>> Secrets love รักฉันเรียกว่าเธอ <<
9.7
เขียนโดย finfer[kb]
วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.58 น.
7 chapter
1 วิจารณ์
10.03K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 กันยายน พ.ศ. 2557 21.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) เเขน เป็น ฟอ [ขอเป็นแฟน] 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความย้อนกลับไปวันเปิดเรียนวันเเรก
bank say
ผมย้ายมากรุงเทพได้ 2 อาทิตย์เริ่มต้นกับชีวิตโรงเรียนใหม่เเละเพื่อนใหม่ๆ
“เห้ยไอ้กานต์ทางนี้ๆ” ไอ้เจมส์เรียกคนตัวขาวที่กำลังเดินเข้าในโรงเรียน
“เห้ยมึงนั่งๆกุมีคนจะมาแนะนำ”ไอ้เจมส์พูดพร้อมกับตบที่ว่างข้างๆเพื่อให้คนตัวขาวๆนั่งลง
“ใครว่ะ เปิดมาวันแรกจะพาแฟนมาแนะนำเลยหรอเนี่ยไวไฟนะมึง" คนตัวขาวพูดเเซวไอ้เจมส์โดยไม่ได้สนใจผมเลยผมจึงตัดสินใจทักมันก่อนเพราถ้ารอนานกว่านี้ไอ้กานต์มันคงจำผมไม่ได้เเน่ๆ
“หวัดดีไอ้กานต์" ผมทักคนตัวขาวโดยที่คนตัวขาวยังทำหน้า งง
“วะ...หวัดดี" ไอ้กานต์ตอบผมกลับด้วยน้ำเสียงไม่เเน่ใจมันหันไปถามไอ้เจมส์กับไอ้เต้เเต่ไอ้ 2คนนั้นก็เกล้งไม่ตอบ
“เหี้ยกานต์มึงจำกุไม่ได้จริงๆหรอว่ะเนี่ย”
“ ??? ” >> หน้าไอ้กานต์เองครับ
“กุแบงค์ไง" ผมเลยบอกชือมันไปเพื่อมันจะจำได้
“แบงค์ไหนว่ะ" โหหน้าน้อยใจมาครับที่มันจำเพื่ออย่างผมได้ได้
“เห้ย..!!!...เหี้ยแบงค์มึงมาได้ไงว่ะ" เกือบไปเเล้วครับถ้ามันยังจำผมไม่ได้ผมจะไม่คุยกับมันจริงๆนะเนี่ย
“กุนั่งรถมาว่ะ" ผมเเกล้งตอบกวนๆ
“สัส!! อย่ามากวนตีนดิมึง” มันเริ่มชักสีหน้า
“เห้ยใจเย็นดิมึงกุพึ่งย้ายมาอยู่กรุงเทพว่ะ”
“อ้อ...ย้ายมาอยู่แถวไหนว่ะแม่มึงมาด้วยป่ะ”
“กุย้ายมาคนเดียวเว้ยตอนนี้อยู่กับไอ้เจมส์กับไอ้เต้อ่ะ”
“มึงก็ไปเป็นกางขวางคอมัน ไอ้เต้คงงอลไอ้เจมส์ตายไม่ได้จู้จี้กัน 555 ”
“เออ....กุก็ไม่ได้จะอยู่ตลอดหรอกรอหาที่อยู่ใหม่ได้แล้วกุก็ย้าย" ก็จริงนิครับผมก็ไม่ได้จะอยุ่ตลอดสักหน่อยเเค่ตอนนี้ยังหาที่อยุ่ไม่ได้
“เห้ยพวกมึงคุยกันอยู่ได้ไปเข้าแถวได้แล้วเว้ย”ทำให้พวกไอ้กานต์พากันไปเข้าแถวมีแต่ผมที่แยกไป อ้อลืมบอกไปเลยว่าผมนอายุน้อยกว่ามัน ปีหนึ่ง
หลังจากที่พวกผมเข้าแถวเสร็จก็กลับขึ้นห้องคาบแรกอาจารย์ประจำชั้นแจกตารางเรียนแล้วก็เลือกหัวหน้าห้องซึ่งมันเป็นอะไรที่หน้าเบื่อมากอยุ่ดีผมก็คิดถึงหน้าไอ้กานต์ขึ้นมาผมกับมันเมื่อก่อนค่อนข้างสนิทกันมากเป็นเด็ดต่างจังหวัดธรรมดาคนหนึ่งพอมันย้ายมากรุงเทพทำไมตอนนี้มันถึงได้หล่อ ได้ขาวขึ้นนะ
กรี้ด กรี้ด กรี้ดๆๆๆ
เสียงกรี้ดทำให้ผมหลุดจากความคิดปรากฎว่ามีผู้หญิงมายื่นเต็มหน้าห้องเลยครับ
"เเกร์ๆๆ เเกร์ดูผู้ชายคนนั้นดิที่เข้ามาใหม่ หล่อเนอะเเกร์" ผู้หญิงคนหนึ่งพูด
"นั้นดิเเกร์หล่อเข้มอ่ะ"ผู้หญิงอีกคนตอบ
"เเกร์ว่าเค้ามีเเฟนยังว่ะ"อีกคนพูด
"เห้ยยังหรอกเเกร์"
ผมล่ะสงสัยจังว่าเด็กใหม่คนนั้นหล่อขนาดไหนทำไมผู้หญิงถึงตามาถึงห้องเรียนเเต่เอ๊ะเด็กใหม่หรอเเต่ห้องเรามีเด็กใหม่เเค่คนเดียวนิ เเละคนนั้นก็คือผม บ้าหรอกไม่ใช่หรอกมั้งผมรำคาญเสียงผู้หญิงในห้องนั้นจึงคิดว่าจะเดินไปเล่นห้องไอ้กานต์สักหน่อย
ผมเดินมาถึงห้องไอ้กานต์เห็นพวกไอ้กานต์กำลังคุยอะไรกันผมอยากมีส่วนร่วมเลยตัดสินใจเดิินเข้าไป
“วันนี้แม่งว่างดีเนอะ..ว่าป่ะพวกมึง" ผมพูดพร้อมกับ เดินเข้ามาหาพวกมันไอ้เต้ก้เเซวผมทันที
“แหม่ๆพอหนุ่มไฟแรง...มาวันแรกสาวก็ติดตรึมเลยนะ”ไอ้เต้แซว
“ติดที่ไหน...ไม่มีหรอกเนอะไอ้กานต์" ผมหันมาพูดกับไอ้กานต์พร้อมกับกำลังนั่งลงข้างๆแต่ยังไม่ทันจะได้นั่งไอ้กานต์ก็ลุกขึ้น
“ไอ้โอมกุไปห้องน้ำก่อนนะเว้ย”รีบลุกแล้วเดินไปห้องน้ำทันทีโดยไม่หันไปมองหน้าผมเลย
“เห้ยรีบไปไหนว่ะไอ้กานต์กุยังไม่ทันจะได้นั่ง”ยังคงเดินต่อไปโดยไม่สนใจเสียงผมเลย
หลังจากไอ้กานตืกลับจากห้องน้ำผมก็ได้เล่าเหตุกานต์ว่าทำไมผมถึงย้ายมาที่กรุงเทพกานตืมันก้เข้าใจหลังจากนั้นผมกับไอ้กานตืก็สนิทกันมากขึ้นโทรคุยกันเเทบทุกวันทักเเชทกันบ้างเเละที่สำคัญสรรพนามที่ใช้เรียกไอ้กานต์ก็เปลี่ยนไป
จากมึงกุ มัน ไอ้ ก้เปลบี่ยนเป็นเค้าทำให้ผมตัดสินใจขอมันเป็นเเฟนเเละผมก็ไม่คาดคิดว่ามันจะคิดกับผมเหมือนกันทำให้ผมกนต์เป้นเเฟนกันหลังจากที่ผมย้ายมาอยุ่กรุงเทพได้เกือบเดือนกว่าๆ
end bank
.............................
.................
..
ตอนนี้มีเเต่เเบงค์พูดเลยไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ก้ขอโทษด้วยนะคะ
เเต่ตอนต่อไปสนุกเเน่ๆคะ
ฝากติดตามด้วยน้าๆๆ
bank say
ผมย้ายมากรุงเทพได้ 2 อาทิตย์เริ่มต้นกับชีวิตโรงเรียนใหม่เเละเพื่อนใหม่ๆ
“เห้ยไอ้กานต์ทางนี้ๆ” ไอ้เจมส์เรียกคนตัวขาวที่กำลังเดินเข้าในโรงเรียน
“เห้ยมึงนั่งๆกุมีคนจะมาแนะนำ”ไอ้เจมส์พูดพร้อมกับตบที่ว่างข้างๆเพื่อให้คนตัวขาวๆนั่งลง
“ใครว่ะ เปิดมาวันแรกจะพาแฟนมาแนะนำเลยหรอเนี่ยไวไฟนะมึง" คนตัวขาวพูดเเซวไอ้เจมส์โดยไม่ได้สนใจผมเลยผมจึงตัดสินใจทักมันก่อนเพราถ้ารอนานกว่านี้ไอ้กานต์มันคงจำผมไม่ได้เเน่ๆ
“หวัดดีไอ้กานต์" ผมทักคนตัวขาวโดยที่คนตัวขาวยังทำหน้า งง
“วะ...หวัดดี" ไอ้กานต์ตอบผมกลับด้วยน้ำเสียงไม่เเน่ใจมันหันไปถามไอ้เจมส์กับไอ้เต้เเต่ไอ้ 2คนนั้นก็เกล้งไม่ตอบ
“เหี้ยกานต์มึงจำกุไม่ได้จริงๆหรอว่ะเนี่ย”
“ ??? ” >> หน้าไอ้กานต์เองครับ
“กุแบงค์ไง" ผมเลยบอกชือมันไปเพื่อมันจะจำได้
“แบงค์ไหนว่ะ" โหหน้าน้อยใจมาครับที่มันจำเพื่ออย่างผมได้ได้
“เห้ย..!!!...เหี้ยแบงค์มึงมาได้ไงว่ะ" เกือบไปเเล้วครับถ้ามันยังจำผมไม่ได้ผมจะไม่คุยกับมันจริงๆนะเนี่ย
“กุนั่งรถมาว่ะ" ผมเเกล้งตอบกวนๆ
“สัส!! อย่ามากวนตีนดิมึง” มันเริ่มชักสีหน้า
“เห้ยใจเย็นดิมึงกุพึ่งย้ายมาอยู่กรุงเทพว่ะ”
“อ้อ...ย้ายมาอยู่แถวไหนว่ะแม่มึงมาด้วยป่ะ”
“กุย้ายมาคนเดียวเว้ยตอนนี้อยู่กับไอ้เจมส์กับไอ้เต้อ่ะ”
“มึงก็ไปเป็นกางขวางคอมัน ไอ้เต้คงงอลไอ้เจมส์ตายไม่ได้จู้จี้กัน 555 ”
“เออ....กุก็ไม่ได้จะอยู่ตลอดหรอกรอหาที่อยู่ใหม่ได้แล้วกุก็ย้าย" ก็จริงนิครับผมก็ไม่ได้จะอยุ่ตลอดสักหน่อยเเค่ตอนนี้ยังหาที่อยุ่ไม่ได้
“เห้ยพวกมึงคุยกันอยู่ได้ไปเข้าแถวได้แล้วเว้ย”ทำให้พวกไอ้กานต์พากันไปเข้าแถวมีแต่ผมที่แยกไป อ้อลืมบอกไปเลยว่าผมนอายุน้อยกว่ามัน ปีหนึ่ง
หลังจากที่พวกผมเข้าแถวเสร็จก็กลับขึ้นห้องคาบแรกอาจารย์ประจำชั้นแจกตารางเรียนแล้วก็เลือกหัวหน้าห้องซึ่งมันเป็นอะไรที่หน้าเบื่อมากอยุ่ดีผมก็คิดถึงหน้าไอ้กานต์ขึ้นมาผมกับมันเมื่อก่อนค่อนข้างสนิทกันมากเป็นเด็ดต่างจังหวัดธรรมดาคนหนึ่งพอมันย้ายมากรุงเทพทำไมตอนนี้มันถึงได้หล่อ ได้ขาวขึ้นนะ
กรี้ด กรี้ด กรี้ดๆๆๆ
เสียงกรี้ดทำให้ผมหลุดจากความคิดปรากฎว่ามีผู้หญิงมายื่นเต็มหน้าห้องเลยครับ
"เเกร์ๆๆ เเกร์ดูผู้ชายคนนั้นดิที่เข้ามาใหม่ หล่อเนอะเเกร์" ผู้หญิงคนหนึ่งพูด
"นั้นดิเเกร์หล่อเข้มอ่ะ"ผู้หญิงอีกคนตอบ
"เเกร์ว่าเค้ามีเเฟนยังว่ะ"อีกคนพูด
"เห้ยยังหรอกเเกร์"
ผมล่ะสงสัยจังว่าเด็กใหม่คนนั้นหล่อขนาดไหนทำไมผู้หญิงถึงตามาถึงห้องเรียนเเต่เอ๊ะเด็กใหม่หรอเเต่ห้องเรามีเด็กใหม่เเค่คนเดียวนิ เเละคนนั้นก็คือผม บ้าหรอกไม่ใช่หรอกมั้งผมรำคาญเสียงผู้หญิงในห้องนั้นจึงคิดว่าจะเดินไปเล่นห้องไอ้กานต์สักหน่อย
ผมเดินมาถึงห้องไอ้กานต์เห็นพวกไอ้กานต์กำลังคุยอะไรกันผมอยากมีส่วนร่วมเลยตัดสินใจเดิินเข้าไป
“วันนี้แม่งว่างดีเนอะ..ว่าป่ะพวกมึง" ผมพูดพร้อมกับ เดินเข้ามาหาพวกมันไอ้เต้ก้เเซวผมทันที
“แหม่ๆพอหนุ่มไฟแรง...มาวันแรกสาวก็ติดตรึมเลยนะ”ไอ้เต้แซว
“ติดที่ไหน...ไม่มีหรอกเนอะไอ้กานต์" ผมหันมาพูดกับไอ้กานต์พร้อมกับกำลังนั่งลงข้างๆแต่ยังไม่ทันจะได้นั่งไอ้กานต์ก็ลุกขึ้น
“ไอ้โอมกุไปห้องน้ำก่อนนะเว้ย”รีบลุกแล้วเดินไปห้องน้ำทันทีโดยไม่หันไปมองหน้าผมเลย
“เห้ยรีบไปไหนว่ะไอ้กานต์กุยังไม่ทันจะได้นั่ง”ยังคงเดินต่อไปโดยไม่สนใจเสียงผมเลย
หลังจากไอ้กานตืกลับจากห้องน้ำผมก็ได้เล่าเหตุกานต์ว่าทำไมผมถึงย้ายมาที่กรุงเทพกานตืมันก้เข้าใจหลังจากนั้นผมกับไอ้กานตืก็สนิทกันมากขึ้นโทรคุยกันเเทบทุกวันทักเเชทกันบ้างเเละที่สำคัญสรรพนามที่ใช้เรียกไอ้กานต์ก็เปลี่ยนไป
จากมึงกุ มัน ไอ้ ก้เปลบี่ยนเป็นเค้าทำให้ผมตัดสินใจขอมันเป็นเเฟนเเละผมก็ไม่คาดคิดว่ามันจะคิดกับผมเหมือนกันทำให้ผมกนต์เป้นเเฟนกันหลังจากที่ผมย้ายมาอยุ่กรุงเทพได้เกือบเดือนกว่าๆ
end bank
.............................
.................
..
ตอนนี้มีเเต่เเบงค์พูดเลยไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ก้ขอโทษด้วยนะคะ
เเต่ตอนต่อไปสนุกเเน่ๆคะ
ฝากติดตามด้วยน้าๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ