันใหญ่โตของตนขึ้นสู่กลางอากาศ โผตัวเข้าใส่คู่ต่อสู้เบื้องบน แถมยังสามารถหลบลำแสงสีม่วงที่พุ่งเฉียดปลายเท้าไปได้ชนิดเส้นยาแดงผ่าแปดอีกตะหาก เล่นเอาไอ้หนุ่มรูปงามถึงกับตกตะลึงไปเลยทีเดียว เมื่อคู่ต่อสู้ที่คิดว่าจะจัดการลงได้ตั้งแต่เมื่อกี้ กลับมาปรากฏอยู่ต่อหน้าสายตาเช่นนี้
“วิ้งงงงงงงงงง”
               จากการต่อสู้ที่แล้วๆ มา เอ็กซ์สามารถประเมินสถานการณ์เช่นนี้ได้ว่า กันคงคิดจะใช้ลูกเตะวายุทะยานเวหาเตะเข้าใส่หน้าของเขาเป็นแน่ ด้วยความเร็วอันมากมายของพลังลมแห่งเหมันต์พร การจะใช้ปืนใหญ่นารายณ์ตอบโต้คงไม่ทันกาลอย่างแน่นอน ไอ้หนุ่มรูปงามจึงรีบชักแขนซ้ายกลับมาโดยไว ตั้งขึ้นมาขนานกับหัวพร้อมเนรมิตโล่ขึ้นมาอีกครั้ง เพียงเท่านี้ เขาก็สามารถใช้โล่อันแข็งแกร่งไร้เทียมทาน รับมือการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดายแล้ว
“หมับ”
               หากแต่ทว่า นั่นเป็นเพียงกลยุทธ์หลอกล่ออันเฉียบแหลมเท่านั้น กันรู้ดีว่าเอ็กซ์คงคิดจะตั้งโล่ขึ้นมาเพื่อใช้ป้องกันลูกเตะของเขาอย่างแน่นอน ครั้งนี้ ลิงขาวจึงยังไม่ด่วนเตะไปเสียก่อน แต่เขากลับตัดสินใจกางขาสองข้างออก อ้อมมาอยู่ระหว่างสะโพกของอีกฝ่ายแทน ใช้สองเท้าเกี่ยวเข้าไว้ด้วยกัน แล้วดึงตัวคู่ต่อสู้เข้ามาใกล้ๆ จนสามารถหนีบรัดเอวของเอ็กซ์เอาไว้ได้อย่างเหนียวแน่น เพียงเท่านี้ ลิงขาวก็สามารถใช้ร่างกายของคู่ต่อสู้ให้เป็นประโยชน์ ในการรักษาตำแหน่งกลางฟากนภาสูงแห่งนี้ได้อีกครั้ง
 

 
               อนึ่ง ท่านี้หากใช้งานจริงๆ จะเรียกว่าโคลสการ์ด(Close Guard) เป็นท่าพื้นฐานในการป้องกันของยูยึตสึ
 

 
 
 “ท่าไรของแม่งวะเนี่ย!!!”
               ท่วงท่าเช่นนี้ช่างพิสดารเกินกว่าใครจะนึกฝันได้เสียจริงๆ เหล่าผู้ชมทุกคนบนอัฒจันทร์ถึงกับต้องอึ้งไปตามๆ กัน เมื่อสิ่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าสายตาเป็นรูปแบบการพันธนาการกลางอากาศอันน่าเหลือเชื่อ ชนิดที่ว่ากฤตกับซันถึงกับต้องอุทานไปตามๆ กันเลยทีเดียว
 “!!!”
               เมื่อแผนการของเอ็กซ์ผิดพลาด กันก็ได้โอกาสเปิดเกมรุกอย่างเต็มอัตราเสียที ราวกับกำลังเล่นซิทอัพกลางเวหายังไงยังงั้น เขาใช้กำลังหน้าท้องทั้งหมด ยกตัวขึ้นมาเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ชนิดตาต่อตาฟันต่อฟัน วินาทีนั้น เอ็กซ์รู้ในทันทีว่าเขาจำต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว แต่ก่อนที่แขนขวาจะได้ทันยื่นออกมา ลิงขาวกลับสามารถใช้แขนสองข้าง ล้วงเข้ามาบีบกล้ามไบเซปของอีกฝ่ายได้เสียก่อน ฉะนั้นแล้ว เมื่อถูกจำกัดการเคลื่อนไหวทั้งหมดเช่นนี้ คงเรียกได้อย่างเต็มปากเลยว่า เอ็กซ์วิกฤตเสียแล้ว
“โป๊ก!!!”
               หลังจากตกเป็นฝ่ายถูกรุกไล่อยู่นานตั้งแต่เริ่มเกม ในที่สุด ก็ถึงเวลาที่กันจะได้เอาคืนให้สาสมเสียที กันต่างจากเอ็กซ์ ตรงที่ถึงไม่ต้องใช้พลังพร ทักษะด้านมือเปล่าของเขาก็เรียกได้ว่าเอกอุ หลังจากล้วงเข้ามาจับกล้ามไบเซปของอีกฝ่าย จนสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของแขนเอาไว้ได้แล้ว ลิงขาวจึงได้ฤกษ์เปิดฉากการโจมตีเสียที เริ่มต้นด้วยการโหม่งเข้าใส่กลางกบาลอีกฝ่ายเพื่อให้มึนงงไปชั่วขณะ จากนั้นจึงยกแขนสองข้างออกเพื่อเปิดช่องว่าง แล้วจึงละเลงหมัดซ้ายขวาใส่หน้าคู่ต่อสู้ในทันใด
“เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
                ราวกับนักมวยที่สามารถไล่ต้อนอีกฝ่ายได้จนติดมุมเส้นเชือก สองมือของลิงขาวกำลังรัวหมัดซ้ายขวาใส่หน้าคู่ต่อสู้อย่างต่อเนื่อง มันทั้งหนักหน่วงและรวดเร็ว เสียจนเอ็กซ์แทบไม่มีเวลาให้ตั้งตัวหรือพักหายใจเลยแม้แต่น้อย กันคงคิดจะเผด็จศึกอีกฝ่ายด้วยกระบวนหมัดชุดนี้เป็นแน่ เพราะหากเขายังสามารถรักษาพลังและความเร็วระดับนี้ต่อได้ เชื่อได้เลยว่าชัยชนะจะต้องมาเยือนลิงขาวอย่างแน่นอน
 

 
 
“!!!”
               ในสถานการณ์เข้าด้ายเข้าเข็มเช่นนี้ ความตื่นเต้นเร้าใจก็พลันปรากฏขึ้นทั่วทั้งอัฒจันทร์ในทันใด เหล่านักเรียนทุกคนต่างใจเต้นตึกตัก เมื่อเอ็กซ์ที่ได้เปรียบตั้งแต่เริ่มเกม กลับถูกกันพลิกกลับมาเป็นฝ่ายรุกไล่ได้อย่างน่าประหลาดใจ ชนิดที่ว่าลิงขาวผู้นี้สามารถตราตรึงทุกสายตาของผู้ชมจนแทบไม่กะพริบเลยทีเดียว
“พี่เอ็กซ์!!!”
               ขณะเดียวกัน เหล่านักเรียนสาวหลายนาง โดยเฉพาะกับสาวกเดนตายของเอ็กซ์ก็ถึงกับต้องอ่อนระทวยจนแทบจะร่ำไห้ เมื่อเห็นวีรบุรุษขี่ม้าขาวของตนถูกอัดไม่เหลือชิ้นดีเสียขนาดนี้ ซึ่งถ้าหากเทพบุตรคนนี้พ่ายแพ้จริงๆ ความนิยมของเขาอาจตกลงฮวบๆ เลยก็เป็นได้
“พี่กัน...”
               แตกต่างกับพีชที่ทำหน้าหมดอารมณ์ตายอยากมาตั้งแต่ก่อนแข่ง ทันทีที่เธอเห็นชายในฝันกำลังละเลงหมัดใส่อดีตรักเก่าอย่างมีความสุข รอยยิ้มอันแสนเบิกบานก็พลอยกลับมาประทับบนใบหน้าอันแสนน่ารักนี้อีกครั้ง เรียกได้ว่าสุขกันทั้งสองฝ่ายจริงๆ
 

 
 
“ย๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ”
               จนถึงตอนนี้ เอ็กซ์คงจะถูกกันต่อยได้ประมาณสิบกว่าหมัดแล้ว ความพยายามของกันใกล้จะมาถึงจุดหมายแล้ว หากแต่ทว่า คนฝีมือระดับพรสามประการคงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ให้กับเขาอย่างแน่นอน เพราะบัดนี้ มภัยร้ายลูกใหม่กำลังจะมาเยือนไอ้หนุ่มหัวแหลมอีกครั้งแล้ว
“อึ่ก...”
               ถึงจะต้องอดทนกับความเจ็บปวดจากการโจมตีที่ถาโถมเข้าใส่มีมียั้ง แต่อย่างน้อยไอ้หนุ่มรูปงาม ก็ยังมีสติพอจะโต้กลับอีกฝ่ายได้บ้าง เพราะทันทีที่กันปล่อยมือออกจากแขนของเอ็กซ์แล้วเริ่มต่อยหมัดแรก ก็เท่ากับว่าแขนสองข้างของเขาเป็นอิสระอีกครั้ง แม้หมัดอันหนักหน่วงจะทำให้ควบคุมการร่างกายได้ไม่มากเท่าไรนัก แต่เอ็กซ์ก็พยายามฝืนทน ค่อยๆ ยื่นแขนสองข้างออกมาข้างหน้าโดยไม่ทันให้อีกฝ่ายรู้ตัว จนในที่สุดก็สามารถเข้ามาประกบกัน ประชิดอกของคู่ต่อสู้เบื้องหน้าได้ในที่สุด
“ดาว... หาง.... นารายณ์...”
               ได้เวลาเอาคืนเสียที หลังจากยอมเป็นฝ่ายถูกโจมตีเต็มๆ อยู่นานพอสมควร ดาวหางนารายณ์ก็ใกล้จะได้ฤกษ์สำแดงเดชเสียที เมื่อกำปั้นสองข้างของเขาอยู่ในตำแหน่งพอเหมาะพอเจาะแล้ว ก่อนที่หมัดขวาของกันจะทันพุ่งเข้าใส่ใบหน้า เอ็กซ์ก็ใช้พลังแห่งนารายณ์พร ยิงลำแสงอานุภาพทำลายล้างสูงออกจากมือ ตรงเข้าใส่ทั้งร่างของลิงขาวด้วยความรุนแรงถึงที่สุด
“ตู้มมมมมมมมมมมมมมมม”
               อานุภาพแห่งลำแสงสีม่วงนี้ยังคงความรุนแรงมหาศาล ไม่ต่างจากครั้งก่อนๆ รุนแรงเสียจนพันธนาการของกันถึงกับต้องหลุดออกในทันใด ทั้งร่างของลิงขาวกำลังกระเด็นลอยออกไปกลางอากาศตามทิศทางแรงของลำแสง ก่อนจะตกลงมากระแทกกับพื้นพสุธาเบื้องล่างเต็มๆ ลำพังแค่พลังงานแสงอย่างเดียวก็สร้างความเสียหายมากพอแล้ว ยิ่งเจอดาวหางนารายณ์นี้อัดเข้าใส่อีกระลอก ความเจ็บปวดที่กันได้รับก็มีมากมาย เสียจนกระดูกซี่โครงแทบจะแหลกเป็นผุยผงเลยทีเดียว
“อั่กกกกก”
               กันถึงกับต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พร้อมโลหิตแดงฉานที่กระเซ็นออกจากปาก แรงกระแทกที่ได้รับเต็มๆ คงทำให้หัวของเขาหมุนจนไม่สามารถขยับเขยื้อนไปได้อีกซักพัก ทว่า ทันทีที่เขารู้สึกตัวได้อีกครั้ง คู่ต่อสู้ที่ควรจะลอยอยู่กลางอากาศก็ได้มาอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว
“!!!”
               เอ็กซ์คงคิดจะเผด็จศึกกันให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย เขาละทิ้งฐานที่มันอันปลอดภัยกลางเวหา แล้วลอยตัวลงมา ยืนคร่อมตัวกันที่กำลังนอนแผ่อยู่บนพื้นหญ้าในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น มิหนำซ้ำ กำปั้นสองข้างของไอ้หนุ่มรูปงามคนนี้ยังยื่นออกมาประกบกัน เล็งตรงไปยังตัวกันที่พึ่งจะได้สติอีก ยิ่งเมื่อสังเกตจากแสงสีม่วงรอบแขนที่ส่องสว่างจ้าขึ้นเรื่อยๆ ก็ยิ่งชัดเจนเข้าไปอีกว่าลำแสงลูกนี้พร้อมจะยิงทุกเมื่อแล้ว
“ดาวหางนารายณ์”
               ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น ลำแสงสีม่วงอีกลูกก็พลันพุ่งตรงจากกำปั้นของไอ้หนุ่มรูปงาม ตรงเข้าใส่อกของกันเต็มๆ แรงเป็นครั้งที่สอง ด้วยระยะห่างที่ใกล้เสียขนาดนี้ เอ็กซ์แทบไม่เปิดโอกาสให้กันได้หลบเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งแรงกระแทกจากพื้นดินเบื้องล่าง ก็ยิ่งเสริมพลังทำลายเข้าไปอีก การถูกโจมตีแรงๆ ติดต่อกันแบบนี้คงสร้างความเสียหายได้ไม่ใช่น้อยแล้ว แต่สำหรับเอ็กซ์แล้ว แค่นี้ยังน้อยไปเสียด้วยซ้ำ
“ตู้มมมมมมมมมม”
               เพราะบัดนี้ ดาวหางนารายณ์ลูกที่ ๓ ได้พุ่งใส่ร่างกันเสียแล้ว
“ตู้มมมมมมมมมมมม”
               ตามมาด้วยลูกที่ ๔ ในอีกไม่กี่วินาทีถัดมา
“ตู้มมมมมมมมมมมมมมม”
               และเพียงไม่กี่อึดใจ ลำแสงสีม่วงลูกสุดท้ายก็ส่งตรงเข้าใส่ร่างของลิงขาวเต็มๆ เป็นจำนวนทั้งหมด ๕ ลูก ด้วยกัน ที่ดาวหางนารายณ์ของเอ็กซ์ถูกยิงเข้าใส่ร่างของกันอย่างต่อเนื่อง เพราะถึงแม้จะเว้นระยะห่างประมาณ ๒ วินาที ในแต่ละลูก แต่ด้วยความเสียหายทั้งหมดที่ได้รับ ทำให้กันแทบไม่สามารถประคับประคองสติสัมปชัญญะในการคิดหาทางออกได้เลย ทำได้เพียงยอมรับการโจมตีอันแสนหนักหน่วงของคู่ต่อสู้ผู้นี้โดยจำยอมเท่านั้น
“แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆ”
              บัดนี้ วิกฤตการณ์ของจริงสำหรับกันได้มาเยือนเสียแล้ว การถูกโจมตีด้วยมือเปล่าจากการต่อสู้ที่แล้วๆ มา เทียบไม่ได้เลยกับการถูกพลังงานบริสุทธิ์ยิงเข้าใส่ไม่ยั้งเช่นนี้ ร่างกายของเขาบอบช้ำจากความเสียหายยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เลือดสีแดงฉานปริมาณมากกำลังเอ่อล้นออกมาจากปากของเขา ลมหายใจของเขาแผ่วเบาลงเรื่อยๆ และที่สำคัญคือ สีหน้าของเขายังแสดงถึงความเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด ราวกับลิงขาวผู้นี้แทบไม่มีพลังงานใดๆ เหลือในการต่อสู้อีกต่อไปแล้ว
              ดูท่าคำว่าพรสามประการจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่กันคิดจริงๆ ทุกสายตาบนอัฒจันทร์ต่างกำลังจดจ้องการต่อสู้นี้ชนิดแทบไม่กะพริบ พวกเขากำลังมองกำปั้นของเอ็กซ์ที่ยังคงเรืองแสงสีม่วงไม่ยอมดับ มองสภาพบาดเจ็บสาหัสของกันที่ใกล้จะถึงจุดจบเต็มที มองการต่อสู้ ที่หลังจากผ่านการขับเคี่ยวกันมาอย่างดุเดือดเลือดพล่านตั้งแต่เริ่ม จนถึงตอนนี้ บทสรุปที่แท้จริงก็ใกล้จะได้ฤกษ์ตัดสินหันเสียที
              ในสภาวะได้เปรียบเต็มที่เช่นนี้ เอ็กซ์จะเป็นฝ่ายชนะจริงหรือไม่ หรือกันจะสามารถพลิกล็อคกลับมาในสภาพสาหัสได้หรือเปล่า หากการต่อสู้ยังไม่จบก็จงอย่าเพิ่งด่วนสรุป บัดนี้ ศึกชี้ชะตาระหว่างกันกับเอ็กซ์ กำลังดำเนินมาถึงบทสรุปที่แท้จริงแล้ว
 
โปรดติดตามบทถัดไป